De Romana divi Petri cathedra oratio habita ad sanctissimum dominum nostrum Clementem 12. pont. max. in sacrosancta principis apostolorum basilica a marchione Nicolao Giugni

발행: 1736년

분량: 11페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

2쪽

tari Sanctissimo Domino Nostro

CLEMENTI MI

NICO LAUS GIUGNI

FELICITATEM.

-luc, BEATIssIME P SUI TER, Orationem hanc meam nullo Derborum splendore, nulla imgeniisuavitate elaborolam. Audacter illa

3쪽

quidem facere videri potest , quae hac sudexilitate Pontisciae Majestatis conspectum

non reformidet. Hoc idem sentiebam Moprimum ; verum illam exire de manibus meis vix eram passus, a Dolare ad tuos pedes, Teque i Patronum adoptare miri cὸ gestiebat . Quod ad Te pervenire quam citis Θ cuperet, has esse causas tacitὰ m morabat: Debere semessus esse potesato, cujus amplissimam, ac penὰ ivinam pol salem ipsa praedicaret: propius ei Cat&drae , cujus ipsa laudes complecteretur, avisare velle, eximiam videlice e earum re rum, quas contineret actura dem, cumie CLEMENS Optime, ae Maxime, tamia virtute, tanto splandore, tanta amplitudine eam Sedem omni ex parte complemtem omnibu3, qui ubique sunt, Mortat,bus ex illo altissimo loco commons ret. Quod tuo maximὰ patrocinio niteretur, id e causae signiscabat, quod tantam habes cum Pontifcatus majessate conjunctam naturaefacilitatem, atque clementiam , ut nihil tam obscurum, tam humile sit,

4쪽

quod TUI oblatum non'. gulari qν dam benevolentia compini, ρο ainor,tate in lucem vocare, repraesto securum ab omni Mensone praestare soleas . His Mihi ejus audaciae, quam putabam, ra tionem satis probase visa es; nequc repugnandum censui, quominus ad Te aspirare pergeret: hoc tamen non destiti etiam,

atque etiam monere; locum, tempusquc a

gu issimi conspectiss Tui adeundi quam

mimme alienum caperet. Tot enim Te, tamque graveS hujus istus Cathedrae e rae ,'cogitation occupatum habent, amque dolentum, ut vix tantb levioribus hiasce rebus vacare partem animi tui sinant, aut ne vix quidem. Latius patet Romani pontoicis vigilantia, quamst ab homine postulandum, ad omnesque Gentes in ommbus terris pertinet; quam quis umquam de se aequΘ, ac Tu, cumulatὰ praessare potuiti in isd enim quasspeculae postus omnia circumspicis, nullamque Orbis terrae partem Tua diligentia praetermittis. Sed multa, ae magna praetereasunt velutυ -

5쪽

VI pria, quHus diuturnas cogitationes imperarias, tu i sponte, ac voluntate suscepta. Una haec Roma,quae primum in amore Tuo me ritb locum obtinet, quὰm Tes Θ, quam fiduὰ in maximis rebus intentum postvlatiquantum ad ejus commoda vigiliarum, quam multas Conductorum Hominum operas, quantaSpecunias ad eam magnificentis Θ ornandam, qudm penὰ infinitos sumptus impendis i ut non miriscas modo

Romanorum Caesarum moles, atque sedi

a sequare velle, sed etiam superasse s liti san/jam propo exitu videare. a quam non sum hactenus de Te, ut Aebui,

loqvilius: etenim ne haec quIdem tdm mvltiplex agendarum rerum Darietas, re magnitudo fuit magnopere Orationi meet,cum ad Te accederet, attendenda: neque Turasa mens est ex coeterorum homjnum tam

ditione, o natura sesimanda. Ea mentis Tuae vis es, atquepraestantia, ut cum permultaS , cum perdiscites , cum dissmiles inter se, maximθque disjunctas rei lino tempore penitus cognoverit, diges ἐγ

6쪽

VII ris, explicarit, habeat taneten adhuesatis otii , ac temporis reliquum, quod omne iuprivatorum hominum rationes derivare

nullo labore possit: nec fene in homine pria

nato tanta leuitas in audiendo, tanta a

loquendi facilitar, quanta tu Te Principe reperietur. Habet igitur oratio haec mea, cur tu tuum couOectum, uecus, IAC metu Neriat, atque in isd perspecti aebentinitate, ae clementia Tud conquis

scat. Habemus autem o I, qui admis bilem istam cum omnibus summis virtutiabus coniunctam benefaciendi Doluntatem, intuemur, in Nobisque scutimus, cur D tis omnibus c ut nemo es tam ingratus ,

quiu faciat precari a Deo, 9 contem dere nou desuamus, ut Te sospitem iis, incolumem servet , elisisarum Tibi

gentium communi bono, Romanae rides incremento, Orbis terrarum universis licitati.

7쪽

VIII

Si videbitur Rmo P. Μagistro Sae. Palatii Apostolici. N. Baccarius Epist. BHan. Vicesi.

IMPRIMATUR.

Fr. Jo. Benedidius Zuanelli Ord. Praed. Saeri Pal. Apost. Magister.

8쪽

ORATIO.

Anctum , atque Solemnem,

BEATissiME PATER , hunc merb

io diem habemus, quo die . primum Apostolorum Prim. ceps Urbem hanc Sedem per ea tempora Imperatoriam , nunc Pontificiam est ingresesiis, in eaque Cathedram illam, inversiss quam Portae Inferi non praevalebunt, fixit, & Religionis imperium , atque aram firmissimam stabilivit. Neque vero huic Urbi solum, atque huic Romano Populo quamquam his praecipuo quindam , ac pene proprio dure) laetandum est, sed in Orbe terrarum Universo ad omnes, quihus Catholicae lux veritatis affulget, hujus diei justa, ac debita pertinet gratulatio. Quis enim locus tam abditus , quae Regio , quae ora, quae denique Insula tam a Nobis terrae, marisque intervallis disjuncta reperietur, quo non aliquando eorum , qui Romanam Cath dram post Petrum, & potestate . & sanctitate impleverunt, hodieque implent, divina vox, atque doctrina ad plurimarum, maXimarumque gentium salutem, lucemque pervaserit Cujus quidem vocis , atque doctrinae vi,

9쪽

authoritate persectum est . ut Cathedra haee Domini luce perfuria per totum Orbem radios suos por- is rigat, ejume imperium iisdem jam, quibus foelis cursus, Regionibus, ac terminis contineatur. Neque sane mirum cuiquam videri debet, tantas ab ea doctrina Romanae Ecclesiae accessiones esse factas. Non enim illam Pontifices a tenuissimis humanae sapientiae rivulis haustam acceperunt a sed ab illo perpetuo sonte, unde omnis & veritas, & intelligentia dimanat. Om-tet in sublim, loquar enim cum Athanasio, ratis-nem istam' rerum petere, earum scilicet, quas ab Apostolica Cathedra docemur, non humi ex san

Ai Cori ι. guine, o carne conquirere, sed ex calebratione Divina,

se Coelesti. Hoc tam sancto, tam solido cum cardirent firmamento doctrinae, atque praesidio impiae superstitionis, errorumque aliae magistrae Cathedrae , nec stabilitatem, nec amplam admodum ditionis suae Regionem habere potuerunt . Dies enim aliquando animorum caliginem , ac tenebras discutit: neque ille Parens lucis, atque auctor Deus diutius sinit mentes hominum , sensusque fallaciis, ac praestigiis circumveniri: nisi si qui sorte, qui multi sunt, diem, lucemque sua sponte, ac Voluntate de-

vitant, & tamquam nocturnae volucres Psu 'runt in tenebris latibulum suum .

Nam quid de Ethnicorum profanis sacris

commemorem t Occupabant illa octodecim ante saeculis Orbis partem maximam omnia

10쪽

erant impurissimo Deorum grme reserta, et na omnia sacrilegis caeremoniis: irretiti misti rum in modum impiis Sacerdotum artibus, &fraudolentis Daemonum responsis imperitae multitudinis animi tenebantur. Sed nimirum lalsit. te, ac mendacio nixam doctrinam labesectari in dies Nortuit, & novo Apostolicae Veritatis v

luti sole in teterrimam errorum noctem irrumpente, cum in omnibus locis nationes maximae.

atque amplissima Regna, tum haec ipsa, caput Imperii, Roma, Deorum nomen detestari, simulacra comminuere, sanctissimae religioni visa est aditum in suas Sedes latissimum paleiacere; Ut jam, si quis intermortuas quasciam veteris

superstitionis reliquias velit Oculis usui Pare , eas extra oceani Ostia, atque in ultimis terr rum latebris abditas sine spe , sine nomine , sine securitate conquirat, necesse sit. Infinitum esset de omnium haeresum Vari tate dicere. Verumtamen quod de singulis non

possiam, hoc vere mihi de universis videor esse dicturus. Cum omnes illi audacissimi perduel Ies, seditionis, atque impietatis signiferi, Novatiani, moatistae, Arriani ., Eulichiani, Pr, stillianistae, Nestoriani, Albigenses, Hussitae,

atque alia id genus penh innumera monstra , atque prodigia, non solum voce, sed etiam a morum terrore, ac minis, & potentissimorum Principum praesidio suae doctrinae contagionem in omnes terras disseminare, omnium mentes

SEARCH

MENU NAVIGATION