Codicis Ambrosiani 222. Scholia in Theocritum: Scholia in Theocritum

11쪽

1l 14. h. De Dialect Dorica p. 375. Sed multa restant sananda cum in scholiis jam aliunde cognitis, in quibus quae Ambro anus exhibet persaepe a vulgata recedunt, tum in iis, quae nunc primum in lucem prodeunt. Velim critici animos adVertant praecipue ad 1, 34 Ἀμερέας δε - 2, 12 αλ μαχος - 1 η παρ'Ἀριομεν - 40 οστις με - 59 πωμα. - 7, 39. 152 9, 19 - - 23 Θεόφραστος .26 ονομάζ-αι - 13, 60 'ιοέου - 68. 7, 34 πα-.29, 13. Ipse pauca tentari malui in rebus dubiis verba codicis reddere, expressa accurate, ubi de litterarum notis mihi parum constabat, singulari ejus scribendi ratione. D. 2, 119 3, 13. 7, 16 8, 86 11 78. 13, 49 ). e sagaciores et in divinando eliciores quin vera sint inventuri, non dubito. Reliquum est, ut quam maximas agam gratias et celebe rimis bibliotheca Ambrosianae praefectis et H. L. Ahrensio, viro de Bucolicis graecis optime merito. Hic enim quum per litteras a me esset rogatus, ut suam de dissicilioribus quibus-I Inrans Hypoth. 7 χsd - θῆναι. cod. 4 si χωρ sus . II 63

12쪽

m PRAEFATIO.dam locis sententiam mecum communicaret, non solum termini humanissimo rescripsit, sed etiam permisit, ut sua observationes, quantum mihi Videretur, in usum meum conVe larem quo ego permissu ita usus sum, ut earum alias in ordinem Verborum reciperem, alias in annitatione comi morarem. Illi autem studia mea, dum ediolani versabar, tanta comitate ac liberalitate adjuverunt, ut temporis ibi transacti recordatio mihi semper futura sit jucundissima. Sintigardiae mense Januario anni MCCCLXVII.

13쪽

Tὰ βουκολικά φωσιν ἐν Αακεδαιμονέρ ευρεθῆναι καὶ περι

σως προκοπει τυχειν των γὰρ υρσικων πωτωτων τι καὶ

φόβε πῶσαν τῆν Ἐλλαδα ταρασσοντων νέστη ορτῆ ' τέμιδος Καρυάτιδος. - δὲ π θέ αν καὶ των παιδων ἀποκεκρυμμένων διὰ τῆν - του πολέμου ταραχ ἀγροῖκοι τινες εἰσευθοντες εἰς το ἱερον ἰδέαις ἐδαις τήν ' τεμιν ν ι 'σαν τυ δὲ ξένης μουσηὶς ἀρεστ ' γενομενης παρέμεινε το ν θος καὶ ἐφυ

ιιιδος ξοανον is αυρεον τῆς Σκυθέας χρησμος ἐξέπεσεν, Ἀπτὰ ποταμοι ἐκ suo πηγῆς εουσιν ἀπολουσασθαι - δε πορευθεὶς εἰς 'Pήγιον τῆς Ιταλέας το αγος ἀπενι νατο ἐν τοῖς λεγομένοις

14쪽

διαχωροις 3 ποταμώις επεπα εἰς φωριδα τῆς Σικελέας διῆλθεν

Αρτεμις μια γεγονεναι τῆς Maia cxγῆς. οἱ δε ἀγροῖκοι δῶρα

τῶν βοῶν εαρφεν ' ἐπιγραφὴν os κρατιστευπντος του ἐσλδιο ' καὶ βουκολικὰ λεγονται πάντα. ειρ παι δὲ βουκολος παρατο τἀ βοας λαπινειν, -- του τὰς βοας κολυειν ' ἀτιμα- γελώσας. -δειν ' δέ φασιν αυτους αρτον ξορτημένους θηρίων ἐνεαυτε πλέονας τυπους ποπα καὶ πηραν πανσπερμέας ἀναπλεων καὶ Obo ἐν ἀνέψ ἀσαρ, σπονδὴν νέμοντα τοῖς παντῶσι, στέφανω τε περικεῖσθαι καὶ κέρατα λάφων προκεισθαι καὶ με-

χεῖρας εχειν λαγωβdλον τον δὲ νικήμαντα λαμβάνειν τον 'hνοι- πιπιενον αρτον κἀκεινον μιν ἐπὶ τῆς τῶν Συραωυσέων μένειν πολεως, τους δὲ νενικημένους εἰς τὰς περιοικέως χωρεῖν ἀγει- ροντας εαυτοις τὰς τροφάς' ἄδειν - δἐ και αλλα τινὰ παιδιας καὶ γέλωτος ἐχομεν καὶ σφημουντας ἐπιλέγε Λεξαι δ' τα ἀγαθὰ τυχα

δεξαι ταν πίει aria φέρομες παρα τα θεου, Δ ἐκαλέσσατο την

15쪽

alia manu:

ῶς ἀπο τῶν πολλῶν εἰμὶ Συρηκοσέων, υἱ- Πραξαγορα περικλειτῆς τε Φιλίνης, μουσαν δ' μεθ' υτιν ἐφ em sar'.

16쪽

μονευει. 3μως τουτο προτέτακται δια το χαριέστερον - τε σμ

18쪽

τὼ δὲ παρδαιν ἐνῆφ- - τῆς γῆς φαντασιας ἔνεκα, τα δὲ

κατω λάσια - τῆς γῆς μερῶν καὶ τῶν αυτὴ πεφυκοτων 'την δὲ συριγγα τῶν ἐν τε κοσμα πνευματων μιμησιν εἶναι τόδὲ αἰγωπὰ τῶν καταιγιδι- τας αἰφνιδωκὰς ταραχὰς in ἀποτῶν νενῶν γινομένων περὶ τον ἀέρα μααβολῶν καὶ τα κατω, τουτέστι τους ιιζροῖς δασεις, σημαινοντας τους υλώδεις τοπους'

- τὰ κάτω τραχμα, σημαινοντα τῶν γοῦν τὰ τραχέα πει δὲ in τη ιιι χειρὶ το δρέπανον, σημαῖνον τῆν ἐργασιαν, τῆ διαλλη τὴν συριγγα, σημαινουσα, τους ἀνέμους. - Ηλιοδευος δέ φησι μὴ αὐτοχθονα τον δὲ Λιος, - Κεφαλγρους ἐν Θηραις τῆς αρκαδως φησὶ γε-ηθῆναι τον Πανα, κτα Πνγελοπης και μου -- Θεοξενος δε οπάνιον τον Πανα φησιν - μαρχος δέ φησι γηγενῆ αυτον εἶναι - Ἀποισῆ καὶ λαφη περισπαστέον, ἐπεὶ τους μέλλοντας τῶν οριστικων περισπιῶσιν οἱ Βωριεῖς, οιο δεροι γραφῆ τυχη, ποι Νη καὶ τους ομοιους. -υ καὶ τὰ λαφῆ ἐκτατέον το λα διὰ τὰ εἶναι - εκών, ω φvσιν Ἀσκλοπιάδης επει φθσιν, oτι καὶ βραχυνεται Arκα εἷκε τροπῆτῆς ει εἰς ω, τὰ δὲ α του συνδέσμου κακῶς δὲ ἐξέτεπε, τῶν Λωριέων εἰς α βραχυ τρεποντιον, ώς ' τε ιις Ἀρταμις ... κατιών δὲ καὶ mπιτέλλει - ἔκα ἀντὶ του aκεν εστὶ τὰ αδκα. ἀλλἀ τρον, τρέπουσιν εἰς ω, τὼ δὲ ε τρέπουσιν α βραχυ,

οιον Ἀρτεμις ' ταριις κακῶς - ὀ Θεοκριτος κτεινε τὰ του in ιικου, δέσμου του - ). - . τῶν γὰρ ωριέων εἰς α βραχυτρεποντων, ουτος ἐξέτεινε καὶ σωστειλεν. 5. καταρρει:μεταφορικῶς ἀκτὶ τοί κατενεχθη τα το συντονον τῆς δωεως

19쪽

αγρας ἀπό τῆς θηρας l7. Καὶ οἱ ἀεὶ δριμεῖα ἀντὶ του 17

20쪽

ἐρινον τροφην καὶ δυο πέλλας πιμπυρσι τὰ δεώμδλγια πελλας

καλοiis παρὰ το πινεα ἐν mola. - Πέλλα δέ ἐστι γαλακτο- δοχον ἀγγειον. - Πέλλας ξυλινα ἀγγεῖα ἀπο του πεπελε- κῆσθαι .. --ομα δὲ - μέλ- λέγομεν γαρ πέλλω βο- τω-ωλον χρῶμα εχοντα καὶ Πέλυγε χοις Μακεδονιας, τι 27 βο- αντῆν ευρε, πέλ- τὰ χρῶμα καὶ Πελέας νομα. 27. καὶ βαθυ κισσυβιον ποτήριον ἀγροικικον, ἔσω - του κισσου, ἐξ ου κατεσκευάζοντο - ποτηρια κοινοτέρως δὲ καὶ ἐπὶ πάντων τῶν ξυλμυν ποτηρέων δ λορος τέθεται παρὰ το

2 29. Ποτρο) τὼ ποτὶ ἀντὶ της προς, τὰ δὲ προς ἀντὶ τῆς παρα

Μαρυεται ἐπώαιται, ἐπιγέγραπται, κατὰ κυκλοκερχεται. Μηρυμα ἀναλυεται και ἀνέλκετα μηρικο δὲ τὼ κουβαριζω. Yψοθι κισσος ἀ- τουτου κισσυφον ... olo ἀπὶ του30 κισσῆ κισσυβιον. 30. 'Eλιχρυσq3 ἐλιχρυσος εἶδος φυτον, υτλανθος χρυσοειδές - ελιχρυσν κεκονισμένος ηγο- συμπεπλεγμένος, κεχρισμένος ελιχρυσος στατη τις ἐστι χρυσο-32 ιδης. 32. Ἐν τοσθεν τινὸς τῆν Πανδωραν φασι δυναται 'γ