Annotationes anatomicae de velamentis cerebri et medullae spinalis

발행: 1838년

분량: 24페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

- 12 9Νeo, qui in omnes partes mutari et mi Veri potest, recumbit, et tamen simul in certa quadam Sede ad duram meniugem firmata eΝ,e debet, quae res utraeque hac conStructione essici potuerunt. A ut equum vero rei noestrae suis imponatur, illud adhuc commemoratum velim, quod ligamentum denticulatum, quemadmodum iu Summa parte primum suum dentem e dura matre a latere iuxta soramen occipitale magnum post arteriam Vertebralem et ante nervum accessorium Willisit accipiat, ita deorsum ultimum deutem supra transitum nervi lumbalis secundi adipiScatur, ei versus suem conicum medullae spinalis processum paulatim attenuatum reddat, qui tamen illum non attingat, sed aliquot lineas supra eum desiliat. Quod Bookius 'a arbitratus est, lintea et argenteo nitore caudida flamenta, quae per utraque latera medullae spinalis descendunt tanquam continuationes ligamenti denticulatic0nsideranda esse, equidem non inveni in natura probatum.

De membrana seroSa Seu media.

Medium sive serosum velamentum cerebri et medullae spinalis, quod membrana Serosa si e Machnoiden Sive mucOSa appellatur, ab antiquioribus anatomicis et ex recentioribus a Chaussi ero ad membranam VaSculosam, quae pluribus locise duobus divergentibus soliis constaret, ad Scriptum esse patet. Bidloop*' etB0huius*4 illud peculiarem quandam membranam esese existimaverunt. Blasius si ei nomen arachnoideae imposuit, Bonuius yy ab illo interiorem durae matris supersiciem sol mari, ostendit. Bichatiues δ') denique multis iisque gravissimis argumentis probavit, illud velamentum inter Ser0Sas membranas reserendum

12쪽

esse. Idem illam membranam adeo exacte et accurate descripSit, ut nemo ex anatomicis recentioribus eum vinceret, multi vero eorum in describenda cOu- Structione araclinoideae longe post eum remanerent. Ex quo Halleriis floruit, plurimi anatomici arachnoideam peculiarem aliquam a membrana vaesculOSa disserentem membranam esse statuebant. Omnivo sallitur Burduellius δ' , qui refert , illam ab N altero continuationem et a Soeminerringio confirmationem piae matris esse habitam. Prioris β' enim verba haec sunt: se rectius a Bidloo et Boliuio pro peculiari membrana proponitur.' Posterior)iJ autem arachnoideam descripturus ita exorditur, ut profiteatur, eam in suo genere unicam membranam esse, quae in toto corpore Sui similem non habeat, nisi sorte subtilem intimam membranulam ovi humani. Ouoniam descriptio praeclara, quam Bichatius constituit, in anatomicorum manibus VerSatur, profecto Super Vacaneum est, hic ea repetere, quae Vir praeclarus nobis de arachnoidea scripta reliquit, hoc unum mihi concessum esse Velim, ut eorum, qui arte anatomica recreantur, oculos in eam descriptionem conVertam, quae a plerisque neglecta iacere videtur. Animadversionees, quaes de arachnoidea proposituri Sumus, in eo conesistunt, ut primum explicemus, quomodo haec serosa membrana se habeat comparata cum aliis serosi S Saccis; deinde ut nonnulla in medium proseramus

quae, ut dubia facta sint, partim Bichatius, partim Magetidie et St. Martinus

auctores fuerunt.

Arachnoidea unus saccus, Sicut peritonaeum, pleura, peri cardium cet. haberi consuevit. Pari modo Bichatius de ea iudicat. Idem duas partes in ea distinguit, uuam cerebrum et medullam Spinalem, alteram duram matrem vestientem portion cerebrale et rerinienne', quae processibiles Vaginarum forma praeditis, in quibus vasa sanguisera et nervi recumbant, Se invicem pertranseant. Notat tamen simul vir doctus δη), si ista rem considerandi ratio sorte minus arrideat, etiam Statui poesse aracliuoi deam solum cerebrum et medullam

13쪽

spinalem ambire, et nerViου et Vastri Sanguiferis vaginaΝ impertiri, quae ad duram matrem reflectantur. Si medullam spinalem cum elues velamentis ex transverso inter di Soesesum duorum nerVorum diΝSecueriΝ, duoΝ SuccoS dignosceΝ, unum interiorem, alterum exteriorem, quorum posterior proxime ad internam

superficiem durae matris deprehenditur, prior autem medullam laxe ob velat.)Τ Quod si dissectio eo loco sit, in quo nervi per duram men ingeni egrediuntur, vel ubi quis ex dentibus ligamenti denticulati eidem adhaerescit; aut Saccum

interiorem in exteriorem per processues Vaginarum formam habentes transire ponamuS aut duos saccos, anteriorem et poesieriorem, Statuamus, necesse eSt, inter quos medulla spinalis cum Suis nervis, VaSies accurrentibus et recurrentibuS, nec

non ligamentum deuticulatum situm suum habeant. Ut ita sentiamus iam ab ipsa ratione impellimur, ubi in dissectione oblique lacta medulla spinalis una cum Suis Velamentis, cum anticis et posticis nervorum originibus coniuncta, et ubi ab his disiuucta adumbratur. Patet, constructionem membranae SeroSae cerebri et medullae Spinalis a velamentis serosis thoracis et organorum abdominis in eo praecipue disserre, quod illa non unum Serosum Saccum, Sed duos SaccoS formet, quorum vel exterior includat interiorem, vel unus auterius et alter posterius medullae Spinali, unus basi cerebri, alter eius ambitui accumbat. Si illud vere ponitur, porro Statuendum est, interiorem in exteriorem per tot vaginaS canalis armes transire, quot nervi et vasa sanguifera de substantia ceutrali decedant ad eamque accedant. Si hoc locum habet, nil reliquum est, quam ut ponamuS, anteriorem Saccum cum posteriori totidem continuationes habere, quot intervalla loci inter singulos nervoS Spinales et cerebrales existant. Ille modus rem eousiderandi minus intricatues et naturae magis consentaneus esse videtur, quare eundem p0Steriori anteponere non dubitamus. E. H. Weberus in*J quoque tradit, poni p0SSe, araclinoideam uterum duplicatum esese, ita ut ille, qui amplior Sit, includat anguestiorem et in eundem, Scilicet, augustiorem, in sine uirili,que uteri reflectatur; porro ut praeterea utri que canalibuS trauesverese per

14쪽

intervallum inter uirumque uterum sitis, sibi invicem cohaereant. Eam igitur membranam Serosam sere eodem modo Se habere, quo membranae SerOSRevaginarum tendinum Se habeant. Bichatius docet, arachnoideam inter tuber corporis culosi et unieriorem portionem cerebelli per foramen quoddam ovale inter utrumque in tertium Ventriculum procedere, per istud soramen venam magnam Galeni prodire, et, dum canalem peculiarem formet, in medium ventriculum cerebri tendere, eundem et retro per aqua educium Sylvii Velitriculum quartum et a latere ventriculos tricornes vestire. Verum his de rebus magna inter unatomicos diesSenSio est.

Perpauci enim tu huius viri sententiam abeunt, ut Saxary)βJ, Wen Zelius δρ', J. F. Μeckelius ZJ et usu deii Broecke) J. Alii autem seu leutiae Bichatii ad Versantur, inter quos sunt Μagendie, Guyot δ'), St. Martinus q). Isti statuunt, arachnoideam in Ventriculos non pervenire, canalem Bichatii non existere, Sed tantum diruptione aliqua esse ortam, et iniectiones, quae in ea itatem arachnoideae sant, in veniriculos non penetrare. Plurimi auatomici insuper de illa constructione nullam mentionem laciunt adeoque taciti Bichatii sententiam repudiant. Burdachius 'i) deuique nou constare arbitratur, illum canalem verum reflexum arachnoideae in ventriculos procedentis esse, Sed potius eXi- Stimat, illam a magna vena Galeni perforari. - Quae quidem ego, cum et in homine et in brutis tu istam rem inquirerem, reperi, me movent, ut BichationSSentiar atque Sic existimem, arachnoideam loco signato introrsum ressecti et per canalem, quem Supra corpora quadrigemina et iusta tuber corporis callosi antrorSum ducit, in epithetium ventriculorum procedere, Simili modo, quo ninnion cum epidermide in coiitiuua communione est ibi, ubi funiculus umbili-calis ventri insanties assidet. Foramen, per quod arachnoidea introrSum tendit,

βὶ Dict. des sc. med. Τ. II. p. 264. Min Iournal de pliys. 1829. P. 42..hὶ De structura cerebri. βρ) Bull. des sc. med. 1830. Jan. 37ὶ l. e. M l. c. p. 180. βηὶ De membrana araclinoiden. P. 19.

15쪽

iv adulto AaepisSime non conΝpicitur, quia arachnoidea cum vena per illud permeante coaluit. Quare seri potuit, ut, qui Ν Supra nominaVimuΝ, popularees nichatii, qui nec toties, quotieου ille ipΝe, nec tanta cum diligentia in cogito, conda hac re laboraviesse videntur, illud existere negarent. Quod ad hario rem attinet, istud foramen nichalii eodem modo se habet, quo foramen v iusto Wii, quippe quod item in adulto haud raro clausum invenitur. Saepius in illo, quam in

foramine Wius Io Wir occasio coaluescendi data est, quoniam status morbosi invasis et in pia matre non inter rara phaenomena reserendi sunt, id quod iam granulationibus cerebri, quas in hac quoque regione osseudere licet, confirmatur. Equidem in canibus, ovibus, Suibus, vitulis soramen nichatii semper perinde ac rotundatam aperturam pei Spicue deprehendi, in qua vena magna Galeni libere silum suum habebat. Nec ullum artificiosae aperturae iudicium illud in se gerebat, Sed perpetuo sub eadem forma, in eodem situ et quae est reliqua eius conditio, oculis meis se osserebat. Quicunque in supra dictis animalibus rem iudagare volent, ea quae Bicliatiues tradidit, vera esse intelligent, et, quae eius popularees contra ea protulerunt, salsa atque irrita esse lacile prostentur. Quod Burdaclitus aracliuoideam a vena magna Galeni perforari coniectura iudicavit, non Solum externa Specie aperturae resutatur, Sed etiam eo, quod araehuoidea per hanc lacuum manifesto longius introrsum pertingit, et

quod membranae Vere SerOSae, in quantum con Stat, a Vastes Sanguiferis non perforantur. Caeterum cum Bichatio nec constituere ausim, involucrum ventriculorum cerebri Serosam membranam eSSe. Idem potiues eodem modo ad

substantiam cerebri, quo epidermis ad corium, Se habere mihi videtur. 0uemadmodum igitur epidermis in insante cum amnio, ita epithesium venticulorum cerebri cum arachii 0idea coniunctum eSt. Isti casus alioquin neutiquam soli sunt, in quibus Ser0Sae membranae cum alites nectantur; etenim tu foemiua

peritonaeum prope aperturam abdominalem iubarum cum membrana harum mucosa oouiuuetum lesse constat. In a ibi S Sacci aerii cum membrana mucosa bron

16쪽

Ant molliburi peritonaeum integumentis externis continuitatem ineunt. Contra Vere Seri Nam naturam involucri ventriculorum cerebri adhuc illud praecipue repugnat, quod idem arteriis et venies multisariam persoratur.

De membrana vasculosa seu interna. Punica VasculoSa, pia mater, membrana mollis Sive propria SiVe VaSculi Sa Secundum utraesque Sunes partes in pluribus locis tantas exhibet discrepanitas, ut ipse Κeussetius ' piam matrem spinalis medullae non vasculosis sed sibrosis membranis adnumeraret. Idem JJ statuit, eam non proprie vasis Sanguiseris ducendies, quae in medullam ingrediantur, Servire, quippe quae tantum in Sua superficie alligata sint, Sed praecipue ad illud esse lactam, ut siructuram medullae spinalis eormet atque coneservet. Cuicumque uitente utramque membranam comparative examinanti sacile patescit, piam matrem medullae spinalis a pia matre cerebri maiori densitate, Soliditate et minori copia Vasorum sanguiseroruin discrepare. Verum ex altera parte manifeStum eSt, utramque, quemadmodum etiam Κeusses ius annotavit, per piam matrem medullae oblongatae paulatim se invicem transire, deinde iniectionibus feliciter institutis vasa satis multa in istis partibus dignosci eaque non solum in Superficie sita esse, sed etiam in ipsam membranam distribui atque per eam in medullam pervenire, denique piam matrem quo ad Structuram Suam inter neurilema nervorum atque membranam vasculosam cerebri medium quiddam tenere, eodem modo quo Spinalis medulla, quod uil formam et Structuram eius Spectat, in medio nervos inter atque cerebrum posita eSt. Huc insuper accedit, quod membranae, quae uni eidem generi ad9cribendae Sunt, ut praeSertim dura mater cerebri et medullae spinalis,

Ui l. c. p. 138. j l. e. p. 141.

17쪽

peri oesteum et aponeurONeS, cum in pluribus rebues tum in vaesorum copia ab invicem abhorrent. Plures anatomici asserunt, membranam VaScul OSam medullae Spinalis crassiorem anticum et tenuiorem p οSticum proceΝΝum in medullam spinalem reddere.

Λlii contra, inter recentiores KeussetiuS J, unum tantum et quidem anticum procesΝum piae matriS QSSe, poSuerunt. 0uod Si medullam spinalem hominis, quam potueri8 recenti SSimam, SumpNeriS Vel medullam Spinalem maioris cuiusdam animalis, ut bovis vel equi, et piam matrem a medulla Separa eris, quod dum illa recens est, facile procedit, praeter proceSSum anticum numerosa subtilia vasa in toto ambitu medullae Spinalis in eam intrantia conspicies, verum nullum p0Sticum Vel etiam laterales processus, qui illi respondeant. Ex hac simplici examinatione illorum sententiam prorsuS a Vero aberrare patet,

quin ex illa concipere nequimus, qui seri potuerit, ut illud apud plurimos

anatomicos divulgatum statueretur. ProceSSuS Va Sculosus piae mairiS omnino respondet progressui imparis arteriae medullae Spinalis anterioris. Ea quoque est, quae vasa illi reddit, quae in fundo fissurae per duas Series foraminum, unam dexteram alterum Sinistram Iongiues in interiora praesertim in substantiam cineream tendit, ad quam praeterea ab universa Supersicie plurima subtiliora et crassiora vascula progrediuntur; inprimis Vascula ibi paulo robustiora sunt, ubi arteriae medullae Spinalis poSterioreS Sitae Sunt, quae non Sicut arteriae auteriores in imparem arteriam se iungunt, Sed iuXta Originem posteriorum radicum progrediuntur. Itaque ille VRScul OSuS proceSSuS cum progreSSu arteriae medullae Spinalis anterioris plane in conSensu eSt, id quod, si processus posterior existeret, cum hoc, quod attinet ad arteriaS p0Steriores, non esset. Quae hac de re Iceuselius exhibuit, omnino probantur ab ites, quae a me observata sunt. - Verum in Suprema medulla Spinali, ubi utraeque partes dimidiae particulati in e transverso currunt, quemadmodum prope sinem inferio-

-j l. c.

18쪽

- 19

rem in lumbuli intumescentia res aliter se habet, quam in reliqua medulla Spinati. Illic enim processus vasculosus in auteriore Superficie imperfectuS Ut interruptuS eest; itaque tunica vasculosa ibidem a posteriore intrat et sere uSque ad Substantiam ciueream tu profundum demergitur dextrorsum et siniStrorSum in eo Se extenSura. Hanc rem hactenus nou, prout merebat, ita Se habere plane manifeΝtum sit, si spinalis medulla natura vel arte iniecta in sine Suo Superiore ab auterioribus Versus posteriora media diffinditur, ita ut in una parte proceSSus vaesculosus recumbat et lasciculi se decussantes medii Separentur. 4J Iii eiusmodi dissectione cernitur, quod ex adverso loco decuSSationi S processus piae matris medullam spinalem ingrediatur, qui deorSum paulatim desinat et sursum versus in piam matrem medullae oblongatae tranSeat. Saepissime etiam in lumbali intumescentia processum membranae VaScul OSaea posterioribus in medullam spinalem ingredientein vidi et per totam quidem intumescentiae longitudinem, quod ad robur spinalis medullae, inprimi es autem ad ambitum substantiae cinereae vasculis abundantissimae ibi, ubi nervi lumbates

et Sacrates oriuntur, quodammodo reserendum esse videtur.' ) In reliqua parte spinalis medullae ad posteriora tantum singulos surculos vasculosos Subinde proxime Sibi iuvicem, collocatos et medulla separatoS conspexi, nullum Vero persectum proceSSum V culosum, qui in medullam Spinalem immergeretur.

Ad sinem inferiorem suuiculi spinalis pia mater non desiuit, Sed adhuc veluti vagina pro arteria et vena medullae spinalis auteriore duram matrem pertransit et in superficie postica ossis coccygis discedit. Arteria communicat, id quod iam Hallei us ''J bene exhibuit, cum vasculis, quae in poStica Supersicie OSSis coccygis exporriguntur et ab arteriis sacratibus proveniunt. δ) Pari

modo etiam Vena unastomoeses cum venis ossis coccygies emugit. Eue ana-StomοSeS non Solum arteriarum, se i etiam venarum medullae spinatis cum

rosis o i3 cocinyis profecto diynissimae sunt, in quas qui artem medicam

19쪽

exercent, oculos Suo3 convertant. Innuunt enim, in eo vestionibus versus

medullum spinatem , imprimis autem in eius inflammationibus detructionem sanguinis aptissime in regione coco ea steri. Filamento terminali medullae spinaliS in utroque latere nervues quidam subtilissimus arcte adiacet, qui adhuc intra duram matrem parVulum quendam nodulum habet. Hic est nervues coccygeus, qui non in Vagina terminali piae matris iacet, sed tantum eidem plerumque tam apte adhaeret, ut flamento suali e cauda equitia sublato non raro et hunc Der um comprehenderis. Caeterum nusquam a filamento terminali cinctus est, quae cauSa QSt,

quod iam in eo dissolvendo digitis ab illo separari possit. Haec conditionervorum coccygeorum ad sinem piae matris observatione dignissima est; in ea enim causam Silam esse videmus, cur in desilienda natura flamenti medullae spinalis multi diverso modo a vero aberraverint. Scilicet hoc sitim ad medium usque seculum decimum Sextum sere omnes anatomici pro sine medullae spinalis aut eiusdem medullae nervo quodam habuerant eumque saepissime imparem nervum medullae spinalis nuncupaverant. Vieussenius ') et post eum plurimi auatomici hoc filamentum medullae spinalis processum tunicae VaSculosae funiculi spinalis constituerunt. Μonro β'J filum terminale infimam partem ligamenti denticulati habuit. Hallerus Τ)J idem vaginam pro arteria Supra deesignata et vena esSe censuit, dicens: se Vaginula est ex pia membrana facta, quae arteriolam ex spinuli anteriore venamque ex ima medulla adpendice accipit, atque imum c0ccygem desert eiusque membranacea involucra. i*J Non opuS eesset de hac parte plura notare, Si inter recentiores Burdachius βὴθ et Bockius A) sententias antiquissimorum anatomicorum non defendissent. Prior agno,cit partem superiorem flamenti terminalis saltem ultra duos pollices asine centrali iusimi nervi sacratis deorsum tanquam Veram medullam Spinalem,

20쪽

primo qu0d in isto spatio aperte ciueream et vestigia albae Substantiae Secundum microScopicas inquisiti0ues Barbae contineat, secundo, quod in dicto loco inseriori huius si lamenti tu uno caesu intumescentiam gangli 0Sam conSpeXit, quam iam Heretiui veluti ganglion observaverit et depinxerit, tertio quod in avibus atque piscibus medulla spinalis in vertebris coccygeis similiter veluti silamentum incipiat. Inferiorem partem illius silamenti Burdaclitus tanquam DerVum

Occygeum agno it; primo enim Superiorem eius partem vere medullam Spinalem esse, adeo ut illam etiam deorsum vervies connexam esse neceSSe Sit; Secundo,

partem inferiorem flamenti in suo progressu eodem modo se habere ad membranam si brosam, quo quilibet alius nervus medullae spinalis; tertio, in humano embryonestamentum relative robustius esse, quam in adultis; quarto, nerVOS coccygeοSin flamento perpendiculariter tu eadem directione cum ipsa medulla spinali currere; quinto, distributione radiata flamenti in laciem ossium coccygis posteriorem Significari communem quandam systematis nerVorum conStitutionem. 0uibus assentiens et Burdachii descriptionem pleniorem faciens Bochius notat, silamentum medullae spinalis dictum maxima parte ex simplici radice nervorum coccygeorum tanquam medullae Spinalies termitio et e propria a pia matre continuata vagina consistere, quae tamen in sine sacci durae meningis abeat, quo facto tenuis et subtilissima radix Dervorum coccygeorum iu duos ramos diffindi soleat vel interdum iam duplicata superue extra vaginam descendat et deinde

longius procedat. Quae Rob. Reminius β)J iu flamento medullae spinalis bovis sibi visa esse perhibet, sententiam Burdachii comprobaui. Etenim illud progressu

quodam medullae spinalis et quidem cinereae Substantiae impletum eSSe, quae ope microScopii perluStrata Structuram ciuereae substantiae cerebri apertissime prae Se serat so). Quibus opinionibus examinatis haec annotasse iuvabit: primo, filamentum medullae spinalis tantummodo in suprema Sua parte et plerumque quidem nou

SEARCH

MENU NAVIGATION