Historia Monasterii S. Augustini Cantuariensis

371쪽

Northantabrorum, tam nobiles, quam priVati, se suo8- eilam inque liberos, depositis armis intagebant magis, accepta πη-

tonsura, monaaterialibus Mcribere Votis, quam bellicis studiis exercere. Hic enim stat status, tempore

TatWini archiepiscopi et Northbaldi abbatis, totius

Britanniae anno adventus Anglorum in Britanniam cclxxxviii., QVentus Augustini cxxxvii., Dominicae autem Incarnationis anno DCCXXXIV. 6. Hoc enim anno obiit venerabilis Beda, vii. Kalendas math o Junii, in sesto videlicet sanctissimi protodoctoria nostri Augustini : quod ex Divina creditur providentia ordi- Μου 26, natum, ut ille qui praeter xxxv. librorum volumina, 7 MyGeata gentis Anglorum, in xxxvi' Volumine in quinque libros distincta, scribere studuit, ab Anglorum apostolo literaryeodem die, quo ipse ad coelestia de terrenis migravit, revolutis centum Viginti novem annis, felici pro meritia supportari obitu mereretur. Sepulta enim est cum eo gestorum Anglorum omnis paene certa notitia usque ad praesentia tempora; prout suis temporibus Willelmus Mata beriensis, lib. i. cap. xlviiu scribebat, ita quod nullus Anglorum scriptorum, ejus sollicitus fuit aequax, qui gestorum luculentam lineam continuare Subsequentatudebat. Pigro enim successit pigrior; et sic in gente nostra studiorum detepuit omnia servor, ut pigerrimi pigrioribus succedere nunc Videntur. 7. Hactenus utique ab hujus Venerabilia patris Bedae ThεΑastor imitando dictamine stilum traxi, quo quasi sidere praelucente absque offendiculo pergere potui: nunc autem the gubpaene omni forinseca certitudine destitutus, tenebras ignorantiae crassas palpo, cum nulla lucidi chronicatoris in Sti A meo conceptui prae Via stat lucerna. Aderit tamen, spero, lux gratiae dirigens secundum suum eloquium gressus meos, quo propositam scribendi seriem obae vabo ; cum unum tale directivum intrinsecum, quod in archivis praesentis monasterii reperi, b eo, quale non plures audeo dicere nostrae genιis chronicatores praevii habuerunt: cui in tanto tutius arbitror adhaerendum, Disj1jgsd by OO le

372쪽

ΗIMORIA MONAMERII quanto papalibus ac rogalibus munimentis, cum bullarumno cartarum nimia et chirographin perpenditur roboratum. Moo igitur conceptui satia claret, quia modiantibus meritia nostri profodoctoris nanctimimi Auguntini, aliorumque sanctorum in primenti monasterio pausam corpoream habentium, plura quae priscorum negligentia ac vetustate interpolata fuerunt, nee ordino debito ascriptoribus annotata, in ordinem debitum, Altithroni providentia, attingena a fine usque ad finem sortiter disponensque omnis suaviter redigi saciet, adeo uι mainra ac circumspecta posisHisa haeo fraterna habita ει resormatre non sineti deinceps ponitus abolenda

doleri Da proviseto Ethelaiado νεγ Merciorum qia dedit.

carici sua oonfirmavit. 8. Cuiua tenor est iste: -

gratiarum actionen in quantum P sum per lVo, qui mo ad tantum sublimitatis gradum eligere dignatuη ι, do tam humili et inquieta vita quam per tot - norum spatia transeo Idcirco pro remedio animae meae, mihi in potestatem redacta, et pro munificen-

tia sanctarum orationum servarum et ancillarum

Dei, largifica munera summi Salvatoris Domini nostri Jesu Christi libenter occlosi in Dot impondo; et tibi mi Μildrithm abbatissae singulariter et perierim tum, navis onusim transvectionis censum qui a tholoneariis nostris tributaria exactione impetitur, perdonn attribuo; ut ubique in regno nostro libera de omni regali fiam et tributo maneat. Si quis hanc don Disj1jgsd by OO le

373쪽

S. AUGUSTINI CANT MENSIS.

tionem a nobis pordonatam infringere, vel in maximo vel in modico tentaverit, sciat M alienum a nOStra communione, et maximΘ n coetu Sanctorum, manere.

' φ Signum manus Corio . Ρ Φ Signum manus WiDidi. Φ Signum manus Laelin. Φ Signum manus Obnn. Actum est die iv. Kalend. Novembris, anno xxii. a', ' regni nostri, in loco qui dicitur Williinhalch.' ' De Obitu Tatinini Archiepiscopi. 9. Anno Domini DCCXXXV., ultimo die mensis Julii' l

0 Pontificis glebae TatWini, Cantia, praebe Thura, decus, laudes, e cujus dogmate gauderuHujus doctrina caruisti mente serina, M per eum Christi portare jugum didicisti. VSepultusque est cum suis sanctis praedecemoribus in his resting- prementi ecclesia, juxta sanctissimi Augustini decretum. P ς'

Cottiam KC. L Iol. ' On the lating of thia Chariqr, Mea 6, p. 307, n. I. The disserence in the present mae is that ue have Indiction. Margines additioni Obit Tatuini archiepiseopi anno regni regis Edberti α'

374쪽

HISTORIA MONAMERII

De innoto Nothelmo Archiepiam .l0. Successit Tat no archiepiscopo Vir noιinsimae ηanctitatis, nomino Nothelmus, archipresbyter Sancti Pauli Londoniae, cujus eximiae sanctitati optime convenit nomen mum. Dicitur enim Nothelm , quasi notus almus.' Hic enim est ille, de quo prae ιιitur in principio Tituli noni, rubrica μ de sancto Albino abbate, qui Romanam curiam adiit et Huinem Aedia scriniis, permissu papae Gregorii tertii, perscrutatis, quanta notabilia invenire potuit convenienιia historiae Anglicamund patriam regremus Bedae Venerabili detulit; qui hortatu Albini abbatis historiam composuit Anglicanam. Ex quo satis claret, quantae fuerat auctoritatis, quil erscrutari Romanae Sedis arcana ante MSummum a

chiepiscopatus ossicium permissus eati Hujus enim vitio sanctitra et magnificentia perpendi poterit in libro de Corporibua Sanctorum,'' et in aliis sparsim libris. Rexit autem ecclesiam suam feliciter quinque annis, abbati hujus monasterii Nothbaldo, sicut sanctipi decessores sui abbatibus praecedentibus, in vinculo

caritatis, conjunctuS.

De Obitu Nothelmi Archiepiscopi.

II. Anno Domini DCCXL, TH Kalend. Novembris, Nothelmus archiepiscopus, completo ministerii sui curvi, transiit ex hoc mundo ad regnum coeleste, sepultumue est in praesenti ecclesia cum praedecessoribus Auia. Cujus hic tumiae epitaphium Aequitur:- Hae scrobo Nothelmus ja ι archiepiscopus almus, Cujus vita bono non est indigna patrono. Cunctis iste bonis par in bonitate patronis, Protegit hic jusιos vigili munimine custoS. V

375쪽

De Outhberla Archiepiscopo. 12. Defuncto Nothelmo, electus est in archiepiscopum Arebbis p inberius, qui hunc fuit Merciorum episcopus apudVM 'ri Heresordum. Quo tamen die, Vel quo loco, Vel a quo sit Paveto os

praesule consecratus, certum per chronicas, nec de illo nec de aliquo alio Cantuariae archiepiscopo usque ad Gn- the lives o

Daneum, poterit insallibiliter reperiri: eo quod P0βι uisquisi

dam venerabilem vix usque ad Marianum Scotum, Me qui circa annum Domini M.LX. inclusus est in Fuldensi hi 'P monasterio, aliquis sιudiosus successerat chronicatorisbi. 5a b. 13. Hic enim Cuthbertus archiepiscopus, qui Suedemit Cui eris Nothelmo anno Dominicae Incarnationis DCCXL, annoque Edberti regis Cantiae decimo quinto, contemporiuneus Bonisaee.

fuit Bonifacii archiepiscopi Magociensis,' de quo sub praesenti Titulo mentionem feci, qui monitu ejusdem Bonefacit et ope praetacti Ethelbaldi, regin Merciorum,

pro vitiis compeacendis, anno Domini DCCXLVII., prope locum, qui vocatur CloVesho, concilium SiVe Synodum Conneil o celebrari seciti Cujus synodi tenorem notat Willelmus C: hv

Bonifacius eidem Cuthberto archiepiscopo Epistolam, hoc adjiciens ut clericos et sanctimoniales de tenuitate et pompa Vestium argueret. 14. Praeterea ne miraretur saliquisJ quod alienum Reforma- negotium ageret, cum sua nihil interesset quomodo et ' quibus moribus Anglorum gens Viveret, sciat' se a Gregorio papa tertio sacramento astrictum, ne conterminarum gentium mores Apostolicae notitiae subtraheret. Nec inanes esse tanti Viri epistolae potuerunt; quas ille legationis suae memor, compatriotarum Rmoris intuitu, iis praetieat vigilatis sensibus emittebat. Nam et Cuthbertus et rex'in L

i. e. De Gestia Pontificum,' in the Scripti post Bessi' p. I97. Bonis. Opp. L, 13s sq. ed Giles.' seiret M.

376쪽

HIATORIA MONASTERII Merciorum Ethelbaldus, concilium coegere, emendaturi

superflua qum illo increpameti In eodem enim concilio statutum inter alia fuerat, ut sentivitas beatissimi Oro-gorii et sanctissimi Augustini protodoctoris Anglorum in ecclesia celebranda de caetero fiereti Concessit autem idem rex Ethelbaldus, ut omnia monasteria et Melesiae regni sui a publicis vectigalibun in operibus et oneribus

absolvantur, nisi in structionibus arcium vel pontium, quae relaxari non solent, confingati AEthei- 15. Praeterea concessit Radburgae abbatissae de Menstrein Thaneto, quae successit Hildredm, unius navis dimi haut dium vectigal atque tributum, quod suum erat, Marid. inrta sua regia confirmariti Crim tenor est iste:

in1 in Ethelbaldi regia Merciorum Embuallos abbati in qua donavit eidem dimidium τeetigia unius navia et tributum, quod sibi de jure spectabat IN nomino Domini Salvatoris nostri l Omnem

hominem qui secundum Deum Vivit, eι remuneruri a Deo sperat et optat, oportet ut Pila precibus a um ex animo hilariter priubeat, quomodo certum t tanto iacilius ea quae ipse a Deo Ρoscerit' consequi Immo, quanto et limo libentiva hominibus recte γηtulata conce erit; quod tunc bonorum om- nium Largitori Deo acceptabile fit, cum pro rium amore eι utilitate famulantium ui peragitur. Quin

tionem vestram, tibi Milburgae abbati ae tuaeque familiae conversanti in monasterio beatim Dei Geni- tricis Mariae, quod situm t in insula Taneti, ne non et in monasterio alΜm lorum Petri et Pauli, quod tu ipsa non longe a Pra, licto mon terio cor truxisti, uniuη nnius, quod a Leubuco' nuper emisti, dimidium vectigal atque tributum, quod meum erat, pro intuitu

377쪽

s. AUGUSTINI CANTUARIENSIS.

μ su mae mercedis, et amore consanguinitatis religiosos V abbati in Milare , cujus venerabile corpus a priori sepultura translatum in ipso monasterio apostolorum docenter posuisti, accipiendum possidendumque aeter- na donatione concedo: et cuicumque volueritia haere- dum successorumque Vestrorum, seu quolibet homi-

num, hoo ipsum de jure in re Vestra perdonare liberam habeatis potestatem. Hinc igitur praecipiose ac precor in nomine Dei omnipotentis, patriciis, ducibus, comitibus, theloneariis, actionariis ac reli- quis publicia dignitatibus, ut haec inoffenso donatio

per praesentes ac posteros Percurrist: si autem conti- gerit, ut navis ista disrupis ac confracta ait, vel etiam Vetustate detrita, aut omnino quod absi BL M. nauseagio perdita, tunc quoque ad cumulum hujusce donationis hoc addo et conoedo, ut alia in h* donationis locum et conditionem, construatur et ii boatur. Et hoc non solum me Vivente in hac Vita, sed etiam post obitum meum per succedentes semper generationes praecipio, et per Cluistum Jesum, ju- dicem omnium, pocluto fieri. Quisquis vero haer dum successorumque meorum, vel aliorum quilibet ' hominem, alve saecularium, sive ecclesiasticorum, huic pim donationi nostrae in aliqua re contraire quoquo tempore fuerit ausus, noverit se, quisque ille ait, audaci si malitiae suae rationem eme redditurum coram Omnipotente Domino nostro, qui judicabit orbem terrae in aequitate, reddens unicuique Aechindum

opera sua, Jesus Christus Filius Dei, Filiusque Sanctae Mariae semper Virginis, cujus scilicet nomen /J in prae-

sato monasterio sacris atque magnificis indesinenter die noctuque Dequentatur et adoratur precibus, Judex saeculi ipso Jesus Christus Dominus noster, Amen. Igitur manente hac cartula in sun semper firmitate,

378쪽

HISTORIA MONASTERII quam propria manu sacro signaculo roborare curavi, et festos nonnullos ut id i um consentientes agerent feci, quorum nomina infra tenentur. Actum menso Maio in civitate Lundonia, Indic- tione xiv., anno ab Incarnatione Christi DCCXLVIII. Φ Ego AEthilbaldus rex Merciae suprancriptam d nationem meam signo sanctae crucis, in hac carinis expresso, diligenter confirmavi V Φ Ego ambeorsus, rex Cantiae, tesιis, consentiens subscripsi.

Φ Signum manus Cuthberti archiepiscopi. Φ Signum Milredi episcopi. Φ Signum Egeuulfi episcopi. Φ Signum manus Obani ducis. Φ Signum manus ΚynibertL

mathot 16. Eodem anno quo haec acta sunt, qui fuit annus

N IMP D0mini DCCXLVI His annus vero regni Edberti regis 748. Canum xxiiL, obiit pius pater Nothbaldus, hujus m

materii abbaa nonus, sepultusque est in prementi eccleata cum patribus suis, quo tamen loco a modernis nescitur. Criua tumbae superscriptio sertur talis :- Nothbaldi mores rutilant inter seniores,Cujus erat vita subjectis norma polita.

Marginal aolition : Oblius Noth Hi abbatis anno regia reaia Edberti Musi.

379쪽

S. AUGUSTINI CANTUARIENSIS.

TITULUS XI. De Aldhuno abbate decimo. I. ANNO quo supra, post obitum Nothbaldi abbatis, Eleelion of biis electione praevia praesentis congregationis, sumes-er ΛΤΑ sit Aldhunus, qui juxta sanctionem sanctissimi ΑΜ tini a Cuthberto archiepiscopo in praesenti fuit ecclesia benedictus. 2. Hic enim Cuthbertus Augustini sanctissimi cupiens Cust res derogare decreto, animadvertensque destitutionem ecclesiae cui praesidebat, eo quod nullo honorabilia sepul- Sti Augu turae decore fulgeret, dum, defunctis archiepiscopis et ' 'eorum corpora ad praesens monasterium transferrentur, rightos iuxta decreta summorum pontificum, tumulanta, animo parturiens fuerat, quod Ald ni abbatis simplicitas non concepit, qualiter illa consuetudo primaria a suis Prs decemoribus omnibus observata in posterum mutaretur. Accemit enim ad regem Cantiae Edbertum perfundena fletibus Vultum suum causamque simulatae moestitiae regiae simplicitati pandebat, et ut rex consuetam ab antiquo sepulturam mutaret, mutatamque suo edicto regio confirmaret, fictis auggestionibus flagitavit. Tan- 'dem Vero tam prece quam pretio interveniente, pro

sol. 5a b. libito obtinuit quod callido petiit. De obitu Cuthberti αrohiepiseopi et de sepultura

H dem. a. Anno itaque Dominicae Incarnationis DCCLVIII. pra, His o ndictus archiepiscopus Cuthbertus, tactus morbo ac mori Σ--i: Pergens, tempus opportunum animadvertit instare, quo u in of his animi conceptum erga sepulturae translationem in ludom P 'i' edere attentaret. In mortis enim threna in palatio suo seorsum decumbens, totam samiliam suam, necnon et conVentum monachorum ecclesiae Christi ad hoc non segnem, sub jurejurando astrinxit, ne aliqua divul-

380쪽

nonitus campanarum, nec exequiarum celebratio nolita,

donec corpus ejusdem per aliquot dies foret traditum sepultum. Quod et inutum osti Sepulis enim eo. Post diem inruum signa pro oo pulsantur, γέ dimuntur publios notitia mortis ejus. Abbas Vero Pra enua

monasterii Aldhunus, cum coetu seniorum mmmona chorum, accesSit corpus archiepiscopi, mors solito, in Prementem molestam solemniter allatur . Quod cum reperireι sepultum eι antiquam aspullum mnauet dinem regia ore Memι auctoritate mu--m, tur tua et anxius suo Privatus desiderio, ad propria remeaviti

6. Anno quo supra, Post mortem Cuthberti archiepiscopi, sum ait Br Winus, qui de praefata mutatione archiepiscoporum Cantuariensium sepulturae praedec foris sui statuta laudariti Aldhunus itaque abbas ob nimiam simplicitatem eidem resistere renuit, et foetum praesenti ecclesiae Rerpentinum ad matris interitum re. pere permittebat; per quod illud perpenditur esse Verum, quod saepe nimplicitan in quantum ex una parte aedificat, in tantum ex parte altera destruit, at aemulis justitiae litigium impellentibua non reaiata 5. Anno Dominicae Incarnationis DCC , Aldhunua, hujus monasterii abbaa decimus, obiit anno regni regia berti xxxv., sepultusque est in Praesenti ecclesia, quo tamen loco, sicuι et de mutua aliis, non inveni

Feri memor abbatis Aldhuni nil probitatis;

Pontificum Pa am camat tutans male enus m.

Prisca premens jura, dum thberius tumulatur: Fulis sepultura sanctis per eum reprobatur '