Ad Thucydidis librum VII. quaestiones philologicae

21쪽

Simili modo Homo ratis sontentia in cap. 73, 1

quibus Thuoydidos in odom apito 25 bis usus os denuntiis legatorum a primum quidem initio capitis: rat g)

εισίν dein do in Ap. 25, 9 ra τε αλλα ηυζι; νιας Γι ενἐλμίσιν et ἰν. Etiamsi igitur muta illa iterata, quae ad singulos fontes psere conabar, non tam os endunt quam doleotant, quia Thucydidis rationem oppris componendi intueri por- mittunt, amon, opinor, illum Thu didis rationem tam perspicia dignoscere non liceret, Disi lima, quae Omnia ense e Xpoliret, operi abesset in quae coniectura multo etiam diluoidius Onfirmatur iis rebus, qua nun esseram. Jam illarum orationum Demosthenis et Niciae eap. 47,3

22쪽

usquo ad 49,3 quas Supra iam commemoravi, si diligotitius inquisiveris, duas re Consiones, ut ita diom, O Osees. In cap. 47, enim usqu ad ns capitis Demosthonis iudicium ita datur cum frustra pos Consumerent , nouessse amplius commorandum in Sicilia, sed quam Morrime domum redeundum, ut hostos ex Attica inpellerons; solam clausulam absit sonis i vorbis καὶ ὁ ών 'ειοσωκqς

Nicias deindo cap. 8, 2), quamquam ros Sua in magnis angustiis osse vidit, tam n Uerte reditum non suasit, Praesertim cum ii, qui Syracusis partibus Athenionsium favebant, admonuissent,in abiret .ca V m T και εν Tala

Quamvis igitur satis docti simus do sontonesis im-Peristorum, tamen Nicias subinde adnectit eam rationem, in quam verba epistulae influxisse vidimus, quae finitur brsui rocapitulations, ubi eadΘm fere a paulo ante in priore res pusione adhibentur verba cap. 49 init.: s 3 ιἐν ωκέας

αλλ τι ταχ/sta seri ἐξανέστασθαι και μὴ μέλλειν. Quas cum ita sint, puto prioribus reconsionibus quasi fi indamsnta orationum historica continori, alia Thucydidem ipsum e rebus vixisse proptoron, quod in iis ipsis poste-

23쪽

orationes dire tas conVerteret. EX En Rutem, quam nunUhabemus, orationum condicione deducendum est, librum non absolutum ESSE

Porro in cap. 17 narratur: rorum Siciliansium statu opportuno nuntiato Laesta monios o Corinthios constituisse, copias in remigiis collocatas auxilio mittore praetereiuriginti quinquo naves instruero, qua impedirant, Θ ΠStOdia Athoniensium, quas orat Naupacti, roruigia detinores; cf. orba Thucydidis in cap. 17 4: ah ς ε ὶ Κορινθιοι xlxTE

Cum primo ora copia mittorsentur, illae navos hiomo ornatae in station ad Poloponnesum manebant, dum Omnitanavigia exiissent. Quibus dictis soquitur hoc stdditamentum

Postremo in cap. 34 init . ubi illae ines eorum mo

d otioso illo additamento in cap. 19 mihi do non conveni cum Philippio, in qui quod intorpretamqntum sit librario quodam o u 17 it . 34 sumptum 1 riseisis annales 123 188I p.

24쪽

oleiondum osso illud ponset ut potius in forum hostimoniorum numero habeam, quibus hue ydido sextromam manum libro non admovisso demonstratur. Et hasta quoquo ΡΘ-

filio in fonto in cap. 1 adhibito derivanda st λ)in cap. 42, 4 autem prorsus Thucydidi indiligentia ut

inconstuntia tribuenda sunt. Res ita es habet Demosthenes, cum Syraeusa Summis cum auxiliis otiiSset, hostibus aut virium ostentation pertorritis, tali inimorum condicione utendum ratus celeri impetu scoris Epipolarum Suisquo, qua in iis reant, potiri studebat, quo facto murum cinnSVerSum Syracusanoaetim facile sexpugnandum so arbitrabatur ido verba Thucydidis a secum ro

A primum quidem offendimim , quod casu ut nota Ommomorantur, de quibus usque eo nihil prodidit Thuo didos, ut totum rerum Onexum statim dilucido perspicere non possimus. Deinde Uum appareat, adem astra significari, qua in sequenti capito 3, 4 eouratius deseripta sunt, ' mirum psh, singula modo castra st Thia dido nomi-

25쪽

nari, eum in cap. 43. quasi tum primum castrorum mentio fiat, uia 1isse casu Syracusanorum in Epipolis explicetur. Cum auram apiti 2 sentem Atheniensem subesse, notum vero apitis 43, e Syracusano fons manasso facit intollegatur, an duorum Oe um discrepantiam Exatitisse consondum os in fontium divorsitato, quibus non curiOS RThu dido conglutitimis librum non satis Molitum ESSE

Par vulae nota subsidio sunt rationi meais tam . 31, 4snim duodeviginti naves ad Naupactum Statuta dommemoriantur, Cum Paulo Supra in cap. 19, 5 viginti navos ibi fuisse narratum sit, quae, qua is Comminutis Sint, uS-

quam a Thucydido uobis proditur. Cum autem lium fontem in cap. 19, alium in cap. 31 minor facile ido-amus, hi quoque serum diVorsitatem x divorsitato sontium deducondam esse conseo. Immo hucydidis indiligantia notanda est, cum nihil certi nobis odoris. Idom iudicandum ostra cap. 34, 3, ubi A thonistisium navos ad Naupa tum fuisse triginta res, quamquam X cap. 31, 4, ubi AtheniΘnsium navos duod viginsi aliis scommotas osso totum est, sequitur Viginti octo naVe fuisse.

Sod si a curato Groti notam inspexgris, cognoscos Grotium Hosonisntia virorum illustrium Ulteri et Amolati refutare, qui declar,

Ε Contra Eo en si lius confondit, id quod Classonus ipso Vult sit τα νω τείχη id est septo trionalem muri partem inulto demum post ab Atheniensibus aeolictam esse, et Irg πόπεδον in ea parte Epipolarum auum psso, quam quidam Athonisnaos Labdalum asto dum communisentes obtinuerant, dono Gyliisu advenerat, qui

Labdalo expugnato cf. Thucyd. VII, 8, 4 e tra Syracusanorum ibi

26쪽

Ῥεβη. spolitionem esse capitis 2 sexis., quo loco multo aptior iam satis calamitas oppidi deplorata sit: καὶ ξυμφορατῆ σπόλει πάση Ddetit rei ηGGcὼν μαλλον ερας δοκη ος τε ε ζεσεν αυTh. καὶ et νη. QuaInquam id, quod conici ex vorbis capitis o Q gr μεγέγει pro orbis alias usitatisti Oc O ιέγε iis alium auctorem prodi non probo; immo Concedandum St, molius in unam sentoutiam illos duos loco coagmentandos fuisse.

Atque etiam nonnulla oorum, quibus Wihliushi' utitur, ut rationem suam do libris Lot VII singulariter o ompositis posteaque domum toti operi insertis confirmet mcta sucio, quamVis id ipsum, quo tota xplicatio tondit, Horbstio ), is hor, , aboro' prorsus refutatum esso Credam. In ratione autem sua persoquonda Wikliniaci asperitates quasdam libri II assori, quas Thucydidi

mort impe ito, n opus suum Geurules retractaret, Rudas esse arbitratur. Sio sponditur omnibus locis, qui moro Chroni Ora moneXum narrationis intereumpentes res in ipsa Graeei gestas memorant. Ecquibus locum Xhibe maxime notabilem: ap. 9, cuius iterata tuitio εν t L T Uρει τελεDT ῖν ι et in cap. exfr. in TO eo δεελευτα, rori

intervallo parata Hermernovus' quidem tam graviter

27쪽

- 23 fori, ut postprius illud nuntiatum io volit. Ad quod caput solo otiam adnotat Fabar ), Thucydidem ommo morantem, ordiecam fuisso socium Atheniensium, cum in libris cap. 7, stis togatur, oum hostem Athenionsium

fuissct negleXisse addere, quo modo rursus kodus laetum Esset.

νησίους προς iva; καζον. Quam hucydidis indiligantiam ita intollini Volim: hu didsm oum duos fontes haberet, uni ulterum apposuisse, sed ita, ut Q Corinthium sortasse fontamin cap. 17 hae verbae: καὶ kκ τῆς αλλης Ιελοποννησο Olia κεδαιμόνιοι illa aut Orxv res Dd Ovrες iam adderet ex fonte capitis 18, quem tamen postea posuit; si facito ex π α Οαί1ιφοντες illud abundans nisi lMyce in cap. 17 exsistero potuit, quod tum igitur non dolendum est cum Hermurdones', quem Si lius in editions sua me tu est Dolad longam illam verborum omprehensionem in V. S, Verbis: Ἀωλισμ f αυτον ἐπ ιαε M usquo 1 l. l. . . MI L p. 77.

3 QuamquRm eundem virum adnotantem, nusquam apud Thu Τ-didsm narrari, quando auxilia in Siciliam pervenerint, quid effecerint, fugisso vi latur, quod in eap. 5 Iongi auxiliori in mari octores eorumque udVentus descripti sunt, quo tantus terror iniciebatur Atlioniam sibus, ut in im Syracusas relinquero constitueretit.

28쪽

sed Etiam insequens enuntiatum usque ad risin capitis a librarioqiiodam Oufentii ps se dicit, idque propter Estigal εἰκοσrri res καταυαλre Παν Commemoratum, quod pro tributo sociis impositum B Aedocemur. Quod tunc temporis vix fieri potuisso Ionga causarum

historicarum explicatione stilor-Sfriihin dissori t. quidem magis inclino sententia A qui, Iuam Gilbertus in prior libro Reitrage urtimor Gogotii clito Athens ' Litis. 187 p. 28 ff. explicavit et postremo Paulinium temporatam deposuit in libro, qui inseribitur ,Ηandbuelidor Hecli. Sta alsiatori. 'om. I Lips. 1881, p. 332 adn. 4: non in omnibus sod certo in nonnullis civitatibus Oodoratis illud voctigal institutum ossa. Cum autem o u Capitis 28, 4: καὶ τὴν κυστλον

ςns ιησαν ita intelleg0udiis sit, omnibus o iis εἰκοσrην impositam Mo, potius Thucydidi indilligontiam tribuerim, quam ut eum Muliero- Stristinxtotum enuntiatum a librario quodam interpolatum me putem. Etiam ornantiati in cap. 27, 4: πρωτερον μὲν γα β ιαχεῖ χι ιν O-μεναι αἱ ἔσβολα νον αλλον ζωονων η γηὶς απολαυειν υκ κωχυον. Misior-Strubin l. c. p. 35 Thucydium auotorem SSO egiat Cum agro semel distat Athonio se fruges percipare non potui ent. Alias causas, ora totum cap. 2 insiticium osse e stat, alio loco sandiaturum eas pollicetur.3 I. O. P. 65.

29쪽

post Vrebum ακ εδαι/ιονίων, id quod adhamy jam proposuerat, in torium reoepit ξυλλεγέντος idquo item ustra. Omnos igitur illi Ioci, iam nemo iura os hucydidi ubrogar possit, me demonstrantem librum VII non abso-Jufum passe adiuvant. In a igitur libri impor et pondiolono multas illas

visorum doctorum mendationo non modo non aecipio, Sed contra in avorem sententia mea verto, librum infremumstm o sera. Αnta Omnia Vorborum abundantium, quB sessiam instat in impressos Iibro UIR , in meum Eum vindico. Cuius exempla nonnulla dabo:

30쪽

r οῦν at Irridi M' Ost Ocom HO in pnp. 45, quod onmes sero, Statilius Classonus Hormordenus et i volunt, re Thucydido ipso additum sit. In eap. 6, invenimus octos dictum και etsi εαιουσνὶ

ab omnibus foro, oh oro, fatilio, Hor ordono deleta non Solum Servanda sunt, quod ut verbosum additrementum libri Ondi ione excusantur, sed etiam quod Thuoydidos hoc iam to O fortasse praedicero Voluit, quo modo auxilia postea in Si illam transvo ta sint. Nam omnibus posterioribus locis,

quibus do auxiliis agitur in capit. 17, 3 18, 4 19,3 25, 3;