De antiquo iure Ecclesiae Siculae dissertatio Alberti Piccoli ex congregatione oratorij Messanensis

발행: 1623년

분량: 192페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

dicerentur, intelligendum esse, aut de singuIarum Prouincta' rum Metropolitanis, qui, cum Episcopis praeessent,etiam Arachiepiscopi dici lice ter potuere. Quocirca non parum demiror Iacobum Cui acium doctissimu alioqui Virum, & de Antiquitatis studijs bene meritissimum, cum non uno in loco a agnoscat ArchiepiIcopum Metropolitano maiorem veteri aevo fuisse, eaque ratione exiitimet, Aliac Ietum refle vetuisse, eos, qui non essent Primates, Archiepisco os dici, b alibi tame confundere inter se has Ecclesiasticas signitates,adeo ut Frimatis nomen pro Metro. politano usurpari comedat, quia olim, ait, Metropolitani Prim tes s Exarchi Dioeceseos dicti fuere,alibi ς vero annotasse, eumdem antiqnis fuisse Patriarcham, o Arcturpiscopλoprae certe, si ita explicen inr, non video, qua ratione inter se consentire possint. Veriim,quia non desunt acrioris iudicij viri, qui recitatio nes illas in quinque Decretalium epistolarii libros, quae Cuiancij nomine in lucem prodiere, eius esse legitimum partum ne pent, proinde non est cur hoc nomine sapientissimi Ι. C. manes exagitemus . Hic tamen, antequam ad Episcc pos transea, unum illud addam,quod & si frequetius Metropolitam omnes, de nullio amplius Archiepiscopi improprie dicti Primatis suo valuerint, non tamen id ita unmersim Obtinuit, ut non aliquiessent, qui superiorem illam Primatis, seu Archiepiscopi p testatem minime agnoscerent.quippe non semper necesse suit, ut quaelibet prouincia Primatem,aut Patriarcham haberet, luti cuius ditione Metropolitanus esset. Atque inde potissimum es, cur Metropolitani aliqui, hoc est unius prouinciae Praesides apud I atinos Scriptores Archiepiscopi quandoque audierint. nimirum, cum sui iuris,ac potestatis essent, non Metropolitae modo, sed & honestiori voce Archiepiscopi dici Potuere, ut Quorum imaginem, dignitatemque praesescrrent. Eo illa Leonis IX. ad Petrum, & Ioannem Africanos Episcopos pertinent, cum de Archiepiscoporum , di Metropolitarum appellatione disserens, Clementis Ι. testimonio docet resultatibus i litutos, quobus veteri Ethnicorum ritu nes praesedissent: Mrιropolitanos Metropolibus eluitatibus datos quippe qui de tribus , aut qliatu Irouinciae Inu misma στ matri aliarum ciuitatum praescercntur illos vero aliquando Metropolitanos tant lim nominarι, aliquando vero Archiepiscopos,sim ipsa provincia maiores non fucrint ahqu1. Porro vero necute id Graecis ipsis infrequens, aut ignotu. Nam, & huismodi in s ni' ane praerogatiua suisse Cipri, Bulgariae, tem & nonnullos alios Metropolitanos post Balsamonem scribunt Ioannes Meursius, e & Philippus llarterius, s quos etiam ἀυτοκεφαλάς,

idest, nsmi nisubiccios appellari,prodidere, quod nullum ΠΤ e υ

22쪽

subiectosque ipsis Episcopos Constantinopolitano Patriarchv Ir Tut

ius esset . quin & illud praecipuli habuisse istos legimus . ex 'e- aurus, cisti Inapp. indulgentia, ut in processu, litumia , ac profecti nibus fax ijs aeque, ut Patriarchaeatam Padariis praeserretur. Sed iam, cum super hac re non parum multa dixerim, tractationem absoluo, dum illud superaddam , postremo in loco Ecclesiasticae huius Reipublicae Episcopos suisse,quorum administrationi eae ciuitates commiuae, quas minores appellatas diximus. quamquam in ijs deligendis, ea quoque adlii inta mO h si tale& ece de ratio est, b ut neque in villa , aut castello Ordinari Epist cap. s. Dam.spus posset, neque item in modica ciuitate , aut quae nullum a 2. 1ημ ante Episcoptun habuisset. 2 λςοiros.

οι olim in Sicilia Episcopales sedes, quot hodie

Metropolitana. Fadesii locus de antiquitare

Ecclesa Mesanosis explicaturi

EX hoc ciuitatu uniuerso genere Sicilia vetustiori aetate

Episcopales sedes has habuit, Messanensem,Taurom nitanam,Catanensem, Leontinam, SFracusanam, A Srigentinam , Liliboetanam , Diocalitanam , Hiccaritanam, Panormitanam, Thermitanam, Halesinam, Tyndaritanam, & Mi len sena . Harum enim solum apud acta Concili rum, ac praesertim in Romana Synodo sub Agathone, item in Lateranensi I. sub Martino I. in Nicaena ΙΙ. ac tandem iter in Romanorum Pontificum epistolis mentionem fieri video. Neque tamen ignoro, Leonis Imper. Notitiam tres alias recensere Cephalediensem, Drepanensem, & Croniensem .

Ac de prima quidem meminit etiam Octaua Synodus Conissantinopolitana , ς quae Isnat ij Constantinopolitani Patriam e Actio rcchae restitutioni Nicetam Eeistopum Cephaleditanum substria psisse narrat.Drepanensi, nulla omnino, quod sciam,aeta publia ea suffragantur. Croniensem vero Ecclesiam, vel Vrbem, neque fictam, neque pictam, neque scriptam unquam vidi apud Veteres, aut Neotericos Siciliae doscriptores . vix in uno Diodoro it in historia belli inter Dionisium, & Carthaginienses . initi Cronis nomen reperias. atqui neque id nomen ciuitatis, aut oppidi, sed loci tantum suit,ut aperte docet Philippus Clu- uerius. st Secundi vero ordinis Metropoles tres habet,Messaua, . . Panormima , Montem regalem. Praesentem Ecclesiae Siculae R et satum, aclamam loquor. Scio enim, di Tauromenitana r-yti ' B h ciuitatem

23쪽

P. 1.

Huitatem Archiepiscopalem sedem quandoque appellatan

Catanam quoque, & Syracusas Metropolitanas fuisse dictas. Sed vetera haec sunt, noua illa, tres nimirum hodie apud Sic Ios esse Ecclesias, quae Μetropolis nomine censeantur Μessi 'nensem, Panormitanam,& Montisregalis .Quarum prior,quoa aliarum pace diotium velim, multis nominibus, ac praesertim antiquitatis praerogatiua caeteris praestatή . Nam quod ad Episcopalem dignitatem pertinet, claritumuest, eam antiquissimam Messanae esse. cum & eius Ecclesiae t bulae, & fama per manus ducta, vel ab ipso Christianae religionis exordio Bacchilum primum Episcopum praedicent. Quod nemini dubium esse debet,qui apud Nicephorti, a re S nr nium b legerit, ab Apostolorum Principe pluν es in Sιcitia Episcopos creaιον Hye, qui item ex Hugone AEtheriano, ex Ue

mochare si acceperit Petrum magnum Christi Apostolu rn omnι-bus fere Syriae, Cappadociae, Phruiae, Macedomae, Hella F, cypri, Epiri, Siciliae, Italiae, Galliae, Hi paruae civitatibus υι- sopor statuisse. Quo etia respexisse post Leonem I. . D. regorius f videtur, quia Diuo Petro Ecclesiam Siculam Orgrnem

habuisse planissime testatur . quod si his etiam testimoniis ad Drobandam memanensis Ecclesiae vetustatem destitueremur, an no illud satis superq; ad causa nostra sacere videretur,quot Tauromenitana Ecclesia,nuae Messanens unita est, vel subest, Pancratium,Μaximsi, , Petro Apostolo Episcopos acceperit sNd quod Faetellus tam multis locis scripserit, Μessanensem Eccletiam recentiorem esse, & non nisi post translatam eo mdem, quae ad id usque temporis Troinae fuerat veteri, & iam vulgo recepta appellatione utor, quamuis coctiores Trachini am a locorum asperitate dicendam eam urbem censeant Episcopali Cathedra auctam, non eam acceptionem habet, quam aliqui existimant, neque id Faetellum sensisse censuerim.qui De non tam malus, aut negligens Scriptor is suit, quin tum in Conciliorum actis, tum in Gregorii Magni, aliorumclue Pontificum Epistolis in plures saepe locos, vel munus incideritiqui clare, aperteque Memnensium Episcoporum meminere. Sin autem iis verbis ille ad Normannorum tempora respexit, uasi senserit, post recuperatam a Roterio Siciliam, Messanam Episcopum tum accepisse, cum eo Tromensis Cathedra translata es, id quidem monte lateor, & adiectis etiam testimoniis confirmabo, modo illud prius statuamus, non proprie translatio

nem eam dici debere,sed unionem. Clarissimum id fiet,si prius autographum ipsum Rogerii diploma in medium protuleram istulario Messanensis Ecclesiae bona fide deeromptum, inque phuimus Princeps causas enarrat, quibus animum adieces

24쪽

sit,ut in Insula recens Sarracenis erepta Episcopales sedes,vel

nouas institueret, vel veteres in usum, ac splenciorem reuoc

ret. Porro illud graecὰ traditum, deinde vero,& C5stantiae Imperatricis iussu,& aliorum Principum diligentia, non uno tem lpore a doctis viris in latinam linguam translatum vidimus,qua omnes aliae aliorum interpretationes in hanc demum sente

tiam veniunt.

Sigillum factum a me Rogeris magno Comite CalabrioN Siethreo datum ad te dilectorem Dei Epistopu Messanς Dominῶ Robertil. cum subiecta fuisset mihi voluntate diuina Sicilia tota, proposui

releuare veteres Ecclesiar, s dirutas dirigere, risui primo fuerant, quando fulgebat genus cisistianum, ιτ delectabatur in eis, quae in hae Infula fuerant. boc enim iussumputaui, o beneplae tum , ut Diuinitas serviatur, G Slorificetur ut prius. hoc ergo proponens, s in manifestum materiam hanc spargens, proposui primum in Troina edimar e Episcopatum in nomine Saretae Dei G nitricis, s ad memoriam mei, istro remedio peceatorum. Quod

cum factum esset, cy templum ediscatum fuisset, perstudiose quς-

rebamus, quem possemus ibi constituere Praelatum: o bene quaerentes inueni s re praedictum , cy pracmemoratum Dominum a

Byber tum bovir operibus fulgentem, o ut simpliciter dicamus. eolumnam luminis ad illuminandar animas hominstradidimus tibi gubernamina ipsius Episcopatus. Deinde vero postquam Dioecesis Troinensis torminos amplissimos describit, iac subiadit. Nuper vero iterumper comitium Apostolici erexi templam in nomine sancti Fatris nostri Nwοιii in ei uitate Messanae, o c&bitui Episcopatu icut antiqua relatio noti abat,ut esset ipsa Ecclesia Catholica issius ciuitatis, o ipsam Ecclesiam decoratam, sicuti est, tradidi tibi praedicto Episcopo, cum omni seruitio, quod pertinet ad possessiones suas, ut eam debeas gubernare, G dire re, sicuti, sprimam Troinensem Ecclesiam. Tandem vero diploma ita clauditur. Sigillaui hoc scriptum per consuetum ria Eum meum plumbeo, Mense Aprilis indict. quarta, amo mundi Mo4. Cuius postremae clausulae graeca verba eruditissimus Ι. C. Leonardus Patὸ ita latine expressit. Nuper vero iterum Apost Isti Papae consiliis monitus templam eat is aui, dicatum Sancto Patri Nicolao in Messana urbe, es in spis opalam urbem constitui, ut antiqua olim traditio monebat, hane fuisse Cathedralem eiusdem urbis, eamque pulcherrime, sane, vo modo est, erectam, ornatamaue tradidi tibi praefato Episcopo,cum decenti famulatu, ut eam dirigar,sgubernes, quomodo praedictam Ecclesιam Τνο

ovibus sies verbis vel inuiti fateri cogimur Rogerium haud Aui in Episcopalem sedem Troina Messianam transtulisio, sed

25쪽

a Rebussus in

Praxi beneste. tit. de transsat. Epist. nu

sed cum post institutum Troinensem Episcopatum, Memnae raue eumdem restituisset, utrique Sedi unionis vinculo desilio Romani Pontificis colligatae Robertum praefecisse . Ab eadem mente illa sunt, quae in Gaufrido legimus: Eodem an iosi idem Comes sumptibus plaribus 'parviis , Und

cumque terrarum artificiosis csmenlarus conductis, fundamenta,

castella, turresque apud Messanam urbem iaciens edidicare cepit, cui operi pudiosos numiseratus, quι operarus non deessent, d utans, interdu m ipse Tisum Uemens ipsos per semetipsum coerce festinant lares reddens, breui tempore turribus, ct propugnaculis immensae altitudinis mirisco op re eo ummauit, quia hanc quasi clauem Siciliae simabat, prae caeteris urbibus, quas tabctat, fidelibus tutoribur deputatis, arctiori custodia obseruabat. Ecclesiam etiam in bonorem Saneti colaι in eadem urbe cum summa honorificentia costruens, s diuersis possessionibus augendo do-tans, clericis ad seruiendum deputatis, Fons scali sedi aptauit, sed eam cum Troinensi Cathedra univit. Scilicet aequum est ex stimare, prudentissimum Principem , ne quam urbem muni tissimam esse vellet,& veluti impcru propugnaculum, si aliunde sacra petere necessum esset,vel ea re minus tutam redderet,& niun qnam quieturis Sarracenorum insidiis obnoxiam esse fateretur.Iam si paulo curiosius tempus inuestigare libeat,quo obertus Troinensis Ecclesiae Pontificium suscepit , id facito ex Cregorii VII. epistola 24. lib. 0. colligimus , qua ad Roge rium Comitem scribens:Troinensem electam ad se venire timet, munus confecrationis, quoa I Nerius petebat, ab Pontisce ipsa accepturum,ucet hoc electioni eius defuisse affirmet, quod Luga

tussidis Apostolicae , s Gregorij ipsius confensus non assuerit.

Quam epistolam ex registri serie anno io82. scriptam constat,& ex rerum gestat um ordine,quas libri 9. Epistole comple itur, quod & cum nostra Claronographia mire concinit. Apparet igitur, ut eo redeam, tum ex Rege rij diplomate, tu in ex Gaufrido erecta primum Troinensi Ecclesia, mox et lam Mes sanensi, utramque Pontificis Romani consilio unitam Robemto traditam esse. Inde factu opinor, ut Messanensis Episcopus Troinensis quoque Episcopi appellationem longo tempor retinuerit, & in una Mecipensi Ditecesi duo etiamnum sint Ares idiaconi, Messanensis, de Troinensis, cluo item Canonicorum collegia Menanensium ac Tromensium. Hoc enim translatio ab unione dissert: a quod translata ex uno in alterum locum dignitate aliqua, & loci, & nominis fit mutatio, ut nostri Iurisconsulti docent, adeo ut veteris Ecclesiae nomen, ac priuilegia transsundantur in nouam, in quam sacta est transi

tio, cuius deinceps nominc appellatur. Vnionis vero diu uis

26쪽

est natura . nam cum aequd principaliter, ut disciplinae verba usurpem, duae Ecclesiae uni intur, quod in Cathedralibus peria A eap petuum est, a utraque Ecclesia retinet antiqua priuilegia,vir

que dicitur Episcopalis sedes. l 'ζὰ

Troinenss Ee Hesia post exactos garracenos antiquitatis praerogatiua ostenditur. Mox Mesana fuisse resituIam .

ILlud quoque ex laudato Rogerij diplomate clarissime deis

duci potest, Troinensem urnem Episcopatus aeuo caeteris. Siciliae ciuitatibus anteire. Secundo vero , Troina loco Mellanensem Ecelesiam eo honore insignitam. In quam sententiam duos oppido insignes locos inalcauit Antoninus Amicus multimoda rerum eruditione clarissimus, alterum in peruetusta manuscripta scheda, quae Rogeri; Comitis aetatem ac phrasim redolens inter Messanensis Ecclesiae monimenta

asseruatur , in Gauseido Malalena alterum, quorum iste lib. a. cap. 19. cum Rogerium Iaudasset, quod in Troinensi urbe Episcopali Cathedra erecta, dote, ornamentis, muneribus insigniter eam auxisset, eiusque beneficio, ac pietate apud Siaculos Christiana religio iam tum longo postliminio rediisset, hac tandem clausula Orationem finit,inculto planissime carmianis genere, quod proprium illius aeui fuit rV ris Troina 'elis gaude, da dignas laudes titulo, In te primo reparatur diuina legis; Messana eo ociata pari fervit cI eo. Nanuscripti vero illius sententia haee est. In nomine Sractae, o indiuiduae Trinitatis anno Io82. Indici. q. tempore Domini Gre gom venerabilis Praesulis sedis A lolicae. Respexit Dominus oeulo misericordiae Dae e . Subdit deinde rithmica oratione , Rogem opera exeussim Disse Sarracenorum imperium. & post multa in eandem sententiam: Huius ergo Rogeris laus non desinet in saecula, Cuius virtutis potentia Suiliensis surgit Ecclesia. mee funt e u donaria, quae Comes annuis. Trimum, quod libera Ecelaria nunc caput erigit, Deinde quod Praefuli fedem instituit, Magnosque reditus Ecelariae dedit.

Hisce versibus postea subi jcitur soluta oratione formula quaedam

Autho ineert Propugnati innis Siculae Moenarthiae pag. v. laudat Greg

rii VII. diplo ma hoe ipso a no dati, ita feth verbis co

27쪽

quaedam, qua sundasse se Troinensem Ecclesiam Rogerius te- natur, eiusque terminos amplissimos describit. ex quibus duo bus locis quantum luminis afferatur sis, quae ante dicebam,nemo n6 videt. clarissimὸ scilicet edocemur, in tota Sicilia Troinensem, & subinde Messianensem Ecclesias primas fuime erectas Episcopales sedes, earumque ductu, &auspicijs Siciliensem Ecclesia primum surrexisse. Qtismi si ego tertio loco aliud eiusdem Rogeri, diploma subiunxerim, quod a FaZello prosema Bbbia, 4s tur, a multo etiam apertius fiet. Cum ego Ruerius Comes siena.e,p.r es tib hae calabriad essem νn ciuitate Mesanae, venit ad me Riber Io. cap. a. ' tus Messanensium Episcopus obsecrans, spetens a me, ut durem illi terras ad operandam circa ciuitatem Troinae, quarum auxilio tam ipse, quam Clarici fui fermentes Ecclesiae sustentari possent. Ego vero quoniam semper in amnio proposueram Ecclesiam Messanae magnis possessionibus ampliare, multisque doniris oblationibus ditare, eo quod eum post acquisitionem Sicitiae, translatas de Episcopatus a Troina in Messanam , primum Episcopum erexeram, 'aedicti Episcopi precibus aures inclinavi. Haec Rogeis

rius.quibus verbis nescis an Clarius exprimere potuerit, se post

acquisitam Siciliam, primum omni u Robertum Troinensem, mox vero etiam Messanensem Episcopum constitui me, vel si eam legere maluerimus, primam omnium Messanam eo traselata Troinensi sede, seu verius unita, Cathedrali dignitate a xisse. Sic enim verba illa intelligo, nimirum eximiam illam Rogerij aduersus Robertu voluntate eam causa habuisse, quia Messianensis Ecclesia post exacta Sarracenoru tyrannidem, prima omnium testituta in integrum Christiana religione Episcopalem Cathedram acceperit, adeoque Robertus omnium primus Pontificiam dignitatem longissimo Barbarorum dominadtu proscriptam veluti, & exulantem revexerit. Enimuero uti gentium, ac nationum omnium con sensu hodmines primiseniorum amantiores sunt, quin de caetcra quoq3 animalia rationis expertia,&quae solo ducuntur naturali appetitu, arcano naturae sensu ardentiori assectu sertitur in primogenitos scelus, ita par est existimare,pijssimum Principe Messancnsim Eccla fiam, quae primogenita inter λῆOres esset, vehementius dilaxime, ac scuti apud sapientissimam Hebraeorulentem constat eum ex uniuersis parcntnm bonis duplicia tu i me, qui natu maximus inter fratres esset, pari ratione sensisse Rogerium dixerim, aequum csse Robertum prae caeteras, uti ille ait, magnis possessionivus augeri, muneribusq; locupletari, t de veluti duplicia obtinere. Et fine optimus Princeps cumulate sibi ipsi satisfecit; nam & amplissimos Dioecesis terminos: mscripsit, tertia sere Siciliae parte attributa , & latifundiis,

28쪽

ECCLESIAE SIC L α' Π

nellis,oppidiςque liberaliter collatis ad splendorem honestauit

Porro vero perabsurdam, & responsione vix dignam interpretationem eam censuerim, qua quispiam pernegabat, eo verboarum complexu, Robertum ita primum a Rogerio institutum Episcopum esse dictum, quasi antiquitatis pra rogatiua caetera-ru sediu Epistopos anteiret, sed ea tantum acciptione, quod is primus Messanensi Ecclesiae Ponti sex sit datus. Na si ista mens Rogerio in ijs verbis suit, quid, obsecro, non commune cum alijs quoque Episcopis Robertus noster habuit ἰ an non ille ideRogerius erectis, aut restitutis Siculis Ecclesijs Rogerium primum Antistitem Syracusis dedit, Augerium Catanae, Agrigento Gerlandum, Marariae Stephanti an non isti primi omnium eam dignitatem ad successores suos transmisere i quid igitur causae esse potuit, ut cum par hac quidem ex parte esset mnium conditio, non pari omnes iure censerentur,sed contra potiores partes Robertus auferret l

Falsos se Panormitanos in Nicodemo suo supposititio a chiepiscopo. Eorumdem in Gaufrido Mala-

terra corrumpendo detectafraus.

QVo mihi maximis irridendus videtur inanis eorum

labor, qui Nicodemum nescio quem Panormi Archiepiscopu, Graecum licer, & natione timidu his enim coloribus eum depinsunt ad S. Ciriacae latitantem, ac dignitatem suam mordicus inter aduersa, ac desperata tempora retinentem nobis obtrudere conantur, clamante

nequicquam, & contra obnitente Roget io,sibi Siciliam ingredienti nouas suisse exaedificandas Ecclesias , nouos Antistites instituendos, eosque externos homines, ex ipsis scilicet Gallia- . rum prouinciis accitos,eam fortasse ob causam, quod, collapsa iam dudu apud Siculos Ecclesiastica disciplina, nulli tum indigenae reperiri potuerui,sui Episcopali sustin Zὸo muneri pares essent. Ia .ex Gaufrido ipso Mala terra o obseruari potest,qui, di r φνvt Robertum nostrum Normannum hominε praeteream, Agrigento Gerlandum Allobrosem,Maetariae Stephanum Rhot magensem, Syracusis Rogelium Prouincialem Troinensis Eevicitae L iaconum, Augerium vero Britonem Catanae Episcopos dat scribit. Eo fit, ut iure, ae merito sumecta aliquibus videa

cur historiola haec Nicodemi Gavirido amcta. Nam qua ratio

29쪽

ne lixe sibi constare possunt , ut Gaufridus primo loco, nImurum liti, r. cap. I. Icrip serit: Panormo per deditionem reeepta Nicodemum a Rnerios e ferifuisse reniturum, post vero lib. 3. cap. 10. Rogerium hoc potissimum nomine miris laudibus celebret, quod eius pietate in Troinens ι Urbe primum Episcopalis cathedra sit eredia, unaque opera Chro rane religionis cultus iam tum florere teperit, ipsisque Troinensi, G Messunensi ciuitatibus gratuletur,quud in iis locis primum ante alias Siciliae urbes reparata fuerit diuim legio, scilicet, ut ego existimo, Ecclesia- sica Hierarchia,quae maiorum,& minorum ordinum consensu constat taut quo rure Troinensem, ac Messanensem Ecclesias primas appellauit, si vere antea Nicodemus aliquis Panormit nus Archi piscopus ab Rogerio ipso pristinae dignitati redditus fuerat i Deinde quis credat Rogerium ea fuisse Oscitantia , ut tam multis ijs locis quos retuli, Troinensem, & Messanensem sedem primas omnium institutas dixerit; adeoque per summs incuriam suerit oblitus, non multo ante Nicodemum Panormitanum Antistitem tanta celebritate, tam effusa Christian rum laetitia, quantam subdititius Saufridus somniat, honori pristino sua opera restitutum ι Ad haec ille idem Gaufridus, postquam Panormum multo labore u Normannis oppugnata deditionem secisse scribit, ita habet: Proximo mane Primorer, Panormitani dere interposito utrisque fratribus Ioeutu acti sunt, legem suam nullatenus 1 e violare, vel relinquere velle dicentes, Icὶlicet si certi sint, quod non cogantur, vel iniussis, ac nouu legibus non at terantur. Iam, inquam ego, si Panormitani hac eraesertim lege in ditionem venere, si suis legibus, si suis moribus haud dubium, quin Mahometicis viuere permitterentur, idque Normanni ratum habuere, quid, quaeso, Panommi Archiepiscopum costituere opus suit, cui bono i an ut Sa racenis tam obfirmato animo patriam religionem retinetibus, Christianam fidem surdis auribus oggerere frustra niteretur in ullos enim, suspicor,reliquos suisse tota illa urbe Christianos, cum perspicue videamus, solos Sarracenos de tota Panormitanae reipublicae salute, ac dignitate cum Normannis victoribus decidisse leui rei indicio quoque illud est,quod,non multo post receptam ciuitate, Panormitanos a Rogerio defecisse ex Gau-a veeta. mhi Dido Farellus a scribit. Sed ipsum iam Gauseidu vhaec narria 7 ν- 3- te audiamus. Proximo mane Trimores sedere interposito viri que fratribus Iecutum accedunt, Itam suam nullatenus se viola-νe, vel relinquere velle dicentes, scilicet, si eerti sint, quod noviengantur, vel iniiciis, ac nouis k i I non atterantur, quando La in praesens fortuna sis hortabatur , ur bis deritionem facere, se- in famulodos ira perfurere, iribula soluere , cI hoc letis suae

30쪽

ί ei mento 'mare se stondent. Dux, comesque,quod erebatur.

libenter suscipiunt amo Dominicae incarnationis ora. Adepti primo omnium Scripturae fideles imitatores dicentis, primum quaerite regnum Dei, & omnia a cientur vobis, Ecclesiam sanctifs mae Genitricu Mariae, quae antiquitus Archiepiscopaιus fuerat, sed tunc ab impis Sarracenis violata templum supersitionis eorum facta erat, cum magna deuotione catholice reconciliatam, dote,et ecclesiasticis ornamentis augent. Archiepiscopum, quι ab impris ectur in paupere Ecclesia fantiae oriacae, quamuis timidus, natione Gr us, cultrem Christianae religionis 'opse exequebatur,revocantes restituunt. Haec Gaufridus. quibus in verbis priamum illud mihi suspicionem facit, quod Panormo demum ex pugnata Normannis fratribus in mentem redierit celebre hoc Saluatoris nostri monitum, quo diuinas res priori loco, tum deinde humanas curare praecipimur. at cur vetus ista religio tam sero Normannos incessit o tot ante Panormum urbes, tot

oppida Sarracenis eripuerant, in ijs Messanam,Catanam, ipsam etia Troinensem urbe, qu1 vel sub hostili tyranide Christianos incoluisse memoriae proditum est, cur numquam interim ista Normannis oblata religio est, ut ex tor, tantisque spoliis insigni bello captis quippiam Deo dicarent, aut de Christiana amplificanda religione consilia inirent i nunc vero duodecim iere, aut quin desim post receptam Messanam annis, in ea ciuitate Archiepi scopale sedem statuant, quae insandos Mahometis ritus foederum pactione, iuramento, salvos sibi sore cauit φAd Nicodemum venio, cuius vitae rationem huius sabulae a st

res, quo vetularum, ac puerorum faciles lacrymas exorcnt, multo sane miserabilem estingunt; ut mirum sit. cur non eum Ieremiae exemplo threnos etiam scripsisse dixerint , quibu Ω-licissimae urbari casum lugeret. Eum, inquam, minime credide rim ab anno Sro. meerstitem suisse, quo primum insula inin Barbaroru manu venit. trecentos enim sere annos vixiae oporteret. Sed neque etiam verisimile est, dignitate sibi per manus decessorum tradita, Episcopalem Cathedram ad haec usque tempora Panormi fletisset tum quia multum a vero abhorret, Sarracenos, cum ad Nicodemum usque Episcopos Panormi est dignitate esse squo tulissent animo,nunc indicta eausa meticu losum hominem urbe exegisse. tum quia, si Panormitanis credimus,sarracenos urbis pulchritudine delinitos, eam in Regilsa tuisse, parum sapienter, ac decorὸ sibi consuluiment, si Christianis tantum 'animi, atque otij reliquissent, ut de Episcopo praefici edo cogitare possent, aut ipsis in omnem fortunam Ducis,ac Principis loco esset. Ad haec consideratione dignissimum

illud est,-memini olim me legisse inter amici Panormi

SEARCH

MENU NAVIGATION