Descriptio anatomica pulli gallinacei extremitatibus superfluis praediti simul cum disquisitione physiologica de ortu monstrorum duplicium parasiticorum

5쪽

QUAM

MDCCOLIX.

6쪽

Imprimistur.3r P. L. Parium,

7쪽

IIonstrorum avium, quae in collectionibus anatomicis et desciriptionibus omnino minus numerosa XStunt, ea, quae in mammatibus et hominibus rariora inveniuntur monstra quibus extremitate Superfluae Suspensae Sunt, pro numero mirum in modum crebriora occurrunt. Ita apud C. Chr. Heusneruin deSeripi monStror. Vitam, Daphibi Or. piscium, quae Xstant in museo universitatis litterarum BerotinenSis, eorumque eum mon-

Stris mammatium comparatio, dissertat inaug. Berol. 1824. . triginta trium avium monstrorum quindecim extremitatibus superflui instructa sunt, quorum pulli gallinacei undecim, anates duae, DSere duo apud G. Otto monstror seXcentor descriptio natomica ratista v. 184l fol. quinquii ginta duorum Vitati monstrorum undetriginta: pulli gallinacei quattuordecim. anate quinque, nSere quinque, Columbae unituor,

4. Jahrgang. 2. Stuck. tredecim avium monstrorum, SeX PulluS Illi nn CEUS UDUS anates duae, ansere duo columba una apud 'Alton de monstris quibus extremi- tutes Super 'suae suspensae sunt, columentatio Halis 1853. triginta trium avium mon- Strorum duplicium, quae e collectione an atomica Halensi asseruntur, viginti duo extremitatibus sup0rfluis praeditu, pulli gallinacei septem, ansere Septem, nate treS, uolumbae duae inveniuntur. Deinde, teste professore Panum, in muse Mechelii secundum Bendgii catalogum Anno 1833, viginti septem avium monstrorurn nostri generis erati viginti quorum pulli gallinaee Septem, Date SeX, anSere quattuor, paUO DUS, Olumba una, fringilla Canaria una in museis HasDia quattuordecim RVium monstrorum, quinque, Xtremitatibus Superflui instructu, SSerVantur. In museo unatolitico iliens undecim avium monstrorum septem illius generis exstant. Denique . . . Solineider i tamen minus accurate atque diligenter gallum eXtremitatibus superfluis instruetum descripsit in quo gallo, qui per se aut septem mera Se ViXUrat, PelVi Simperfecta cum Osse Sucro, Xtremitatesque superfluae directione normulibus oppositae

8쪽

Praeterea de illius generis monstris multa afferuntur a Meyer Alderovando, Halter, Poli, undmann Reaumvi', Regnauit, o ann de esiliouen, idbech, Rominet, olff, FougerouX, Vatisneri. Exsistit autem quaestio difficilis, quomodo monstra illa orta sint. De qua re

hae duae vigent sententiae sibi contrariae altera mon Stra nostra X uno, altera ex

duplici germine oriri vult. Inter illius sententiae sectatores . . Mechel omnia monstra duplicia e primari simplici germine nimia vi plastica nasci sumit; quin hanc nimiam vim plasticam cuin illa vi luXuriante, qua regenerentur polyporum partes resectae, comparat. Idemque Leuchar primordia illorum monstrorum simplicia esse, Voluit, e quorum aut minore aut majore fissione plus minus perfecta monstra duplicia exorirentur. Quae Leucharti sententia in iis casibus valere nobis videtur, in quibus, ut Xemplo utar, duae tibiae cum uno femore, duo aut plures pedes cum una tibia conjuncti aut digiti superflui exsistunt. Hic enim non nobis difficile videtur cogitatione comprehendere, primordia illorum organorum Simplicia materiae abundantia scilicet priusquam formentur elementa histologica findi itaque duplicia reddi posse. Sed ad ea, quae in continuo blasdotermate evolvuntur organa illa theoria adhiberi posse non nobis videtur quae enim, si finderentur et idem blastoderma findi oporteret; quo facto, quin evolutio omnino tolleretur, haud dubium esset neque jam fissionis causae facile perspicerentur. Itaque fissionis theoria non nobis adhibori posse videtur

ad eos usus, in quibus praeter extremitates Supersua par Columnae vertebrarum Secundae occurrit; sed etiam, si haec secundae columnae vertebiarum vestigia desunt,

in illis casibus, in quibus solae Xtremitates superfluae cum normalibias non conjunctae, sed locis longo diversis suspensae se ostendunt, nihil valere videtur. Neque jam minus de altera sententia ortus monstrorum duplicium e duobus germinibus autores intes se discrepare videntur alii enim monstra duplicia e duorum germinum primari separatorum fusione oriri, alii jam embryonum primordia coalitaeSSe Volunt. Autor theoriae duorum germinum primari separatorum est 'Alton, i)qui primus arietatem monstrorum duplicium e varia triarum primitivarum in uno blastodermate positione atque directione deduxit; quod etiam postea a Schulge ostioque acceptum atque comprobatum est. Illa oriundi ratio e duobus primari e separatis germinibus sine dubio valet in omnibus monstris duplicibus, quae omnino duplicia, modo leviter coalita, aut ventribus aut lateribus conjuncta apparent; neque minus Valere videtur iis in casibus, in quibus partes superfluae iis locis inveniuntur, quibus evolutae esse non possunt e primordiis illius embryonis, cui postea suspensae utit, propriis hic enim binum embryonum primordiorum unius embryonis primordia fere

tota VanuisSe, Sumendum St. ' De monstror duplicium origine, Halis DCCCIL.

9쪽

Sod 'Αlton otiam ad ea monstra duplicia theoriam suam adhiberi vult, quorum columna Vertebrarum atque medulla spinalis in altero fine aut in anteriore aut in posteriore duplex, in altero contra ne simplex invenitur; id enim fusione ante separatarum partium tactum esse habet. Schulgo' contra talem primordiorum embryonum fusionem, ita ut pars simple et aequalis fiat leges, physiologicas offendere habet; quod quidem nobis non videtur fieri, quum, si duae notae primitivae, sibi propinquiores, tamen Separatae, obviam sibi SuccreScant, eas partes, quibus inter Se contingant, quae sunt igitur mediae mutua crescendi vi tabescere, itaque corpus in fine simplex e binis primari separatis embryonum primordiis Xoriri posse, non difficile nobis videatur cogitatione comprehendere. Fusioni etiam favent, quae directo observavit ereboulleig in piscium arte seminatis vulis anno enim MDCCCLII in socis luci oveso jam viginti quattuor horas post foecundationem duorum embryonum incommuni vitello Xstantium extremas caudas coalitas, atque postea paullatim plane conleSeenteS, chordas dorsales contra duplices permanentes vidit. Idom MDCCCLIII in aliis vulis dosormitatem jam tempore oriuntis notae primitivae XSteti SSe, atque postea Volutione modo mutatam esse observavit. Denique ei contigit, ut in tribus ovulis notae primitivae formationem directo observaret hoc modo in cicatricula bourretet lustodermique in conspectum venerunt duo tubercula prope sibi jacentia, quae producebantur ad efformandas notas primitivas bandelet); tum sulci primitivi se ostendebant, qui eodem modo, ut notae primitivae dire t erant Laminae vertebrales, quum dividerentur, in partibus coalitis laminum Xteriorum divisio bene processit interiora contra valde ad coalescsendum inclinabant atque poStea re Vera

coaluerunt.

Unde sequitur, ut aliis in casibus embryonum primordia primari separata Semper tamen in uno vitello Xstantia re vera coalescere possint, quod etiam 'Alton fieri sumsit contra etiam aliis in casibus verisimile est, primordioaum embryonum coalitum multo ante faetum esse ita ut ille ante notae primitivae ortum jam perfectus, Originem Ueut e tempore, quo membrana germinativa formatur; quod etiam Schulgo δ)probavit, qui formationem notarum primitivarum primari eoalitarum e duobus primarie Astantibus vesiculis progerminativis deduxit. Illas duas sententias non sibi contrarias e Sse, sed Simul valere posse patet, quum utraque re Vera germina primarie

duplicia fuisse velit.

Quae quum ita sint, monstra quibus extremitate Superfluae Suspensae Sunt, Secundum illam sententiam, quae duo primaria separata germina sui8Se, Vult quod attinet ii ortum D serio δε non strorun dupli tum collocanda essent. quod et idem

10쪽

D 'Altori sunt psit; iteque disteri sent a monstris duplicibus perfectis, nisi pri inordiorum unius embryonis tabe utque atrophia Sed concedetidum est, ortivi Ortuin a duplicibus primordiis a priori deduci atque contendi non posses, quum forta e quae reliquiae alterius embryonis ubeuntur, tam eXiguae appareant, ut dubitaretur, nun P Vera bina embryonum primordia perfecta X stetissetit. Cui rei autem majorem tu em afferre posset serutatio an atomica diligenter instituta lis enim fortasse alia alterius embi yonis reliqua, quae leviorem inspectionem effugis Sent in conSpectum Venirent, gravia argu-na erat illius seeundae sententiae, id est, ortus e dupli uibus embryonum primordiis. Scrutatione autom anatomicae, sit omnia i in terutologia, imprimis in casibus nostris, strum adhue perfecte atque diligenter facta sunt, suum HXempla de struere

utitarentur. Monstrui tamen uncti Omie non per serutata, Comparanda Sunt, Ut VnnDesen prauolare didit, eum libris non disseetis. Ipse casus a Schnoidero do seriptus, jam S upra commemoratus, atque ii casus, qui 'Αltori se Collectione una tomica Halon si λ assseruntur, non satis perfecte diligenterque pers rutati sunt, quiam X empla prorsus delere non ioeret. Quum igitur, ut jam supra letum est, pateat, quo 'lures, Parte S, quae alterius embryonis esse possint, inveniantui', eo propius esse vero, dupli eiuumbryonum primordia eX stetisse, libentissime Pros Psinum hoc e sua Oolle in ione Sumptum eXemplum anatomice perscrutanduin inihi odit Erat enim pullius gallinaceus in quo eXteriora duplicitati signa, dune extremittites posteriores superfluae duo aniues stabant praeterest enudae oeo aliquid ala imp0rf eta simillimum s ostendebat. η)Primum igitur monstri figuram utque habitum diligentius d0scribemus Caput collume Xtremitatesque, quae pulli gallinacei propriae suns, normalem habebant figuram ne formam, legitimeque erant sita; neque corpia usque ad partem po Steriorem quidquam an or male si sentiebat Mensura pulli gallinacei partibus supurfluis praetermissis, hae

in muXima extensione rostri spe a digiti longi apide distabat 7 rnillimetr ;rostrum longitudine erat 5 millim uir. radi rostri a protub rantia occipitali distiabat 23 millim . atque hase a rostri apice 3 millim. capitis latitudo maXirna erat 3 millim. ungulus maxillae inferioris a superior sterni margin prominente distabat 60 millim. antibrachii mi longum erut 4 atques carpus sidoni longitudine finis ejus ij ferior ab alue apice distabat 30 millim. longitudo petitiae nutanti maXimne 62mili. ea femoris 25, cruris 3 millim. cul ab articulo ossis metatursi et digiti longi 25, atque hic articulus a digiti longi apte 2 millim distabat.

E quibus mensuris, tuin e ro Stro Crasso atque firmo: e pennarum nutantium

non mediocri longitudine concludere licebat putiurn gallinaceum minimum per hebdomades tres vini e.

Τ De monstris, qui biis extrei nitui superflua suspensae sunt, commentat Halis DCCCLIII.