De M. Tullii Ciceronis oratione Pro Flacco [microform]

161쪽

animadvertendum. Puto . Mium dicere, is muli ixia, quae in o Μιurua sutileta erat.' qua quum Ciceronis v his Plauu respmdeant, statu erui nopinor, in tutelis non Ireitimis res mulwriS .ma teipi usucapi potuisse si . Protereg, quidni in capio in . hujusmodi inelis vimissa suisset, i qum3 ejus generis tutores, ut testamenti faciendi aut res mancipi alien-di auctorea fierent, iusti cogi ρο-

162쪽

terpretes disseruissent non est quod hi M. Sin tim agam et Praesertim num rator noster menationem eius non faciat Sin autem causam quaeras, cur Cieero eam . . ἀ- 4 ludibriu

vineis nivisset ramo explicationem docia Garatae

163쪽

int ii, ni tintra viris probatam Missata Asoriam ure acta vis n. Videbatur diuina orator, . etiam a eius iam aetate, consa Teationis ritus se paenisti non stati et squod de Tiberii quidem minime v in dulcio his tem requoniam, trideruitur, se in. quian, quoniam ex uilitanis. - - ri

tinae eontra ae diem potu int uisium .e tu rartionem nullam non habiturus, aut matrii initum si haec ausa fuisset, cur Valeria e sarreatione in manum convenire non potuisset in Provincia contractum east obrisenentaritS in Busse, siquidem in reoram defensione ne minutissimas quidem res negligere solebat. Quod quum non eoisset, in

- Gai. I. . MI, . 1 gedia . e . alii emtionis d-que, quae quinta tot telebrari γ ret, idem docuit Ictus L IIa duo potissimumsuerae genera, alterum matriminui canna Iactum, impuris

164쪽

I. agi cuivis patebit. Loquitur. autem Eus Φει,-nsione, lintrini nisi causa laesuada ua. quam muli aestiis tantum sui iuris tutortam auctoris hi is, contrahi potuisset. Quid em si palae M lixat, quam in potestate haberet mino matriarionisum et Ieare voluerit . Nimir- ipso at Dau tore coemtionem' ponsa a re Pol iam videt turrin.

xerat Seholiastea Bob. Valeriam diem de liberatis luisse Flacci, quum lima haec oratione ingesntio luisse dicaturi inula Iuttur avias a L. Lnon est Patronorum sed, uti supra significavia laus agnatorum, Mibus XII. Tabb. intimis' lorum et edita es veniebant iri, quod voeabulam ωον ea, quo oratiae, saeHarime . utitur manifesto γαElerest evincit. De mulierum autem tutelativid. CI. et me sch. des simigctis Private bis

165쪽

Orestius ad h. I. adnotavit: In religioni offenderunt 'mestus, Beckius, iremius, ' Schuelgius qui conjectura, in quam incidit etiam Bremius. edidit oracioni, ingeniose, sed parum probabiliter . Moimus qui conjecit irae vel sibi m. e. in . . reKMone sua contra Latinitatem, ut interdum accidit Viro doctissimo Locum equidem sanum censeo. Resisse iudicis testis, apud Latinos nihil aliud est, nisi, ut nos Germani diei-mus, intima conscientia, jurejurando insuper constricis Sed huic quoque moderari, id est modum inliquem imponere potest et dignitam civis, et verecundi et vetustas familiaritas Romanorum en cloquor.' Verum haec interpretatio prorsus repugna iis, quae dieuntur i. m. o. IV. N Iratus dixit M. Lurco quod ut ipse aie-hath libertus erat ejus turpi iudicio condemnatus. Nihil dixit, suod laederet eum, riuum cumret: cmminebat ensin re A.' 'tenim si aureo religioni suam modum rimposuisset, non Prosecto

se ipse , ut secit, sustentasset, nsque, quum iFIRC-cuim laedere cuperet, metuisset, me quid lus minusve quam necesse esset, diceret rellii igitur explicatio sensum exhibet sta contrarium ei qui, ec nostra' opinio te. Ciesronis verbis

subesse debet. conjecit vir quidam 'larissimus,

166쪽

quem de hujus orationis locis corruptis diligenter consului, quique benevole, ut sciet, quac , in

mentem VenPrint, mecum communicavit, eo de

cit, inquam, egendum emo Maeua an me nem, quamguam Pro sua ignarate moderatum elis eatimomo dicendo religio um, tamen reuum Flacco fas Minatis , quae conjectura omnino mi hi arridet.

Becistonis arbiter C. Maeos a tia. Minus recte, ut opinor, Graevius, cui alii a sentiri videntur, deci onis arbitrum esstem e na- ωrtionis esse dixit quod eo magis miror, quod ipse sequentibus docuit, obswnatorem, quem ab arbitro orator noster probe distinguiti hujusmodi testem fuisse. Reete autem anuli explicaticinem accipi posse suspicor, reserum dicetius, qui in-tρ Andronem et Flaccum decidim et et latueret. Minime sane nego eo senem esse actionem, ut ipsa ciceronis verba, quemadmodum Graevius animadvertit, satis indidati si)r in transactionis arbitrum eum esse puto, cujus arbitrio, ut, qua-'

167쪽

Iem pactionem sim oporteat, ex fide bona decernat, partes rara actionem Permittant. a. 76 et T. D. Pr δυσω.

Haec verba Garaismo significam visa si gat, Ci'ceronem magnopere alaec judicibus Monfidisse, quod argumentum non leye raebem citat. -icandi, Flaccum Oat Antonium et Iegem Vatiniam accusatum fuisse, atque ita commodiorem sonditionem resectionis si x habuisse: sed vereor ut haec opinio alicujus pretii haberi possit. Obstare enim videntur me. m. MX-- LU. . quae . Ciceronem haud ita multum judicum erga FI*qcum benevolentiae tribuisse. manifesto ni IIor. evincunt. Ἀ haec Iec Vatinia vim suam in hoc judicium Fernuisae non Fidetur. Fingamus enim Antonium initio mensis anuarii accusatum suisse 2ὶ, Publiumque Vatinium, postquam reus

168쪽

ille laetus esset, legem Maa m statim pertulisse si . non tamen ante mendem Februarium Laelium in Asiam proficisci potuisse, quisquam, credo, di-eet in Septem igitur restant tantum menses, quihus crimen inquirere 6tuisset quorum unum las .men detrahit o. h.' o. IX. quod Maere arbitror ne tricesimo quidem die, quo Laelius ex Asia re

diisset, Flacci causam actam fuisse sal Cicero vero, quum in causa Verris C et X dies ad inquirendum in Sicilia postulaverat 4 , hoc ipsum tempus aetem perexiguam dixit 53 quamobrem ad minimum et L postulare ei licuisso suspi- m Quod si verum sit, Laelio profecto, minime restinanti νὶ multo plures, CCC ortasse CC oerxe et L dies in Asia inquirendi denegari non potuisse videntur in At sex tantum menses, si post legem Vatiniam Place nomen ab eo de, Iatum fuisse dicas, in inquisitionem impendero potuit. ' Itaque antes hanc legem alaccum 'reum Postulas videtur; ' neque inmerito cl: Ramito,

169쪽

nis verebatur ut, si contrarium admitteret, temporis spatio satis magno Laeli accusationem circum scriberet Verba autem Ciceronis supra apposita ita capienda esse opinor, ut eum, benevolentiae an i

tum iidicum captandae gratia, istam sibi de iis esse intem signiMare habemus.

170쪽

V . -

. . .

I. o. vero discedunt, qui cum innutio, Famesto aliisque orati pro Flacco α v. s. II v. uuisse ad Flaccum reserendum esse arbitrentur. II Verba distrausis partibua neque e capite VII. orat. pro Flacco m caput VI., ut Grono ius suspicatus est, intrusa videntur, neque in ipso capite VI pro glossa habenda sunt; nec tamen rellius recte eadem terpretatus e

In orati pro Fracco . XXV. I. 60 pro ex eaeibus, quod dedit Henri Stephanus, probantibus aratonio, undrico illaque, omnino degendum suspicor ex aedibus. IV.Ferarunt ambinus, quique cum hoc laesunt, Graevius, Ernestus, Beckius, Sehuelgius et rellius in orat. pro Flaoco α XXXII. I. verba Achaee in haeermutanda e M opinati.