De Ecclesia Septempedana libri 3 auctore Joanne Carolo can. Gentilio e Sanctoseverino 1

281쪽

nostra pro expediendo negotio labroglitie socie istis saneti Antonii istasalangad Moi idipsum apud nonnullos .iquibusltamen capitulum re- Astititi Ubi vero haec nihil proficere senserunt hcives perantiqui templi principis studiosissimi, reta Palam expugnandam aggressi sunt A. C. anno, 65., in quo episcopus:Forlanus trans- os latust fuerat ad sedem rei vitatist Castellanaod tTum a Clemente XIII. totius rei summae de mandata . suit Cardinali det Rubeis', et eodem anno die 2s novembris inopinata prodiit ita Pro reductione in Aristinum, quam subinde a Pontifice ratam fuisse retulit idem Cardinalis

opitulum suis firmiter iuribus inhaeretis

sua si . ecclesia divelli , passum non est, nisi postquam inde et recedem emotum late die Ddecembris ejusdem anni, auctore Petro Borearinbeanoniciae esiae nostrae tum vicario capitulari, et deineus episcopo i Tiphernate,' cui Cardinalia de Rubris dio 25: deeembris rem modishmnibus eurandam praee.perat. t Lonom esset referre, eonquestiones Cardinalis abbatis, qui, iura leniendis. plures prodierunt declarationes, quas taesti praeterimus. 'Ilinci nonulli ' Potest remi sibi vindicarent concedendi Pio Piermar-

282쪽

tuto, abbati monachorum Pelatesiam dis, Laurentit. Curami , tum rant se tran-

A. C. stulit Cardinali si valchthir In ovidendi tetisti r T66 eiusdem item i. qt id sit anno. ili66: die dii ulli gentes , luctas i ad i. episcopum Ueros M. 3 rum, ut Duim e quo pote t , - ipsit cohMA. C. Sullum remanere Utat: haec anxii soliditudo sin Tro irritum eessit. qnterim densius est lan TZoedio do augusti Dionysius Gentilins de : Boveb Iuno et nussi iunus quanti dignitatem lcogit ibat, imo, rebus ilitat fluctuantilara, eam Perhodire e lati Carolys, Valentiolus . quii apud no e ustuicurri agebat. : Sed dactum est, ut anno mox laudato ad eam merito sublegeretur. imii dum enim iuventutis . annisi expletis: id luculenter ostenderat, se ingenio .ita abundare , ut quocumque animum vidimisset posset exeistere. Gratus, atque acceptua summis mediis, infimis cum aingulari benignitate, vivebat. .

re vicem mmo sacram episci se gessiti ', Ηaec inter venit dies in qua disputari DPus fuit , an ex ad .quem spectaret reparatio ecclesiae sancti Laurentii, et prodiit annon TTEdie d iunii speciosissima resolutio, Per quam, reditu facto: ad benedictinum diploma, putavit - cardinalis Cavalchinus, reparationis onus dimin

283쪽

ttendum esse ex ecclesiae dominio. Illa re per ducta . senserunt canonici, sibi egregie illudi iet, facto silentio, sua iura seorsim ab episcopotueri studuit ea pitulum , ae ad urbem archia diaconum Valentinium legavit, ut, collatis cum

eardinali Maresus eo abbate eommendatario comsiliis, rationem inveniret, qua, rebus omnibus in ordinem redactis, utriusque eeclesiae dignitati consultum remaneret. Iline Cardinalis ipse , hinc episcopus . noster , suum quisque votum NA. C. exhibuerunt; hoc tamen discrimine quod prior Tia Pontificis studiis anno T3. dio 25. iunii nn- T6 servire adnixus esti alter anno T6. die 5 ianuarii plura sibi e calamo, et ore excidere permisit dissona ab iis, quae pridem propugnaverat. Isis ergo ita se habentibus, sistitit capitulum in Cardinalis Pamphilii conspeetu, et diem illuxisse sibi merito gratulans, quae cum

suis, tum ecclesiae septempedanae rebus amictissimis diu quaesitum , sed nunquam hactenus inventum afferret praesidium; ad pontific irescripti formam definiendum proposuit dubium, eui idem cardinalis anno T6. dies a

septembris censuit rescribendum Pro ex MDeione taliae moderctforicte.

Ioseph Vignoti iis, qui ad carpentoracten-

284쪽

nosse si quis cupit, Iiteras consulat fuse admodum ea recensentes. Ubi Pontifex, quae canonieorum rebus conducere ad quietem perapiciebat, cognovit eos diligenter commendasse qanno i so. suo cum diplomate lato Ilamae apud sanctum Petrum XIII. kalendas junii eapitulum honestandum sibi esse atque ornandum putavit. Ipse igitur in perpetuum

cavit, ut archidiaconus veste serica violacet e loris, cappa magna cum supparo, canone, at

que lychneolo uteretur. Mox indulsit, ut ( arctii presbyter, caeterique eanonici Per hyemem suppari, et cappae magnae, Per veris et autumni tempora suppari, et cappae magnae sine pellibus armellinis, per aestatem ejusdem suppari, et superpellicet ornatum gererent. Ηinc illud cogitare est aequissimum, ut, quoniam Pontifex honoribus cumulatos archidiaconum, archipresbyterum, et canonicos voluit ( quom rum Primus non aliis insigniis quam superpelliceo cum supparo antiquitus decorabatur, alii vero superpelliceo atque almulia 3 non ipsi minus ad bene de apostolica sede merendum cives excitarent singulos, quam illam ad templum(ij Ex tabulario rapitulari.

285쪽

maximum amantissime complectendum ii erant cohortati.- Et revera cives certiores sunt facti, eidem Pontifici placuisse Angelum Antonium Ansel- A. C. mium sacris solutum vinculis, quae eum Teri is2 racinensi ecclesiae feliciter obstrinxerant, ad A. C. hanc sedem regendam vocare. Eum Pacis au- Ts8 etorem anno s8. cives experti fuerunte ipse

templum maximum (li in splendidiorem for

mam redegit, donis locupletavit. Nec dissimulandum est id quod Petrus Iacobus Scina-Gentilius suis eum tabulis significavit capitulo de duobus aliis canonicatibus suo censu creandis. Quae receperit interim e civibus archidiaconus Valentinius ad annos plures voluntatis indicia, praesulis Anselmii sacra Nice pedistinctus, late graviterque quisque dignovit. Charus cardinalibus nova rellio, Caracciolo, et(ij Angelo Antonio Anseliolo Titerbiensiri episcopo Septempedano catholicae ecclesiae juris in perduelles synodi Pistoriensis propugnatores strenuo vindicitemplique hujus epystiliis auro obductis picturis aliisque ornamentis illustratori munificentissimo

ordo canonicorum

grati animi monumentum antistili optimo benemerenti P. anno Mi MDCCCXVII. Diuitiam brum Coosle

286쪽

de Petro, vere Pastor, et parens ad episcopalem dignitatem esset Promotus, nisi cathedrae fastigium modestissime recusasset. Vie dicendi robore eximius, festiva varietate mirabilis de . natus suit anno 8 l. die 22 Augusti. Data haud multo post Ecclesiae pace, et ad Petri cathedram Pio VII. restituto, dissicile dictu est, quanto Italiam solatio recreavit exoptata ejus praesentia. Ipse archidiaconi munus detulit Francisco Collio, qui in collegio

nostro canonicum gesserat, omnisque christianae rei studiosus cultor plura in religionem con tulerat , et antistitis a vice sacra tum erat. Mox episcopalem hane sedem Iacobo Ranglii a- scio Branea leonio conserens existimavit, id omnibus, cum Pontificis , tum ipsius causa, cujus plurima in romanam rem ossicia semper extiterant, voluptati fore. Dum ita dies referebantur in melius, et eidem Pontifici aliquid gaudii degustare contingebat; in publicam utilitatem haud peccare timuerunt, qui ad annos Plitres de recensita in pristinum cathedralis reductione siluerant, et Pit aures novis morati sunt precibus. Raec inter archidiacono Collio vita iuncto, voluit Pontifex, ut Pio Par- teguel fio anno 8 T. dignitas traderetur. In

287쪽

hoc et eapitulo gratum ipse fecit , et virum sibi pridem valde deditum eo beneficio magno- pere sibi devinxit. Dein placuit Pontifici cathedralis translationem ita temperare, ut Pervetustum templum maximum splendore mini- A. C. me nudaretur. Imo negotio se totum addixit ,

82o et anno 82o. die s mali novum pontificale templum augumento exornavit, illud perpetuo ditiori censu ditando. Mox suis cum literis da- A. C. tis Romae apud sanctam Mariam majorem an- 82 no 82 . die 22 mali societatis augustinianorum eremitarum ecclesiam cathedralem dixit. Perficiendum vero opus episcopo Ranglii ascio reliquit, qui congregationem consuleret, quam in id Pins instituerat ex quatuor capitularii bus, et totidem primoribus civibus coalituram, Iosepho Oliverio, Ioanne Baptista Collio equite militiae e truscae stephanianae, Nicolao Lutio marchione, Severino Servantio comite. IJorum prior in impensas hujus translationis ergo faetendas contulerat pii operis Scina-Gentili reditus ad annos plures percipiendos. Posteaquam ardenter Pius episcopi curis hae de rostuderet, testis fuit peramplum eremitae sacerdotium templo principi addictum cum lite- A. C. ris Romae datis apud sanctam Mariam majorem

823 anno 823. pridie idus junii.

288쪽

2ssPio VII. caelestem in patriam a Summo revocato, ac restituto Deo, ejus in locunt sublegitur, et pontifex declaratur Leo XIL Ipse anno praedicto die prima novembris rescripsit episcopo, cathedralis translationem in divi Augustini aedem confirmasse. Tum episcopo nihil prope fuit antiquius, quam ut templam id , quod in tota dioecesi longe omnium maximum

esset, dignitate exornatum esse videretur. Ita, que totius operis forma confecta, ornata et sacello, quod a sanctissimae eucharistiae sacramento nomen habet, privata impensa ab

equite Ioanne Baptista Collio erecto; suum in omnes episcopus Ranglii ascius cultum praese tulit. Mortuo haec inter archidiacono Parteguel-sio, quem paucis his verbis prosequi volumus tamquam testibus nostrae in eum voluntatis , et muneris Praestanti integritate acti; Leo XII. in ejus locum praefecit Camillum Margarutium virum Praestantem, qui archipresbyterum gerebat. IIinc episcopus novum divi Augustini A. C.

Pontificale templum anno 82T. dio 2s iunii 82 isolemnibus caeremoniis dedicandum curavit; et die decima quinta augusti universum canonicorum ordinem. inibi transtulit. Dein Leo con-

289쪽

A. C. stitutioni Benedictinae rursus inhaerens anno 828 828. die 22 augusti imperavit, ut sancti Severini templum hanciscalibus minoribus resor. matis addiceretur. Literas ea de re cardinalis Carolus Odescalchius conceptis verbis dedit episcopo, qui die tertia novembris ejusdem anni apostolica iussa confecit, perantiqua aede maxima concathedralis titulo honestata.

290쪽

uspieata I iterarum tempora , quae Eugemnius IV., et Nicolaus V. bonis artibus procuraverant, nonnisi sub Leone X. rediere, cujus insigne erat erga liberales disciplinas studium ab atavis, Cosmo Proavo, et Laurentio Patre haustum. Praedecessores enim Pontifices gravissimis euris , bellisque impliciti augendae rei literariae incumbere minime potuerant. Et quamvis sub Clemente VII. res publicae denuo turbatae essent; diuturna tamen non fuit literarum calamitas, et sub Pontificibus successoribus omne disciplinarum genus publice tradebatur. Id Tridentini patres, ad Ecclesiae, et bonarum artium instaurationem nati, augere , et ornare Pro viribus laborarunt, dum legem ipsi tulere, ut clericorum Seminaria excitarentur. Ne tanto igitur bono cives nostri carerent, studium omne in illud posuere. Et nos hic edocebimus , quae origo, quae vicissitudines Seminarii Septempedani fuerint.