장음표시 사용
11쪽
Anno superiore edidi Commentationem criticam decisaei orationibus programmati gymnasii VitZthumiani quod Dresdae
est insertam, in qua cum quaesti0nes quasdam attigi quae ad universam pertinerent artem criticam in hoc oratore recte sactitandam, tum pertractavi dissiciliores aliquot locos et corruptos quidem pro virili parte operam dedi ut sanarem quoniam autem scriptionum sch0lasticarum natura fert et c0ndicio, ut in paucorum manus Veniant, ea quae ab initio illius libolli disputavi, cum in ipsa Isae editione locum habere viderentur quam maxime idoneum, repetere c0nStitui, ita tamen, ut partim augerem ea et amplificarem, partim mutarem et corrigerem.
Causae hereditariae cum natura Sua saepe tam o plicatae sint et intricatae, ut eas evolvere et expedire admodum dissicile esse videatur, mirum non est qu0 incisae orationes,
e quibus pleraeque omnes, quae quidem integrae' ad nostram
' Orationi undecimae quae est de agniae hereditate aliquid
deeSSe et ex eo apparet quod cum promiserit actor se de acultatibus quae ab adversariis celentur deinceps dicturum S 44. αλλ' υστερον περὶ των παρακλεπτομενων πι τούτων ποιήσομαι τους o-γους), nihil tale in ipsa ratione commemoratum reperitur et quod omnis desideratur peroratio. Quare quod auctoritate codicum quamvis optim0rum AB retus omiserat Imm. Betaerus extrema oratione additamentum EIIIEI. detruncatam illud quidem designans rationem recte est a criticis Turicensibus revocatum. Quae autem ex parte tantum servata est a Dionysio al. de oratoribus vet. V. p. 618 Sqq. et orat Graec. VII. p. 351 sqq. eisk. oratio duodecimae nomine hodie insignita et ceteris adiecta orationibus integris, ea non pertinet ad lites hereditarias sed ad causam Euphileli in διαψηφίσει paganis eiecti.
12쪽
pervenerunt aetatem, in eo causarum privatarum genere versantur, haud multi suerunt qui studia sua conferrent. Contigit tamen eis ut egregium rerum oratione explicatarum dictionisque nanciscerentur enarrat0rem eundemque criticum muneri
suo parem Ge0rg. Frid. Sch0emannum, a quo de rebus quidem inprimisque de iure civili vix unus et alter relictus locus est qui aut accuratiore retractati0ne aut correctione indigere videatur. De verbis autem illius oratoris perpurgandis atque ad pristinaui speciem revocandis cum optime meruerunt Imm Beh- herus et critici Turicenses, quorum ille in hoc magis quam in ceteris orat0ribus quantum ingenii acumine posset sagacitateque ostendit, hi siquid ab viro ill0 0ctissim neglectum
esset aut 1minus recte institutum expleverunt aut c0rrexerunt, tum hoc tempore nemo quod sciam in omnibus Isae orationibus recensendis edendisque peculiarem operam curamque p0suit. Nam obsonus Britannus id egit ut quidquid esset a ceteris interpretibus ad illas illustrandas allatum diligenter culligeret, rar quid de quoque loco ipse sentiret profiteretur: id tamen utilitatis attulit ad orationem Isaei rectius constituendam, qu0 codicis optimi rippsiani iterum a se excussi et
Burneiani scripturae discrepantiam evulgavit Parisina Ver0 editi a Car0l Mulier incuriosissime curata cum ne tranSVersum quidem unguem discedat a Turicensi in censum venire n0np0test. Sed nuper exstiterunt quamvis pauci qui in singulis Iocis expoliendis mendisque, quibus in tanta doctissimorum virorum industria ac diligentia tamen permultis inquinatae sunt Isaei rationes, liberandis sedulo elaborarent. In quibus n0n medi0cri laude digni sunt Bobraeus, Britannus perspicacissimus adVel Sar. Vul. I. p. 286 sqq. et orat Att. d. 0bS0n. IV. p.
Sq.): pauc0s 000 80llerter et alacriter, uti solet, attigit es-betus vel in variis vel in n0vis lectionibus. Pervellem tamen Batavus ingeniosissimus quique praeter ceter0 emineat Attici Sermonis accurata et copiosa scientia cognitam haberet aut 00gnoscere vellet alteri Sauppiique elegantissimam orat0rum Atticorum editionem, ne quae iam inventa essent receptaque
13쪽
in seriem Verborum tamquam non inventa c0nquereretur aep0stliminio in medium proferret. Hi omne quamquam pro sua quisque parte operam dederunt ut emendatus prodiret salebrisque purgatus Isaeus, tamen n0ndum ita ad unguem per-p0litus est, ut ubique Isocratis discipulum et magistrum Demosthenis et Lysianae eloquentiae aemulum agnoscas. Neque id mirum, cum codicibus manu scriptis neque multis utamur neque bonis. Nihil secius vel ex eorum vestigiis emicat ISaeum pure emendate, eleganter venuste, denique Attice lo
Itaque si primum de formis vocabulorum quaeris, Onsentaneum est n0n alias eum sibi usurpandas putavisse nisi quae Atticum maxime decerent neque eundem h0 ill0ve loco tamquam sui oblitum in se admisisse ut talibus uteretur quae longe distarent ab usu Atticorum et consuetudine. Ex quo
genere sunt illa καθιστάνειν or 2 3 29. 0bet 0rat de arte interpr. p. 92, nos in praelat ad Lysiam p. VI), υθείς μ η- θείς μ ηθετερον Schoemann ad or. 7, 3 29. , ψηφίσεσθε 0r. 1 S I), φόρεσαν or. 4. a.), αξαντες or. 4 3 10, alia eius modi, quae nemo facile erit40die quin condemnanda esse iudicet, nisi qui quidvis patienter ferri debere praefracte c0ntenderit, quod librarii aut ex inferioris aetatis aut ex
aliarum gentium, maxime Macedonum, scribendi prava consuetudine aut etiam ex sui ipsorum temporis obscuritate et barbarie in scriptorem suum invehere non dubitaverunt. Ε alibus igitur sordibus a scribis oblatis et denter propagatis cum manifest apparet quam suspecta sit atque infirma librorum manu scriptorum in his rebus fides, tum coniectura fieri facile potest quid sit de ceteris sormis habendum, quas si non barbaras a tamen ne ipsas quiden ab Atticis usurpari solitas
esse vel Veterum grammaticorum decreta declarant vel, siquis sorte his non tantum tribuat, ut usquequaque eos audiendos esse existimet, aperte docent codices emendati0res, qualem Urbinatem Isocratis et magna certe ex parte Parisinum le-m0Sthenis esse constat, de cuius quidem auctoritate cum aliquamdiu consedisset contentio, nuper vehementius ex Sit.
Isaei quidem libri quamvis minime digni qui cum illis quos
dixi comparentur, tamen et ipsi eum aliqu0tiens Atticum, ut
14쪽
oportuit, et aequalibus suis, maxime Demostheni similem repraesentant. 0rat. 3. 3 48 Tir codic0 L secundam pers.
habent in exeuntem προσπ0ιήσει ut Dem de s Leg. 3 46. . or. 10 SQ cuncti μ εν Fere omnibus l0cis reperitur tertia
3. 343, καταστησειεν r. 3, 3 32 αuφισβητησειε r. 3, 3 l, ἀξιώσειε or. 4. 3 26, βεβαιώσειε or. 5. 343, 0λμησειεν or. 6. S , ζαγγείλειε r. 6. 3 39, ευπ0ρησειεν r. 7.4 8. αμφισβητησειε or. 7. 3 36, εἱζειε r. 34, επιδείξειε or. 8. 28, κατορθώσειεν r. 8. S 37, θαυμάσειε or. 10, 3 18, δείξειεν or. II. 3 28, 0ιήσειε or. l. 3 48 quater tantum
libri inser in αι exeuntem habent eandem perSOnam, nec tamen ut exclusa sit dubitatio or 1. 3 30 πιστευσαι, at codex ΑΡ0bsono teste πιστευσαι, Maius nescio an e c0d Suo πωτευ- ση, ut ab ISae πιστευσει prosectum videatur. Certius etiam
est praeoptandam esse Atticam sorruam r. 9 3 18, ubi Bekkerus c0dicem deteriorema secutus dedit θελήσαι suffragantibus editoribus Turicensibus at cum in B sit θελήση, in Aldina vero θελήσει, iure praeseres θελησειε. Relinquuntur igitur duo loci, in quibus codices nullam de vitio movent suspiti0nem unus est or. 4. So εγχειρήσαι, alter r. 8. 40, cuius tamen integra verba subiungam, ut eum aliquid labis suscepisse planum faciam: Ιαὶ τα μεν γεγενημενα, καὶ
ὁ α τα πράγματα ταυτ εχ0μεν, σχεdόν τι ταυτ εστίν, ω ανδρες εἰ ὁ εἰδείητε την ι0κλεους αναισχυντίαν, καὶ περὶ τα αλ λα ιο εστιν , υκ αν απιστήσαι τις των εἰρημένων υδενί. Et sententiae conformati0nem et concinnitatem flagitare arbitror ut corrigatur Oυ αν απιστησαι τῖσως των εἰρημένων υἱενί. Quae cum ita sint, num in tanti exemplorum numero credibile est unum istuc εγχειρήσαι ab Isaeo exceptum esse Mihi quidem secus ac vel invitis libris scribendum potius videtur εγχειρήσειεν, - Itemque cum tertiam pluralis optativi or pers0nam in ειαν terminatam teneant codices or. 8 3 42 θελήσειαν et r. 10 3 17 πρ0σαπ-0λέσειαν quam quidem ego terminationem ubique Lysiae reddidi, V. praefat. p. VIJ, pro μαρτυρήσαιεν αν in P. S 18 edidi μώρτυρήσειαν αν, 110d fortasse pr0pter κακ0-
15쪽
φωνίαν evitatum a scribis, Verum contra praecepta grammaticorum Voemel proleg ad Demosth contione p. 81 sqq. Guil. indors praelat ad Dem. p. XXXIII J, sed recte tamen augmentum non temporale, sed syllabicum verbis βουλεσθαι et δυνασθοι praesigunt omnes sere codices: βουλόμην r.
A secundum obsonum , 48. r. 2 3 17. r. b. m. r. 9.
45. r. 5. S 9, 30: δυνάμην r. 9 3 27. r. 10. S 25, εδυναντο r. 6. S 40, εδυνήθη or 1. 3 25. r. 5. S 39, unus exceptus est loeus or. 12 3 11, in qui legitur δυνήθησαν, sed cum illae orationis reliquiae e Dionysio Halicarn petitae sint, probabile est illum ipsum hanc formam Isaeo intulisse.
Itemque constanter reperitur μελλον 0r. 5. 3 5. r. 6. S 27. 0r. 7. 3 33, 35, άλωμεν r. 6 SQ, εαλωσαν r. 5. S 15, εαλωκοτα or. 5. 3 13 contra in formis ad αναλίσκειν pertinentibus libri fluctuant. αναλωμένων enim est or. 5 3 29, ανηλωσα et νηλωκέναι or. 8. 3 39, ανηλωσεν r. b. 3 35. Benseter ad socr. Areopag. p. 133 Sqq. Demel pr0leg. ad Dem0sth. contiones p. 71 sq. - Plus quamperfectum nusquam caret augmento nisi Or. 6. 3 37 απολώλει et r. 7.
27 παραdεδώκει , quae haud dubie emendatione indigent:
nam r. 3. So extr. εκδεδώκει male intrusit Behherus, librorum omnium scripturam δεδώκει recte revocarunt critici Tur. 0ll. 48, 4. r. 5. 346 orat autem pro τετελευτηκει altero auctore corrigendum τετελευτηκεν coli. S 57. et r. 8 3 29. pro καταπέπληκτο e cod Z quamvis deteriore restituendum ratori κατεπέπληκτο In quo prorSUS 3SSentior G. indorso in praelat ad Demosth. p. XXI sq. aeque aede augment Verbi εγγυαν et παρεγγυαν, cuius praeterita sic s0rmasse Atticos ηγγυων παρηγγυων ηγγυηκα παρηγγγυηη ηγγυησα παρηγγυησα pariterque praeterita generis passivi et medii, etiam poetarum locos docere rectissime animadvertit, ducem optimum habens et quasi antesignanum Lo-beckium ad Phrynichum p. 155. Atque incisaei quidem codd. B semel tantum forma unice probanda legitur or. 3. 3 58
16쪽
x PRAEFATI CRITICA.ηγγυήκει praetereaque in Dagm. l. ed. Saul p. est παρηγγυησεν. In reliquis omnibus locis, tamquam praepositio εν huic verbo inesset, invectum est ex B et corr. A V. Betilier ad 0r. 5. 18. 40st εν augmentum syllabicum, atque in imperfectis quidem νεγυα et νεγυῶτ0 et νεγυῶντ 0r. 3. 45 70. r. 5. Su8. Or. 8, 3 4, in oristis νεγυησεν. νεγυησατ 0r. 3. 3 36, 2, 55 79. r. 5. 3 2, 4. r. 9 3 29, reduplicati in persectis et
plus quampersectis εγγεγυηκώς r. 34 40, εγγεγυημέν0 0r. 3.S 73, ἐνεγεγυm or. 3. 45. Haec igitur omnia ad illam n 0rmam
correxi. Fortasse etiam in Drmis praeterit0rum a Verbo αμ φισβητειν ductis alterum augmentum, quo omnes ubique carent
Isaei libri, e consuetudine Atticorum Voemel. l. d. p. 7 sq.)interponendum scribendumque μφεσβήτ0υν et ημφεσβητει or. 2 3 28, 29, 31, r. 4 3 30. r. 5. S . r. II. 34, 16, 2b, ημφεσβήτησα - σεν - σαμεν - σαν r. 3. 3 1, 13, 50,5I, 55. or, . 3 0, 21, 29. 0r. 8 3 9. r. I. 3 10 exti'.
ημφεσβήτηκε r. 7 3 21 ημφεσβητήθη r. 8 3 20 ημφεύ- βητηθημεν r. 8 3 44. Interim tamen librorum scripturam
secutus sum. Contra in duplici augmento verbi dec0mpositi κατεδιτὶτησαν consentiunt codices Dionysii Hal. r. 12. II. itemque πεδινησαν r. 12 3 12, Simpliciter autem comp0Situm, Ut par est, priore augment destitutum habetur in libris Scr. r. 2 3 31. r. 6. S 15, 21. r. r 94 27. Deinde suturum φανησ0μαι nusquam non reperitur misibus stabilitum libris, non φανουμαι V0emel. l. d. p. 99 . Accusativum heteroclit0rum, quorum nominativus exit in ης, genetivus in ους, constanter in ην desinentem Servarunt c0- dices Isaei, praeterquam quod in r. 5. S 12 et 33 Λικαwγένη legitur, sed utrobique altera sorma praeserenda videtur Saul pio, quicum laeto Praesere reposui συγκαταγηρῶσαν pro συγκαταγηράσασαν r. 2 3 7 coli Moeride p. I94 Bli., κα-τ0κώχιμ0 pro κατόχιμ0ν r. quemadmodum lo-braeus et G. indors in Stephani thes Dido t. IV. p. III. et C0bet. Var lecti. p. 29 reponi iusserunt coli. 0ei p. 200Bh , πραζαι pro διαπραβα or. 10 3 9. secundum Belikerum
' Nam etiamsi passivum eius verbi in dubium vocari non licet in Lycurgi Leocr. 3 15 tamen in Demosth. id S 1 14 e cod. recte
17쪽
pro εδωμεν r. b. cum Cob et 110V lecti. p. 469, εις pro ες P. 1. 3 14. et ει τε pro ες τε or. 7. 3 34 ἴστε Α , et εἰς αυτον pro ες αυτον oria S 39, non quod hoc Atticum D sit, Sed quod non minus a Demosthenis Dindors. praes ad Dem. p. XXIII. quam ab Isae usu abhorret, sortasse etiam scribendum ιλειθυίας cum altero pro Εἰληθυίας 0r. b. 3 35 et περιε0ράκασιν pro περιεωράκασιν or. 7, 3 32 et ε0ρακότων in fragm. 33. ed. Π0strae pro εωρακότων. Utrum φράτερες pr φράτ0ρες, qu0 in codd. constanter legitur,c0rrigendum sit, in medio relinquam. Fidenter autem ubique γίγνεσθαι scripsi, quamvis id octiens tantum in codd. γίνεσθαι du0deViciens reperiatur, et γιγνώσκειν quamVis id non Saepius quam ter compareat, γινωσκειν duodeciens. D. Dind0rs in Steph. thes et Voemel proleg ad Dem. conti0HeSp. 33 sqq. In Lysiae quidem orationibus ego perperam c0dicis Palatiui inconstantiae ceSSi. Iam singulos deinceps locos enumerabo, in quibus mea qditio discrepat a Belikeriana Singulis autem rationibus sa- miliarum de quibus agitur stemmata descripta praep0Sui. Vitae Sae i. a. μετὰ τον Πελοπ editore Turicenses e Di 0nysii Hal. de saeo iud. 1 vol. V. p. 568 B. et ΡSeUd0-Plut Vit. X orat. - κατὰ τυν Πελ0π libri Bekker. . t την π0λιτείαν την βιοτείαν Spengel in phem.
Monae. 1835. nro 245. recte opinor. Ego conieceram την π0νηρίαν Philostratus it soph. Isae. I, p. 217 d. ΚaΥS. mai.
αυτ0ν καλεῖ aec cum lectoris alicuius verba SS Videantur qui errorem auctoris huius vitae satis imperiti ad
nunc legitur εἰπεῖν καὶ πρῆξαι pro εἰπεῖν και διαπρῶξαι Ceterum eadem consusio est apud ipsum Isaeum or 6 8 28 ibi enim libri praetero διεπραττε m. in hoc sol simplex continetur, qu0d
18쪽
burg p. 87 Bh.). Libri πολείπεται μερισμοῖς τεχνικωτέρ0ις Turr e Di0nys. p. 590 14. τεχνικωτέροις in libri sum. h. . t και περ αδίκων Turr e Dionys. 44. 592. Libri και m. Om. h. . β esterna anni Bi0gr. min. p. 260. εκ των λόγων Sylburg Articulum in libri. Et sic tu Pseud0-Plutarchi vita infra scripsi, ubi item in libris missus articulus il μηδε μη-dεμια rugerUS. γ . estermanni Bi0gr. min. p. 26 sq. σχ0λάσας μεν Iσ0κρατει, ζηλώσας δε υσίαν scripsi ex emendatione Arn Schaeseri in diurnis antiquariis 1848 p. 254 collat eodem vir d0cto in libro quem inscripsit Demosthenes uni seine Zei vol. I p. 256. Libri σχολάσας λυσία. Nomen σ0κράτει quidem excidisse recte iam animadvertit esterniannus. ὁ Bernhard Ι. 2 p. 1070. esterni L . p. 262. ORATIO I.
0m. libri. AEquidem tamen malim τελευτῆσαι interponi, ut qu0d facilius excidere p0tuisse credam pr0pter similitudinem eorum quae Versu superiore antecesserunt πιχειρησαντα λέ-
19쪽
PRAEFATI CRITICA. XIII ori d λέγοντες libri Turr.): ὁ Ἀντιλεγοντες Stephanus
cabulum τ0υτων ego seclusi et post κατελιπεν virgulam interposui, quod fecisse iam editores Turicenses me praetervolavit, cum de hoc loco scripsi in Commentat crit de Isaei
τα αυτου ceti. 3 9. Κλεωνυμ ego e Taylori coniectura emendavi: Κλεωνυμου libri omnes edd. . D. 3 10 20 30.33. pud Demosth. quidem or. 29. 3 5. est τον αυτου διώ-φ0ρ0 et apud Isaeum or. 12 pro Euphileto 3 10. παρα των τουτου διαφόρων, sed utrobique substantivum est διάφ000ς:adiectivum autem cum genetivo iunctum non designat alienum, sed diversum ab aliquo. 3 30. τι ὁ ουν de Behkeri
ελεγεν Haec graviter corrupta esse manifestum est. Ego in hoc loco diu multumque versatus nihil certi eruere potui, conieci tamen ς στερον σωφρονισθεὶς vel τ σωφρ0νίσθη ελεγεν suerat enim ου ὀρθῶς βουλευόμενος). Schoe-
παραχρημα Prius vocabulum deleri vult obetus in Novis Lecti. p. 731, sicut r. 3. et M. At V. Sch0emann ad h. l. πολιτῶν In Comment crit p. 20 sq. prop0sui φίλων. Bobraeus voluerat παρόντων ουδεν π0νηρον Γεγκαλει Ego seclusi εγκαλει quod teste Maio om. 0 hoc loco, non p08 πατρί, ut narrat Belikerus. D0braeus apte confert Arist0ph. pae. 363. V. Comment crit p. 20. 3 12. μιν τεκμήρι0 libri Turr.). μῖν τεκμ Behh. οὐδε περιεῖδεν Bekk in add. p. 96 et obraeus coniecerunt o περιεῖδεν. At v. Schoem ad h. l. t Od ενὸς ενδεεις ego scripsi. ουὁ repetitum ita ut in eis locis quos attulit Frankius in comment. III de partic negant. Misenae 1859 p. 13 sq. Cett. υδενὸς ενδεεις, quod si n0n intolerabile, at durum est. Muare δε-
20쪽
Turi . . Libri Ἀρχ0νίδην. Minus suspectum nomen videtur, si illud αυτος pro αυτον probaveris. I 6. extr. καλει μαρτυρας Α : καλει τ0υς μαρτ α ceti. Turr conserunt 32. Isocr. r. 7. 3 12. 16. r. 18.4 8. 54. Adde Antiph. or. 5. 3 35 et 56. Lys. r. 3. 3 66. r. 17 SQ. r. 19 S I. or. 20 3 26, cuius modi l000 mutatos vult Schoemannus ad Is p. 190. At v. aetZner ad Antiph. p. 219. 3 7. υτ0ι
τολμῶσι Behh et Dubraeus Turi . . υτ τολμῶσι libri illi. . 18. απ0στερησε B Schoemanni Turr coli 3 33. . Cett. ἀποστερησειε Bh. I 21. υ εἷς ego scripsi, ἐ-δεὶς ceti. V. Dem. Mid. S I. ενεστι G. A. Hirschigius in Phil0l. V. p. 322 ετ εσται coli Antiph. r. 5. 3 96. At D. Dein Mid. 3 1 et Eurip. Iphig. Taur. 998. V. Comment crit. p. l. t μῆ 0 Turi . , μῆς αε ceti. Behh. αεὶ, quod prosectum est e posteriore antecedentis vocabuli syllaba, uncis inclusit, in η mutabat obraeus, defendebat enichius. 22 βεβαιοτεραν βεβαιότερ0 C0belus in Var. Lecti. p.
Observati p. 7. ουτος μόν0υς Quasi vero Cleon7mus ipse quoque dividendas opes suas censuisset immo est is oppositus adVersariis. Aliter comparatus est l0cus S 20. PS 30. πιστευσειε