Phycearum, quae in maribus Scandinaviae crescunt, enumeratio : sectio prior Fucuceas continens

발행: 1847년

분량: 181페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

Phuc ocis si uidia Petruso ubique nil nostra litora copiosissime adest, me saepissimo 2 et plures Phycearum diversas pocios bene vigonios Observasse unimal ita Phyceis saxicolis saepe

onustum, ut vix nisi summa difficultate sese movere idontur. Ex quo byeoas in calce, modo sit Salis firma duraque, neque bono ne in saxis formationis Primiti ne crescere, facile stagnin. Phucens enim e Solo, cui insident, nutrimentum hauriro, nemo iii idem 'si, qui contendoret.

llisco paucis indiculis, Phycearum nil nostra litora distributionem summatim consideromus, Ut enim Plantae orcae duplicem distributionem geographicnin Stondunt, Verticalem dico, a su pors te inari in terminum nivis orennis, atque hori Zontalem, his quatore versus polos, ita ei Phycearum distrihuli non infra aquae superficiem et secundum diversas

lolluris otia juvat uendero. g. l. De verticali Phyconrum in iliari distributione. In mari

Bahusiam liuente, in quo Osirae observationes institutae, Solopetros Vogetatio Phycoarum ad vigenti vel triginta Orgyn Siloseondit. In altiori stando vix alias, quam Orinas vatile diminutas Floridearum, praecipue Delos seria o Sanguineae, inveni. Infra tinti et quinque Orgyas ogolatio marina, Si VEspecierum num rum Sive pii lchritudinem individuorum respicis, valde decrescit. Si laque angiam crispam in OStri mn- Pilius duas l. ros pedes supra limitem maris superiorem, undis irrigatum, creScere memoria repetimus Plir eoas per u l. li u

12쪽

podes verticaltior isse viis tribulas, veritu proximum id Plui'. Intra hunc oritii num quenti Ordiu distributae sunt: l. Ut vaccae pro tinxima parte X tonduntur ab ulna unantiornvo supra limitetu aquae superiorem ubi Bungin crispo

lis, Ulva stipi inla, Entero in Orphu in tos linalis, . Cona Pressa. Orphyra laciniata, clo carpi, Clado Stephii Spongiosus, titer Superior in aquae limit in niquo inseriorem Posci ut Dryop Si sorbuscula ojusque comites Conserva rupestris C. gracilis, ct Ocarpus susci cu latus, Indos iophiis verticillatus in undo 2 5-orgyalipi adserit in bene vigent. Porphyra miniatu atque . Occi- non soluo in fundo petros intra taeniensi G 10-ovgyali a me

sunt in voti in Q. 2. Fue Oiden P.

du omentaria, in . supra limitem quae inferior in crescunt; aline Contra v. c. Inchis in stollaris, Cruor in pellita, Me si gloia Vermicularis alquo M. viros cens, in fundo G 7-Orgyali Optiine explicantur. b Dictyotoae. Ut intor priores seu Chordari eas nonnulla o in limile maris Optimo vegetant, ita et inter Dictyotens ni-sSin Verrucosa, Λ Spero coccus echinatus, te Fascia,

13쪽

Punciaria undula in in . paululum infra liinues aquae observantur; liae conira non nisi in similo 4-6-Orgyali inii laeni-onsi Stroisero nil sunt, v. c. x pii Oae Oae cim uJlisus, Siriuria alienunia, Dictyota di holom etc. Stilophora paradoxa cura in limite muris, tum in fundo pluviorgynli

c. porci Lucii dono. Desina restia viridis cuin in limito quae insoriori tum in fundo xl Palnoniensi obvia Des muros ita aculenta in fundo iri argynli non raro inventa, inter natios 'bycoas Europae profundissime forsan crescit. stando su orgras alto, inter ullandium atque Orvogiam sito,

est extracta.

d. Ἀ- , ni Poeni, paululum infra limiten aquae insori aromer Scere incipioni μὴ distribuuntur in prosundi talem 15 20 Orgynruin locis cum hirn litui intra ineuiensilius Luminaria Saccharitia ni tuo . digitata. lar in Osculenta vero in limite qua o insorio i, locis perlo mari expiarii tiri, CPQSCODS, ix nisi rarissimo si ociminci juniora nunquam in magnitudinem solitam explicata his me fallim in profundior inventa. B Cyclosporeae a limite quae superiori usque in fundum G pedes allum crescunt. Supremus est Fucus canalicula is, quom ordine Pquuntur . Vesiculosus, Ialic accus Odosus, Fucus sorrulus is denique Mali dry si liquosa; C Floriden C. a Ceram leno, quoad Qxlon Ailationi verticulum nido vari-nni: crescit non pes Ceramitim rubriim atque diaphatium

14쪽

uin in linite maris, tu in in fundo is orgyali. Specios Callit lininnii nilein alione insignes sunt, ni Callith. urnori, C. Plumula atque C. OOheri a me soluitiatio lo in undos i orgyali extra taeniensi observata sunt. Dissit lis incorallina inhabitat plerumque sutiduni G-Orgynlem Stroi

serum o

b Crypto carpono. In limite maris leguntur Iol miti thora, Dum Ontia sili sormis atque Chondrus cri Spus; in fundo G 20-orgyali Furcollaria lumbricalis, ri-d non edulis Olc.c Sphaero cocciden o. In limite quae I superiori Phyllophora mamillos a Rhod amen in palmata Gracilarinpurpura Scens, Dele Ssor in in in otin in undo usque 20-orgyali adsunt etiam non raro Rhodi monia aliunta, Gracilar in purpurascens, O prae coloris Rhodo monia lacinia in n. cilia in n. eris tuta, glaophylla, oles seria manguinea. l. in tu, D. Sinuosn Ot .d Rhodo molono. In linito quae superiori . inferiori crescunt Polys phoniae multae, . . . r Odia ei P. eni- cellata. O te, Rhodo mela lyco podio idos. In fundo G 9-οrgynli Chylo cladia atque o montaria, Lauroncino. In fundo 2 20-orgyali Polysiphonia pura silica linoque hujus generis specieS. His expositis iisque, quae infra de uniuscujusque speciei distributione linia sunt, collatis, certa quasduin intra quaScrescunt familiae, rogiones vix circumscribi atque limilari posse.

15쪽

saeile intelligitur. Floridoue in genere prosuitilissime quidem

Poscunt, muline Vero Onrtini etiam in pS li inito aquae, non- titillaeque linc id si loco, nune in profundissimo habitant. June cum ita sint in illinque huc pertinentia a me nondum satis Oxplorata, nullus clure desinitas rogi ines proponere valeo. iii tales expositas Optent, Opera Col. . Λgurdhii et Oorsiodi ' ut conserant, iris.

S. III. Distributio specierum ad litora marina candi

tia Vine.

Litora candinaviae, a summo septentrionali Europae promontorio Nordhal usque in ngulum canino meridionalio idonialem nislorbo, et inde secus oras ejusdem provinciae Blehinginoque per Orion talem uociae usque in intimum Sinum botinicum, Si S quamur, Vogetationem marinam, diversitate et ipsius litoris et quae salsitudine diminuta maxime diversam inveniemuμ. Ut ipsa vogetationis diversitas melius elusescat, divorsas litoratos rogi nos sigillatim adumbrares liceat. I. Mare orientale, quod litora uociae Orientalia atque meridionalia usque in Shanor canino ambit. Duae hujus maris arteS: n Sinus bottnicus, seu mare a ornea in Roslagium extensum. Salsitudo hujus maris parva, quare vix alia enititur Phyceas, quam Conservas ct lvas, quae dulcis saepe Simul incolas Raro obvia est ulla thyce vere marina, V. c.

16쪽

Golitandi niti Olcitidiani quo horda itum, Chordaria flagellis Ormis, Cercimium diaphati uiti ad Oram cantur Blolcingivoque Eeti carpi plures species, lac hista suci cola, Sat Popli Ora uindi a Cerami una ibrum, P by liphorun rod in ei P. O mbranis Olin, Rhodi me in subsusca Pic. Plurima vero, ut jam dixi supra hujus maris Phycone praebent innium Ornans diminulas . contractas, gracilescente Pt ulgo luit 'S. II. Maro ic id D tale Si e cic O-NOr ogicum pellamus a Lanor canine usque in Lindestinos XOPvoine extensum, litora occidentalia Sueciae nec non meridionalia atque orientalia Orvolae nil uotis, quod a me pro cipue lustratum Celeri Plonius exploratum fingerem. muri orientali tribus scillim momentis dissori, nempe: 1:m majori quae Salsitudi- Dis gradu 2: do intimo nexu cum mari optentrionali Nord- Ont, cuju Sinus Solummodo si nec non :li majori altitudine una cum undo nop pol POSO. Inde etiam hoc mare L n minario is bene explicatis, Itali cocco nodos O, Deles -

17쪽

ant collit.

a Fretum alticu in Oresti nil atque Sinus Odu

nil R ii mare Occidentale a linitor in insulam min-ga extra Gotho burgum Salsiiud , maris, quo longius et Sus Septentrionem, o major etiam in Pelo ultico propter aquam maris abusionsis per deni influonteiti, ni longe insorior quarti nil Ornii num Oroalem s. inga. Oc ero fretum ad mare Occidentalo esse reserendum testantur Luminari ac D Iesseriae, Iridae edulis, Rhodo monia palmata, multaeque lino, quae in mari inllico plane desiderantur. b Mare alius tonsi-Norvogicum, quod litora Ba-huSiensia atque Norvogica, inter Winga et proini Diori uiri iu-desnaes, ambit. Ut in illo mari, ita ut in hoc, salsitudo Se- Pt 'ntrionem vorsus grada litia increscit, ut propo Noster aquam urina nil litora Sue in maximum assequntur Salsiiudini gradum. Ad insulas hujus regionis Ostrea Optime igPut, quae mori diem Versus prope apstrant sero desinunt Cum Ostreis Oxtra Gothoburgum l. propo Marsi Pand xnriae huic mari ro-Pria Species V. c. triaria attonuata, spero Coccusti ullosus, Dictyo in dicholoma, iis sit tis in coralliin. S uiper er Scere desinunt. - Prope ing plures Florid ae, . c. Callithum ilion Io otior at tuo C. Plumula, Chylo cladi hali formis, Donnomni sonia asparago id e S, Da Sia coccinea aliaeque, meridiem versus desinunt. - Colerum in parte hujus maris septentrionali fluxus maris at lite essu Xus,

18쪽

quamquam momenti DXterni V. C. procollis saepe turbati, evidentiores sunt. In lac itaque purio, ubi aqua salsissima, ditissima in Suecia vegetati marina. III. Mare occidentale Vor ogi curri, quod extenditur a Captio indesianos X arx 'gine meridionalis in promoniorium Orithap. ria praecipue momenta in egelationem ditiorem promovendam lite sunt, scilicet 1:mo Salsitudo quae, quae non modo altici sed oliam sinus Codani superat 2:do fluxus mari atque refluxus rogularis saltim prope Cliristiansund4 G ulnas allingentes 5:ti perennis maris it glaciatio j. Hinc huic mori charactorisiicae sunt, Sociis oram lolam Nor-vegiae Occidetilalem crescentes, laria osculenta, II inanii

thalia lor en Fucus canaliculatus, Polysiphonia fastigiata utque Rhodo metu lyco podio Pilos. Λ Maro a Capito in destines usque in stius ordiundiae

litora Orxogiae liuens, ceteri Omnibus, quae litora candi navi ea inundant, maribus specierum num oro ni tuo pulchritudine antecellit. IIuic characteristicae varia Floriden in mari Bubusiensi-Norvogico nunquam . Sporadice tantum Q in P, V. C.

Rhodo moti in lacinia in n. ciliata, glaophyllum pum-

cinium, . lacernium alia equo. Forsan in omnibus ostris muri hiis nulla adest Phycca, quae in hoc non crescat. Ilic respicere licet a Vogetationem pologicam Seu Phyrons in ex limis rupibus, in quas ipSe oceanu irruit, crescentos. Muc perlinent la-

h Inter Limiosnaos et Egersi nil, hieme acerrimo, aqua in in ut iis glacie nimiiun- iu.itu obdu itur, ni longius Septonii inuem versus nunquam.

19쪽

ria osculenta, lina anuli alia Orca, Phrit optiora mamillosa Polysithoni non stigiata, b Odo mola lyco podi Oides V. . . In prosundo Oceano Nitophylla Flori deae. Delos seriae, Rhodo menta Otc. I, Vogolationen sinu uin majorum, in eo disserentem, quod in illis desiderantur omnitio in Dia, limanthalia, Phylliph maini Losa Polysiphon in s a s t i ii an a Rhodo ino la Lyaeo podio de , glaophylla etc. - uac in Sinubus majoribus X arvogiae oecidentalis inveniuntur Phycone, eaedem

sere Sunt, ac maris abusiensis. Ita paucisSima Solummodo memoria repelire possum Phycearum specie BahuSion Ses, quas

in sinu Moldensi non logohim. Ioc modo vegetalio illius Sinus cum ego talione marina abusiensi longo magis quam cum egelatione pelagica prope urbem Christiansund convenit. IV. Vogo latio ricandinaviae ina rina cum Ingliae collata. SP illam maris illantici partem, quae litora Puropaca alluit distributionem Phycearum geographicam respicientes, in regio- nos disperti DP vellemus. duae prae ceteris Ibycca unaquaeque mune regioni characterisiica, Se praeberent. Ino sunt Λ-laria 'sculenta itque iam inaria bulbosa, quarum illa erescit circiter nant gr. 72 in Lat. gr. 54 1 52. et haec ab his circiter Aradiibus in Lat. P. G. - iraque secum ducit egetationem marinam valde dissimilem Regio lariae e Sculentae paucissimas solummodo possidet sibi troprias species, quarum Insigniores sunt Halymenia ramenta Cea, Rhodo menta tristata, Rhodo mola irco podioides , -

20쪽

donthalia, Fucus isti et illi s ole. Regio vero Laininaria obii Ihosne abunda speciebus privis. Scandi navi tota intra regionem Λlaria esculentae posita. Scandi naviam si cum Λnglia conseramus, hanc duos l. iros circiter gradus at intra regionem Laminari ne uitiosae porrectam videmus, unde major Specierum nurnerus, quo scale Λngliae Flora, derivatur. Quam Phycearum pauper, si cum Λngliae conseratur, sitit Pa Scaudina ino e Soquenle computuli Oti facile patebit. I. Utvacono ' Plurimas hujus sub classis familias non solum propter earum aequalem sere per orbem distributionem geographicam, Verum etiam Oti specierum apud diversos auctOres limitationem diversum, . . computare DOD OSSum. De Siphonteis solummodo annotare licet, genus O dii in maribus Λnglicis quattuor habere species et in Osiris nullam. Quod ad cetoras vero Ulva cons pertinet, neque multus in maribus Scandi navicis ac in tiglicis crescere putarem Melius distribulionem geographicum illustrant

ii tui, i a Cous curia Mai v. Man. excluSa. a Laminaria debili et L. Fufeia, unam specie in constituente, umere talis, intra sper Oe est lusillo cxcluso. 5 Lani. lebili et L. Fascia, una specie, ad Dicidi oleas relatis, et L. Phyllii ide, varie late L. aeebarinae, ex lusis.

SEARCH

MENU NAVIGATION