De plantis Labradoricis. Libri tres

121쪽

198. Coptis tristioli SALIAB. - . apud DC. Hel horus tristiolius L.

PERΝΗ. - . Observatio. Florae abradoricae civem esse hanc plantum, auctor est l. DE CANDOLLE, teste LR-SRIO usus. Et facile credet, quicunque reliqua

122쪽

P RΝΗ. ora Americae septentrionalis locus a talis indicatur solummodo: Canada to Virginia ε . Sic etiam EDE specimina sua Orex Isiandia, ut niti CANDOLLE, sed ex roen landia ccepit.

125쪽

Terra Labrador inter 50 50 et 3 20 Iat.

ior et inter 298 et 22 30 long ab insula Ferro ita, ultra 24, 00 milliaria geographica continere fer-ur ostri auteni libelli titulus minime perinde interiretandus est, ac si tam Vastae plagae stirpes aliquasi in illinc ablatas comprehenderet sed vix nisi indirevem illum orientalis orae tractum Spectat, ' quem ratrum Moravicorum coloniae occupant, Nain,' kak, Iossenthal. Hic HEREBERQ quas mecum communieavit, plantas collegit, hic suas collegisse ouLΜΕΙ-sTΕ sive OLMISTE vix dubitari potest, riuum ex eorundem fratrum societate fuisse videatur Ab alio quodam ejusdem societatis missionario plantas suas Labradoricas, quarum mentionem secit RADICA Rceepit REI HENBΛcu, ut me ipse certiorem iacit onne m quidem, unam ulteramve Specierum supra enumeraturum, praesertim ΛΝKSIANI herbarii, profectum esse OSSe X ru uuStratiori quam piscandi causa prae reliquis frequentunt Angli, et ubi chirurgum quendum non Xiguum muscorum collectionem fecisse auctor est v1PPEL ) Certe tamen paucissimae sunt et fortasse vix ut in. Nain. dictarum coloniarum princeps, mitu est,

ubi ejusdem nominis fluvius effunditur in nitutis si-

126쪽

102num, sub 56 55 lat. bor. ' Oleale ad hujus ipsiuno minis isthmiani in insulamiwalle 'q), sub τ' ult

lat. bor. H entha denique, a Xstructam regione, quam incolae nominant Arverto k in nulla quid ei inveni mappa geographica, sed sitam esse Scimus meridiem versus a uin, nec quidem citra avisi sinum

qui ad Curtisi mappam incipit inde a 56 20 lat. bot

Indo facile colligitur, planta nostras abradorica fere omnes nasci in ora rientali intor 56 et 58 laibor. Ulterius enim extendisse missionarios excursiones sua botanicas, vel etiam interiores regiones per Serutasse, Vix crediderim.

Ad sic desinita terrae plantas cum iis similiui

terrarum rite comparanda necesse est, ut ipsarum terrarum polum septentrionalem circumjucentium accuru' Dusm situm si dedit o GER CURTI in mappa uora Labradorica geographica, quam id egis in TranAact. the Philos . Soc Lond. Vol. LXIV. ab. 2. ad pag. 384 Eando Ioel Iatitudinem servavit HUMBOLD in GILB. AnnVoI. XXI. 1809. pag. 375. Postinde in praeclari tractat no os inpis iso thermis in Mem iis a Soc. 'Arcusit VolIII. 1817. pag. 501., eg cio qua auctoritate nisus, Iatitudinem posuit γ' 0 et in tabula eidem tractatui adnexa a

rie. Barby IT91. . pag. 139. - Quum xstructa sit kalauno 1776 CURTIs autem, ut idem se fert HEGNE Pag. 132. offa Lahra doricas vigilaverit iam anno 1773. in eius mapphaec colonia non exstat. Nec minus in ea desideratur insul Nival Ieh, vel gaItem hoc nomin non ingignita est Si veri eadem exsset, quam CURTIA inscripsit, est med Iahe, quod huiuvocis Anglorum modo ironunciata simiIitudo suadet, situ coloniae kak ponendus ses, trinis 57 59 st 58' 11 Quoi tamen vix crederem, quum, ut x HEREBERGII litteris comperi, nauta ad hoc iisquae tempus hac eadem Iatitudinqua 'raut quam au Pra indicavi, i Philos. Transact. VolLXX Pag. I97. mutuatam.

127쪽

ttiorem comparationem instituamus, inquirentes prae greliquis in aeris temperiem, perpetuaeque nivis arbO- igrumque termino septentrionales. Rem arduum aggre- diutur, non modo ob exiguum observationum fide digna-rhrum numerum in his ultimis et iniquis terrae glebis inaestituturum, sed etiam propter ipsius rei naturam. Num quod aeris temperiem attinet, ea repetere lassici ut quae paucos ante annos pronuntiavit vir summae in hujuscemodi rebus auctoritatis, LEOP. DEhBLcu ): in toto terrarum orbe vix nisi tres vel quattuor esse locos, quorum aeris temperies rite cognita

sit. Nihilominus in quacunques fere urbe sunt, quit per longus , annorum series lis nerve quotidie ther-Hnometron observarunt uuae quum Saepe non sufficiunt ad solvendam quaestionem, quanti videlicet aestimemus pretii singulas illas observationes meteorologicas, tuus pere inutorum diariis passim insertas offendimus Caute sane adhibendae sunt interea, donec certiora innotescent, me quidem arbitrante, non prorsus repudiandae.

Perpetuae nivis terminum facilius inveniri credunt vulgo, quidem immo dissicilius. In Eouae quidem

torridae montibus, ubi cunctae naturae vicissitudines tenorem magis aequalem Servant, iste quoque terminus satis sibi constans est, lineamque sequitur minus irregularem. .uo propius autem accedis ad polos, eo magis Maeandri ad instar intortus retortusque Uuriat, et ad maris denique littora perventus unquum

128쪽

104 evanescit, Accedit, quod ne de notione quidem huius

termini satis conventum sit inter auctores. Quamvis enim Sciamus, perpetuae nivis terminum jam in temperata, nedum in frigida una variis liquantum variare unnis, neque in montibus ibi proximis semper ad amussim eundem esse plerique tamen non utis distinguunt inter terminos perpetuae nivis et Summum

et in mum et utriusque medium , quo appellurem physicos, et quartum denique ut ita dicam metaphy-Sicum, quem remoti omnibus terrae marisque non

tium planitierumque discriminibus, plano legitime ur

cuato ex summa inter tropicos ultitudine polo ver-Su Sensim Sensimque descensurum murisque Supersietem certis punctis secaturum esse singunt. Quorum postremus nostra purum refert, etiamsi libenter con-Veniam cum clo. ΕΟΡ. DE BL cn ), eum consideratu

129쪽

dignissimum esse, et veram termini Xperientia quaesit ideam continere. Inter tres priores, quo phySicos perpetuae nivis terminos dicere placuit, maXimi procul dubio momenti est meditis, fortuitis montium littorumque curvaminibus minus obnoXius, Sed non Sine ircumspectione ad imagnam ObserVationum Sedulo comparatarum copiam constituendus. Hunc eorum, qui de termino nivali egerunt, plerique tacite habuisse videntur; aperte Ver eundem professus est WΛΗLENBER '), qui nivem solutam terramque denudatam haud sug cerecenset ad ferminum nivalem de tendum; Sed istilinis, inquit, in campis planioribus hyeme aequali fere altitudine remis ferram quod ad majorem partem pera sale plerasque en e tegit , ibi terminum nitialem

Quod denique ad summum et insimum perpetuae terminos nivis attinet, in zonae torridae montibus sibi

proximos et paene parallelo esse Scimus. Jam vero in temperatu ona non modo ulterum ab altero sensim sensimque magis deflectere, sed regularem etiam utriusque tenorem subit graviusque Saepius pertur-gertation nou enitus congruere, atque exempIo mihi fisa vid stur confvxioni id pae illius hic tam praecIaro expositas cum rebus iuguli experientia prohatis. Duam enim tu Nox- Vpgia et apponia accurati xxim examine auctor θηη cognovit tormini nivalis serpetui inclinationem, ea minim Θx causa universaIi pendet, ed, ut ipsct plim NO docuit, ex parti- enlari harum terrarum ambitu atque tructura OriginΘm ducit. Est itaque perpetuae nivis Iine physrca liqua, Bassi, media, nec metaphysica, quam ex Ioc Iaudat ex*PectaSAPS.

130쪽

bari uirus uberrationes in Onu frigida deo crebrus fieri omnemque excedere 10dum, ut, ubi ad dentis. si ora descendunt dicti nivis termini, marisque ut di cunt libellam attingant, Omnis demum utriusque continuatio desinat, nec raro glebae vegetne nive, ei vice versa nivi cumuli caespitibus, insularum ad instar, circumdentur. Adde ventorum hisce regionibus saevitium, cui ni mobili resistere nequit, solem ne- state nunquam Occiduum, glaeierumque mari innatantium mole huc illuc agitatus et, quocunque Vehuntur, poture frigus Secum ferentes ); quibus omnibus officitur, ut in regionibus pularibus , commutatis penitus suetis naturae conditionibus, littora pleraque sed non omni perpetua nive bruta, montiumque fastigia saepius ea denudata reperiuntur '), nec ulla