장음표시 사용
611쪽
Defluuianti calices, aespondent tinnitia vitra, Cantica laeta sonant, exhilarδntque ioci. Atque ego, mi Orsan in ludit amabilis error,
Adsideo lateri, dulcis inice, Tuo. Adsideo ; nain vis hientis me transtulit it hic, Iubila , DOER1ΝGI, quo ibi fausta reinunt. Flammiuomis splendent lychnuchis tria. Sed quis Quis erit insolitus limina nostra nitor 8Cernitis, ait rosei tingatur luce lacunari Nempe iterum Genius saepe Oentus , dest. Signa dat Advolitant simulacra repente per nurns, Turba sequax. Quaerit quisque : quis iste chorus Quin lunginta adsunt, si recte computo. inuri Fert ramos, qui Sit proloquiturque choruS., , Annua turba decem compleviitius ordine histra. ,,LIuru DOERINGI, tempora cinge Tene l Praemia parta Tibi cathedra Te vidimus omnes Multa ministrantem pocula Pieridum.'Haec cuncti. Prodit primus: ,Tua Verba notaVi, Cum primum e cathedra Tu loquereris, Rit.
E cathedra, memini Tibi primum hac hic Gubenae se Adstupuit populiis fundere verba datum est.
' Norunt, qui in seliquiis coliticorum veterum Colligendis cum maxime desudant, Diphili fabulam lectitatam esse olim, cui Κυναποθνήσκοντες nomen fecerat auctor v. FABRIcII Biblioth. gr. Ol. II. p. 438. Hari. , quam Commorientes fecisse Plautum e rologo discimus Terentiano in Adelphos scripto. Proprie illud συναποθνησκειν cadit in eo , qui Certamine in gulari congressi mutuis vulneribus simul confecti exspirarent. Sic saepe apud Plutarchum. Sed Graecorum lepidum ingenium verbiani male minatum transtulit ad certissimorum consortium ini Corum, una eademque
hora mori cupientium. Hoc voluit Diphilus, hoc lautus. Ad effrenatam et perditam nequitiam detorsit verbum Antonius in comessationibus suis, de quibus insignis locus extat apud Plutarchum in vit. Ant. p. 9 9. D. quo pulchre usus est in dramate cognomine hakspearius. Sed pluscula accurate iam dudum contulit ruditissimus turgius in libello de consuetudine commorientium emisso Gera 1790. Qua significatione in carminis titulo hoc vocabulum acceperim, ex ultimis illius versibus patet.
Tecum vivere amem, tecum beam libens Quo sensu con Divam CCe
perim, dicat Pomponius apud Cliarisium Sosip. Lib. I. p. 37. utSch. Conviva, qui Onoluit.
612쪽
588 Anni ΝΛ LATI ΝΛ. C. LXXLIV. Flectis, inice, caput, spectris male credulus illis. Tum praesul ,,fidei pignora certa dabo. -Frons Tibi nunc calva est Sed tunc Tibi silva comarum Circa aures salso pendula crine stetit;
Ne dubites monstrat latitantes veste capillos) Hoc ciniflonis opus sit Tibi pignus, ruit.'
Franguntur riSi mensae, quo Spectra lacessunt. Auribus acclinis verba repono uis OSuccessi Tibi Gubenae, Tuus assecla Semper.
Sic natale solum. Lipsi sic habuit. -Quid mirum, velles cum Tu migrare Gubena, I Zmpuda, quam serres posuisse mihi 'isScilicet hoc voluit, Itamen une neVit utrumque, Staminibus nostris ut foret una colus. Sic nos a teneris fraterno foedere iunctos ,,Collocat in gremio, Porta canora, tuoseΙ qui me genuit. Tibi qui patris instar habendus
oscula discedens dividit, ora rigans. Vos, inquit, pueros cohibent quae Vincula, durent; ConStringatque eadem copula firma senes l Mors rapuit patrem cum Porta remitteret ambo,
Amplexans natos utraque mater deSt. -Respicite et nostrum foedus matresque, patreSque,
Coelicolae, votis laetificate piis VProsiliunt lacrymae Tamen has abstergere fas est; Nos , ubi laeta sonant iubila, laeta decent. Cernis , ut ipse Iocus circumvolet omnia rident.
Ridiculos as est ergo noVRre OcOS. Atque ego calvaster quia mentio facta capilli est, Hos ut mutarem, Tu mihi Suasor eraS.-Successurus enim Tibi iam monitoris egebam; Νumburgum petii, quae schola austa Tibi. Tunc memini, ibServans nitidos in fronte capillos
Hos , liquis, reseca. Oxa capillus erit. GFacticios ergo crines Tibi quaere Gubena hisis Gaudet attuleris, ibis, amice, OraS. ingemui Sed soriis eram. Cecidere capilli
Forsice Stippiens hos altera silva emitur.
613쪽
CAR IlΝx LATIXA I xxxiv. 589-Et bene erat. Sic floriduli potuere magistri ,,Iam bene barbati pondus habere viri ). Imberbes hodie si scirent ista magistri,
o Doctiloquis essent omnia plena viri si VIIaec ubi narravi, at de lepidumque cachinnum Adiuvat attritu dextra, mini Stra manuS. Clamant convivam ridetis ' dicite causam. Tu repetis Plausus inde locique strepunt. Ast ego Sermonem , Primum quo coeperat ire, Deduco. auscultat turba sonora, silet se Semper et in magnis auctor Suasorque fuisti. Vimariam ut peterem, Tu mihi sponsor eras. ,,Proxima imariae Gotha est Vicinia pollet. , , Consilioque Tuo mox patefacta via est. ,, Budissae sedeo. Vexat mala mantica dorsum ). Vimariam ΗERDERUS Te Stipulante, vocat. ,,Crebra frequentantur iam nunc commercia nobis, Atque tabellaris saepe collimba Olat. , , Saepe ego, si Poteram dimissum linquere coetum,
,,Iussi iungere equos. Gothae hiemare iuvat. ,, Prospicit in campos celsa niger abiete hicus. Villa iugo imposita est. Omina ni0ntis habet ).' Dici non potest , quo avoris servore adhuc decenni non seculi praeteriti per universam Saxoniam capillamenta illa adscititia, quae Volgus eruccas appellaVit, et galericulos supposititios adamaverint omnium ordinum homines. Quae Nicolai compilavit in libello sane putidiusculo: liber die Persichen, parum satisfaciunt Paucula carptim attigit ox ingenti
acervo. Gubenae, quae prima me vidit sch0lae rectorem, auctoritatem in ludo rogundo mihi conciliare nunquam potuissem, nisi capillamento, cirris dependentibus depexo caput operuissem. Ἀδιάφορον esse Censui, magnam subito gra Vitatem assequutus hoc obsequio, quippe qui, cum munus capesserem, annos ViX viginti quatuor natus essem. R. iii ai diis,
Vir Summus, primus hunc lacuna expulit exemplo suo, de quo dixi invita eiuS.
' Anno toto, quo Budissino gymnasio praesui, incubus mihi haerebat Coborus, epistolarum, quas Themistocli supposuit sophista quidam male
soriatus, editor, collega meus aetate ProVectior, qui a vetula quadam, dispensatrice eius, instigatus et mordens clanculum et aperte in me grassaretur, discipulorum odio mihi conflato. Meminerint, qui haec legunt, vocem theotiscam ober cum mantica comparari posse.' ' Qui agros et colles, silva obsitos, ad radicem silvae Thuringi caeet montis, qui ab insula nomen traxit, sit OS CCuratius exploraverunt, et castellum in colle editio re collocatum, cui ab abietilius montem hum-
614쪽
500 An MINA LATII LXXXIV. Illic nata sitit coniux socer optimus illuc ,,Me tecum invitnt, meque domumque meam. Nobis irae reliquis arriserat ingulus ille, OUrbis ubi oblitos roscida uirit humus. obticui. am vota sonant, adstante CnterVI, Quae consanguineo stemmate nexa Tibi est. Sunt natae et generi, sunt neptes atque nepotes Bis septem uncti devenerantur Vum.
Fit clamor Patrem e terque quaterque beatum Praedicat extollens pocula, quisquis indeSt.
Hic ego prorumpens et amor i Percitus OeStro Clamo : Tuae subolis sum pater iter ego.
Νonne mihi Minnam misisti, nonne Matililam ).,,Utrnque perdocilis culta , venusta, ' decens lis Ast contra Caro huim misi Tibi . Tu pater illi. GTu puerum. Musas iniud sit amare doces.
braiitibiis Oinen inditum est Tenia oberg, non sine Voluptate propter amoenitatem locorum perlustrarunt. Huc saepius omnieavi cum Doeringio meo et utriusque domus nostrae familiaribus, hospitio scilicet a socero amici moi, iam pridem satis defuncto , acceptus. Revertebatur aliquando ab habitatione illa Doeringius, cum a rivo, aquis hiemalibus inflato paene mergeretur, mortis, quae ingruebat, discrimini auxilio plane admirabili ereptus, cuius miraculi anniversaria celebrare solitus fuit σωτηρια.' Scilicet convenerat inter nos, antiquae συντροφέας memoriam recolentes, ut in educandis liberis nostris mutuas nobis ferremus suppetias. Nec defuit eventus pacto huic plus quam fraterno. Wilhelminam, filiam natu maXimam, quo tempor Vimariae degeromus, tradidit Doeringius uxori meae, matri familias diligentissimae. Exosculabamur puellae Venu-StisSimae, quam ζαριτων γαλμα appellavisse , ingenium et docilitatem. Sed mors, quae omnia bella devorat, hunc quoque intercepit Osculum. Regelio, concionatori et collegae praestantissimo, a patre in matrimonium collocata, repentina morbi peste amata fuit. Nunquam in animis nostris olus obliterabitur mentoria. idem Regelio, qui secundis nuptiis duxerat filiam Doeringi natu minorem , nata est filia, Mallida, animi et corporis dotibus praecellens, Henrico , ecclesiastae cultissint , in pago prope Gο- tham sacra facienti, augurio felicissimo iam nupta. Haec XOri meae, cuius iam dudum morbo articulari labefactata fuerat valetudo, adiutrix et sustentatrix data est a matre carissima, quamvis aegre illa Careret, Uadente avo, et sedecim menses, quibus resdae commorabatur, in sinu nobis fuit et in seliciis. Vicissim Carolum , filium meum natu maiorem, illustrissimo, quod Gothae floret orebitque in perpetuum, Gymnasio adscriptum Doeringius , non secus ac si adoptavisset sibi, aluit, in iisdem aedibus habitantem , docuit, auctoritato et consiliis suis saluti eius prospexit. Tantorum beneficiorum tamdiu in se collocatorum memoriam, qua est pietato, nunquam deponet filius, in Universitato literarum Erlangensi totum historiarum orbem iam explicans, qui cum operibus aliquot, historiam Saxonicam et Bavaricam comprehendentibus, suffragia sibi pepererit bonorum Omnium, savoroni Germaniae et in postprum illius studia promoturum esso,
615쪽
CARMI Til I XXXIV - xxxvi. 591is Inscriptas dabulas nunc Clio porrigit illi; Si docet et scribit, Te duce, Gotha lavet.
-Vimariae it mresilae coiere araria nostra, obsequiis geminis ut foret una domus. Hactenus mensa Genius nos evocat ambo. Convὶvas saturos auferet una dies
Sit quae nunc me explet, laeta senecta ibi. Si curis sessum Te non amplectitur Xor, Ast carum in gremio Patria grata fovet. Et Te circumstat, quos fallere nescia dextra Iunxit, amicorum commoritur cohorS. Atque ego per dextram, itidum Tibi Toedere iunciam, Iuro certa manet dextra fidesque ibi. Diar. Vesperi. 1833. r. 3. . XXV .
A. D. VIII CAL. MAI. MDCCCXXXIII.
Dii nos respiciunt, credite Saxones lQuam desideriis icta fidelibus, Quam thura accumulans patria flagitat, Exoptata MARI adest.
616쪽
592 OAnlui Νx LATI I.XXXVI. Ignescant peculae per iuga montium, Narret lampas uti lampadi adest, micat Ceu stella exoriens. SPONSA AVARICA. Inflammare decet laces. Per nubes croceo lumine sulgidas Thensa albet niveis iuncta iugalibus,
Qua SPONSUS vehitur SPONSAQUE REGIA;
Ρompam ducit mor favens. Villas vitiseris collibus adsitas Una Omnes Superat, ceu iubar aureum; Augustis thalamus stat penetralibus. Illuc pulcher Hymen, Voln. Illuc, dum populi iubila personant, Cum plausu procerum quo patria Vocat, Quam REGNI SOCIUS consociat sibi, MATER Pronuba transserat. Inscripsit tabulis arca adamantinis: ,, Faustis auguriis austior exitus. VButae Saxonicae germina pullulent, Et prosapia florent. SPONSAE cerno caput. Spica beatior ornat, frontis honos, myrtea inculct.
CUSTODI ATRIAE dum vigil assidet, Fruges Copia depluit. Quae vidi et cecini credite. Nam senis
infirmos oculos ruta acuit medens.
617쪽
Non est vivere Sed Valere vita.
Martiati VI, 70. Quae ibi neverunt elicia stamina arcae, Turgeat his usus si pia vota valent). Atque eadem adspergat sic patrix grata precatur)Morborum expultrix nectare Diva Salus. Te reducem votis PRINCEPS , populusque Salutat. Praesto es PRINCIPIBUS. Cura facesse. Bene est lDiar. Vesperi. 1833 mr. 139. . xxv si .
Gre, raeca. tracta scabra vulnera, disiice morbosi V Infanti haec cecinit arca benigna ibi. Moriger his per lustra decem, quae pyxide nigra Pundorae pestes prosiluere, fugas. Ergo hodie ibi Dresila favet, a sospite, Si SpeS, Quisquis et ec Orco Te revocante, valet. Ecce, cucullatum Tibi miti Telesphorum Adorat Ipse salutifero suevit adesse deo. Salvus sis. inquit qui salvos reddis amicos; En guttam anaces accipe, AEuge, valet V Quaesitum est, lanaces quid sit. Vos undite vina. Hoc anaces Noster vivatmedentis amori
618쪽
PRIDIE KAL. IANUAR. MDCCCXXXIV.
Noster amor. BREUERU abit Stupet icta dolore Patri n. Nam civem non habet illa parem. Excitat atra dies, pluvii quae flebilis anni Finis, BREUERI iaeta suprema suit. Proclament alii sollertem solvere nodos Sphingis, purpureo quae Sedet ante thronos. Deliciae Chari tun et Musarum, fidus amicis, Stabilior nemo candidiorve fuit.,, Principibus placuisse viris haud ultima laus est, VImis hic gratus floruit et superi S. Coelibis haud deflet satum carissima coniuX, Flet patria. Haec carae coniugis instar erat. Diar. Vesperi. 1834. r. 3. AC.
A. D. XVI. ΙΑΝ. MDCCCXXXIV. Quod ibi vere novo flores Tuus hortulus oneri, Tot laustas horas de vi Ni Diva Salus.
619쪽
ARCHITECTUM TEMPLI BEATAE VIRGIΝΙS,
ΡRID. CAL. MART. MDCCCXXXIV. BAEHRI, quem liVο pupugit, clam surge sepulcro lΤe celebrant hodie cantica, serta, chori. Risit centum annos templi a Te condita moles Temporis insidias, ignivomosque globos. Diari Vesperi. 183 . r. 3.xCH.
PATRONO ΡTIMO DIEI NATALEM ET RUTAE REGIAE INSIGNIA A. D. L. IUN. MDCCCXXXIV.
Fila Tibi in tumida conglomerata Olo, Quot prostant hodie generosae vellera lanae, Mercatorem ubi nunc aurea lana beat. Et quo ruta, pio Tibi nunc in pectore fulgens, Ρaucos rincipibus addere sueta VirOS, Frondescit soliis, uot et Tibi uine in annos Robur inexhaustum Caetera dat sibi vir. Diar. Vospordi 834. r. 339.
620쪽
A. D. III ID. ΟVBR. . MDCCCXXXIV.
Quum puerum iniberbem gremio me Porta foveret, Arridens dixit: cresce, adolesce, Pueri Deinde genas mulcens. si a barbatulus, inquit; Nam non sit doctor, cui glabra mala nitet. Quid voveat melius matercula dulcis alumno Quid lanugo iuvat clamitos Barba, venit Venit barba nigrans; memini, quum tonS0 adesset Numburgo, exclamat iam vir est ecce pilosi Venit barba, et cum barba Venere labores. Tonsorem increpui saepe Moratus erat. Doctor ego puerisque sui iuVenumque catervae, Exposui doctis saecula prisca Viris. Doctoremque iterum me docta renuntiat Hala, Hala biceps nutrix nam Viteberga suit. Hoc sit, quod iussit mihi Porta increscere barbam; Haec mihi Portensis praemia barba tulit. Barba incanescit, lateor Sum calvus sat aetas
Non me incurvavit; membra Vigore calent. Ergo pilos tonsos, inurata pyxide clauSOS, Iam morae antiquo consecro, torta, tibi.
Multis discipulis ibi crescat barba beata, Et stet per bis sex lustra virile decus. At vos barbati, docti lepidique sodales, Cum votis Genio landite vina piis. Saxoniae erepta es, m0na mater At scuta alumni N0s qu0que libamus. Cresce, maneque diu.