Synopsis nosologiae methodicae, continens genera morborum praecipua definita, additis speciebus cum harum ex Sauvagesio synonimis ...

131쪽

t. Symplomatis gravioribus , & de

curSU minus regulari, Rubeola anomota, S. SP. st, Morbilli anomali, Bdenh. Sec t. V s Cap. 3.

a. Comitante Cynanche.

Vol. v. art. 2.

Comitante diathesi putrida , Clar. Walson, Lond. Med. Observ. VOLIV. Art. XL

scretis eminentibu S. Rubeola variolo des, S. sp, 3.

- SAUvAGESIUM secutus, hunc morbum hic indicavi, etsi multum dubito an recte ad rubeo iam referendus sit. Νon solum enim sorma papularum plurimum differt, sed , quod maioris omenti esse Videtur, est Plerumque absque svmptomatis cat M. balibus, rubeoiλe adeo Propriis .

132쪽

9r CENERA MORBORUM G. XXlX. SCAR LATINA Synocha contagiOSa . Quarto morbi die , facies aliquan tum tumens ; simul in cute passim rubor floridus , maculis ampli S , tandem coaleScentibus, post tres dies in squamulas furfuraceas abiens;

Species sunt,

tante cynanche.

nanche ulcerosa '.' Spatio quadraginta antiorum Scarlatinam se X-ies vel septies in Scotia epidemicam observavi, et in unoquoque eXemplo morbus illius speciei

erat

133쪽

Scarlatina anginosa, S. sp. 6. IVPhering onthe scarlet se Ver . .

erat quam Scarlatinam anginosam vocat SA UVA-GEa IUS. Nos Cynanchicam appella Uimus, ex eo quod ulceribus faucium internarum fere semper comituta fuit. Cum in plerisque aegris morbus Cynanchem malignam plurimum , aliquando satis

CXacte referebat, nec unquam Scarlatinam epide- mi Cana in omnibus aegris simplicem esse Viderim, saepe dubitavi an non scarlatina omnis Sit Cynan-Chlea , et semper idem fere morbus ac cynanchema ligna, supra inter Phlegmasias relata. Plures autem rationes in hanc sententiam Ire non Sinunt. Certe enim , testibus SYDEN HAMO perspicacissimo'L altis, Scarlatina SimpleX, Si Vc nulla C Omltante Cynanche, aliquando obserUata fuit, et dat Ui , itaque contagio quaedam specifica emore- Scentiam Ctatis scarlatinam , et hanc absque a Lic Cilone quadam cynancnica, igneos . Quod si aliquando etiam contagio sit, fauces aiciens, 'quae plerum iste etiam scarlatinam gignat, hoc hil praeterea mihi probare Videtur, quam quod

sit Contagionum quarundam natura , ejusmodi ut simul tum fauces, tum cutem, afficere Valent. Cum tamen contagiones istae ita disterre possint,m altera cotem , altera fauces magis et primario allicere proclivis sit, hanc differentiam inter sca latinae et Cynanchis malignae Con agionem semper messe puto. In morbo et id mico , quem

pro Scarlatina habui, aliquot aegrotantium sine cynanche quacunque erant, et in iis fere omnibus ;

134쪽

94 GENERA MORBORUM scarlatina porriginosa , S. Sp. 3. Sydenh. Sest Vl. Cap. 6. A SCar

latina Vari Olode, S. sp. 5. nobis non liquet. G. XXX. PESTIS Typhus maxime contagiosa , cum sum-

ma debilitate M. Incerto morbi die , eruptio bub

num vel anthracum. Pestis, S. G. 9 I. L a. Juvcl. 78.

bus, quibus adsuit cun ancho, haec henioena a mmodum, ulcera tonsillarum , parva tantum ne Cserpentia , et pleriamque pus bonum standentia, exhibuit, et morbus raro stanestus fuit. In Cy- Nan Che Vero maligna aegrotantes omnes in ipso orbi ingressu, cynanche correpti sunt, et haeci fere semper ulcera maligna, foeda, Aerpentia, grangraenosa ostendebant. JUorbus porro putredinis et debilitatis indicia plurima prodens, plerumque exitialis evasit. De charactere pestis, lites inter medicos sae. pe ortae sunt, nec facile dirimendae , ita ut ch racter quibuscumque pestis casibus adhibendus dari possit ; sed susticiat characterem dedissequi in plerisque adhiberi queat.

135쪽

CUL LENI.

Variat gradu.

Pestis benigna S. sp. a. Pestis Massiliensis Class. 3. Trai te de la Peste, Pag. ΑΙ. usdem pestis , Cl. 5ta , Traile , P. 228.

Pestis remittens, S. SP. 9.Pestis Vulgatas, S. sp. r. Pestis Massil. Cl. a. Traile , p. 38. Eius l. Cl. 2. 3. et Ain, Trai te p. 223. etc. Wald schinidi. de peste Hol salica, apud Husieri, Diss. pract. to m. V. Chenot de peste Transylvanica IZ i. 1759. De Hilen, Rat. med. Pars xi V. Car. de i Ieriens de peste M Oscov. D se IIII. Samos Owit Z Memo ire fur la peste de mos coua Zἶ'. Rus d. letire star l 'esperiences des frictions glaciales potar la guerison de laPed te . Rus i. mem. Sur l innoculation de lape Ste . Ua terrichi vors voth gegeta dic pest. DantZig. 177O. IxIuratorius Dei Governo della peste. Brescia' irai

Species dubiae Sunt,

Pestis sporadica, S. Sy. 4. Pestis carbunculosa , S. 8P. l. Pestis Sia maea, S. Sp. 8.I'estis scorbutica, S. SP. IO.

136쪽

96 GENERA MORBORUM

G. XXXI. ERYSI PELAS . Synocha duorum vel trium dierum . plerumque cum somnolentia , Saepe cum delirio .

In aliqua cutis parte , saepius in facie , phlogosis erythema, G. VII.

Sp. a. Erysipelas , S. G. 97. I ID. Sag. G. 296. Febris erysipelacea, V. 68. H m. II. 98. Febris erysipelatosa. Macb. p. 382.

Species Sunt ,

I. Erysipelas ovesiculosum ery thema

te , rubedine Serpente , latum Spa-' UOR Erysipelas tum pro pluogosi erythemate , tum pro febre erysipelacea , a scriptoribus medicis usurpatur, sed recte SAU VAGESi Us Vitium Culaneum; quod nullam febrem . nisi symptomaticam , sibi junctam habeat, ery thema appellari, et erysipelas, tantum febris illa e Xanthematica , quam erythema sequitur, vocari velit. minus recte forsitan Ill. LINNAE Us erysipelas pro pro typo exanthematicorum habuit ; inter Xanthemata enim , an recte recensetur ipsum

crysipelas, dubitari potest.

137쪽

97 CULLEN Etium occupante , ia locis ejus qui busdam in vesiculas magna S ahe

unte 4 Erysipelas rosa, S. sp. I. Senuert. de febr., L. II. C. I s.

Febris erysipelatos a bden ha7M, se Ct.VI. cap. 34 Erysipelas typhodes , S. Sp. z. Erysipelas pestilens , S. SP. 5. - . Erysipelas contagiosum , S. SP. 9.

Haec noti nisi varietas erysipelatis ves euiosi, gradu solum differens, eSSe Videtur.

η' Haec et sequens non nisi febres Cham ery themate symptomatico Videntur. Hi C tamen ta

tandum est, erysipelas saepe aliquid putridae et gangraenosae indolis prae se ferre; nec dubito quin erysipelas , quod in hac regione, plerumque diathesi phlogistica comitatur, aliquando , praesertim in regionibus calidioribus, cum di thesi putrida adsit; et forsitan duas erysipelatis

spe CieS, inflammatoriam nempe et putridam,

indicare potuissemus i sed de posteriori nobis

non satis Coia,tat.

-- An haec species ad idem cum erysipelate vesiculoso genus recte referatur, dubitos sed judicent periti.

138쪽

sS GENERA MORBORUM themate e X papulis pluribus, trunci corporis parteS praecipue OCCupantihus , A protinus in phlyctaenas,

sive vesiculas par Vas , abeuntibuS.

Erysipelas Zoster , S. SP. 8.Zona, An glis , The SIUNGLEs , Russet de tabe gland p. I 24. His t. 35. Zona ignea, HG m. app. tOm. III. p. 426. Herpes Zoster, S. SP. 9.

Symplomaticum .

Erysipelas a Ueneno, S. Sp. 3.

Caeterae SAUMAGEs II species ad erythema pertinent. G. XXXII. MILIARIA .' Inter medicos, speciatim Viennenses, de indole morbi miliaris inciper acriter di Sputatum psi, et imprimis an unquam idi Opathicus, an vero semper symptomaticus Sit, cereatim quaeritur. Ouod nunquam idio pathicus sit, praeter opinio- siem medicorum, a medio seculi decimi septimi in hunc sere diem, omnium, et contra sententiam medicorum hujus aevi quorundam spectabilium, aissi mare non ausim; sed cum e X petientiam in hac re saepe fallacem, et medicos plerosque

139쪽

UL LENI

rosque imitatorum servum pecus fuisse noverim, dubitare cogor; et, utcunque sit, morbum miliarem plerumque symptomati tam fuisse, e X Observatione propria , per multos annos frequenti,

certo no Ui. Nunquam Contagio Stam, ne C mani

festo epide micum , quibusdam licet temporibus solito frequentiorem, vidi. Morbis febrilibus quibuscunque, tum inflammatoriis tum putridis, aliquando a lungitur; In nullis tamen , D1S 1 Tegimine calido et sudoribus praeeuntibus , Ortum , et in pluribus, regimine temperato, et Sudoribus Vltatis, morbUm , alias eXpectandum , prorsus Vitatum obserUa Ui. In quibuqdam corporis partibus quasi arte e Xcitatum aliquoties novi. Denique , cum Contagionum specificarum plerarumque indolem materia, si qua datur, miliaris nequa Uam imitetur, tum quod certo morbi die et uptionem non emclat, tum quod non semel

tantum, sed saepius in Vitae decursu , hominem assiciat. De litinus igitur materiae natura specifica . Vel ad morbum quemvis idio pathicum gignendum apta, valde dubito. In hac re mecum sentientem experientissimum et peritissimum CAROLUM WAIΤE habere mihi gratulor . Vide White on the Management of Lying in Women . Cum autem in hac re me falli potuisse , facile agnosco, ne tamen alios simul fallerem, miliariam inter exanthemata hic recensui, et characterem ejus, quem qui Vis , hunc morbum pro

140쪽

ioo GENERA MORBORUM suspirio , sudore olido, & punctio

nibus cutiS. Incerto morbi die erumpunt papulae rubrae, e Siguae, discretae, per totam Outem , praeter sa Ciem , Crebrae , quarum apices , post unum vel alterum diem , Dullulas minimas, albas , brevi manentes, ostendunt

Mi laria , L. T. Miliaris , S. G. 9s. Sag. G. 29'. Febris mi baris , V. 37. Febris purpurata rubra et alba miliaris, Hows

De hoc morbo scriptores Praecipui

sunt

Hamilton , de labr. miliari II O. DUItomis , de febr mil. i Q. Altinui de milias. 178. F clyce , de febr. mil. 1748 Fischer -dio pathico habens, dare voluerit, eXbibu , 'periti; quibusvis hanc rem certius di)udicandam

relinquens,