De Plauto properante ad exemplar Epicharmi [microform] : commentatio ad Horat. lib. II. Epist. 1.V.58

발행: 1827년

분량: 18페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

non amicisum iudicio holus, ita stanili. O poterat aliter sentire, ut qui a mnasissurum Romae tum Athenis in convictu e contubmni hominum graecorum totu fuerat in gramis, meisquo studiis ingenium suum ad humanitatem, ad pulcri decorique aenaum et ad omnem literarum elegantiam finxerat atquct acuerat, ut In ejus mente insideret graecae sive potius niticae oeseos species, ad quam solam quum reserret,

quidquid latini ausi essent poetae, nec quenquam intor priscos IIo reperiret talem,

quesem ibi unimo finxerat exagitabat omnes, imuIque Eorum 1audator a et miratores.' Xeque nova ern censoria hae acerbitas, sed mor majorum concessa poetis et iam ab Aristophnne coeptu, quem morem secutus aevium caetit Ennius, Ennium Lucilius, Luellium eterosque omne Horatius olaninat in epistoIa ad Augustum scripta, sese non magis dspersa, quam seu tincta, sui temportu Romanos, Et si qui intor eo erant eritiei quod recentium poplamin incuriosi, Prissos Iogant, Priscos Pecton et quavia Iaude cumulent refer, quo inde a v. 50 quam speciosis nominibus opinionem suam Probare aliis satagant. Ennium, inquit, iterum quendam vocitant Homerem, a curam de aeterna ingenii cui gloria. Naevium itidem Peno recentem in omnium mentibus haererm clamant,

Singillarem expertus es normo Iaunus sit inIqvitalem, cui quum optandum esset,

ut pia et intogras haberet omnes corporis partes, Exorti sunt duo viri alioquin praestantissimi idemque in suo gonoro principes, quorum Iter ens imminuerist, alter detorqueret. Etenim quum Cicero prae ceteris urbanitatem Rermonis E etnietur, Vitaretque sedulo orba, quae proprium illum urbis gustum non haberent; viri auctoritas tantum valuit, ut plerosquo seriptores idem vocum domesticarum fastidium subiret, earumque ingens multitudo in scriptis usurpari desineret tandemque prorsus interiroi. Ita Ialinas Omnno essit sermoni, et e consortio hominum doctorum et elegantium rua delegatus paullatim obsolevit. Quanta in eo iactura laeta sit, docet a posetarum et glossographorum Iectio. Ut uno dolangar exempIo, in epiηtola ad Rottim, quae os ad Famil. IX, 5, Ermonem Iatinum Cicero peregrinitatem vocat in urbem infusam. Horatius autem ne urbanitatem quidem romannm poterat concoqucro, e detorquere eam ludebat ad alti eo a Iepore et peregrinas potius quam romanas dicetias; in quo quum novitatis Exem- Hum et Ent, qui postea fuerunt poetae, fracto patriae more, graecissandi morbus nimium quantum uetus est D propagatus. eo Graecoxam de vetoribus conriei una erat sent nita sed AristoteIea, muta

ehu o Artemidorva antiquae comoediae iocos illibereses, nova liberalis tribuunt: cf. oupius ad Longin XXXIV. α

12쪽

Pacuvium doctrina, Accium altitudine animi praestare togam Afranii Manandro Sactant convenisso, . . togatas ejus f via nimillimas eas fabulis Iepidis anni et eeleberrirni intor recontiori comoedia nitica Poetna; PIRutum properar M -- plar pieharmi Sieuli. Iae verba ambiguitate Iaborare, Immo inultiplicem admittere intorprotationom, faciI npparet. Iud nutem In Primia tenendum, disparea h. l. -- poni et os quidem, qui in aumm npud Romanos essent honore, Atticorum Menanis deum, Dorieorum Epicharmum De Menandro rea noclaalma. Epicharmi vero gloria, vix dubitari potast, quin Plauto lorente, quo tempor. Sicilia in romanam ditionem concessit, d Romanos penetraverit. In immensum RutEm erovit viri uetoclina, quum fortassis Ennio docente, eum inter Ithagoreos luias eognovissent, viorum sapisntiam quo minus intelligebant Romae, eo impensiua admirari EOIebant. IIune imitari Plautum, non pol si Esse implex aententia ae magnifieam aliquam 'audem debet contin re, ut poeta romanu Proxime Caiculum neeeder ne dignus ago te 4nr, quem iterunt quasi Epicharmum vocent, quemadmodum Ennius praedieatur MiseIIomerus, Afranius Μenundrum nequipararae sertur, quemadmodum Virgilina Pollionis earniana digna SophocIis othurno, Et Cornelio Gallo Hesiodi Hamon insita el quem ait. Ita interprete quoque nostrato expromisae video Mioland verM: .PIautus heissi mi Reehi

Νeque etiam satis expresso Iaudis illius amplitudinem, si Plantum Epicharmi fabulas

in Intinum sermonem vertisse dicas. Nec enim Afranius, qui togatas seripsit h. l. ille potest Menandri fabulas transtulissa, nee usquam pud Plautum, qui Herumque in Prologis graeeum, Ex quo gnara promsi , poetam indieare solet, usquam Epicharini sit lentio. Commemorantur quide nis priscia eripionibus fabulae Epicharmeae, une pluutinis quibusdam ob ornitiis nimilitudinem possint eompnrRri, ut θρως 'ελς

ni guinent nihil certi potest constitui. Ecte igitur auspicantur viri doeti illi eo po-randi verbo subesse poculi ursem aliquem songi in Non inmen Asentior iis, qii dodiet iis no intolligiint, vino orborem pondori et gravitati, n o est usi it nocilitia, opponatur ut video pii Gegnorum noscio Qua glossam is properare, anelli pol o

13쪽

dimor . An eootam lautinorum numerorum eo eritato, ut I. H. Vomitur via.tur: Plautua Mi. t a Iesai, Ie de Mevierhard Epiehamua. sentio, quanta It w-Heorum tetrametrorum, quihia Iautua aepissime utitur. properantin, non ignoro Epicharmum hoc poti imum verauum genere usum, id quod nati Metiit BeniIrilia et fragmenta quoque Siculi comprobant: ad ideo Plautua non erat hui uni comparandua, quia ant versu lambico in cenam recepto omne et i agies et comici poetae trochaiso usurparunt, eo, quod aciam, Epicharmua praeeoteria hoc nomina Iaudatur. Duplieiter autem P autua Intenio potest properaro ad exempIn Epicharmi: neehim propera aecundum exemplar auum, atque ut properat dicharinua, ita et ipse properat, quod fieri poteat, aliis ut tantaeat actionum, sententiarum sermonum, numerorum' 'quaevia alia celeritas, quanta Epicharino aut citato cura sertur Plautus, nititur et odivio eontendit ut Epicharmum, in quem, tanquam in exemplar propollitum, oculo animumquQdefigit, eurau. Raaequatur, quemadmodum Pud Ovidium ea properare ad metam Et apud Uuallum militea ad ustoriam, ad praedam Properaris iubentur. Imne aennum em verbis inem puto, adjuncta tamen notione certissimi ae proasterrimi me Mus Nolo auibitiosit a grammaticorum d hoe verbo num agi colligere aerat, quae Nonius ΜareeIIua et apud Eum Cato itemquo Gellius, eatu et Corn. Fronto radnnt, summatim dieEre ieet, ut illuc tud Joae, edulo et nagiter aliquid ager et cito perseere. Simisi modo I oratilin. u.Mae Ide I epiat. 3, 28. Imo opus, hoe indium parvi properemun et ampli. μIta quoque Sches. r. nostrum Ioeum exstent: properare, appropinquare naidi

opinabantur itaque Romani Maurum Remesarum era Epicharmum et proxiine ad Hua amomisa virtutes. De a re quid ipa statuerit dimorer quam Horatio non saeueiat, nee . quisquam veterem in eoinmemoraverit pomi aliquia non in aliqua veri specia omnem illam Epicharmi nemulationem in dubitationem vocare. Sed loeus Hieronymi in episti ad Pammachium do optimo genere dicendi ,, Terentius Menan- tum, lavi in et Caecilius, .veterea minis .inwrpretati avis: quem ego ad Epichar-

eorum hausit. missiciliua suerit demonstrare, quaenam in eum Epicliarino Plauti simi-

14쪽

litudines Errant enim, quicunque novi ceteroramqn ante Plautum omiooriam lati Ius veteris graeca comoedia indoIom niquo formam habuisse, atque Plautum primum, Epichnrmum necutum n singuloruin convitiis a tinniane te stimant, ut Hene manv ad Enniimodonm p. o. ec rectius persona quasdam comicas b piehRrmo --.iuatum Esse censent, ut ebrios, irosis Siculo primum in cenam productos Athenaeus quid in rndidit, sed jam ni hunc ab AeschrIo et postea a Cratet id laetum osse Athenis, docuit Aug. Meinelio in Quaest stente. Specim. I. P. I. Eoa. Igatur,atquo etiam parasitos, quum in attica cena quasi habitantea Iautus invenisaee, inde haud dubio, unde et servuIos allidos, enone perfidos, milites gloriosos et roliquum omitatum comicum petiit, Boninm deduxi . uac tua Rutem, Erctor, ut cuiqunm Probavori conjectiarum iram, quam Proposuit in Annieeta erit. n Anthia. gr. p. 88 Putat enim Plautum ipsum Menaechin Prolog. v. II. 2. Atque adeo hoc argumentum grRecisSRt, tamen . . Νon atticissat, rerum sic ilicissitat, indigetare scriptorum siculorum, et Epicharmi et Sophronis, tonsuetudinem vulgarem Aormonem imitandi Et voco vel inusitatas recipiondi. Quae ut fuerit Sophronia, nu . uam amon pieharmi Q Plauti fuisso stitionstrabit. tD. ΜuoIIorva Dorier II p. 358. illa voc eo adducebatur, ut Menaechmorum fabulam ad pieharmum expressam esse auspicaretur. Sed quuIn ipsa verba ita sunt apta et nexa, ut eorum non Polliat non hic osso sensus, in hac fabula non, ut in plerisque, Athenienses speetabilia, sed Nieulos tum vero Aluellerus L . Eam Epicharmi imaginem essinxit nobisque propo-

suit, quam sane non deceat lieno ornare ornRtu.

Do Amphitruone, num ex Attica an e Sicilia in scenam romanam venerit, Muita in utramquo Partem Possunt disputari Siculi enim mirum in modum delectabuntur ogenere ludorum . in quibus res et personae cothurno digna re soccum deprimerentur, ac veri simile est, eum, qui proxim anto Epicharmum fuit, Phormum Syracusium, rerum mythicarum parodias fecisso. Epicharmus autem, qui in florenti ima civitato omnitium vitam urbana et aulicam coiiunodis ua omoediam Persecit et abavivit,

Mane Ioetionem, optimorum inario edit principia auctoritate commendatrum, eo 'firmat tinm vitiosa scriptio si ei iris sitat , quae est in exempIari Christi eum eodice Lips collato, de quo es Bibliothoen Christia r. 57I8. et ber Goaehichio und Boschroibunidor h. Biblioth. E. Dresden p. 286. Nκελικον scripsit Philemo, fortassis etiam Diphilus e Melaeis ad Menandri et Philam. p. 381. r

15쪽

itidem mmm mythiearum granditatem ad risum domamquo voeamo In Horiaque labuna Metur, ut in Bumm nomiIub is Mugere neet. Et qui post hune agebantur Φλυακες taeentini R Rhinthon Syraeuato Re ilia est inarotragoediarum nominis dicti, Qua in generia erant, et eat Athenaeo inise Hire. Etiam Amphitruonem habebant. Sed do hia omnium optime di emit mollisua I. I. Verumtamen Atticorum quoque poetae eomiei, veterea potiarimum et media, parodia amabant ea quis inventoruommon Thaatua fuisso perhibetur apud Aristotesem Poet. α 2. et eommemoratur de

vad Athenaeum Amphitruo, sabula Mehippi Atheniensis, qui voteris ommostdia erat poeta. Et Plauti quidem Amphitruo, quanquam multi nominibus valde diaerepat R

avorsum uias dicam quem in vitia Thooeritum Emo oeulum, Iam pridem viride et obsorvamni aubonua in Loeti Thooerit eomparat Theoerit Idyssi II, 7 eum

Plauti laten. I, I, I. item The r. b. s. eum Plaut. MI III, 6, 26 uuibunaddi potea Theoer III, 37 eum Iaut Pseud. I, 1 Io5 Fassienarina omparat here r. XV, G eum Plauti Pera II, a Trinum. IV, 3, 44. Theocr. R. . eum Plauti Siain. I, 2, 37. Theoer ib. 64. eum Plauti Trinum. I, 2 III. De Plauto Sim' lorum porpetuo imitator. aeripiam fertur m a Bochoretio aue Iea Graea. P. Iss. Iam vero a dicendum est quid ego enseam do hae Plauti eum Epichaminaimilitudine, videtur mihi prolaeto Saraina eognitum habuisso et lectitasse piebaminum eum oteria poetia levita videtur etiam illiu similia stimo in o quod au-mam Ioeorum hilaritatem et audaciam temperabat apientiae praecepti magnaque e tentiarum gravitate, ad hune uaqu. diem, ut in Iudiero aeriptoro, viri Delia neglecta, sed quae magia etiam apparebit ubi minorius, aut simitia ingenii et Matrina vis, omnia pictam hamonia in unum ollaeta ediderit, mi Plautinae philosophiae eomparari omini p. ne videntur mihi Romanorum non nulli, quum eorum omnium in Plauto veinoa reperiment, iamilitudinum fingendarum mora et tussis duos. Illud Judicium pronuntiarae Argumenta autem Iabesarem Hautua potiua poetia nitiei quam . laesia dueinae, plurimum tamen aeclonge furimum auo debebat insanio proraua ingulari a vere omlao

18쪽

isam

SEARCH

MENU NAVIGATION