Selectae propositiones de peccatis eorumque meritis et remissione juxta doctrinam SS. Augustini et Thomae Aquinatis propugnandae a Laelio Falconerio patritio Romano in Collegio Nazareno Scholarum Piarum convictore ..

11쪽

Corporis christi , fieri templum, atque habitaculuit spiritus sanhi cuiusmodi sunt in primis omnes, qui vel in infantili aetate, vel sine fictione in adultis annis Baptismi sacra memium susceperunt. XXVII. Deinde vero asserimus, posse utique quemlibet adultum hominem justificatum excidere a stati iustitiae , etiani finaliter ita scilicet, ut in praevaricatione, qua praevarica rus fuerit,' in peccato, quod peccaverit, in ipso loriatur. XXVIII. Denique assirmamus, plures ex Justificatis reipsa aliquando a stat Gratiae sanctificantis excidere quosdam etiam finaliter postrem hi sunt, qui eum ad multitudinem quidem vocatorum, non etiam ad paucitatem electorum pertineant, iusto Dei judicio non recipiunt magnum sinalis perseverantiae donum.

XXIX. In eo etiam turpissime errarunt Iovinianistae post stoicos, quod cum illis peccata omnia esse paria documrint . Iovinianisti, consentire visus est S. Ausustino Nectatius lues, quem idem s. Doctor consutat in epistola o . alias as . Ab horum sententia parum discrepat error Cal. Vini ει Lutheri, quem renovavit articulo ao inter LXXVI. as Pio V. aequissime proscriptos Michael Bajus, omnia scilicet mecata mereri poenam aeternam. Ab horum omnium e versis opinionibus distat eatholica fides , quaerae negat omnia vitia ac pescata esse eonnexa, ut omnia sint, ubi unum fuerit, aut nullasnt, ubi unum nonsuerit; quod est praecipuum ii

damentum assertae a Stoicis, atque haereticis aequalitatis peccatorum: docet peccata usque adeo non esse paria, ut Minter ipsa, quae lethalia appellantur, aliud sit alio gravius; epraeter ea aliqua sint levia , quae usqtie ad contemptum Dei mihime pertingant, amicitiam ejus non ditsolvant, non exspo sent animam gratiam justificante, neque mereantur aeternum

12쪽

supplietum quae peccata nomine ligni, foeni stipulae, quae quis superaedificat super fundamentum Christum desanari arbitramur ab Apostolo Paulo I. Cor. 3. XXX. sine hujusmodi levibus peccatis iustorum quorumlibet vita hic non ducitur, absque specialissimo Gratiae privilegio. Hoc autem extraordinarium Gratiae benescium e tissimae Virgini Deiparae fuisse concessum tenet Ecclesia, ut habemus ex Tridentino Concilio eis. 6. an. a. Alteri cuipiam purae Creaturae collatum , non constat. XXXI. Hinc vero iselle intelligitur, quam despuerint Quietistae, rati hominem in hac vita secundum legem communem eum persectionis gradum acquirere posse, ut ultra nee in peccata prolabi queat , nee in virtutibus proficere quem

phanaticorum hominum errorem jam pridem in Beguardis ab Oecumenico concilio Viennensi reprobatum, ac redivivum in

Molinosio proscriptum ab Innocentio XII multiplici argu

mentorum genere consutamus.

XXXII. Gravissime autem in animarum perniciem errarunt , qui omnem lapsis post aptismum obtinendae veniae spem praeciderunt. Cum imo ad lethalium praesertim criminum expiationem Poenitentiae Sacramentum instituerit Christus, plenissimamque Ecelesiae suae potestatem contulerit peccata quaecumque, ut ut gravissima, si a reo Ecclesiae eidem Sacramentali Confessione subjiciantur, cum supernaturali dolore animi per fidem di initialem aritatem concepto, cum spe veniae, ac sincero emendationis is satisfactionis proposito, sacerdotum ministerio dimittendi in dsi sacramentalem peccatorum consessorem articulus necessitatis excludat, perfecta contritio suffciens erit ad obtinem

dam peccatorum remissionem , quippe quae eam obtinet eum solo voto satissaeiendi praecepto , Christo Domino imposito consessionis peccatorum. XXIII. Duo

13쪽

poliuntur in sacris litteris tanquam irremissibilia .Peccatum Ndelicet in Spiritum Sanctum Matth. XII., a. peccatum

ad mortem Ι. Joan. V. I 6. Duo taec peccata nos unum demisque esse arbitramur cum . Augustino in Expositione inchoata Epistolae ad Romanos n. I . in Epistola I 83 ad Bonifacium n. 49. Mi Lib. de Corrept. mrat. n. 33. , esse dicimus , Duritiam cordis usque ad finem hujus vitae, qualiona recusat in unitate orporis Christi, quod vivificat pueritus Sanctus , remissionem accipere peccatorum, XXXIV. Hoc ergo peccatum finalis impoenitentiae neque in altero saeculo remittetur. Siquidem decedentibus ex hac vita cum reatu lethalis peccati poena debetur aeterna Neque enim audiendi sunt, aut qui putant , cum ad judicium ventum fuerit, Misericordiam esse superaturam, ut nemo damnetur, sed omnes imo sanctarum precibus donentur: aut qui omnes homines citius, vel tardius liberandos, atque ad aeternam elicitatem perducendos existimant; quos omnes

egregie refellit s. Augustinus lib. XL de Civitate Dei cap.

1 . Quam misericordiam ad Daemones quoque extembant, novo plane errore, origenistae. XXXV. Poena haec peccatorum non solum erit exclusio Regn' Dei, jusque beatisca visione, gravissimo dolores, ac

moemte animum complens; sed etiam poena ignis, Queminis. Hanc vermis poenam relate ad spiritum dicimus esse spiritus ejusdem sero, atque in frui tuos poenitentis dolorem;

vermis etiam poenam relate ad corpus futuram elle peculiata rem in eodem corpore cruciatum asserimus qualis autem suturus sit, dennire non audemus Poenam etiam ignis . piritus esse , corporis futuram non dubitamus.

XXXVI, Ignem hujusmodi corporeum esse asserimus. Ad

14쪽

explicandum vero , quomodo spiritualis substantia corporeis ignibus possit torqueri, ceteris aliis sententiana S. Augustini lib. XXI de Civit. Dei cap. io praeserendam existimamus asserentes , ab igne corporali cruciari spiritus, quia licet miris , tamen veris modis, spiritus iidem adhaerebunt corporeis ignibus, non ipsis impertiendo vitam , sed ab ipsis

mendo poenam.

XXXVI Neque vero illud in iudicio Dei vacabit quod in ipsa impietate damnabili masis alius alio minusve pe

caverit4 sed idcirco in ipsa damnatione aeterna tolerabilius erit uni, quam alteri. Reprobi enim pro criminum gravitate utique puniendi , non inaequalem modo poenam sensus patienturi dis inaequalem experientur poenam ex care tia visionis beatificae. XXXVIII. Siculi vero animabus plene purgatis non usque ad extremum differtur iudieii diem ; sed immediate beatificae

visionis retribuitur merces : ita reprobis immediate pariter sempiterna infligitur poena. XXXIX. Denique adversus Novatores mediu In quem dani locum in hoc saeculorum decursu usque ad mundi finem dari propugnamus, in quem animae, quae hinc decesserunt gratia tantificante exornatae, non tamen vel sine aliqua la-he levis peccati , vel ne aliquo poenae temporalis reatu recipiantur igne , beatificae visionis dilatione tandi cruciandae , quoadusque reddiderint novissimum quadrantem et quem locum idcirco Purgatorium merito appellamus.

XL, Hujusmodi porro animas sacrificiis, orationibus aliisque piis operibus a viventibus fidelibus iuvari posse Indulgentiarum item thesauro, quem in Ecclesia esse inaniter Novatores inficiantur, posse eisdem subveniri , Catholica fide

edocemur

15쪽

IMPRIMATUR, Si videbitur Reverendissimo Patri Magistro aer PL-latii Apostoliei.

Fr Thomas Augustinus techinius ordinis Praedicatorum ae P l. Apost Magister.