P. Vergili Maronis Bucolica, Georgica et Aeneis

1쪽

grotere veri n

5쪽

RECOGNOVIT

6쪽

BUCOLICA GEORGICA

RECOGNOVIT

9쪽

Egregia tionis Ribbeo doctrina operaque factum est, ut e idibus, quibus Vergili camina continentur, diligem fissune examinatis collatisque inpiosissimus adparatus eritieus exhiberetur lam qui volent in Vergili carminum textu quem

vocans constituendo elaborare, habent, unde sinant, ii id auid opus est ad consilium perficiendum. Sed haud scio an Vir Doetissimus in constituendo textu subtilitate ingeni mentisque

acumine inductus uerat audacior necessitate nim non postulante non paucos versiculos loco, quem in codicibus obtinent,

movi motosque alium in locum transtulit et non paucos locos coniectura ductus mutavit. Itaque saco Summi Viri dixerim rati critica, quam iniit, non potui non incurrere in varias reprehensiones uuae cum ita sint, neque inutile neque superi vacaneum videtur esso, Vergili carmina ita edere, ut a codb in auctoritate nisi coacu non discedamus. Post Vergili editionem ab Otions Ribbeo comparatam

tres innotuerunt codices: Ι'ragensis Ueno pontinus, Da ventriensis ). Ex his Oeno pontinus et a ventriensis

A. I. Vitringa, de codice Aeneidos, qui in bibliotheca publiea Daventriens adservatur, Daventriae 1881.

10쪽

integrum restituuntur et emendantur. De strophie a Bucolicorum compositione idem sentio, qtiod, S. Tetisset.' Neque . Ribbec nequem Kol sterneque ulli nobis potuerim persuadere Bucolica a Vergilio in strophas esse digesta. In orthographia ne unum quidem eumdemque codicem sibi constare satis notum est. Cum autem constantia opus

sit in libro pueris tradundo, in orthographia WiIhelmi Brambae habitantis in hoc genero litterarum praecepta secuti

sumus.

Editio Aeneidos, quam en gel louEs curavit, tum

demum nobis adlata est, cum iam maior pars huius editionis typis esset descripta Neque dolemus; louce enim infeliciter fuisse Rudacem, nemo non concedet, qui Aeneidos editionem diligentius examinaverit.

Itemque Aemili Baehrens emendationes Flacheis. Jahrbb. 188 p. 391 sqq. 188 p. 385 sqq. , qua quam ingenios e cogitata sunt, in rem nostram ut converteremus, a nobis non potuimus inpetrare iusto enim magis ab auctoritat codicum recedunt. Superest, ut praecipuam lectionum varietatem adiciamus.' es. Rdm Lith. Et L 3: ... Wem elisa dure die Aus- statiun de Gedichte mitis αβ α β uin aeci acu. s. s. das Verstandri deraeiben undisio reude aran rhi hi morden