De imperii RomanoGermanici prae Turcarum dominatu praeeminentia, oratio, habita Tubingae, ... à Josia Luz, Schorndorffensi

발행: 1667년

분량: 22페이지

출처: archive.org

분류: 전쟁

11쪽

ctissimum Mahometis sui exortum, vimque omnem regni, Cir iurias orbi illatas, sceleraque gentis, Latheisticam immanitatem, nonnisi stygiis aquis expiandam paribus involucris divinarum reis velationum tam diu delituisse. Et poteram ulteriora indidem furoris Turcici praesagia, per Antichristi tetram faciem per depugna n. da Gegio Maget in montibis serael praeua; perque stillam magnam

apoca dipticam, absinthii nomine, in mare prolapsam, undaru ama. ritudine homines necantem, allegare nisi ad alia properaret oratio.

Nec vero parum, post praedictionu voces in sacris literis verendas, ipse quoque sanctissimus generis nostri Redemtor suo in carne in ararentu rit ultimae hanc quam propugnamus, Monarchiae nobiliatatem, nullique posthabendum apicem confirmavit ut quasi exemplo praeire aliis, in ea honoranda voluisse videatur. Enimvero Quod ipsis Angelis futura plausibilis, incarnationis tempus in hanc distulit quod altissima undique pace, ipse pacis Princeps Augusti imperium sub quo natus est, tranquillavit quod vix utero egre sus censui Caesare se submisit quod ad ultior factus, hunc profuseque exsolvit, ex olvendumque omnibus pracepit quid haec omnia, nisi summi honoris, eximiique cultus ac venerationis, tanto Imperio debitat clarissima sunt documenta vel indicia Nam ipsidem se ideo de monte sive manibus abfindendum, partiamque regis Babylonici regnorum mundi praecipuorum icona Messigiem comminuturum, per Danielem praedixerat. Nam quid est, inquit Augustinus motis, ut de pracisus est apu sive ambis Regnum Iudaeorum. Quid est precisus de monte sine mani bina Natis de gente Iuda o-

rum, fine otiere homi ium.

Armis ergo fulmineis iraeque DEI, suorum sic delicta coraripientis, Dynastae Turcici coeptam improbe inque vastissimos deinde fines impetu fatali prolatam, dominationem tribuant u que solent fligesIaset SI ct hostes Christianorum, atque oppugnam

rores coetitus ad hoc illuminatos, jactent. Norunt Imperatores se

nostri, DEI gratia quam formulam iraefigi augustis nominibus solennem habent; gratia, inquam. DEI peculiari, prudentissi no-que consilio, ad aeternae normam providentiae, humani rebus praeis positos , Hujus benignitati, partam gladio licet, auctoritatem

12쪽

suam pientissimi quique Caesares usque acceptam tulerunt. Hic serie continua, interventu vel successionis, vel electionis legitiis mo suos vicarios solio Romano praefecit, orbique adorandos praebuit. Hic, quod Roma Constantinopolin aliquamdiu trans. tulerat,axioma Imperiale Occidenti restituit illumque Germanum sanguinem, Magnum Carolom, excitatum indole heroica post maxirua demum bella consecta, quarto Romam perduxit ubi ab universo populo Romano Imperator fuit salutatus eique ac clamatum publice Carolo augusto, a DEO ordinato niagno opacisco Imperatori. Quod ita fore aliquando, ne Druidas quidem veteres latuit. Quippe, noenta quondam Capitolio possesionem rerum humanarum Transalpino gentibus portendi, cecinisse eos, Tacitus refert. Hic idem, omnium Monarcliarum Principumque summus alios numero multos gloriosissimis factis insignes Caesares, post Carolum, e gente nostra suscitavit, qui, quod Henricus Auceps ad filium Othonema cognomine Magnum, adfiis hos vel successores suos dicerent: En tibi Imperium, non a Goriis his mihi relictum. sed per memet ipsum acquisium . . solo DE comessum Hanc ipsam denique praedestinatam coelitus, Madmiarando usque praesidio stabilitam, sceptri Romano Germanici ais testatem publica imperii decreta, sanetionesque augustae; hanc

exterorum Regum Principumque hanc seculi omnis consensus, clivina conspiratione approbavit, confirmavitque esse nimirum Sacrum Romanum Imperium in terru summuncti esse ejus Principem universi orbis praecipuum. . nullo nis a DEO rec nos t. Antiquissimum hactenus, de Serum divinis auspiciis, quaa' pellatione etiam vulgo utitur. Imperium Romano Germanicum,

ad convincendum ejus prae Turcio tyrannide splendorem repraestantiam, ostendi Aud. Sed hanc credo forma rvmin porro, omni politiae ratione, adversarii illi capitales nostri ibunt dei re m. Quid est igitur, quod florere primo, atque eminere aliquam inter caeteras rempublicam iacita Ribeo, puto, atque cultus Numinis . eod in tantum verum est, ut non respublica, sed ferarum potius, aut Cyclopum dira colluvies dicenda veniat socie. tas, nullo Deorum timore fulta, aut stabilita Non lubet autem Bri curam

13쪽

euram religionis in Romanis, quorum ad nos iura, honosque

omnis transiit, commendare quae tanta fuit tamen, ut inauraicat nihil neque privatim, neque publice aggrederentur. omneque potentiae augmentum isti rei scriptores optimi tribuant. Alcorani saltem deliramentis, quibus absurdius nihil magisque ridiculum, ibito dignum Natura vidit, coelestium dogmatum, uae ex sinu Patris coaeterni, abscondita seculis Dux doctorque nostra, Christus attulit, veritatem opponere licebit Quantum hinc non gloriae modo sedi beatitudinis, meritissimo depraedicandae, eminentissimo terrarum Imperio accedat, vos ipsos, pro pietate vestra ac devotione , testes volo, arbitros Simul enim deceptor ille, pseudopropheta gentis, Mahomet, servili generem tus viduaeque heri sui, quam quinquagenariam, eamque locupletissimam duxerat, opibus instructus, scelestissimam tot dominiorum mundi incursionem animo volveret secum adjunctori

bi Sergio, Monacho flagitiosissimo, atque ob sectam Nestorii

Constantinopoli ejecto, naeresin longe dementissimam ex Iudaico fermento sim assa Nestoriana formavit quae cum ad carnis illecebras, etiam coelesti in paradiso expectandas olim, attemperata non parum esset, haud dii sculter is simplicissimas Arabum mentes in consortia latrociniorum suorum pertraxitti cum pra sertim, pro velando Epilepsiae, quem ex intempestivis comessationibus contraxerat, morbo, arcanos, nescio quos, cum Gabriele

Archangelo sermones,&congressus, fingeret Sanctique Spiritus, familiaris columbae specie pabulum ex aure captantis, dictamini, adstipulante offuciis Sergio legem omnem acceptam ferret. Nolo hic insania genus omne putidissimo ex libro, cujus tamen tractationem paulo incuriosiorem capite plectunt, recensere qualia ista, de terra in cuspide otiin cornu stabilita ad cuju botita agitationem, vel concussionem, terra motu contingatu de choro steliarum, in aere ex catenis aureis pendulo de Solis duo equu, quorum illi in aquam calidam respere mergatur, beneque lotus ascendat arisque oriatur quae non absimilia Poetarum somniis sunt; nolo schedularum, humo levatarum, perque rimas parietum hinc inde abditarum cultum commemorare quae per ingentem aliquan

14쪽

do cratem serream, lene servefactam in candentem, coelum in- prcuiras sua pontis futurae loco , alias mille superstitiones, commenta plusquam anilia absurdissimaque de creatione mundi, de fine ejus de paradiso inferno coelo . creatione hominis, ps me Mahomete edisserere nolo sannumeris saltem Corani men-- iis nonnihil veri admiscuisse veteratorem spiritum haec probent, Quod tain etsi in duo supra septuaginta Aroara vcl capitula, lex alio metis dividatur, non nisi unum tamen ad paradisum, reliqua aulcm innia ad ignem inferni ducantu quodque licet ambitu suo liber dicta roo o. contineat, nihilominus novem n illia fallitatem redoleant. Ubi si quis tam vecordes miretur alio meisticolas illos, qui omnia libri insulsa, inepta , impossibilia credant,

'em audiet, quarere de quoquam vetantem Nam, religionem,

disputatione omni prohibita, non nisi ense defendunt. Mittamus autem religionemro dominationis Turcicae dignitatem a constitutione, modoque regiminis, admoto propius vultu dimetiam in Quam vereor ne, si post conculcato Crucis ben

dictat honores merum distendi politia honestas studium in gente

ferocissima intueamur; si iterarum, artiumque optimarum quae sunt vinculum politiae omnis maximum contemtum kfastidia si introducta per Alcoranum ipsi naturae sinatque rationis lumini. adversa e diametro deliria si populi, ad servitutem nati, truculentia, moresque feros, magna ex parte bellu in os, paullo attentius contataremus.tyrannidem potius barbaricam quam justam aut legitimam Monarchiam liquido offendamus Iste ne Mon archae nomen mereatur aut Principis qui maiestatem vi potium quam iure tuetur qui cuncta statuit pro lubitu cumq; parentis habeat nihil, mancipiis imperat, vel bellitis, non subditiis cujus uenius nutu vita, fortunae, nonores pcndent omnium p in quem ea felicitatis spe feruntur indigenae ut proverbio dicant, ubi magni Domini equis pedm ponit, ibidem ampi, rabbam eo crescere Certe , veterum Ninyarum. aut Sardanapalorum ex asse aemulus, vitia latebris tegit, egressurares, visu tristis ac dissicilis, terrore suorum gaudens magis quam reverentia. Igitur, inclusus intra Ieriam suam quo nomine ejus

15쪽

conseptum venire nostis , quod in ter mille passuum ambitu una

tantum pateat anu an intraque eviratorum atque pellicum greges commancipatus Ueririorum Baularumque, Agarum, Segh rum,&, Cadiorum, Capigiorum, invidia, avaritia perenne concertantium, turbis regni curam committit; quos inter inprimis pro aure ipsi more, laculo, manuque, Veririorum primus est: aut consilium si quando ingreditur, velo discretus, consulentium

voces observat tacitus, vultum non intuetur Quae juris jam justi iae, quae probitatem, moresque bonos plantandi in subditis, sit ratio, inde patet, quod legum, nisi quas Alcoranum, aut perpauca Reges tulere, suggerit, expers omne serum est; quod scientiae in scholis nullae, praeter libri istius ineptias, easque inter Moseliaearum servitia, excoluntur quod ad placendi summo Principi studium , omnis in Proceribus obsequii, vel administrationis reis eida dexterita ccujus non vitia minus amanda, quam aestimanda potestas; cujusque metus validior est, quam poena ex legibus. Quein saevae formidinis honorem, assentandique studium, ostri quoque summus, sontis Scem sic dicunt, caeteroquin yranno isti prae cunctis verendus, potissimam tam sancti muneris artem partemque habet. Manant ergo ut fieri solet, Regis arrogantia, luxus, lasciviae, immanitas, in proximos, ministros quibus hi, ut dixi, foedam hypocrisin haemulationum prava studia, addunt rcumque largitionibus, quicquid volunt, assequuntur, extorsionibus vicissim immodicis infimam plebem exsugunt quas opes plerumque , ut flumina Oceanus, raucibus immensis Domini fiscus

abhrbet tandem. Ipse sane Imperii successor, ,haeres, vel inpriami opus habet, Ianiaetarorum, sive militu praetorianorum animos,

divisis viritim aspreorum aliquot millibus, argenteae parvae monetae genus est vestibusque illico firmare sibi quippe penes quos electio maximam parte sita est ut emtum honorem, non juste aequisitum d. veris. Quin nec faciem Imperatoris spectare quis audet nisi donativo stipatus accedat, o deo muneribus hieri pecunia obediunt omnia. An notarunt stylo unanimi rerum Turci-

carum scriptores, regni potissimum duo columina, Timarrotas

momogianos esse s quorum illi vice stipendi , seuda, agros, sub

16쪽

i sub conditione tamen eundi, mittendique suos in militiam, possident hi pueri Christianorum sunt, vi consuetudine, blanditiis, talionorum spe, ad aulae disciplinam, supplendumque JanirEarorum numerum undique collecti qui posteriores inprimis, cum subditos caeteros excellant acile, Vinvicti hactenus perhibeantur, non nisi stolida ferocitate tamen insignes deliguntur, fereque impune aliis injurias inverbera inferunt; ne dicam, lorum lio. die virtutem, praeut fuit olim, paestim Turcarum admistione, partim conjugiorum licentia, aulaeque deliciis eviluisse. Sed tempus est, ut oculos jam nostros, taediorum saturos, contra optime constituti apud nos splendor Imperii recreet, vel irradiet. Ecquid in hoc ad laudis istius consentimationem desideratis p For- mane temperamentum se harmoniam 3 Qua ex acrior ne cogit ri quidem potest i Certe, quicquid Monarchia praeclari, Aristocratia bonii commodi habet, in hanc rempublicam , tanquam persectionis terrenae ideam, receptum est ut nec perturbationi ulli obnoxia, ex a tyrannide libera sit. fustatemne Imperatoris Vsummam auctoritatem V Hac nihil in terris majus, nihil sanctius nihil augustius est , de qua Poeta:

Nustum caput ista super se

Upicit, excepto caelorum rege potestas. In hac omnes dignitatum thesauri reconditi iacent atque inde tanquam ex uberrimo, nobilissimoque fonte continuo manant, ac prolluunt quae Reges, quae Principes, inquicquid eminet avulgo dedit gentibus. An Procerum , Statuum sue dionitatem exposcito p tiae tanta est, ut Carolus V. Imp. in aliis re nis sutius sertas ac mancipiis, in Germania Regibis imperare diceret. An majorum denique instituta ct leges exigitis 3 Quas , a sapientissimis Graecorum rebus pubi acceptas ea prudentia rerum domini, Romani temperaverunt, ut toti mundo sint venerabilesti ea solertia studio Romanorum traduces, Germani hactenus servant ut minimis aeque, ac summis, ad sacrosanctae thronum stratae liber

17쪽

plenitudine fruuntur leobisque sitati sunt dignam tamen majestate reonantis vocem autumant, legiis astigatum se Principem ' steri. Igitur harmonicam eam tanti Imperii adininistrationem, arctissimumque Procerum cum Imperatore, hujus cum istis, nexum qui considerat oeconomiam deprehendit, in quasi cum auctoritate omnibus paterfamilias praesit, nec uxoris tamen, aut familiarium suas salutaria spernit fabricam corporis animadvertit, ubi, cum vita influxu membris cor praest, singula tamen functionibus suis ossiciisque expedita sunt anima habet imaginem in qua cum facultatum omnium princeps ratio lit atque ab arce excelsa capitis catlcris dominetur, hae, dominae isti ac reginae nihil invidentes. promtis operationibus jussa capessunt, mandatis obtemperant mistam denique intuetur, in quo tot luminaria facesque coruscae, si gulae pro diversitate graduuia. Solis sui aliquem radium circum ferunt ac repraesentant. Atque eapropter Principes dudum Ger.

maniae, omnisque Nobilitas suae sive libertatis, sive dignitatis, sive familiae respectu, aliorum in suo genere ut plurimum Regnorum Proceribus ac Nobilibus praeferuntur; cum Principum istorum quilibet sit idem postque suo in Principatu, quod Imperator in toto. vere haec illa Haedi ramo in est re coelo dependens, quam nulla

exterorum vis, nulli hostium insultus nulla barbarorum ferocia, virtuti mentes uniantur rumpere possit. Quid pomnes universi orbis Chtistiani Principes imperatori nostro sponte sua primas concedunt cumque Rege Alphonta, debere se reverentiam Imperatori tanquam summo Regi aut sitis caput, O Dux Regum fatentur. Quin ne Des pota quidem Turricus eo numero eximendus est, qui Imperatorem qiiondam nostrum ex pacto revereri ut patrem vici Issimque ab eo diligi ut his voluit; qui Caesareos hinc Legatos, cum aliorum Regum stantes audiat, sedentes audit primoque prae cunctis loco dignatur; qui quoties literas ad Caesarem nostrum mitiit, potentem Christianorum Dominum legum M. OPrincipum omnium praecipuam ct summam inscribit. Multus sum. Aud in asserendo, praeeminentiae Caesarum nostrorum culmine in ad pirium tamen, ipsisque populi sentcntionem,

18쪽

Iy antagonistae me denique Thraces vocant. Annon citatas iam coispias innumerabiles non Ianigraros pedites . pHos equites. AlcanmcxAEappos auxilia, iumerum, quo tanto abundant, ut horum cadaveribus fossas compleant; non robur denique exercitus Timarrotas, stipendiarios allegatos inauditis quibus posterioribus alendis tametsi vix quatuordecim aureorum milliones in annum sensiciant, ne teruncium tamen in eos dominator summus Turca impendit Qui vero classibus destituatur, cui tam altae aptaeque hinc inde ad litora maris arbores crescant ut jam fabricatas triremes cadere in pontum existimes psul commeatum desideret, cui per Syriam, Egyptum, per Asiam, Africam undique proventu frugum ubere horrea gemunt ' Qui nervo rerum gerendarum pecuniis careat cui ex reditibus ordinariis, ex seudisi beneficiis ex muneribus sidonis, coacervatae in immensum opes liscum locupletanta Nolo fama hyperbolas, mutataque in diversum tempora istis objicere. An pondus, molem multitudinem, ad victoriam quicquam facere arbitrabimura virtus, virique sunt, qui toti, qui cuncti nomen Germanis, Alemannis dedere. Aut, linquamus ista, velut minutula, ambigua nunquid ab indole prisca degenerasse convicti sumus hactenus quos

latam bello gentem, quos atrocissimum militum genm, avidos presiculorum ad arma natos Tacitus perhibeto quorum legionibusCaesar ipsaque Roma triumphavit toties ' quae utcunque triumphos duxerit de nobis, vincere tamen non potuit quos in annum d cimum supra ducente limum impugnavit ' quae plus cladis semper a nobis reportavit, quam victoriae; qui si quando victi sumus, vinci non nisi per nosmet ipse potuimus p Nempe ut olim sine Marsis sic deinceps sine Germanis triumphare nemo potuit. Ad nos pertinent illa elogia Caroli e qui in paranda exerratae summeres caput ab Itala brachia inmanis ab Histans pectis a Ge manis, ventrem inpedes ex reliqua gentium collavie, dixit Rudolphia qui cum electae quatuor galiatorum , ct quadraginta pediarum armator inde lemannia millibis, is qualibet mandi partes stare invictam, non frustra gloriabatur. Nostros si cogitemus Arminios, Caetolos intones Henricos an Hectoras, Alexam a ros,

19쪽

dros, Pompeios priscis invidebimus minorum ne ab aliis quam

tacem si editi putemur, etiam foeminas' est mi in vi celebrant in

storiae. Quod si de caeteris belli subsultis sermo est , non in .plius crram informem astera i stem incolimus Equidem v si ita illi dudum effoeminati molles, utque Cato dicebat muliercub, audiunt de quibus Iulius Veni, vidi bret. Sed vero caetera terrarum istarum ubi sunt praconia Ubi cum religione nunc scilicet, literae, hum nitas omnis, cultura civilis ubi artes, fertilitas agrorum, opes, tantaeque laudes lino numero m

innes Bonus omnia tapite ad nos transtulit. Migravit in ccidentem cunctis cum thesauris Oriens, prono in occasum mundi vespere: quaeq; vagina quondam erat gentium, nunc aurifodinata ta caedivitiarum mundi ac deliciarum omnium Ex quo namque inde a Caroli M. temporibus, cum candelabro vel bi divini, etialia dignitas Imperii ad nos pervenit, mitescere, exuta seritate, .issi rere animis, ingeniis cultu rerum Lornatu, ultra quam dici potcst, coepimus quodque dicendum et ii empe omnium modo regionum, li speciem videas, pulcherrimam si terram, sertilissimam; si pagos Murbes, excultissimam si incolas populosissimam; si civilitatem florentissimam, incolimus inhabitamus. Quid superest disciplinarum, quas non perdidicerimus Quid artium, quae

non sint a nobis ad summum perduetae aut recens excogitatae excultae oblivit camur illorum vastas eremos, horrentes sylvas. agros incultos nulla certe ad usum satis, nedum ad cultum inter

eos prostant aedificia pressa honoribus arcetur nobilitas animi, natura serviles, abjecti, nec artium stiadi s agrant, nec facultates curant; quarum nulla aut tuta satis, aut diuturna datur posse sto. Quod si quae tamen recte curantur ossicia obeuntur dignitates, exercemur artes, civiliorem cultum redolentes id omne apostatis, id transfugis debetur nostris. caetera ruditate, superstitionibus, sorditie incuria, Incultu late squalent. Tales nempe ad legis vesaniam promtius amplexandam voluiti Maho inercs. Eque illic magna sema, ct maia nocent. Fidem non ultra coli. quam conducadi, videas praesertim a milite, cujus omnis virtus

in vagando , dissipando, conculcando. Equum: iniquum, io

20쪽

sne dist mire voluntatis. Nihil enim iniquum puram quod velint i nihil aequum, quod nol ni Conjugiat polygamia temor intur. uxorum conditione duri mina quarum non fortunae l. iliem, sed vita quoque est in manibus ardorum Unde pejus servi habentur quos necare fas ita vivitur universim, ut non bellum p.:cis causa, sed pax belli gratia videatur appeti. Quam execrabilis ille mos fratrum occidendorum, imp ratoribus solennis Ut qui gentis universae naturam mmores cognoscere velit, in hoc summo capite cognoscere possi V rior Aud ne, si mancipiis istis, si foeminis mollicellis, si aridis&macilentis, si stupidis larbaris, sit impiis nostram porro ingenuitatem, fortitudinem, abundantiam cultum, pietatem opposuero, aut gloriosior justo videar aut iactantior Habent aliae nationes in viris excellentibus quod iactent: at in Germanis gravitas, candor fides, modestia constantia magnanimitas non rngulorum, sed totius gentis hona sunt. Foedera religiose, bella fortiter pacem caute colere inque secundis pariter, adversis, modestiam magnanimitate temperare, Germanorum est. Et nescio quam fatalem propediem, totalemque, ultimam. Eclipsin Luna Turcica minatur; adeo ipsa mole tam Imperii dicciplinae neglectu, morum corruptela confusione rerum omnium, nihil non ibidem inclinat ad interitii in ex quo praesertim Imperatori manus iniecerunt subditi, illudque arcanum vulgatum est. posse a multitudines incipem impune sperni. Nos certe, memores Aquilae nostiatis. Jovi proximae ejusque armigerae dum

non rumpat triplex Electo,m, Principumque, Liberarum Spita

tum fuis culm non dubitamus spurium illud sidus, atque ipsi genti suae, indignabundum, ita alloquit

Lumiis I UNA Motho re si te posse volucrum Lad re EG NAAMAMagerit a masotii FallerM. Haec ocul radfati lumina Solis Susinit, haud curans lumen in axe nothum.

SEARCH

MENU NAVIGATION