Observationes anatomicae de mammalium quorundam praesertim quadrumanorum vocis instrumento. Dissertatio inauguralis anatomico-physiologica

발행: 1826년

분량: 54페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

Praefatio.

ΝΙaxima praeceptoris summe venerandi, Illustrissimi R Udolphi, bene, Olentia iam per tres annos in Museo anatomico UniverSitatis Variorum animalium et videndorum, et dissecandorum mihi valde optata fuit occasio. Hinc fatum est, ut ante Unum', et quod eXCurrit, anNJam speciminis inauguralis de instrumento vocis amphibiorum, Cuius animalium classis genera et species tunc temporis in Museo Zoologico luStrabam, scribendi consilium cesperim; quod quidem Ill. praeceptor, pro insigni Scientiariam ac praecipue Zootomine amore, non solum non improbaVit, sed, ut omnes ad laborem perficiendum intenderem vires, est adhortatus. Quum autem ea me teneret opinio, qui de amplii biorum Iarynge agere vellet, cognitas habere debere primarias saltem mammatium aviumque laryngum formas; assumta praeclara Dissertatione Wolffi, postea laudanda, IarJnges, vel recentes, Vel in Mus eo gootomico in spiritu vini SerVatOS, Cultro subiicere incepi. institutis autem ViX nonnullis dis qui si tionibus ad eam sum adductus sententiam, in iiS animali Um, quae uberibus pullos suos alunt, eorum dissectionem longe abesse, quin Viri excercitati indagationibus, nedum artis parum eXperti Studio possit

12쪽

absolvi. Mutato itaque consilio eos mammatium larynges, quibus Mus eum anatomicum post Dissertationem a Wolfi 1O Scriptam est ditatum, Pertra Ctare ConStilla imUS, AC QUOSCunque eortam Comprehendere potuimus eXamini subiecimus. Ipso labore occupati et quae illius descriptionibus addi possent reperiri, et, Si Singillos Omnes eadem qua VPol vis dilig0ntia describeremus, nos non disSertationem, Sed Volumen scribere Coactos fore, intelleXimias. Quare, Praemi SSI breVi an atomiae vocis organi historia, tantummodo de Quadria mala oriam Specieriam quarundam,

porro do Pt0ropodis Vampiri et Tapiri americani Iaryngo effusius di

cere set sub finem libelli de Proxentu Caria lagitium Cunei formitam S. WriS-hergianarum in plurimis mammatibus, et de inVentu propriarum Cartilaginum in nonnullis eorum Speciebus tractatus adiicere, Commode Vi Sumost. Quod ad ordinem in partibus singulis illustrandis, paucis mutatis, olimium sumus secuti. Unde accidat, Ut animalia, quae hoc illove peculiari vocis instrumento descripto gaudent, hanc illamve Vocem edero possint, rem eXplicatu diffspillimam, Omittere Potius, quam Iuni S Opinio nibus prolatis tractare, Sallu S duXimUS. Tali modo comparata, Lector benevole, prima accipe animalium dissectionis tentamina, in quibus legendis, ut recorderis verborum CiCeronis: Philipp. XJ a.) ,, Cuiusvis hominis est errare, nullius, nisi inSipien- liS, PerSeverare in errores , Te etiam atque etiam rogatum velim. Vale.

13쪽

Brevis historia anatomiae laryngi S mammatium.

Animalium vocis instrumenti, cui vulgo Iaryngis nomen tribui solet, quod optime derivari videtur a- clamo) 1 , dissectio diu neglecta iacuit. Hippocrates Iaryngem non Commemorat, CPigio itidem Vero perbene Tovit. Ω) Aristoteles 3 eum a trachea non diver- , SI HM Statia isse videtur, etsi ipse, sicuti etiam Erasistratus 4 , epigio itidem Hon ignoraverit et de eius usu recentiorum nonnullis multo melius iudicaverit. Nec etiam praeter epigi Otti dem et a Speram arteriam alias partes in eo, quo respiramus, itinere discernunt Cicero 5 ,

Celsus 6 , Ρlinius et Rufus Ephesius 8 . Primum accuratiorem laryragis deScriptiora em CSCriptoribus antiquis, qui ad Nostra pervenere tempora, in Galeno 9 reperimus. Elic quidem l . L C. XIII Iaryngem, quem et bronchi caput haud incommode vocat, e tribus cartilagini-BUS CON Stare profe88us est, sciliCet e magno anteriore, quam et appellat,1 Qui plures radices vocis Iarynx scire cupiat, adeat II. Fabricium ab Aquap. de Iarynge vocis instru- merito. Cap. I. cf. Opp. onari. ed. Bolin. Lips. 1687. fol. 2) Epiglottis ab eo 'o in Lib. do corde ed. Foelis. Sec t. III. p. 5 . et in Lib. Ur borum I. appellatur.3 L. I. c. 18. in ed. Vett., sec. Schneideri C. 13. 4 Exasistratum epigio itidem μεταυλον vocasse refert Plato. Lib. VII. Sympos . p. 698. 5b Hic enim, in universum hominis structuram describens, De Nat. D eor. II. 54.b epigio itidem asperae

artextae OpeYculum nominat.

6) De Medicina. Lib. IV. C. 1.7) IIist. Nat. XI. c. LXVI. ed. Harduinus.)8 De appellatione partium corporis humani in Medicae artis principibus ed. Stephan. p. 103 et 1169 -L. VII. c. Al. sqq. et in tractatu de organi vocis dissectione in ed. Chari. T. IV.

14쪽

Secunda χονδρος) et tertia, quam et arytaen Oideam ἀρυτα ι σιγη dicit, quam Vi 8, partem tantummodo ei HS SUPeriorem cum άρυτα εια comparari posse, adiiciat. Habuit autem Galenus, ut ex loco laudato patet, Cartilagines arytaeno ideas pro una, atque ei cartilagini, quam hodie crico ideam appellamus, nomen Proprium nondum tribuit, Sed, sicuti modo e Xposuimu8, Secundam cartilaginem nuncupat. PO8t Galenum usque ad Hieronymum Fabricium ab Aqua pendente, qui cartilaginem crico ideam in nominatam dixit et de larynge nonnullorum

animalium Κ qui, Simiae cuiusdam caudatae, ovis, Bovis et Porci), additis iconibus sat rudibus, egit 1 , nihil novi in illius instrumenti dissectione prolatum est. Discipulus eius I. Casserius Placentinus p) Bovis, Canis, Felis, Leporis, Μuris, Capreoli, Equi larynges descripsit et iconibus haud sperneiadis illustravit. Serius Gochel 3 , Heris sani q) Ballantus

Caietanus et Uttinus 5 pauca ad anatomiam vocis instrumenti contulere. Steller 6) brevissime de larynge Phocae Ursinae, Tricheci Matiati et Lutrae marinae disseruit. Nonnullae haud minoris momenti de mamma lium larynge ob Servationes, magna e X parte a. P. Cam Pero factae, sunt in Dissertatione Bu8chii P), quam qUod ipse non conferre, sed tantummodo ex Halleri Bibliotheca anatomica Tom. II. 674 75 tibi, quae continet, paucis comprehensa leguntur, eius notitiam acquirere potueram, doleo. Inter alia, quae ad rem no Stram non Pertinent, Camperum a. 1267. iaria cartilagine 8 Proprias in membrana, quae ab epigio itide ad arylaetio i- dearum cartilaginum capitiata e X panditur, in Ursu, Cane, Vulpe, Talpa invenisse, relatum legitur. Sunt autem hae cartilagines eaedam, quas Wrisberg 3 in homine etiam loco eodem reperit qua8que sub clanei formium nomine varii auctores describunt.

P. S. Palla 3 9) de trachea et larynge Antilopes Salgae egit, ADtilopes gutturo saelaryngem delinea vit et illustravit, et Ursi maritii et Viverrae Iutreolae Obiter descrip sit. Anno 1779. Vicq d'AZyr de vocis instrumentis in variis animalium classibus tractatum composuit 1 ob in eoque de larynge Cynocephali Maimonis, Cercopitheci Monae, aethio

pis Τ Μangabey , Simiae cuiusdam Americanae, quam te Satou gris Cebus cap ucina Τ vocat,

1) H. Fabri citis ab Aqua pendente. l. l. cap. Sqq. 2) J. Casserit Placentini de vocis organis his t. anat. etc. Ferrariae 1600. fol. 3) De voce animalium Misceli. Acad. Nat. Cur. Dec. 2. A. 5.4) Memo ires de Pa Cademi e royal des sciences de Paris 1753.5) Commentar. Bononienses. T. VI. c. 6. p. 50.6) Beschreibung Von soti derba reii Meerthiereti. Halle 1753. 8.7) J. Μ. Busch tractatus de mechanismo organi vocis . Groningae 1770. 4.8) Primae lineae physiologiae anci. A. de Ualter ed. Wrisberg. Gottingae MDCCLXXX. 8. P. 157. n. 83.9) Spicilegia κο Ol. etc. Fascicul. XII. Berotini 1777. p. 43 - 44. et Fas c. XIII. p. 23 et 51.10 De la structure des organes, qui servetit a la formation de la voix et c. in Mem. de I'acad. royal d. sciences de Paris 1779.

15쪽

Mycetum et nonnullorum aliorum mamma lium, figuris minus bonis additis, obiter dixit. Gerardus Blasius librum 1 animalium variorum anatomiam continentem magnaque i Conum copia explicantem edidit, in quo Canis familiaris, Felis cati, F. leonis, Leporis timidi, Cynocephali Maimonis et Suis Scrofae Iarytiges descripti et depicti conspiciuntur. Inter figuras, honis Non annumerandas, imagine8 Canis familiaris laryngem referentes excellunt. P. Cam- per Cervi tarandi, Cynocephali Sphingis, Simiae cuiusdam caudatae nigrae, quam e Suri Idam

accepit, Mycetis seniculi, Atelis panisci, Cebi Appellae et Simiae Satyri describit; S. Satyri

Nycetis seniculi et Cervi tarandi autem iconibus insimul illustrat. Seriore tempore in libro, quem de Elephante asiatico 3 composuit, de huius laryrage obiter locutus est eumque imagine exprimendum curavit. Eodem fere tempore Lud wig 4 Inui Sylvani vocis organon depin Xit. De Paucorum mamma lium vocis instrumento brevissimas explicationes Ill. Blumen bach 5 dedit opus Cuvieri Ill. praelectiones continens 6 eodem anno apparuit, quo in libro Permultorum animalium laryn ges brevi ter descriptos e 88e vix commemorare necessarium e St, quum in omnium manibu S teratur. Nec etiam Ill. Alex. de Humboldi, ex longissimo periculisque plera o itinere reduX, qHae in Peregrinis observaverat animalibus, in publicum mittere defuit et inter alia Sicari grana tensis, Simiae Oedipi et seniculi vocis instrumenta, quae de S Criberentur digri a censuit. HyaeNae striatae laryngem Rei man 8 pertractavit. Quum autem fere

omne S, quo S nomina Vimus, aut Ortim, Singulas solum huius illiusve animalium speciei laryngis partes, quae Primo intuitu in oculos inciderent, e . c. Saccos aerophoro S Simiarum, de Scrip SC-rint, duce Ill. Rudo Iphi, Cel. Wolff larynges mamma lium quoscunque sibi comparare potuit

et eos praecipue, qui tunc tu Mus eo an atomico Universitatis servabantur, describendi et, 'lia aede laryngis anatomia dispersa leguratur apud varios auctores, colligendi in Se Su Scepit Degotium dissertationemque 9 et descriptionibus, et praecipue tabulis aeri incisis nitidissimis, eorum laryngum, quos ipse dis qui Sivit, et qui vel prorsus nondum depicti vel male exhibiti

1) Anato me animalium Ams telo dami 1781. 4. c. tabulis. 2) Naturgeschichte des Orang-Utang v. Herbeli. J Diisset dors 1791. 4.3 Description d 'uri Elephant male par P. Camper a Paris 1802. fol. c. fg p. 47. Tab. XII. fg. 2, 3.4) Grundriss d. Naturgeschichte d. Mens chen species. Leip g. 1796. 8. p 308 et 309. T. I. II. 5) Handbuch der vergloichetiden Anatomi e m. Κps. Gottingen 1805. 8. Abs chri. XV. p. 274. 6 Leqons d anatomio compare e de G. Cuvier. etc. pax Dum erit Tom. V. a Paris An. XIV. 1805. 8.Ueberseteti Von J. F. Mechel. LpZ. 1810. 8. Tom. IV. 74 Recueil d'observations de Zoologie et d Anatomio comparee etc. a Paris XIII. 1805. fol. Prem. I ivrai son. Ρl. III. No. Vll. organa vocis Sciuri gratia tensis No. Vid. S. Oedipi, Pl. IV. N. IX. S. seniculi

exhibet.

M Spicilegium observ. de Hyaena. Berotini. 1811 4.9) Dissertatio an atomica de organo vocis Mammatium auci. A. Wolsi. praes. Rudolphi) Berotini 1812. 4.

c. IV. Tab. aeri incisis.

16쪽

erant, imagines proponentibus, insignem composuit. Larynges vero, qUos ipse descripsit et ex parte depinxit, sunt hi: Simiae Cercopithesi Sabeae p. 1. Tab. II. f. 11. 12.), Mustelae

Quod ad vocis instria menti historiam, in qua apud Wolssium veterum Scriptorum loci et Blasii, Ut tini, Stelleri et Gochelii animadver8iones non Commemorantur, haec quidem suta ficiant, compendia enim an atomica, qUae 8 Olum humanum laryragem Pertra Ctant, allegare, vel libros de Zootomia exaratos aliena tantum repetentes afferre, nimis longum esset.

CAPUT L.

De Quadrum anorum quorundam Iarynge. Sectio I.

De larynge eorum, quae Catarrhina dicuntur.

Quum in laryngis anatomiae historia nomina Quadrumanorum, quorum vocis organaiana sint incisa, modo indicaremus, iis omissis, quae in 'uvieri libro notissimo reperiuntur, ad ipsos Iarynges describendos transire possumus, addentes tantummodo, qui, qua8nam Quadrumanorum Species veteres dissecuerint, edoceri velit, conferre posse Camperum Naturgesch. des Orang-Utang etc. p. 111. et H. Lichte118 te in Comment. de Simiis veterum . ipsas vero de8criptiones paucis absolvere possumus, tum quia species, quas Perquirere nobis coratigit, laryngem ostendunt invicem simillimum , tum quia ab humano parum recedit.

17쪽

De laryngu Simiae Cynomolgi, Sphingiolae, ursinae, Maimonis, Sphilagis,

Cartilago crico idea. Quod ad formam humanae similis. In nominatis specie hia' omnibus in pariete posteriore adest crista, quam iam Galenus observavit cf. De Vocis instrumenti dis s. c. 7.) cuique musculi affigiantur. Cartilago thyreo idea. Descriptio a Wolssio l. l. p. a.) de C. thyreo idea

S. Sabeae data in universiam etiam ad thyreo ideam eariam, qUas comparaVimus, SP CCterlam quadrat. Quae autem differentiae palma res Simiarum ad O mira alarum C. thyre Oideam Chalii

humana conferenti se se obtulerunt fere hae esse videntur: 1 Loco excisurae hili) adest Proce88us, qui secundum Specierum magNitudinem variat. Huic quidem processui illius sacci, inter cartilaginem thyreo ideam et os hyoides siti, quem Camper, Vicq d'AZyr aliique anatomici, utpote in plurimis Sinaiis reperti, commemorant, quemque in o mTibus Catarrhinis laridatis pariter vidimus, pars inferior affigitur. Num fortasse illae specie 8, qUae SACCo Carerat, etiam hoc processu sunt destitutae Τ) In motibus autem quibusdam laryngis et ossis hyoidis Proce SSUS ad Saccum Comprimendum conferre potest. Etenim, si Os hyoides deprimitur et Iaryn X tollitur, ad os hyoides accedere eoque saccum comprimere debet. - Ω) Scuta cartilaginis thyreoidis non acuto, sed obiraso aragulo coniunguntur atque in laterali superficie TDai Plana, Sed conveXa magis et rotundata apparent. - 3) Linea Obliqua in S. Maimone et Cynomolgo nulla. 4) Margo inferior non Semper eodem modo est eXCi Su8, qtao in homine, 8 e vix excisum in Maimone et Cynomolgo, paululum excisum in S. Sabaea atque Mona, magis vero adhuc, ita ut fere triangularis excisura appareat, in S. Ursina, Sphingiola et Sphinge se Praebet. Cartilagines arytaeno ideae humanis simillimae. Cartilagines Santorini magnae, Uncatae, apice Pariam ob tu Satae, Cum arytaenoideis, Non autem, ut in Platyrrhinis, apicibus suis invicem coalitae reperiuntur. Cartilagines cunei formes seu r i sb e r g i a n a e prope locum, Ubi ligamenta

vocalia 8uperiora se cartilaginibus arytaeno id eis adnectunt, ex ipsis ligamentis modo nominatis Originem trahentes, magnae, fere 1 - Ω ab arytaeno id eis remotae, in ligamento arytae no ideo in epigi otii Co curvatae adscendunt Striamque Parum arcuatam in laryngis cavitatem ci infra imminentem et tuberculum, quod marginem ligamenti nominati liberum eXcedit, proficiunt. Ibo gitudo earum Circa - 40 adae litat. I

1 Tanto igitur, quum in Sinaiis cartilagines cunei formes ambitu gaudeant, in hominibus autem Saepius etiam deficiant, cartilagines Wris bergianas s. cunei formes humanas solummodo pro rudimentis, de Partibus in Simiis aliisque mammatibus magis excultis monetatibus, habemus.

18쪽

Cavum laryngis seu sinus, sicuti etiam Bima glottidis et , ut in homine.

2 Voci γλωττις varii autores ara atomici varium subesse Voluere sensum, quam ob rem pluribus forsantia irit ingratam, ad Tem autem, ut nobis saltem videtur, necessarium, erit de huius vocis significatione inqMisivisse. Γλωτ 5 s. γλωσσις a γλωττα linguaJ descendit, Vel potius alia tantummodo formaliti ius Ce vocabuli esse videtur, sensa translato vero significat: das Maiadstitch eines Blascinstrumentes,

ut postea monstrabimus, Non sicuti Driberg: Auffclitus se tiber die Musili dex Gri echen, Lpκ. 1819. p. 39. vult D lati einer Flo te durch dessen Ersci 1 litterung der Ton hervorgebrachi Hurde. Primum enim non tibiis solis, sed etiam tubis tribuebatur cf Alechann. v et t. p. 171. et 127. et Mus grau ad Eurip. Orestem p. 147., deinde minus ad laminam quadrarent, quae in Luciarii Hermotimo DLuciani opp. ed. Hem stertatis ius T. I. p. 739 etc. J leguntur: etc., denique Iaryrigis ligula, quam tamen tibiae ligulae similem dicit Galen. l. I., cum tibiae ligula nullam tunc haberet similitudinem. Γλωττις igitur multo Melius a Schneidero vertitur Gri echis cl1 - De uis clies W0rterbuchJ per Mund stach eiti ex

Flo te, etsi et hic Mem acu tetigisse nondum videtur, quum potius vertendum sit: Mundstuck eines Elas- instrumentes. Qui plara scire cupiat de voce γλωττις evolvat Polluc. OnomastiCOH. ed Hem stertius. II

108 et IV. 70. Schol. ad Aristophan. ACharn. 681. Hesychii LuXic. Stephani Thesaur. gr. ling. Londini 1816 sqq. fol. Plirynichi Eclog. eta ed. Lobeck. p. 229. Jacobs Antilol. 12. 126. Schol. Pind. 'Ο. 544. Francis c. Blanchini dis s. de tribus generibus instrumentorum Musicae veterum Romae MDCCXLII. p. 17. et Bartholin. de Tibiis p. 61. - P. Camper t. l. p. 157. sub glottide apud Galenum l. I. intelligero vult epigio itidem. l ΙHildebrandi Lehrbuch der Anatomi e des Mens clien. 3 Dd. 390J vocem γλωττις

sensu proprio tibiae Val iam significare censer. Hoc vero partim ob argumenta allata, partim eam ob causam, quod veteres tibiarum valvulas proprio nomine, βομβυκα/ν, designarunt cs. Eorkel Aligem.

Gegchichte der Alus ih Leipa. 1784. 4. I. g. 161.J probari nequit. Pagina 359. I. I. Hill debrandi glottidem apud Galerium Camperiam , ut Videtur, sequutusJ idem quod epiglottis significare profert. In Castelli

Lexico medico et in Supplementis ad Schneideri LeXicon graeco - germanicum γλωττις rima voci modulandae accommoda dicitur. In omΠibus, quos contulimus, libris, qui recentioribus et Yecentissimis temporibus de anatomia sunt compositi, sub voce glottis sive rima glottidis ea Iaryngis rima intelligitur, quae in cavo eius inter ligametata thyre O-arytaeno idea inferiora in Conspectum prodit; quae autem vocis γλωττις notio ueque ad Galeni atque Oribasii locos mox laudandos quadrat, neque a laryngis structuram accuratius considerante admitti potest. Galenus Lib. VII. C. Xlli. ex ed.

Charier. T. IV. p. 464. eX ed. ΚMhia in Medicor. graec. opp. V ol. in . p. 560 sqq. sere haec habet: Estiti spatio laryngis interno την quod intus et foras fertur spiritus, corpus quoddam positum τετο κται τι) simile linguae alicuius fistulae, quod linguam et lingulam Iaryngis

Voco ο δη γλωττιγα τε και γλωσσαν Δομα ζω λαρυγγος cuius partes dextrae et sinistrae in idem coeunt, adeo ut sibi ipsis incidant exacte qtie meatum sc. laryngis) Claudant. τοι το τεκ των ων ούς αλληλως και κλειςΘαι τον πορον in seqtientibus glottidi etiam orificium tribuit, quod labiis admotis claudi possit -- sc. τοι πλαγια και το της γλωττιγος ἁνοιγνυσι et Daturam sapientem in utraque ligniae parte foramen unum fecisse eique apposuisse Ventriculum addit. τρημα- μεζος της γλωττιδος έν έργοισα χεν η υπογειση τω κοιλιαν ένδον ου qui, scilicet ventriculis aere impleri et in ipsa glottide πληρα γεισα ν δε πνευματος ἐν τη γλωττ=l του λαρυγγος κοιλιω, o conspici possit. Eadem fece verba apud Oribasium in Anatu me e Galeno sed . Dundas s. p. 63. sqq.) legunt rix. E locis modo allatis vero glottidem apud Galenum partem in laryngis spatio interno Obviam την ἐνδον quae ximam frimam glottidis in efformat, et Ventriculis κοιλια

19쪽

Ligamenta tity r e O-a ry t a en o i d e a Superiora magis arctuala, praesertim in medio in angulum acutiorem connivent. Inferiora fere ut in hominibus formata, sodpaululum latiora apparent anguloque magi S acuto Se Se coniungentes, Priusquam convenitarit,

versus epigio itidem ascendunt. Siapra locum, in quo ligamenta vo Calia superiora conni Uerat, sulcus longitudinalis incipit, qui in aperturam sacci supra memorati ducit, ut nobis quidem videtur, in Iaryngis structura consideranda haud prorsus Tegligendus, quum e. c. in S. Sphin-giola fere sit profundu8.

Epiglottis apice e marginata profundissime quidem in S. Sphingiola , humanae haud

dissimilis, apertura illius 8a CCi est perforata. Tracti ea ex annulis non clausis pariter efficitur, interstitium tamen, quod inter annulos eius invenis, minus esse Videtur. - S. Sphingiola 29, S. Sabaea 23, S. Maimon 23, S. Cynomolgus 26, Ursina 22 an Aulos ostendit. Ceteroquin annia loriam Trimerum variare in singulis speciebus notandum est, interdum enim annuli dUO in Unum concrescunt, interdum unus in duos dividitur. Os hyoides 1 fere humaraum, Corpus autem eius e margine anteriore inferiore in

omnibus illis speciebus processum validissimum, Q et ultra longum in S. Mai moti elongissimum , triquetrum, apice e marginatum Vel ut in S. Sabae ad furcatum, intus excava

tum emittit, cui saccus Supra memoratu S adnectitur.

gaudeat, et eam quidem, quae et intex ligamenta vocalia superiora et inferiora, non inter sola inferiora, in conspectum prodit, quam Teceritiores solummodo Timam glottidis vocatit, esse sequitur. Itaque apud Galenum et Oribasium non Stimirari tete, sed Stim ritet entheil oder Stimuirit gen-Lorper des Kelithopias vertendum est. Simili ratione etiam Galeni locum H. Fabricius ab Aquapendente opp. omia. ed. Doliti Lips. 1687. sol. p. 268 et discipulus eius Casp. Hossmann Commentar in Galen. de Usu pari. Lib. Vll. c. XII.) etaplicant, quamvis Hora totum sensum hausisse Videntur, quum serius glottidem cum rima glottidis iterum confundarit, Quam ob rem inter rimam glottidis et ipsam glottidem discernero atque simili modo, quo Galenta S ita tamen ut ximam glottidis tantummodo syatium Vocemus, quod inter ligamenta vocalia inferiora est laryngis cavitatem, aperturam Iaryrigis externam, spatium internum η ενδος Galeti), quod brevitatis causa sinum appellemus, sequuti Casp. Eariliolin AnatOm. L. t l. c. Xl., et apertu Tam internam sive rimam glottidis statuentes, dividere, haud

incongruum Videtur.

1) Ο, hyoides in homine quidem et animalium plurimis sensu stri Ctiori vocis instrumentis adnumerari Hon potest, in Simiis autem vel saccos condit ad vocem moderandam inservientes, vel ipsum Pecta-liarem ostendens structuram, ut in Mycetibus, cavitatis sive bullae a es oriantis sanctiones exhibet.

20쪽

- 12Soctio II .

De larynge eorum, quae Platyrrhina dicuntur.

Huius quidem descriptio, ob diversam in variis eorum generibus struCtiaram, ob formationem ab hominis Iarynge multo magis atque in Catarrhinis reCedentem, et ob toros larynges apud Zootomicos aiatores ex hoc Simiarum ordine nondum descriptos, multo longior esse debebit. Singulorum autem generum laryngem ita illustremus, ut ab eo, quod Catarhinis similiorem se praebet, incipiatur.

g. 1.

Do C tibi Fatu olli set Capucinae Iarynge.

Plura vocis instrumentorum Cebi Fatuelli et Capucinae specimina, quae dissecandici comparandi Nobis fuit occasio, haec ostenderurit. C. crico idea a Catarrhinorum vix recedit. C. thyre Oidea. Scuta et eorum superficies ut in Catarrhinis. Margo superior medio excisus, ut in homine, non, ut in Catarrhinis, processu instructus est. Excisurae hilo ligam. thyreo - epigi Otticum affigitur. Margo inferior fere ut in homine, media tamen eius Pars magis prominet. Proceε Sus ViX recedunt, superiores tamen breviores, inferiores longio-giores videntiar. C. a ry t a e n o i d ea e ut in Catarrhinis se ostendunt. C. Santorini magnae, compressae, Uncatae, recurvatae, non Solum cum Cartilaginibus arytaeno id eis, quibus insident, sed etiam apicibus suis invicem coalitae apparent. C. cunei formes. Earum locum in quovis latere massa tendinoso - cartilaginosa obtinet, fere eandem formam curvaturam, originem et fUuctiora es eXhibeUS , quam Cart. cuis Dei formes Catarrhinorum. Inter ipsas autem massas, quas, etsi materia, e qua formatae 8unt, differaDt, cari. cuneiformes appellemus, atque cari. arytaenoideas pari modo spatium ligamento Sa massa eXpletum remanet. Praeterea vero inter haSCe cari. cunei formes atque epi-glottidem in ligamento arytaenoideo - epiglottico) in quovis latere massa e Simili materia effecta, e ligam. Vocali Superiore Veniens, adscendit atque, dum formam cartilaginum cuneiforiamium fere aemulatur, in Parte sta periore in duos Processus dividitur, quorum alter maior , versus cartilaginem cunei formem recurvatus, εe cum ea coniungit; alter autem minor , versus

SEARCH

MENU NAVIGATION