Classicorum auctorum e Vaticanis codicibus editorum . Tomus IV . complectens scripta aliquot Oribasii, Procopii, Isaei, Themistii, Porphyrii, Philonis, Aristidis, et alia quaedam -- curante Angelo Maio,...

2쪽

CLASSICORUM AUCTORUM

E VATICANIS CODICIBUS EDITORUM

COMPLECTENS SCRIPI A ALIQUOT ORIBASII. PROCOPII. ISAEI. THEMISTII . PORPHYRII, PHILONIS , ARISTIDIS, ΕΤ ALIA QUAEDAM.

ANGELO MAIO

VATICANAE BIBLIOTHECAE PRAEFECI O.

M. DCCC .XXXI.

4쪽

1. J edicorum veterum partim graece pa

iiiii latine loquentium complura opera , Si vita comes suerit, editurus, quae in vaticanis codicibus publico lumine non indigna detinentur , Orib sium ceteris praetuli, cuius magnam collectionem

libros L . vel LXXII. nam numeri traditio

variat j complectentem, prae aliis medicorum voluminibus commendavit salutaris artis studiosis

απεσοαιρο ἄν πραγματείαν τήν διατριζην οτι μάλιστα ποιεῖσθαι. Hanc collectionem iubente Iu-

5쪽

liano Caesare ι cuius amicus , medicUS , comes , atque a consiliis suit, consecit Oribasius, ut ipsemet in praelatione testatur: cuius magni deinde

corporis quum partes dissiluissent, priores quidem libros quindecim latine edidit saeculo Christi sexto

decimo Ioh. Bapt. Rasarius medicus novariensis: ante quem Romae libri quinti partem graece latineque

ediderat Augustinus Riccus, hortante Μarcello Ce vino cardinali : tum sere interiectis tribus saeculis vir germanus Fridericus Matthaeius, publicias

in urbe regia Μoscua prosessor, graecum praediciorum XV. librorum exemplar nactus, grae Ce tandem edidit: quamquam nobis in vaticana bibliotheca splendidus eiusdem partis codex n. 288.j aderat quo publicando iustam apud Italos laudem quaerere licuisse l. Alii duo insuper libri, XXIV. et XXV, eodem Basario interprete latine prodierunt : hique item nobis aderant graece in palatinovat. codice 375, qui deinde dei lulbergam relatus suit: sed tamen iidem libri in otioboniano vat. codico 235. mihi nuper occurrebant; etsi eos praetermittere debui, quia quum Caleni Soranique partibus toti constarent, nihil ibi ineditum praeter brevissimum Lyci fragmentum haberi cognovi. Vidus quoque sorentinus fragmentum libri oribasiani de laqueis , et librum de machinamentis in latinum transtulit, quam interpretationem in ligurina chirurgorum sylloge legere licet. Denique abliinc an-

6쪽

nis serme octoginta Antonius Cocchius, doctus et inelytus in Etruria medicus , collectionis oribasi nae duos alios graece et latine vulgavit libros in Nicolae sylloge chirurgorum inventos, nempe XLVI. de fracturis , et XLVII. de articulis excidentibus. Atque haec oribasianae collectionis, eiusque quantum hactenus innotuerat editionum, fata suerunt. ἡII. Age vero vaticana Ρontificis maximi biblio-llieca , cum alia Oribasii opera , tum etiam huius

maximae collectionis non solum partes omnes quas

dixi editas continet, verum etiam quinque alios graece ineditos, partim vero ne latine quidem vulgatos

libros , nempe XLIV. de abscessibus , XLV. de parsis tumoribus, XLVIII. de laqueis , XLIX. de

machisminentis , L. de Pudendorum mUrbis : quorum librorum tres medii integri sunt , extimi autem duo propter codicis vitium laciniosi ac mutilati. His interiacent editi duo a Cocchio ex codicussorentino , nempe XLVI. et XLVII. , quos ego idcirco missos seci. Denique ex laceris vagisque soliis particulas aliquot edidi, quae incertis oribasianae collectionis libris deputandae sunt. Singulis in codice libris praeponitur syllabus capitum , quia me praetermissus est , non solum quia idem singillatim in titulis cuiusque capitis redit ,

sed quia cunctis Hippocratis et Galeni partibus quae solae in codice haud erant ineditae in

ex editione mea exclusis , syllabi quoque nu-

7쪽

VIII

merales notae iam non conflabant. Atque has ego Hipp0 cratis Calenique omissi es spectans, in VO-

lumine meo nequaquam βιέλίον , cicλιον με , et sic deinceps, ut est in codice, scripsi, Sed εκ του Cιβλιου dicere malui. Porro mihi Qxscribenti codicem , qui est bombycinus saeculo XIV. exaratu8, illud valde indommodum accidit, quod solia ab idiota bibliopego sus deque perversa comperi ; ita ut ego ordinandi initium a solio codicis 167. caperudebuerim; cui subieci sol. 105 - 110. deinde I 63. ponendum fuit; postea sol. 2 6. Deinde sol. I ;Ρ0stea sel. 7 , et sic deinceps usque ad sol. 167. Μοx solium 31. collocavi ; postremo sol. 5I , et sol. 4 3-5O. Porro autem de translaticio alio Oribasiisselio , quod vaticani bibliopegi ad consusam struem procul codice ablegaverant, ego autem felici casu ruperi, locutus alibi sum p. 276 in

III. Satis do codice ; nunc editionis meae ratio exponenda est. Annus iam decimus fluxit, ex quo hanc a me observatam ori basianae collectionis partem Romae in ephemeridibus publicis nunciavi. Constitueram porro libros hos non graece solum, sed latine etiam cum idoneis commentariis et cum auctorum notitia divulgare. Et ad interpretationem meam latinam quod adtinet , duo iam solia prelo parala erant: verumtamen rei medicae , cuius ignarum me falcor , obscuritale et salebris retardalus , despondi animum , seu Cerle

8쪽

id genus laboris in aliud tempus seposui: quamquam huic rei auxiliarem operam suam pollicet, tur clarissimus et doctissimus medicus amicus meus Iosephus de Alatiliaetis frusinas, in romano archigymnasio magister ; cui sane debitas gratias

ago , Verumtamen ne eius munera tam gravi occupatione turbarem, graecum tantummodo textum

sine interpretatione aut commentariis divulgare decrevi. Nec vero de ipso Oribasio disserendum mihi in hac praelatione iudico , cuius ne verbum quibilem in his libris proprium legitur: cuncta enim medicorum Oribasio antiquiorum scripta sunt , quae nobis ipse delecta ac decenti ordine posita repraesentavit. Utique de ipsis auctoribus libentius verba secissem; sed quia plerosque aegre indagan dos videbam , et quia simul veterum medicorum historia paulo altius, quod vix mei otii est, repetenda erat, silendum interim de his censui; ita tamen , ut singulorum auctorum nomina quotiescumque in his libris scribuntur, indiculo p. 2OO-2OI. complexus sim. Denique et Rusi quoddam fra

mentum, ad ori basianam collectionem minime pe linens , ex alio codice vaticano edidi.

IV. Procopii gagaei, quem inuiorem Optimum cod. CLX. appellat Photius, luculenta autem oratione a Fabricio edita discipulus ipsius Choricius dilaudavit, sexaginta olim graecas epistulas Aldus in lucem extulit, neque plures in c0nsequentibus editio-

9쪽

nibus apparuerunt. Reapse et vaticanus succae Beginae codex n. 139. praenotatus, sexaginta illas ad amussim continet, insuper nullam. Sed ecce alius vaticanus codex 306, regio antiquior, bombycinus, maiorem adeo gagaei Procopii epistularum numerum exhibet, ut plus centum laeditas esse cognoverim. Ego igitur non tam ipsarum argumento delectatus , quod in levioribus plerumque rebuS, ut abundantes otio Graeci solent, Versatur, quam eximia stili venustate captus, et auctoris etiam sama et antiquitate commotus, quotquot erant incognitae vulgandas suscepi: graece , inquam , non latine; quoniam laus earum stili potius , ut dixi, merito quam gravitate materiae nititur.

V. Isaei primam orationem de Cleonymi hereditate impersectam dederat Aldus , nullusque

editor postea compleverat, etsi ea persecta tum in codice mediolanensi ambrosiano supererat , tum etiam in mediceo, iit ipsemet Florentiae comperi. Ego sexdecim abhic annis mediolanensi utens codice orationum integram edidi: quam nunc iterum lectoribus trado, quoniam editionis meae principis exemplaria iam desunt. - Aristidis umbratilem et prolixam adversus Demosthenem or tionem nemini antea visam, sed ab ipso Arbstide in exordio platonicae tertiae ad Capito

nem commemoratam, e Vaticano codice ante sexen

nium edidi. Nunc quia illud volumen meum, cilius

10쪽

satis pauca exemplaria suerunt, quaerentibus vix invenitur, redit in publicum Aristides, non sine albquot emendationibus, quas praesertim repetita graece apud Germanos a M. Dindorsio editio mihi nuper suppeditavit. - Themistii orationes XXXVI. habuit olim Photius cod. LXXIV; nos vero XXXIII legebamus. Ego e tribus desideratis unam odidi Μediolani, splendidam sane atque historiae Theο-dosii magni perutilem: cuius exemplaribus iam diu distractis , secundas in ea curas libentissime collocavi, usus etiam cl. Friderici Iacobsit ad me

missis animadversionibus ; quam rem grato cum animo commemoro ut praedico. - Ροrro ut iucundum mihi accidit, ita probatum iri lectoribus spero, quod trium aetatum, quot sere apud Graeco S ars oratoria numerat , tres primarios oratores

novis scriptis locupletatos profero. Ex prima enim decem illorum τὼν πανυ aetate Isaeum sisto Demosthenis praeceptorem. Ex secunda , quae suit asiaticorum atticismi studiosorum, principem communi consensu Aristidem do. Tertiae denique oratorum aetatis , quae iuniorum dicitur , nemo Themistium coryphaeum esse negat.

VI. Τractatum ethicum Porphyrii philosophi

ad Μarcellam coniugem, divo Cyrillo alexandrino et Eunapio biographo lectum , sed postea deperditum , ambrosianus codex tribus abhinc lustris mihi obtulit , ego autem mediolanensibus typis