Aelii Donati Grammaticae prima rudimenta

11쪽

G. quorumeunque , quarumcunque, quorumcunquν, Dat qωbuscunque cc quost unque, quascunque, quaecunque Abl. a quibuscunque

His adde siquis, quisque, qui sputaso quisnam, nequis, quidam , quilibet, quisquis neuter, ut usque. Plural. Qin bi duo, biduo, . haec duo Genit.

horum duorum, harum duarum, horum d9orum. Dat his duobus, duabus, duobus. Acc hos duos, duo,quand0que, has cluas,in haec duo . oc. duo, duae , duo ibi ab his duobus , duabus , duobus P Lur. Nom hi, hae t rcs, ta haec tria Gen. hodi Ium,&harum, horum trium. Dat his tr bus. Acc hos in has tres. haec tria . Voc o tres & tria. Abi ab his tribus.

ΡLuial Nom. bi, bae, haec quatuor Genit.

horum, harum, & horum quatuor. Dat his quatuor Acta hos; bas haec quatuor. Voc.. O quatuor Abl. ab his quatuor.

Nota, quod ornm Nomim numeralia a quatuor usque ad centum sum omnis generis. numeri pluralis, an declinabilia. Quae sequitur tot, quot, Maliquos, c. 'O Uot sunt casus comparationi. Tres, Qui Po . itivus, Comparativus,4 Superlativus Posii 'sevus ut doctus, Comparativus ut doctior, Super lati' usu doctissimus. - . .

12쪽

doctum. Dativo doctis Accusat doctos , oetas, docta vocativo o coeli, o docte, o dom. Abiat a docti Sal minativo hic. haec doctior, hoc doctius. Gen. hujus doctioris Dat huic doctiori Acco hunc, hanc doctiorem, hoc di ctius. Vocat. Udoctior & o doctius. Abi ab hoe, ab hac δε ab hoc doctiore, vel doctiori Et pl. Nomin i,&haedoctiores , haec coctiora Gen. hinum in harum, horum doctiorum. Dat his doctior ibit s. Accuo hos, has doctiores haec coctiora . Voc o doctiores,cto coctiora. Abl. ab his doctioribus Nominativo domisimus. doctissima , doctissimum Gen. doctus mi , doctissimae , doctus iura Dat uocti itimo docti uimae, doctissimo Acc doctissimum, doctissimam, doctissimum Voc. o Octimine, o doctissima, o ioctimnium Ahiar a dos illimo, ad odiissima , a doctissimo intil. Nom doctissimi, do ctissimae, doctilsima Gen. doctissimorum , doctissmaarum , docti sumorum . Dat doctissimis Ace doctissimos doctissimas, doctissima voc o doctissimi odoctissimae, o doctissima. Abi a doctissimis Doctus, doctior, doctissimus. Docta , doc fiori doctissima. Doctum, doctius , doctissimum: in adverbio docte, doctius doctissime. . . Bonus , melior optimus Bona, melior, optima . Bonus, melius, optimum: in adve ibi σbcne, melius, optime. 'MAlus 4ςior, pessimus. Mala, peior, pessina c. Malum, pejus pessimum, cin advel bio male 'pςjus, pessime.

13쪽

ΡArvus, minor, minimus Parva minor , minima. Parvum, minus, minimum in adverbio Parum, minus, minim8. . . M Agnus, maior, maximus, magna, major, maxima Magnum majus Maximum in adverbio magnopere, magis, maxime .

DE VERBIS. VFrborum Conjugationes sunt quatuor . Prima

ut amo. Secunda ut doceo. Tertia ut lego Quarta ut audio. Tempora derivativa a praesenti Amo. AMO, amabam, amabo. Ama, amato. Utinam

amrem, utinam amem cum amem, cum amarem amare.

Tempora derivativa a praeterito perfecto. A avi, amaveram utinam amaverim amavi nsem , cum amaverim , cum amavissena , cum amavero amavisse

PRIMA CONJUGATIO. I Ndicativo modo tempore praesenti mo, amas,

amat . Et plura amamus, amatis, amant . Praeter. impers amabam, amabas, amabat . Etit amabamus, amabit is, amabat . Prael perf. ama vi, amavisti,amavit. Et plur amavimus , amavistis, amaverunt, vel amavere. Praeterito plusquam perfecto amaveram amaveras, amaverat. Et plur. amaveramus, amave- Tatis, amaverant. Fui. amabo amabis, amabit. Et plur. amabimus, amabitis amabunt. Imperat modo tempore praesenti ad secundam, aertiam personam ama,amet. Et pl.amemuS,ametis,ament. F. ama

14쪽

do tempore praesenti, irrat. Impers utinam ama.

rem, amares, amaret. Et plur amaremus, amaretis,

amarent pers utinam amaverim, amaveris, ama verit. Et pl. utinam amaverimus , amaveritis, ama verint. Praeci plusq. pers utinam amavitiam, amavisses, amavisset. Et pl. utinam amavissemus , amavissetis, amavissent. Futuro utinam amem, Messamet. Et plur utinam amemus, ametis, ament. Subiniunctivo modo tempore praes cum amem, ames

amet. Et plur cum amemus, ameti amen . r. im-Per L cum ama Iem, mares, amaret. Et pl. cum ama- Iems, amaretis, amarent. r. pers cum amaverim , amaveris, amaverit. Et plur. cum amaverimus, amam veritis, amaverint. Prael. plus perficii mam avissem, amavisses amavisset. Et pl. cum amavissemus, amavissetis, amavissent. Fui. cum amavero, amaveris, verit. Et pl. cum amaverimus, amaveritis, amave

rint. Infin modo temp. praes. pr. impers amare. Prael. pers. plu' pers amavisse. ut amarutum esse Gerundia, vel participalia nomina sunt haec, amandi amando, amandum Supina sunt haec: amatum, amatu. Quot participia trahuntur ab hoc ver-hoaAivo tuo. Qua: amans,in amaturus Amans unde formatur in prima persona praeteriti impe iti- ct Indicativi modi. Quomodo maham, am in ans, fit amans . Amaturus unde formatur is primo

dupino. Quo moco matum, ablata literat,

, addita rus, fit amaturus. Tempora formata a praesenti amor.

Mor, amabar, amabor, amare, amator, utinam ama Izr, utinata amer, cumamzr, cum amarer,

15쪽

Tempora formata a participio praeteriti temporis .a Matus sum, vel fui, amatus eram, vel fueram, ad utinam amatus sim, vel fuerim, amatus essem, vel fultam, cum amatus sim, vel fuerim, cum amatus essem, vel fuissem , cum amatus ero, vel fuero, am tum eme, vel fui me I Ndicativo modo tempore praesenti amor amari s

vel amare,amatur. Et pl. amamur,amamini, amantur. Prael imp. amabar, amabaris , vel amabare, ama hatur . Et pl. amabamur, amabamini, amabantur. PrisPerf. amatus,sum, vel fui es, vel fuisti est vel fuit. Et pLamati sumus, vel fuimus, estis, vel fuistis, sunt, fuerunt, vel fuere. Pr plus. perfamatus eram,vel fueram, eras, vel fueras, erat, vel fuerat. Et pl. amati eramug, vel fueramus,eratis, ve fueratis,erant, vel fuerant. Foamabor,amaberis, vel amabere,amabitur. Et pl. amari himur, amabimini, amabuntur. Imperat. modo tem P. praesenti ad secundam, uertiam personam amare,

ametur. Et pl. amemur, a memini, a m ntur. Fut a marito tu, amator ille. Et pl. ama minor vos, amanto illi.

Optat modo temp. praesenti, pr impers utinam

amarer,amareris, vel amarere, amaretur. Et pl. utinam amaremur, amaremini, amarentur. Prael pes utinam

amatus sim, ve fuerim, sis, vel sueris, sit vel fuerit. Et Pl. utinam amati simus, vel fuerimus, sitis vel fueritis, sint, vel fuerint. Prael plusquam pers utinam amatus essem, vel fuissem, esses, vel fuisses, effer, vel fui metis Et pl.utinam amati essemus, vel fui memus,effetis, vel

Dilsetis, essent, vel fulment. Fur utinam amer, a meri S, vel amere, ametur. Et Pi utinam amemur a memini,

16쪽

amentur subjunctivo modo temp. praes cum a mera ametis, vel amere, ametur. Et pl. Cum amemur in memini,amentur. Pri imper L cum amarer, amareris, vel amarere, amaretur. Erit cum amaremur, amare mi ni , amarentur. r. per L cum ainatus lim, vel fueriae,ss, vel fueris,sit, vel fuerit. Et plur. ces amati simus, vel fuerimus,sitis, vel fueritis,sint, vel fuerint. pr. plus. per L cum amatus essem, vel fuissem, emes, vel suimes, esset, vel fulmet. Et pl. cum amati effemus, vel fuissemus,effetis,vel fuissetis, essent, vel fuissent. Fui. cum amatus ero, vel fuero, eris, vel fueris, erit, vel fuerit. Et pl. cum amati erimus, vel fuerimus, etitis, vel fueritis,erint, vel fuerint.Infin modo temp. praes. pr. imper Lamari. Prael per Lin plusq. per L amatum esse, participia trahuntur ab hoc verbo passivo Duo.Quae

amatus, amandus Amatus unde formatur Ab ulti ismo supino. Quomodo inmatu, additis fit amatus. Amandus unde formatur A genitivo partici p. praesent. Quomodo Amans,amantis, is, indus, fit amandus

V Erbo impersonali tempore praesenti matur

Proet imperfecto amabatur. Praeter pers amatum est , vel fuit Prael plus' pers amatum erat, vel fuerat. Fut amba itur. . Imperativo modo tempore praesenti ametur. Fur. amator Optativo modo tempore praesenti,4 praer. imperfecto utinam amaretur Praeterito pers utinam amatum sit, vel fuerit Plusquam perfecto utinam amatum effet, vel fultat. Futuro utinam ametur. Subjuncti, modo tempore praesenti cum metu .

Praeterito imperfecto cum amaretur . Praeter per d

17쪽

cum amatum sit, vel fuerit Pretet plusq. pers celina matum ellet, vel fuisset Futuro cum amatum erit,

vel fuerit. Infinitivo modo tempore praes.. praetoimperfecto amari . Prael pers. ωplu' perf. amatum esse, vel fuisse Iuturo amatum iri, vel amandum esse.

SECUNDA CONJUGATIO.

Docem, docebam, docebo: doce, doceto: utinam

docerem, utinam doceam cum doceam , cu mdocerem, docere. Docui, docuerama utinam docuissem, cum docuerim, cum docuissem, cum docuero, docuisse.

I Ndieativo modo tempore praesenti Doceo, doces,

docet. Et pl. docemus, docetis, docent. Praet imperi docebam, docebas docebat. Et pluti docebamus,docebatis,docebant. Prael pers docui, docus i , docui. Et pl. docuimus, docuistis,docuerunt, vel docuere. Praeci plusq. Pers docueram, docueras, d euerat. Et plur docueramus, docueratis, docuerant. Fut docebo, docebis, docebit, Et pl. docebimus, docebitis, docebunt. Imperat nιodo temp. praes ad secundam ωtertiam personam doces, doceat. Et plur doceamus, docete, doceant Fut doceto tu, doceto ille. Et plur doceto te, docento Optat modo

tempore seraes. ircet impers utinam docerem dO- Ceres, doceret Erpi utinam doceremus, doceretis, docerent . Prael pers utinam docuerim , docueris, docuerit . Et pluralita urinam docuerimus d0cueritis, docuerint. Prae t. plusquam pers. utinam docui Lsem, docui ises, docuisset. Et pl. utinam docui si nuis, docuissetis, docuissent. Fut utinam uoceam, noceus, doceat. Et Pl. doceamus, doceatis, doceant.

18쪽

subiunct. modo temp. praes cum doceam doceas,

doceat. Et pl. cum doceamus, doceatis doceant. Praeter. impers. cum docerem, doceres, doceret. Et pl. cum doceremus , doceretis, docerent. Prael pers. cui docuerim , docueris, docuerit. Et plur cum docuerimus , docueritis , docuerint. Praeter plusq. perfecto cum docuissena docuisses, docuisset. Et pl. cum docuissiemus,docuissetis, docuissent.Fut.ctam docuero,docueris,cuerit. Et pl. cum docuerimus,docueritis, docnerint. Infinitivo modo tempore praes. praer. impers docere. Praef. per L plusq. per L docuisse Fut docturum esse Gerundia, vel participalia nomina sunt haec: docendi, docendo , docendum. Supina sunt haec: doctum, doctu. Quot participia trahuntur ab hoc verbo activo Duo Qui Docens,indocturus. Docens unde formaturi in prima persona praeteriti imperfecti Indicativi modi Quomodo Docebam, bam in ens, sit docens . Docturus unde foris matur A primo supino. Quomodo doctum, ablatalitera m in addita rus, fit docturus. Doceor,docebar, docebor: docere, docetor utinam docerer, utinam docear, cum docear, cum

doceter, doceri Doctus sum, vel lai,doctus eram vel fueram: utinam doctus sim, vel fuerim, essem vel fuissem cum doctus sim, vel fuerim, cum doctus essem. vel fuissem, cum doctus ero, vel fuero: doctum ellis , vel fuisse. IN dicativo modo tempore praesenti Doceor, doceis

ris,vel docere,docetur. Et pl.docemur,docemini, docentur. Prael. impers. docebar,docebaris, vel docebare,docebatur. Et pl. docebamur, docebamini, d6-'cebantur. Propers doctus sum,vel fui,es,vel fuisti,est,

19쪽

vel suit Fili docti sumus, vel fuimus estis, vel fuistis, sunt, suerunt, vel fuere. Prael plusq. per L doctus eram, vel fueram, eras, vel fueras, erat, vel fuerar. Et pl. docti eramus, vel fueramus, eratis, vel fueratis, erant, vel fuerant. Fut docebor, doceberis, vel docebere, docebitur. Et plur docebimur, docebimini, cocebuntur . imperat modo temp. praes ad se

cundam,&ιertiam personam docere, doceat ut . Et pl. doceamur, doceamini, doceantur. Fuluso doceto tu, docetor ille. Et plur doce minor docentor .

Optativo modo temp. 'aesenti prset imperti

utinam docerer,docereris, vel docerere, doceretur. Et pl. utinam doceremur, doceremini, docerentur. Praeis

ter. peis urinam doctussim, vel fuerim, sis, vel fueris, sit, vel fuerit. Et pl. utinam cocti simus, vel fuerimus, sitis, vel fueritis , sint vel fuerint . Praeter. plusquam persecto utinam doctus elliana, vel fuissem, esses, vel fuisses, effet, vel fuisset. Et plur. utinam docti essemus, vel fuissemus, essetis, vel fuissetis, essent, vel

fuissent . Fut utinam docear, docearis, vel doceare, doceatur. Et plurat utinam doceamur, doceamini, doceantur. Subjunct. modo temp. praes cum docear, docearis, vel doceare, doceatur filii cum doceamur, doceamini, doceantur. Praet imper L cum doce.rer,d Ocereris, vel docerere, doceretur. Eril. docereamur,doceremini,docerentur. Prael per L cum doctus

sim, vel fuerim, sis, vel fueris, sit vel fuerit. Et plus. cum doctissimus, vel fuerimus, sitis, vel fueritis , sint, vel fuerint. Proet plusq. per L cum doctus essem, vel Dinsem, viles, vel suisses, eliser, vel finisset Et plur. cum docti essemus, vel fuissemus, effetjs, vel suilinis,essunt, vel

20쪽

vel fuissent. Fut eum doctus ero, vel fuero, eris vel emis, erit, vel fuerit. Et plur cum docti erimus vel fuerimus,eritis, vel fueritis, erunt, vel fuerint. In finitivo modo temp. praesenti, iraeter impe is doceri. Prael pet f. plusq. per L domam esse, vel fuisse. Futuro doctum ira, et docendum esse . Quot participia trahuntur ab h'c uerbo passivo Duo Quae tostus, docendus. Doctus unde formatur Ab ultimo Supino. Quomodo Dod ii, ad cita, fit doctus Docendus unde formatur in genitivo participii praesent. Quoniodo Docens,docentis,tis indus, fit docendus.

V Erbo impersonali tempore praesenti Docetur

Prael. impers docebatur. Prael per Ldoctum est, vel fui. Prael plusq. pers doctum erat, vel fuerat. Futuro docebitor imperativo modo temp. praesenti doceatur. Futuro docetor optat modo tempore praes. irae t. impers utinam doceretur . Prael per Lutinam doctum sit, vel fuerit Praeter plusq. persectis utinam doctum esset, vel fuisset Fut utinam doceatur . Subjunct. modo tempore praesenti cum docea istur. Praet imperf. cum doceretur. Prael pers cum

. doctum sit, vel fuerit. Praeter psusquam per L cum

doctum esset, vel lailset Futuro cum doctum erit, vel fuerit. Infin modo temp. praes. praei impers. doceri Prael per Lis plusq. pers doctum esse, vel fui me Futuro doctum iri, vel docendum esse.

TERTIA CONJUGATIO.LEgo, legebam, legam lege legito: utinam lege

rem, utinam legam cum legam , cum legerem: Legi, tr geram istinam legerim, legisseis cum legerim , cum legissem, cum legeto Megisse .