Theses controversae iuris naturae et gentium ex capitibus 15. prioribus libelli B. Samuelis L.B. De Pufendorff De officio hominis et civis ac Titii observationibus subiectis collectae publicis disputationibus in Academia Fridericiana praeside Daniele

1쪽

Habebuntur disputationea ab hora X ad XII; sed si disputatio alia inciderit

ab hora VIII ad X.

2쪽

RESPONDENTE

i. Augusti H. I Us Naturae non m sis nobiscum nascitur, quam Ethica.'Politica, Theologia naturalis, mathesis Sc. Nimirum eo tantum sensu nobiscum nasci dicitur, quod insita sit homin naturalis quaedam dispositio judicandi, qu tecte utatur, Abi resistetu, sine extrinsscus accedente revesatis m, Iuris Naturae praecepta adsequi ac int*lliger*-, Ocrifi

3쪽

ΤΗES. III. . Eius, qui legem ignorat, nulla est conscientia , prouti ejus , qui surdus est, nulla est de sono scientia:sed ille sequi debet conscientiam alienam. Ibid. THES. IV. . Conscientia dubia plane non est conscientia. Dissent. Tut in Observ. ad P end. II. THES. V. Ambitio, avaritia, voluptas non nobiscum nastuntur, sed demum prava consuetudine atque educatione perversa producuntur. Occas est. Cap. I. I. u. e

DISPUTATIO IL

d. 7. Septembr. H. L. Q . THES. I. stligatio, sive in statu naturali versemur, siveoAb ' .por mlum gravem extorto. Talem autem tu , ,hhΛ ἡ-- μ 'Im ex imminente malo, a quo na---.ii.- ' 'Nψd unica saltem ratione evitari potest,ortam, Πλ ad committenda talia,inquae absente isto periculo unquam consensissemus. Occas Romae. Db. I. Cap. I. s. ILTHES. II. Nihilominus tamen servanda sunt pacis pacti in statu nais

4쪽

THES. III Valet quoque contractus cum medico dc pharmacopoIa honeste initus, licet metus mortis , ex morbo imminentis, nos ad contrahendum veluti ad medicamenta emenda) incitaverita ΤΗEL IV.

In statu civili etiam standum ea stipviationi necessariae, seu ad quam iudex nos juste compulsis ΤΗΕ s. v.

obligatio maIe desinitur per vinculum 1ursi. Est illa potius necessitas per legem imposita, qua actiones natura libere ad voluntatem legislatoris consormantur. Occas P . I b. L Cap. II.

Falsum est, quod omnis legis duae sint partes, praeceptiva divindistiva, seu poenatis. Multae enim Ieges nec sunt poenalea nec tales esse debent. Occas. s. r. Ibid.

DISPUTATIO III.

Brunsv

d. M. Septembr. H. L.

THES. I.

Res inter rationem ει reveIationem simi hir Issa eommendat nobis media, ad felicitatem humani generis & singulorum hominum hujus aevi obtinendam facientia; haec autem ad ia-iutem aeternam rationi prorsus quotam viam monstrat. Unde quando in Sacra Scriptura occurrunt veritates mathematicae, P A s liticae,

5쪽

liticae, morales dic. ratio debet esse Scripturae interpres. OccasPU. Lib. L Op. II. s. is ii THES. II. .

. . . . l

Principium Iuris Naturae: vive fetaliter vel occultam quali ratem continet; vel si secundum Pulandormi mentem explicetur, est salsum. OGU. PU. Lib. I. Cap. III. s. i. THES. II LPrincipium Iuris Naturae verum atque adaequatum est hoc: Cum eadem jura DEUS aliis hominibus concesserit, pro conservanda vita sua, corporis sanitate atque incolumitate, deniqust animi tranquillitate n. e. pro felicitate hujus aevi obtinenda. quae tibi indulsit, ac tu inde si abundantiam rerum creatarum huic considerationi junxeris satis intelligas. DEUM velle, ut totum humanum senus diu ac feliciter subsistat: hinc De ea, quae felicitati O iuturnitati humani teneris ae singularum iaminum anserviunt, omitte e contrario quae eidem repugnant. eamque destra sui, salvo romin Abivis propria tue felicisatis Iure.

Ex isto principio generali fluunt tria specialiora: Nimirumio fac ea, qua diuturnitati ac felicitati humanae societatis in genera inserviunt, omitte quae eidem repugnant; exinde intelliguntur OFFICIA uti ILLUSTR. DN THOMASIUS illa vocat HONESTI, seu ut nos la ui amamus: Upeia indeterminata. 1 Fae ea quae felicitati singulorum hominum in individuo conis veniunt, & omitte contraria, ita tamen, ut tu, iure tuo usus, reciproca ossicia ab iisdem impetres; unde deduci debent OFFICIA IUSTI, seu officia determinata reciproca. Deniques iis qui sine sua malitia infelices sunt, aut qui aliquid ossicii sine ullo dispendio tuo a te petunt gratu inservire atque ad felicitatem eorum quidquam conforre alIabora. Unde fluunt OFFICIA

6쪽

DECORI, seu dissicia determinusa a laterasia, uno verbo r 5 neficia. Atque hisce triplicis generis ossiciis universa iurispruis dentia civilis superstructa est, ac doctrina Iuris Naturae superstrui debet. ΥΗΕS. Q

Ex voluntate DEI Ius Naturae vim suam atque es caciam sortitur, sila autem natura nos obligare nequit. Dissent. Excellis.

controversia haec quoque inutilis ess; omnis enim praeci pta positiva, quae vulgo laudantur, aut praecepta non sunt: a universum humanum genus non obsiganta aut ex sana ratio deduci possunt ac debent

7쪽

THES. II. Athei doctrinas suas publice proponere merito sub gravissimis poenis prohibentur, cum reipublicae maxime intersit, homianes de existentia ac providentia DEI esse persuasos. oecas P . Lib. I. Cap. IV. s. a. THES. III. Quaestio est nullius momenti: an atheismus superstitione; nam haec illo sit deterior. THES. IV. Nulla dantur officia erga nosmet ipsos, sed iura tantum nobis competunt: Nihilominus tamen quaedam circa nos agere a que omniere debemus , di quidem ou ossicia erga DEUM Shomines. Occas Pornd. Lib. L OP. V. s. l. Dumit. Titius m Observ.subjecta. THES. V.

Mortem subire in gratiam reipublicae, si quis huius salutem tali modo promotum iri probabiliter credat, laudabile; nemini tamen absolute praeceptum est. Occas Lib. I. CV. V. F. . ΤΗΕS. VI.

itam suam servare cum internecione alterius, sive aggre osor is sit, sive innocentissimus, licitum est, dummodo Periculum aliter effugi nequeat. Occas. I. L Ibid. ΤΗΕS. VIII.

8쪽

ΤΗΕS. VIII. In statu ciuili si praedones vel fures nocturni nos aggre. diantur, idem dicendum. Occas g. I. O p. Ibid. Multum vero interest, utrum dicamus id fieri ob vitae periculum, an ob dem cientem rerum recuperandarum spem. usinit. Tititu in Obser i . Ibiae

GLORGIO CHRISTIANO WOLFFIO,

Stad. Bremensi.

L i8. Septembr. H. L. THES. LeΞrtamina singularia in statu civ li sunt licita, si consentiente Principe fiant; qui tamen illa raro, nec nisi gravissimis ex causis concedere dςbet, Occas. PUM. Lb. I. Cop. V. s. q. THES. II In casu necesistatis veluti in navigio si vitae subsidia deta

dant licitum est domino panem eripere, quavis vioIentia adhibita: quem tamen dominus eadem vi rectissime defendit. Sie quoque post factum naufragium, si quis tabulam occupavit duorum non capacem, iuste i. in aquam projicitur ab altero; sed et idem adnatantem & deiecturum licite repellit: Atque hoc sensu necessitas lege carere rectione dicitur. Oscas m

9쪽

ΤHES. III. Laesionis illatae reparatio nihil est aliud, quam actus, quo Iedens sicit, ut laestu quousque id fieri potest non a litusentiat ingratos ct felicitati contrarios essectus, e laesione commiFa n ipsum redundantes. Ergo actione injuriarum, qua revocatio S declaratio honoris petitur; item actione ex stupro, ad dotanis dum vel ducendum tendente, nulla vindicta, sed solummodo laesionis illatae reparatio quaeritur. Εκ dictis patet, falsam esse communem doctrinam, quod omnis amo vel sit rei persecuto ria, vel poenalis. Occas Lib. I. Cap. VI. g. . AIq. ΤΗΕS. IV.

Si servus alienus cuiquam nocuit, aut damnum sarciendum , aut servus noxae dandus est ex naturali aequitate. Occas. s. ii. Ibid. Non idem juris est , si animal brutum sine culpa domini contra naturam generis sui cuiquam nocuit. Dissent. Pu- senae cit. l. I. Ia. THES. V. Is demum error, qui excludit contrahentium in idem pla- eitum consensum, vitiat pactum. Disent. Ρ end. Lib. I. Cap. IX.

s. u.

ΤΗΕS. VI. Omnis autem dolus alterius contrahentium essicit, ut deceptus ad fidem datam servandam haud obstringatur. Occas S. V.

Isid.

ΤΗES. VII. Quod intuitu turpis facinoris ex contractu praestitum, ad huc repeti potest. Di ent. Pufend. cit. Dc. s. ιδ. THES.

10쪽

ΤΗΕs. VIII. Falsa est distinctio inter conditiones suspensivas & resol uvas. Oeeas. g. D. Ibid. Dissentiunt nil.

DISPUTATIO UL

Hamburgens

d. s. Octobr. H. L. Q C. Τ Η E. S. I. Risum est , quod circa significatum vocum S sermonis p ctum aliquod sive expressum, sive tacitum, inter homines, eadem lingua utentes, intercesserit. Dissent. Pufenae Lib. I.

Cop. X. f. a. - --

THES. II. Falsa est regula Iuris Naturae; quod illi, qui eadem lingua utuntur, certae rei certum vocabulum, prout usus cujusque linguae seri applicare teneantar. Dissent. Poenae cis. Dc. s. a. ΤΗΕ S. III. Circa sermonem non peculiaris aliqua ac nova occurrit obiugatio ; sed prouti nemini nocere debemus, cui nocendi nullum