Cl. Claudiani Quæ exstant: Ex emendatione Nicolai Heinsii Dan. f

271쪽

LAUNE H Enc UI 'ra quam multos stravit cur Um aptos illum magnae viduatis montibus urbes oriam frenere minis, Martique domando

a morsu nulli graviore te as D avis' uryli heu nam te quo curarii te ares,rrium duri voluit iusserre tyranni, indo tartuna favens bunustumere leto it. At nullum virtus reticendas cris una aque iidereos post membra intra e re si is mori quam vile putat mamq; impiger ultro S immensae scriuatus de va sanguineos armamem .ulnera rictus,

onita feritate juba, visuque cruentUs Tis movet arma toris, dubiumque clidens

emit, invadis trepidum, soliique Licertis dia corriniens ense guttura morsu item rectis prolternis faucibus hoste na. ξ flavicomis radiantia tergora villis, spolium sus , ictor rapis emicat omnis

audes modi turbatuas, longoque relictarit in arva metu juvat ire, Sc libera rura, nisisque ridere locos, lilvamque juvencis facilem, nullis resonantes letibus agros.senalium petis inde nemus, et amotae colouis cadiam Sc teriles raro jam robore ulvas.mq; hie immensa membrorum mos cruentus omitus regnabat per soloque tremendus: pore lunatis fundebat dentibus Ornos,rnebatque suos lugentia rura colonos. rrebant tritidis nigrantia corpora setis, ratosque armos L opulis, totosque per artus racilis potuisse mora non spicula in illum,

osumve rapis ' gravato pondere robur. iati viduatur honos nec vulnera virtus

templo tibi facta timet jamque arripis ultro

amantem, cegisque diem sufferre tuendo,tque supinato mirantem uini ne vinci rgolici rictor portas sub tecta Tyranni. Tam celer toto victorem sparserat orbe, uxiliumque Dei poscebat Creta cruento cita malo tauriis medio nam sidere Lunm

ogerulus Dictae ad ovis pc si durat arva.

272쪽

ANouVM POETAE LAUD. En . Fulmen ab ore venit, flammis ue furentibus arili Spiritus, terram, non caeli flamma perurit, tSed flatus monstri. dextro jam tria cessent

Sidera, Solque licet glaciali frigore victus Abstrusum mundo claudat ubar, aurea conden lLumina, Sc igni fluo stupefactus in orbe tepescatia Lilus habet Cretam, pereunt silvaeque lacus qui Graminaque, o fontes sacri, montesque perurit Flamma ferox Idam Superis spectantibus ignis

Dissipat. magno cunabula grata Tonanti Igne suun monstrum, si fas est dicere, vincit. Tandem fama celer Dictaea ad litora magnum Duxerat Alciden, cum Taurum dira minantem Excipit, A vum cornu , flammasque vomen id Corripit, atque artus constringens fortibus ulni Iguinuo flatus, animamque in pectore clausit.