M. T. Ciceronis epistolæ quædam faciliores in usum scholarum selectæ et ad editionum optimas accuratissime expressæ. A. P. Selby, a. m. scholæ grammaticæ, in Christi orphanotrophio apud londinenses, præceptore

111쪽

denter tibi onus impono. Sed utrique rei excusetionem tuae vitae consuetudo dat nam quod ita consueris pro ambeis laborare, non jam sic sperant absis sed etiam sic imperant tibi familiares. Quod ad librum attinet, quem tibi filius dabit, peto a te ne exeat, aut ita corrigas, ne mihi noceat. Vale. Ex eod. LIBRO Usam Es is T. VIII

ARGUMENTUM.

Martim sibi a Saluis Oppio scribit,

tii Caecinaediceret esse in Sicilia, V que utim reta suadaec MI . C. Gecisae S. D.

CUM esset mecum Largus, homo

tui studiosus, locutus Calendas Ianuarias tibi praefinitas esses quod omnibus rebus perspexeram, quae Balbus Oppius, absente Caesare egissent, ea solere illi rata esses egi vehementer cum his, ut hoc mihi darent, tibi in Sicilia, quoad vellemus, esse uti lic

reti

112쪽

LIBER PRIMUS. 3ret. Qui mihi consuessent aut libe ter polliceri, si quid esset ejus di,

quod eorum animos non offenderet, aut etiam negare, offerre rati nem, cur negareiit; huic meae rogationi protinus non responderimi e dem die tamen ad me reverterunt,

mihique hoc dederunt, ut esses in Sicilia, quoad vellei se praestituros, nihil

ex eo te offensiones habiturum. saando, quid tibi permittaturi cognovisti, quid mihi placeat puto te scire oportere. Actis his rebus, literae a te mihi redditae sunt, quibus a me consilium petis, quod sim tibi author in Siciliam subndas,

an ut ad reliquias Asiatica negotiationis proficiscare. Haec tua deliberatio non mihi convenire visa est cum oratione Largi. Ille enim mecum, quasi tibi non liceret in Sicilia diutius commorari, ita locutus erat; tu autem, quasi concessu sit, ita deliberas. Sed ego, sive hoc, sive illud est, in sicilia censeo

commorandum. Propinquitas locorum vel ad impetrandum adjuvat crebris literis & nuntiis ι vel ad reditus celeritatem, re aut impetrata, quod spero, aut

113쪽

LIBER PRIMUS. aut aliqua ratione consecta. Quamobrem censeo magnopere commorandum. Tito Furfanio posthumio, familiari meo, legatisque ejus, item meis semiliaribus, diligentissune te commendabo, cum venirint. Erant enim omnes Μu- tini viri sunt optant, Qui similium studiosi, & mei necessarii. Quae mihi venient in mentem, quae ad te pertinere arbitrabor, ea mea sponte faciam. Si quid ignorabo, de eo admonitus --mium studia vincam. Ego etsi coram de te cum Furiani ita loquar, ut tibiliteris meis ad eum nihil, opus si s D me quoniam tuis placuit, te habere meas literas, quas ei redderes, morem his gessi. Earum literarum exemplum infra scriptum est. Vale. Ex eod. LivRo ad sem. Epas T. IX.

ARGUMENTUM .

et mi es epistola, sedgerfectae cosn --οdationis exemptam.

114쪽

CU A. Caecina tanta mihi a

miliaritas consuetudoque semper fuit, ut nulla major esse possit. Nain patre eius, claro homine, sorti viro plurimum usi sumus; hunc a puero, quod spem magnam mihi ais rebat summae probitatis summaeque et quentiae, vivebat mecum conjunctissime, non solum officiis amicitiae, sed etiari studiis communibus, sic semper dileκi, ut non ullo cum homine o junetius viverem, quam mihi necesse sit ejus salutem dortunas, quibuscunque rebus possim, tueri, vides. Relia quum est, ut, ii cognorim pluribus rebus, quid tu Me bonorum ortuna, de reipublicae calamitatibus sentires, nihil a te petam, nisi ut ad eam voluntatem, quam tua sponte erga Caecinam

habiturus esses, tantus cumulus accedat commendatione mea, quanti me a te

fieri intelligo. Hoc mihi gratius face Moihiliqtes. Vale.

LIBER

115쪽

Ex Lis A VI ad fani Epis T. XI.

ARGUMENTUM.

R editam in patriam Dolabel maxime beneficio impetratu' 'nuntiat, gratuDtionem ab ipse exposcit, gra riarum actionem repudinc horam praeterita ex animo deleat, dignitatisque recuperationem rei fa- miliaris j Iunis araeponat. Trebario S. D. Olabellam antea tantummodo diligebam, obligatus ei nihil eram; nec enim acciderat mihi opus esse is ille mihi debebat, quod non defueram ejus per culis. Nunc tanto sum devinctus beneficio,

116쪽

ficio, quod antea in re, ioc tem pore in ahite tua cumulatissime mihi latisfecit, ut nemini plus debeam mala re tibi gratulor ita vehementer, ut te quoque mihi gratulari, quam gratias agere malim alterum omnino non desidero, alteium vere facere poteris. Quod reliquum est, quando tibi virtus in dimias tua reditum ad tuos aperuit, est tuae sapientiae, magnitudinisqtie an mi, quid amiseris, oblivisci . quid roeuperaveris, cogitare. Vives cum tuis.

vives nobiscum. Plus acquisivisti dignitatis, cpvum amisisti rei similiaris quae ipsa tum esset jucundior, si ulla res esset publica Nestorius noster famili ris ad me scripsit te mihi maximas gratias agere, maeo praedicatio tua mihi valde grata est, eaque te uti facilupatis , cum apud alios, tum mehercule apud Syronem, nostrum amicum. liae enim facimus, ea prudentissimo culque maxime probata ene volumus. Te cinpio videre quam primum. Vala.

117쪽

ARGUMENTUM.

Scribit se bene sperare e Tigriti

salute, ad eamque impetrandam omnia sua pollicetur, interim hortatar, t adversam fortunam erat ferat. -

ocero Ligario. ET SI tali tuo tempore me aut mi, solandi aut juvandi tui causa striabere ad te aliquid pro nosti, amicitia toportebat, tamen adhuc id non seci. -quia neque lanire videbar orationς, neque levare posse dolorem tuum P die vero quam magnam *em habere coepi, ore ut te laevi tempore inces me haberemus, facere non potui, quin tibiis sententiamin voluntatem deesserarem Ineam. . Primum igitur scribam, quod intelligo perspicio, non orem te Caesarem duriorem hamis ressum quotidie, dies, Mopinio hom

118쪽

LLBAE R E CONDUs I a mim, S ut mihi videtur, etiam sua natura mitiorem ficit; idqiae cum dor liquis sentio, tum de te etiam audi ex familiarismus ejus quibus ego Xe tempore, quo primum ex Africammtius venit, supplicane una cum fra' tribus tuis non destiti quoium qu idem, virtus, pietas, lamor in te singularis, de assidua de perpetua cura salutis tuae tantum proficit, ut nihil sit, quod non ipsum Caesarem tributurum

existimem. Et si tardius fit, quam O limaus; agnis occupationibus ejus, a iquo omnia petuntur, aditus ad cum

dissiciliores fuerunt: simul Africanae causae iratior, diutius velle videtur eos habere sellacitos a quibus se putat di turnioribus esse molestiis conflictatum. Sed hoc ipsum intelligimus eum quot, die remissius placatius ferre. Quare mihi crede, memoriae manda, me tibi id afirmasse, te in istis molestiis diutius non futurum. sium quid sentirem exposui, quid vellem tua causa, re potius declarabo, quam ratione; es, si tantum possem, quantum in ea republica, de qua ita sum meritus, ut .

119쪽

ioa LIBER SECUNDUs. tu existimas, posse debebam ne tu quidem in istis incommodis esses. Eadem enim causa opes meas stegit, quae tuam stlutem in discrimen adduxit. Sed a men quidquid imago veteris meae dignitatis, quicquM reliquiae gratia va- labunt studium, opera, gratia, fides mea nullo loco deerit tuis optimis sta tribris Tu fac habeas sortem animum, quem viris aer habuisti: primum ob eas causas, quas scripsi, deinde, quod ea

cle republica semper voluisti atque seniisti, ut non modo nunc secunda sp Vare debeas, sed etiam ii omnia adve essent, tamen constientia, fata rumin consiliorum tuorum, quaecui que acciderent, sertissimo, maximo alatino serre deberes. Vale. Ex eod. IDAR addam. Eris T. XXII

F accusat Cicero inciam suum, quia

Duras ad rem antea se miVerit, orat eo Mesatur, ut, ctim re puplicae jam satisfecerrit, in δε-μ

120쪽

quos belli casus eripuit, desideriam aequo aut isti saltem forti ferret. In extrem poliunti se omnia fac

turum sudiose me, quae rasititia

si duritati conducere arbi- ualitur. O N ea res me deter iit, quod minus, postea quam in Italiam. venisti, literas ad te mitterem, quω

tu ad me nullas miseras sed quia coqui tibi pollicerer, ipse egens rebus omnibus nec quid suaderem, uni mihimet ipsi consilium deesset, nec, quid

consolationis afferrem in tantis malis, reperiebam. Haec quanquam nihilo melima sunt, nunc etiam atque etiam multo desperatiora, tamen inanes esse meas literas, quam nullas, malui. Ego,

si te intelligerem plus conatum esse sis cipem reipublicae causa muneris, quam 'quantum praestare potuisse , tamen quibuscunque Maus possem, ud eam aditionem te vivendi, quae daretur, Cicero Domitio.