Paralipomena rerum cypriarum [microform]

11쪽

Quum multae res, quae ad Cypri insulae deScriptionem pertinent, nequaquam satis adhue contestatae sint atque explicatae, tum fluviorum montiumque situs ampli simam suppeditat dubitandi et disceptandi materiam. Et in fluviorum quidem mentione quid Engelii cura reliquum secerit, ex iis, quae de Setracho expedivimus pis Crit. p. XXVII sq. et hilol. XXXII p. 22 sqq. satis apparet; nunc duorum memoriam promontoriorum subtiliore disputatione, qua ad emendandos aliquot veterum scriptorum locos non dubie profici videatur, licet instaurare. Dinare tum promontorii nomen circumfertur doctorum hominum sermone a Meursi aetate Cypr. I. 28 p. 7 usque ad Engelium I p. 89 es Baehr. Herod. V. 108 p. 2l pervagato. Nimirum satis certo auetore isti sibi stare videntur linio Nat. Hist. V. 3l 25 129 p. 38 Sili.): Huius longitudinem inter duo promontoria Dinare tum et Acamanta, quod est ad oceasum, Artemidorus CLXI D, imosthenes CC prodidit). Quam auctoritatem vacillare vel iacere potius perspicitur vel hoc argumento, quod eorum, quae inter libros discrepant, contentione facta hoc emergit atque apparet post litteras Dei et inter se permixtas quo quidem errore nullum a librariis equentius admissum esse nemo ignorat accidisse, ut per hos deinceps gradus es Didas et

12쪽

. . . , λ

id ei clinans aris. ), Dinas et Riccard Vatici, quos libros iam sequutus est Silligius), Dinaret Paris. l.), Dinare tum et sed Dalec. Brot. descisceretur ab eo,

quod verum erat: inter duo promontoria Clidas et Acamanta. M Ma enim non insularum modo, sed promontorii nomen fuisse, id quod ignorat Engelius i. d. not. 18, manifestis testimoniis Herodoti V. 108 περιεπλωον την κραν, es καλέονται Κληὶ ἴδες τῆς Κυπρου et Hesychii p. 273 Αλεἶδες κρα τῆς Κυπρου es. Plin. l. d. 130: quattuor insulae ante promontorium ex adverso Suriae Clides μ, ubi promontorium Boo o Dotia dici opinatur Baehrius i. d. compertum attulerunt Meursius I. 27, 3 et esselingius Simson. Chron. p. 1330. Praeclare autem nostrae sententiae suffragantur, qui iisdem nominibus insulae longitudinem definiverunt, Strabo XIV. p. 682:

αρκτων προς μεσομβρia αποδέδωσιν, πῖ δεροκηπIa - ori, εἶδας et Agathemerus Geo . I. p. 186, quem neglexit Meursius I. b. p. 14 uor Νυριίνδρου ἐπὶ κλεῖδας πρου Taesa υ, επὶ κ μαντα Το ἀκρωτλγρloa Graδια IT . Ceterum non temere interpreter an ad expromendum istud commentum Dina re tum valuerit recordatio eius loci, quem Salamini sive Constantiae proximum Λιa- νευτήριον appellatum fuisse testatur Polybius in Vita Epiphanti Τ ΙΙ. p. 365. B. 378. A. Meurs. I. 21 p. 61. Quod vocabulum eiusdem fere generis videtur esse atque Τρο-Iοδον ορος et Βουκαο ορος, quae nomina in Dionys Byg. Append. p. 124 escher. consignata reperio.

II. Iam de Caturi carmine XXXVI. 12: Quae sanctum Idalium Urio Sque apertos Quaeque Ancona Cnidumque arundinosam Colis dicere aggredior. De quo loco insigniter controverso postquam nihil quidquam expedivit Schwabius, nos examinatis caligeri ein siique et ossi sententiis, qua iam VHckenarius heocr. Adon. 100 p. 391 B improbandas esse significavit, in alia omnia discedendum esse rati difficultatis eximendae copiam intelleximus suppeditari subtiliore eorum, quae libris discrepant, pervestigatione. Et iis quidem, qui riosque pertoe proposuerunt, quod Marullo vide perplacuisse pigr. II. p. 35 ed Spir. Cum per Idalium Cytheraque alta ut Colchos Amathuntave riosque xerces melle levis choreas. III p. 61 4 qui Memphin puer Aeriosque Temperas colles et amoena

13쪽

Cypri Rura. Hymn. p. 118: iunctis vehitur columbis eriosque alto et opima Cypri empla revisens', vel idcirco, quod embi sententiae Achill Stat p. 183 es

μaoθη που ἀερια, commemoratione idonea exeusatio quaeri potest, tutius sui in eam pariem, quo et Lycophronis 1333 ducunt codices aris. F et Casan. Ἐριὰ Ορδις Ρa Rehd os en Anab V. 6, 9 Irotu add. iiii N. Η ΙΙΙ 5, T. Iria. Rico. aris. 4.Τria es Catuli codd. utri os et ea res non perplexe dirigit, quod Catullum locos Argonautarum sabulis celebratos Bithynico itinere penitus cognito habuis8e cimus, quam in eam, cui animum intendit Achilles Statius, speetantibus Iridis fluvii nomen in hunc modum restituere: Iriosque Iridosque es. Conieet nostr Sta I. p. l60)apertum os sui apertum stagnum, lacum legimus apud vienum D. O. 1069.1ITT), quum praesertim ne Colchorum mentionem spreverit Marullus ii rationibus, quas protulit Is Vossius, commendabilem et Valerii Flacci IV. 600 testimonium: .Quid memorem, quas Iris aquas, quas torqueat Ancon es Apoll Rhod. IL 369 sq. valde congruere videatur. Verum haec in nullo discrimine ipsi ponimus; nam istud eri os etiam levioris fidei est, quam alterum, quo olim Meursius I. 8 p. 23 11 9. 3T, OS Meu Sium Heinsius et, ne omnes recenseam, Lachmannus aliptiusque et eorum adstipulator Schwabius acquieverunt urios. Quod nihil aliud esse, quam rio R, quod apud Iulium aridem pit. Val. Max. I. b. ext 4 p. 3ud 24 pro Titi Hii ruit inVenitur: yriorum, declarat Nestor, seriptor nequaquam ad omnes partes inutilis, a quo ter hoc proditum esse Thuriosque Vocab. p. XIV vers. C vers CXXXXIV vers. ἡ quae caeruleo, Idalium Thuriosque aperios, Cnidumque arenosam ' omnibus adhue incompertum est. Indidem intelligitur in libris Sangerni et Dat , qui praebent utriosque, praepostere litteranio positam esse sic enim Turinum invenimus in odieibus Suetonii Aug. 3. Turrios, Turos in Hari Oxonn. Portun Livii X. 2, 1.

Tyrii in Bern Ald Val uax. l. d. et Leid. lin. N. II. III. 10, 5 s. loc paulo inserius affer Nisi quis errorem illum ex hae seribendi ratione idali utriosque manasse malit credere. Iam quum et idem illud Tyrio in Rioe Ρlin. IV. 5 7 Τhyrio aris 4 pro Tliryon scriptum extet et apud Martialem IV. 8, 5 his variatum sit thynni codd. plurim thiri tiri Wolsenbb. trant Gud aededatque illud uiuosque, quod e Catulli codice Hamb. enotatum posteriore parte syllabam refert es Liv. XXXII. 36, 3 Gaerin. Torvum), hronium autem apud Livium XXXV. 37, in ead 2 in trionium, in Bamb. in Thryonium verterit, XXXV. 20, 5 in Lov. in torum, in oss. in horum, quod ipsum saepius in locum vocis thronum suffeetum es8e testantur Oudendorpius Suet Aug. 70 p. 28 et Burmannus Anth. Lat. ΙΙ. 138 8 p. 322, non obseuris indiciis

14쪽

emergit nomen Tronos quemadmodum apud Hesychium ΙΙ. p. 1423 est ρον - θρονα, quod misit Engelius I. p. 575. cf. Liv. l. d.), lir Onos: Quae sanctum Idalium Thronosque apertos Quaeque ne in colis). Quo tomine Cypti insulae promontorium Ammochosio urbi proximunt vocatum fuisse

χριμόχευστος et Strabo IV. p. 683 εἶτε MDotau χερρο ιυνώιον hic: ει τ' ἀπο Θρόνων στάλοι πτακοσιοι, quorum hunc Solum attulerunt Viri Docti Steph. Thes. IV. p. 427. B, utrumque Meursius I. 26 p. 7 et Engelius I. p. 99 sq. romontorium autem hic dici satis perspieu documento est ea ipsa vox, in qua explicanda nequidquam docti homines laboraruit parum redordati aperta acumina intelligi aeri exposita Barili Sat Theh. VII. 626 p. 744 et Erydeui ab Ovidi dici Fast. IV. TS patere velitis semper apertum ut Sunion expositum 563 s. hum. p. 276. Quare nolo Catullo adhibere Claudianum Nupt. Hon. 49 sq.: Mons latus oum Cypri praeruptus obumbrat . unc venti pulsare timent. quo ephyrium promontorium describi ut eursio Ι. 28. p. 7 assentiar, saei versus 61 rura Zephyro contenta colono', cuius versus nullam rationem habuit Engelius I. p. 8 cf. p. 156.136 sq. Olynalium montem templumque Veneris Acraeae signifieari arbitratus es Epist. Urit nostr li. XXXIIJ. Et haec quidem aliquanto probabilius argumentati videntur esse, quam Bergkius ea, quibus Philol. XXX. 9 682 docere studuit Catullo reddendum esse: Chytrο8que aperto8 . Ovidi autem Met X. 717: Cypron olorinis nondum pervenerat ali non incommode hoc insem: Chytron μ, quod quidem vocabulum singulari numero p0Si- tum a Ptolemaeo Groo Meurs. I. 9 p. 29 et Hierocle oo mess. Synecd. p. 707. Engel. I. p. 147 ne artaeus quident inter ea, quae loeorum Veneris saeri nobilium propria fuerunt, referre instituit Heroic. IV. p. Til: cernuntur Veneris delubra OVeri Sedibus trepidare Paphos. - Samos daliumque nemus Cyprusque Gnido8que. μΕece auteni lite copia iit subveniendi Hesychii loco niaxini ne u et prope deposito I. p. 173b:

Nam nec ο88iu et qui se orto rός proposuit, Faber opinion uni suarum dStipulatores habuerunt et invento Alberti θρανίτη u, quod Hemsterhusius et Tayloru consensu Suo firmarunt, ne r otio atisfactum esse voeis o iure oroa insolentia, ut ego ri,itror, ostensior merito negat Dindorfius Steph. Thes. IV. p. 427 3. Quid iam Schmidtius γis ad tantam audaciam prolapΝus est, ut Hesychium suspicaretur θ ρωνῖτις ε μ πολ ν)Per ρωπικο φόρτο interpretari. Quorum commetitorum comparatio ipsa Pom-

15쪽

mendabilem adit vel hano expediendi rationem, si quis animum indueat iriorent artem θρονέτις πρω hoc resarcire supplemento: Θρονοι τῆς Κυπρου Steriorem dicere Vertisse in reoroc, quum antea suisset ισέας, ut haec eius Ioel fiat renovatio Θρονοι τῆς ΚυπροW Κτησlaς Ctesiam enim on8tat περι ορων seripsiKRe. Quam Rententiam qui nos dicet protulisse aut experientes subtiliorem eoulta erutandi curam aut ludentes, arguet latentes habemus enim, quod liqueat. Nam qui eiu rei recordatus fuerit, quam a Pausania proditam V 22, 3 ν δὲ βαντις a ονμενη χωρα a ποδεσμα νaυτῆ Θροι ιον τῆς Θεσπρωτέως ν Ga n πεέρου ara a Moat via enarravit almerius Graec Ant. I. 3 l. p. 17l sacile concedet hae ad persuasionem apposite restitui:

Quod quidem nullo fit negotio nam et eius vitii, quo imminutuni est nomen εG- πρωτέ seu fortasse non deerit qui praeserat πιειρά τις), similitudo ernitur apud Livium VIII. 24,o: Thesprotius sinus.' Lov. 2 , prompti sinus et in eo Si phani Byta loco V. Γαλε-αι ao δὲ τον πρωτον , de quo vere nos lecti Crit. p. 19 absolvisse einekius iudicavit, et syllabas τος et τις parum differre docent choliastae Theocr. VIII. 72 et Themistoclis pist Q verba a Schaesero Greg. Cor. p. reparata. Θρονῖτις autem legitur apud Lycophronem 1 148 Θρονέτιδει Λοκρουν πυιales Steph. Byχ. p. 140, 15 est. Θρονέτης aro του Θρονιωτρὶς quae exempla ommemorarunt Viri Docti Steph. hes. I p. 27. A. Sed ne ab insulae Cypri memoria omnino recessisse videamur, licet adiicere Vati e Proverb. Append. ΙΙ. 30 p. 286 Sehou. Μάριμος araρχολὴν Πομπηἴου πιοτευθεὶς Κυπρον καὶ aod . . Cuius loci hane mutationem: Conon a mρα ab Appiano B Civ. V. 6 p. 799. Vol ΙΙ δι Δωρδω καὶ Κυρνον εχομενac Iro των IDμπ ἐου. 72. p. 807: ρχειν δὲ 2 ρδους καὶ Σικελia καὶ Κυρνου a ooων χλων εἶχεν

geri atque adeo edici in Ephem ad Res Gymn. pertin. 855 p. 21 diximus. Quo eodem modo apud Claudianum B. Get 218: inhospita Cyrni Saxa in omnibus codicibus insedit nomen Cypri. h. Unger.