Synopsis nosologiae methodicae, continens genera morborum praecipua definita, additis speciebus cum harum ex Sauvagesio synonimis ...

91쪽

CULLENI.

ciens tumore , rubore , et crustis mucosis coloris albescentis vel cineritii, serpentibus , et Ulcera te eXanthematis.

Cynanche maligna, S. Sp. g. Cynanche ulcerosa , S. Var. a JoUrn. dct Med. II 58. Cynanche gangraenosa, S. Var. b. Iourn. de Med. I7 6. Cera saucium et gutturis anginosa et lethalia . Hispanis Gariotillo, Lud. Mercat. ConSUlt. 24. Angina ulcerosa , Cl. Fothergili, Account

gentibus ς Cum

92쪽

GENERA MORBORUM III. Cynanche stra chealis ) respiration dissicili , inspiratione Strepente , VO-

ce rauca , tu Ssi clangOSa , tumore fere nullo in faueibus apparente ,

deglutitione parum dissicili , et se-

Anginaς inflammatoriae , S. sp. l. Γ0erh. IOI. Angina latens et difficilis, Doriu obs. 18 Angina interna, Tulp. L. I. Ob S. gl. Angina perniciosa, Greg. Horst. Observ. L.

I. I. Ob S. I.

N. An haec SauVagesti synonyma et sequentia ad eundem morbum Pertinent , Videant experti ; sequentia autem ad morbum characteris dati manifesto pertinere videntur.

93쪽

Angina epide mica. aon. 3743. Multo ' apud Eut s history of the wea ther m orbus strangulatorius, Staru , Phil. Trans. ΝΟ. - 95. '. Morbus truculentus insantiun. Francos ad Via-drum et in vicinia grassans, ann. l758. C. a Bergen . A. noUR . N. C. to m. II. P. i 57. Angina inflammatoria infantiam . Russet, Oe-

Catarrhus sustocativus Barba densis, ann. I 758. Hilardi s Barba loes, P. 134. Angina polyposa , sive membrana Cea Michaelis, Argentorati 1778. , et Auctores ab ingenuoso et erudito Michaeis allegati . Morbus anginae polyposae analogus , SOC. Royale Il. His t. P. a O6.

bore In imis praesertim faucibus; deglutitione maxime disicili , do

lentissima ; respiratione satis Coi moda , et febre Syno Cha . Cynanche pharyngea, S. sp. 6 Elier det

' An hic morbus ad cynanchen malignam , ara ad trachealem pertinet, mihi non certo Constat et saepius de eorundem morborum apud plures auctores descriptionibus itidem incertus quin

94쪽

s GENERA MORBORUM

V. Cynanche parotidea , cum tumore

eX terno parotidum et maxillarum glandularum magno ; respiratione et

deglutirione parum laesis ; febre synocha plerumque leni .

Cynanche purpurO- parotidaea, S. Sp. 15. vel ad malignam, S. Sp. 3. Vel ad Scarlatinam pertinere Videtur. Cynanchae symptomaticae Sunt , a. A causis internis .

Cynanche epide mica, S. SP. R.

95쪽

Amphimerina angino Sa , S. SP. la. Febr s anginosa , Bis hant de des c. Cunanche Prunella , S. SP. ι 2. Cynanche c Xanthematica , S. SP. q. Cynanche arthritica, S. SP. 1 C. Cynanche hepatica , S. Sp. 8.Cynanche a dysenteria, S. sP. I 2.

b. A causis e X terni S .

CVnanche a deglutitis, S. Sp. 9.Cynanche mercuriali S, S. SP. 3I.

Cynanche thymica , S. Sp. 7. raro in flammatoria est , et Vix huius loci. G XI. PNEUMONIA Pyrexi a ; dolor in quadam thoracis parte ; respiratio dissicili s ; tussis .

Febris pneumonica, A m. II. ι36. Macha P- 635. Ab omni aevo, in hunc fere diem , Scri-lptores medici, et eos secuti Nosologi omnes. : phlegmasiarum pectoris interni duo esse genera peripia eum Oniam scilicet et pleurit idem, statue

rim t. Recentiores autem ex sectione fiada Veriana

96쪽

s6 GENERA MORBORUM

Species Sunt,

didicerunti, vereroes de sede, ideoque de differentia horum morborum saepe falso statuisse, et quem in pleura costali sedem habere Veteres putabant, saepius in pleura pulmonem in Vestiente situm fuisse invenerunt anatomici recentiores . NOVimus, porro, quod , si quidem morbi illi diversam aliquando sedem habuerint, id tamen Per sympi mata ViX Certo cognosci posse s et, Ut cunque sit, morbos illos quatenus, quo Vis modo distinctos, rex cra maxime esse affines, Ple Tum qUe Simul conJunctos , et eosdem distin Xisse od usus medicinae parum omnino contulisse . Hisce igitur perpensis, phlegmasias pectoris interni non nisi genus Unicum constituere, cum uoYFN ANNO eX pertissimo putamus ; quamobrem hia. Jusmodi genus hic sub nomine Pneumoniae po-SUimias . Symplomata , quae pro characteristicis adhibuimus, cum quae in omni Phlegmasia pectoris interni semper adsint, et in qualibet praecipua sint, ea recte characterem generi cum Constituere VidentUr. An species diversae Vere Statuendae sint, anceps haereo. Sed , opinionibus et consuetudini medicorum aliquid concedere volens, Peripneu inoniae et pleuritidis quatenus, Vel e X Opinione medicorum vel eX propria observatione, eas di

97쪽

CULLENI.

1 1: Semper duro, aliquando in olli; dolore thoracis obtuso respiratione perpetuo dissicili , saepe non nisi trunco corporis erecto e Xercenda ;=aciei tumidae colore purpureo ; tu si plerumque humidai, Saepe Cruenta .

est pneumonia pura sive vera Auct0rum, S

Variat gradu .

Perlpneumonia catari halis, s. V. KStinguere liceat, characteres specificos dedi. In

terim tamen observari velim, inter illos morbos, Ut cunque aliquando distinctos, lim Ite S accuratos Plerumque non ponendos e S SC .

A d peris neumoniam , an ad pleuritidem, bis, PwwHς 'δςς Varietas, cathi non certo

98쪽

sS GENERA MORBORUM

differre opinor, ideoque uti varietas hic apposui. In eo quidem differre puto , quod in perit neu

monia Dotha inflammatio sit tentor, et amuxus humorum in pulmones copiosior , quam in vera. Cum autem in notha symptomata pyre Xiae, doloris dyspnoeae , et tussis, Vario gradu et varia ratione Coniuncta, adeSse poS sint, minime mirandum si huius morbi apud diversos auctores descriptiones parum uniformes sint, et necne morbo ς sub titulo peripta sumoniae nothae a diversis auctoribus descriptus idem revera sit, dubia quae-d Am moverit doctissimus M ORGAGNI. Perpensis tamen Omnibus de hac re dictis , et Cum observationibus pliaribus apud ipsos aegros factis Col-hitis , nihil dubito quin morbus a SYDΕΝΗ Apio et EoERHAAVIO, sub titulo per neum0niae Hothae descriptus , unus idemque sit, nec ab eo morbum a UALsALvΑ in FRANCISCO COR Α-LIO, Vel morbum in celebri ANTONIO UΑ-L1ΝSERIO ab ipso MORGAGNI observatum

re ipsa diversum fuisse puto. Vide First Lines of the Practice of Physic , edit. I 784. 3.

99쪽

Peripneumonia putrida , s. Sp. a. l.

Peripneumonia ardens , S. SP. 3. Peripneumonia maligna , S. SP. q. Peripneumonia typho deS, S. SP. S. Amphimerina perit neumonica, S. SP.

3. Peripia eum Oniae symptomaticae.

Periptae monia arthritica, S. SP. I. Peripneumonia eXanthematica , S. Sp. 9 Peripue umonia phthisicorum , S. SP. . Peris neumonia hydrophobica , S. SP. I in Peripneumonia rachialgica , S. SP. Ia Cum morbi di Versi simul complicati sint saepe quis illorum pro morbo primario habendus sit dubitari potest; nec in hac re me ubὲ que recte iudicatum iri spondeo . In quibusHam ei ipsius iudicio usus sum ; in plerisque veroo

SAU VAGΕsIUM secutus sum . Sufficere plerumque ratus ob oculos studiosorum complicationes istas quomodoc Unque Ponere . t Sa UvAGESIUM . ut soleo , secutus , hanc et tres sequentes species quasi diversas tecensui cum tamen pro una eademque habere vallada . '

100쪽

6o GENERA MORBORUM II. Pneumonia I pleuritia 4 pulsu du

ro dolore, plerumque lateris pungente , Sub inspiratione praesertim aucto ; de cubitu in latus molesto; tussi dolentissima , initio sicca , postea humida , saepe cruenta .

Pleuritis, S. G. Io 3. L. 27. U. go. Sag. G. 3οῖ. Aser i. 875. Junck. 67. Paraphrenesis, S. G. Ioa. L. 26. - .

In morbo qui vulgo paraphrenesis Vel pari phrenitis , et rectius a SAGARO Haphragmatis, appellatur , Pleurae super diaphragma eXtensae in-fammationem adesse, et in ea morbum con Si Ste- Te agnoscunt medici Omnes ; non recte igitur uti genus a Pneumonia diversum recensuerunt No-

sologi . Nec quidem pro diversa a pleuritide specie

recenseri potest; cum plerumque nulla alia praeter illa pleuritidis sumpto mata ostendit. Quae a plurimis huic morbo tributa stant, ristas nempe sardonicus, et deliri tam phreniticum , certe non semper adsunt. Primum, quod nunquam vidi, certe rarissimum est; et posterius , alias etiampneumoniae species Sae Pe comitatUr, nec tantiam

a parte pleurae infammata , quantum a gradu Pyrexiae , vel diathesii phlogisticae, pendere videt r.