Varietas lectionum et scholia ad Batrachomyomachiam ex codice Veneto cum epimetro edita ab A. Ludwich

5쪽

PRINCIPIS GENEROSISSIMI

PIE CELEBRANDA

INDICUNT

ACADEMIAE ALBERTINAE RORECTOR ET SENATUS.

7쪽

Eidem c0 dici Veneto Marcian nr DCXIIL, ex quo ante hos tres menSe in pr0grammate Acad. Alb Regim. 871. I. Sch0lia ad Odysseae t. XIII. edidi '), etiam haec varietas lecti0nis et sch0lia ad Batrach0myomachium debentur. Quo de codice a compluribu manibuS 0n Script quum

l. l. suSiu egerim, nunc Sati habe c0mmem0rare, manum quae in his est n), iis omnibus, quae OdySSeam Xaraxeriant, recenti0rem, eandem p men, quae ad OdySSeam l0nge plurima adn0-

tamenta adpinxit, in lalii quinto SeXt Septim Batrachomy0machiam cum Scholiis interlinearibus et marginalibus scrip Si SSe quibus pauca addita sunt ab My quae in his est D etiam recentiore manu Sed eadem manu D 0tum latium quartum Seholiis ad Batrachomy0 machiam replevit. Quae omnia quamui parvi pretii ad Verbum quam p0tui diligentissime descripta ad versus su0s revocavi et in0rdinata digesSi; monendum vero, haud pauca propter minuto characteres in schedis hic illic detritis tuis su lectu diffissillima vel 1 0rsus evanuisse quae dubitati0nis Sign0 3)vel aliter notavi cancellis in elusa mihi ipsi nolenti p0tius quam volenti has nugas perpolire exciderunt. Textum quem dicunt poematii contuli cum Augusti pumeisteri recensi 0 0 G0ttingae 18b edita, cuius numero qu0que ver Suum retinui. Litteris C. significavi Dii Cangit gl0ssarium, qui et gl0SSi interlinearibu mSS. in Batrach 0my0machiam ex c0d. 0lb. 434 sit Reg. sequas Le0nard Creten Si quidam ad Scribunt Hud auct0 r. p. 35. 0nne Laonico Cretensi γcf. b. p. 3 saepius Su eS et Demetrii en Zacynthii Batrach0my0machia versibus p0liticis scripta exstat cum Martini Crusti adnotati0nibus in eius d. Tureograeciae libro I. pag. 371 399 et in J0h. Mich. Langi ad 00Sin Barbaro-Graecam succincta introducti0ne Altd0rsi a. 170 edita pag. 45 qq.).

, Ibi hae coirigenda remanserunt: pag. 3 in t ab infer marg. lege ter est adnotatum, pag. 21 liv. Super marg. lege πω pro πο, ad preg. ad s. 427 lege καθίξει.

8쪽

SCHOLΙΑ. Ου 'τορσι μονον καὶ ποιηταῖς καὶ φιλοσύνοις ευπορίαν διιηφος δίδωσι των οἰκείων ἐπιστηιιων Ουδε στρατηγοῖς τε καὶ ρχουσι καὶ πολεμισταῖς, ἀλλ' ἡνδη καὶ τοῖς παι ειν ἐθελουσιν σπουδαῖα προστίγησι παίγνια εν τε τοῖς ἄλλοις αυτου ποιημασι καὶ ουχ μιστα τη ιυοβατραχομαχία ' συγκεκραται γαρ αυτη παιγνίοις τε καὶ σπουδασμασι καὶ λατουτο μῶλλον αρμόω μεί- ραξιν ἁπαλοῖς ἐπτοημενοι περὶ τὰ παίγνια, σου δηλαδὴ τι ' ἐγκυκλιος παίδευσις γαλακτοτροφεῖ. ἐπεὶ δ' οὐ φθάνομεν λεξαντες ιετεστι ταυτηὶ τά γε κα ἀληθειαν βλεποντι καὶ συχνqς ωφελείας, φερε τὰ μεν ἄλλα παρήοὐριεν, σα δε τινὶ προς νησιν, ταυτα μετελευσώιιεθα. ii τοίνυν παρουσα ποίησις μνων καὶ βατραχων ἐμφερε πολέ/μους διδάσκει δε προτερον, τίνα με ρατράχων τὰ βρωματα, ποια δε τοῖς ιυσὶ καὶ ἐν τω μεταξ ἱστορίας τινὰς καὶ διδασκαλίας ἐθικa ειgουν παιδευμτικὰς παραδίδωσι τοῖς νεοις φρασιν οὐραίαν καὶ λεκτικὴν, ω τη Ποιζτικη χρησιμος, καὶ ἱστορίαν καὶ μετρον καὶ ἄλλα τὰ ωφελιμα καὶ τοῖς εἰσαγωγικοῖς τὰ ἐς ποίησιν χρησι ι ἰστεον τι τὰ μεν πραγματα καὶ ὀ πόλεμος περί που τὴν ριδανὼν ποταμον κεῖται ἐς λίμν' τινὰ α αὐτουτου ποταμου πλημμυρουσαν καὶ GDνισταμενην CL ad VS. 10). ἡ δε πόθεσις εχε ουτω μυς τις οδιφος ἐν h0 ex οὐ corruptum videtur λίριν' ἐπλησίασε καὶ πίνων ἐνρωτηθη παρα βατραχον, τίς et εἴη καὶ πόθεν ἐπεὶ δε πάντως σαφω ειρηκεν, εἰς ρωτα ηλθε του κολυμβησαι, καὶ ἐπιβὰς των του βατραχου νωτων , ἐπεί περ ἐκεῖνος φιν θεασάμιενος κατεδυ, ἄπειρος οὐ πλευστικης πνίγεται τυγχάνει δε τερος ειυς αυτ πον αυτόθι quod LehrSi debeo καὶ τὼ γεγονος καθορα καὶ μηνυε την τυχην τοῖς μυσὶν οἱ δε οπλύζονται καὶ συμβάλλουσι τοῖς βατραχοι πόλεμον. καὶ μικρουπύντας διεχειρίσαντο, εἰ μὴ έευς βαgραχους ωκτείρησε καὶ συμμάχους αυτοῖς καρκίνους ἀπεστειλεν, οι τους ιυας κατηγωνίσαντο καὶ εἰς φυγὴν τρεφαν τὰ Ουραῖα τοῖς στύμασι καὶ ταῖς χηλαῖς τεμ νοντες. ἡ μεν πύθεσις τοιαυτη. εστ δε τὼ παρον ποίημα μυθος θικὴ μῶλλον ii ποιητικὴς, υχοτι παιδευε τὰ κνιῶν ἐνθεν εἰς ἀνθρώπινα καὶ ἐντευθεν ουν γλυκυτατον ν ἀρχὴ της μυοβατραχοιμαχίας is , SupraScriptum αυτη δε ἐστὶ τίγρητος Sic του καρος in sci. ZetZes xeg. in Il. p. 37 3 Herm. 1 αρχόμενος πρῶτον ὁ νους του προοι μίου τοιουτος ἐστὶ Ἀρχὴν ποιων

λύγον, ουχ αυτω θαρρῶν, ἀλλὰ ταῖς θεαῖς ἐκ του tot δε ἐξεβη καὶ λύγος τὶ χοὴ ἀπο ου θεου

ὰρχεσθαι καὶ εἰς go θεῖν καταληγειν . δοκεῖ μοι καὶ τὰν et ιιιαι πλάτωνα ἐν1ευθεν εἰληχεναι τὴν αρχὴν λεγοντα p. 27 c ,, πάντες σοι καὶ καταβραχυ σωφροσυνης κατεχουσιν, ἐπὶ παντος ορμη καὶ ιιικρου πραγματος θεον ἀεί που καλουσιν ' τί γαρ εἰπε ιοι ου του του ποι 11αTo ευτελεστεροW, ἀλλ' ὁ μως ὁ πολυς μηρος καὶ μαλλον ἐν τουτω τὰς μουσας ἐπικαλεῖται, να ους ειπωμεν l. λοιμεν), προτρεφηται, πὰνεας εἰς τὴν τουτου ἀκροασιν. καὶ σημείωσαι, coli adn0t ad

9쪽

' Ab his glossis interlinearibus differt paraph rasis interlinearis Theodori agae nomini addicta, cuius initium odidit Bandinius o Laurentiatio codice I plutei XXXII Catalog. II p. 2I : πο τονδε ποιουμενος προηγουμενως To Tis Μουσῶν συλλογον cro v Ἐλικῶνος αφικέσθαι εἰς ζ εμη χρυ ευχομαι χαρι φδῆς καὶ ἐμμελίας ποιηn-χῆς, η νεωσει ἐν πινακιδίοις και χαρταις ἐπι τοῖς ἐμοῖς γονασιν θηκα, μαχον Πειρον καὶ πλείσZην superscriptum est μεγίστην), εργον πολvrc ραχον πολ- Ο superser. υρεοδε, δεορονος εἰς T ciam πάνZων τῶν ἀνθρώπων ἐριβαλεῖν . . Totam hanc paraphrasin ex eodem eo die in vulgus emisit Franciscus Fontani in libro qui inscribitur ΟΜ OY BAT XoΜYOI XI ΣΙΝ ΗΙ ΜΕ ΦPA EI. Florentiae et ipsi ae 1804. sed, ut ex illo an-dinii specimine colligo, non ea diligentia, quam praedicat: nem enim duxi inquit quidquam immutare vel imminuere . Ea quoque scholia sunt diversa, quibus usu est Leontiari. Jcius, cuius ad us 3 haec sunt verba ed. Lips. 622 pag. 39): in antiquo libro habetur tale σχολιον ῆν ἐν ταῖς βίβλοις ἐγγραφων καὶ rosρατὶ sic δηλον-OTι θηκα ἐν τοῖς ἐριοῖς γονασιν ὁ γαρ γραφων τίθησιν ἐν τοῖς ἐαν υ γονασι - χαρTην καθ' o γράφει. Do Moschopuli scholiis nihil habeo comperti, nisi quod C. Waelismuth adnotavit inmus Rhen. XX. 1865 p. 176. lae