Sanctissimi domini nostri Pii divina providentia papae 9. allocutio habita in consistorio secreto die 17. decembris 1860

11쪽

- XII rissimo quovis mortis genere debilitata aut vieta est Christianorum inside constantia; loquimur de Con-ehinchinae ac TOnehini regionibus, in quibus ad

extinctionem prorsus christiani nominis acerbissime recruduit utlinteorum immanitas. Quid enim memorabimus collegia , coenobia , templa , publicas privatasque aedes vel solo eversas , vel nammis absumptas 3 quid christitideles reseremus cuiusque aetatis, conditionis, ordinis partim saevissime exagitatos , nudatosque rebus omnibus hac illac errantes vitam trahere eoaetos quovis Supplicio acerbiorem, pauini in carcerem detrusos, omnique tormentorum genere excruciatos γ qui tamen in serendis pro Christo suppliciis ac morte obeunda veterum Ecclesiae Martyrum sortitudinem retulerunt. Neque minus Nos tangit ae movet miserrima christianorum per Syriam conditio, qui licet a crudelissimae caedis perpussione quieverint, assiduo turbantur metu ne compressus tanti Sper militaribus Europaeeopiis infidelium impetus in rapinas iterum caedesque iurentius crumpat. Illorum Nos relevandis infortuniis, sin minus paternis dosideriis parem, aliquam lamen pro angustis Nostris rebus pecuniae partem transmittendam curavimus, quam offerre N

bis nunquam intermisit pia Catholicarum gentium liberalitas. Quarum etiam non sine laude commemor lum volumus egregium charitatis exemplum in re-

12쪽

ereandis subsidiorum largitate amictis per Syriam sidelibus, atque adeo maximopere laetamur, nunquam langueseere in Ecclesia virtutem illam, quam divinus Reparator praecipuum esse signum voluit Christianae Religionis.

Hic, quem hactenus exposuimus, Sacrarum rErum et publicarum status, deplorandus quidem ac luctuosus , Nos Vehementer angit atque perturbat, et gravi etiam moerore complet, Venerabiles Fratres; Vosque in partem vocatos procurationis N strae in partem etiam doloris venire non dubitamus. Sed lamen non concidamus animo, atque iteratis quotidie precibus levemus oculos nostros in montem, unde in tantis rerum asperitatibus oppo tunum expectemus auxilium. Aderit Ecclesiae suae Deus, aderit humilitati Nostrae , Eiusque Nos virtute roboratos ab ossicio et constantia Apostoliet Ministerii nullus plane periculi metus, nulla deterrebit adversitas. Innocens christianorum sangui S, quo perfusa Orientalis terra est, in odorem suavitatis ascendat ad Dominum, illo luc salutari velut sacrificio placatus gravisSimas, quibus premimur, qUaeque impendent, calamitates propitius avertat; atquc accedente Sanctissimae Genitricis Dei ab Origine immaculatae patrocinio, et beatissimis Apostolis Petro et Paulo suffragantibus, concedat Ecclesiae suae de acerbissimis inimicis reseri e victoriam. Exsurgat ali-

13쪽

- XIV quando in iudieium Deus, hostesque sui nominis religionis excidium anhelantes, multa et nefaria in Εeclesiam molientes in sortitudinc brachii sui disperdat et conterat, vel, quod potius et optamus et pOScim , divinae gratiae lumine collustratos in viam iustitiae et veritatis dives in miserie dia clementissime tra

ducat.