장음표시 사용
11쪽
- proposito, idem pro graeco scholio ad Basilico Milesum de A mentis venditaretur. Quo munere Ut quam Primum fruantur, quibus sorte nondum Visa est libri editio, iuuat ex praesentem scribendi necessitatem ab ossicii ratione mihi impositam non solum ipsum fragmeritum diligeriter recognitum et mendis noΠΠiulis, quae inmodiolanens πρωτοτυπον irrepserant, Purgatum, addita, quae ab hoc abest, latina versiono, nouaque adnotatiorio, repetere, V rum etiam de consili totius opellae, et, quam nostris litteris adserat, utilitate adcuratius disputare. En igitur fragmentum ipsum l1. y I. εσσαρες ἰοὶν νοχαὶ ποσυναλλαγματων ἐγειρομεναι, TE, Oerbis, litteris, consensu. φὶ μὲρ ιιὲν re συνέστατα ἀπο φάκτου
σεως. y δὲ perbis συνίσταται ξεπερωτήσεως και η ἀποκρίσεως, πνίκα νῆ γενέσθαι, δοθῆναι τι
bis, litteris, consensu. Et re quidem , bligatio contrahitur ex facto e numerasione,
atqtie e manu in manu n tradisione I erbis autem contrahitur ex interrogatione et rewOnsione, quando autferi quid aut dari stipulamiar Litteria On-frahitur per verba sollemniter diaeta et scriPta Consensu auten2
12쪽
συνισταται re συναινε οεως, ἔτις
contrahitur ex conuentZOne, qualis etiam intre absente rata est. Hae quatuor omnes Obligationes, quae ex contractibus descendunt, exque iis Oriundas actiones in se continent, et Per eas diatinguun
2. Sunt autem aliae quatuor Obligationes, quae non Pr Urie econtractibus, ea quasi e contractibus seniunt. Cuiusmodiciti it negotiorum gestorum, id est, alieni negotii administratio citra mandatum et actio tutelae siue aduersus tutores est
communi diuidundo, hoc est, iudicium separans res
Oli quibusdam simu lydonatas Me legatas. Eliam iudicium
familiae exciacundae, Cilicet inter coheredes, quaa ex contractu est Et si quis me he
13쪽
VII κληρονομον καταλιπων - λη--γατευσχ παρ μου πραγμα ἀλλοτριον, κατέχομαι τω ληγατα- ριζε τε ex testamento, σοφίστιν
αἱ τεσσαρες ἐνοχαὶ μανεὶ nosυναλλαγμάτων χωσιν ἐν Θαις τικτοιμένας ἐνοχάς καὶ ἐγειρυν νας κατ αυτων ἀγωγάς.
redem relinquens a me Iegauerit rem alienam, teneor ego legata rio actione) ex ea tamento, id est, ex Dima Oluntate imhae quatim obligationes quasi ex contractibus continent in aenatas ex iisdem obligationibus
S. Dissoluuntur autem hae obdigiti o ne a solutione eius, quod debetur, aut alius rei. Ioc debitae, consentiente tamen creditore.
4. Etiam inccepti latio ἀθώωσιο dissolui obligationem.
Haecier sola serborum obligationem dissoluit, non item re, aut litteris, aut consensu contraetam. Consentaneum enim i-εum est, erbia initam obligati nem aliis Merbis posse dissolui.
14쪽
τερα ἄνιΛηται ἀγωγῆ, τίκτεται δὲ η βερβις, καὶ ' ἀκολουθέου acceptilatio μοι ἀλόωσις ἐπάγεται. 5. V Λαι ἐν ἐκείνω μέν ἐστινη διαφορα σολουτίωνος καὶ φ)άκ- κεπτιλατιωνος, ἡ τοι διαλυσεως καὶ ἀθωώσεως ' τι si μὲν διάλυσις πάσαν διαλυει ἐνοχην, et δὲ ἀθωωσις μονην τὴν βερβις, ἡ γουντην ἐν λογι ἐνολ ήν. Ἐν ἐκείνωδὲ αυτοῖς ἐστι κοινωνέω λώσπερρορ μερος χρεους καταβληθὲν ἐν μέρει διαλέκι την ' διαγωγην, Οὐτως καὶ εἰς μέρος δυναται γένεσθαι ἀθωωσις ἐτοι acceptilatio. Si quis sero mihi aliunde obligatatus sit, eluti re, litteris, consen-εu, aut ex negotiorum gestisne, aut ex testamento, atque ego tibi
PO sum, te interrogare hunc inmodiam e se Spondesne mihi dare, q/ιidquid ex hac et illa actione debes γε et te dicente: Spondeo, prior quidem actis Perimitur, nascitur autem Uerborum Obligatio, et huic consequenter accePtilatio ἀθωωσις inducitiar.5 Atque in eo quidem solutio dissior ab acceptilatione, quod εο-lutio omnem dissoluit obligati
nem, acceptitatis Mero solam perbia contractam. In eo autem Con-νeniunt, quod, sicut εOlutio, parte
debiti soluta, pro parte tollit
nae interiecta Sunt Δοιπὰ σι στασης τῆς verbis. SI Eliam huius I. Ons est THEOPH. ad . . Od. subran. 52 MArvs perperam exhibuit δεερπι- λατίονος, quae forma Parum best ab κερτιλατέωνος, vocabulo in Glossis nomicis obuio. 55 AP. THEOPH. melius haec ita sunt nexa ora σπερώέρος . . λ b. ἄγωγην THROPH. sed legendum lique ἐνοχήν, auctore
15쪽
ρωθεν ἐποφείλοντα ἐπερωτηθεν- τα καὶ γενομενον ενοχον οις Merbis, δυνασθαι τοτε διὰ της ἀκκεπτιλατίωνος ego αθωωσεως ἐλευθερουσθαι ' αναγκαὶον εἰπεῖν
emn, qui aliunde debet inimo gatum ac Merbis Obligatum Posse deinde per acceptilationem liberari: necesse ε dicere etiam do Aqui ili ana stipulatione, qtiae Omnem omnino obligatio nem potes in stipulationem δε-dit ere Per aCceptitationem
liana totilatio Omnem iunouabat obligationem, seu irritabat conuersam in illam obligatione n Gallo autem Aquillio
Iurisconsiano sic est Ompositae ,, SP quia mimi quacumqi e caussa dare facere te OFortuis siue pure siue in diem, Narumque errim nomine viihi tecum actio siue in rem, uir ei personam est eritiae; suo que tu meum habes, tenes POS-
16쪽
-αυιετα το γενέσθαι τὴν τοι- avrην ἐπερώτησιν, καὶ πάντα
βών inoκρίνεται ' Aυλος γε- aides aut possedisti, aut dolo malo fecisti, quo minus POS-aideres, quanti quaeque earum rerum eat, tantam pecuniam
dari stipulatus est Aulus Ag rius, popondit i merius egidius. Deinde facta huti amodi
stipulatione, et omnibus in Er-borum obligationem OnuerSis,
tunc Numerius Negidius per Aquillianam stipulationem interrogatus hinterrogabat Aulum Agerium is quidquid tibi hoGerno die per Aquillianam stipulationem interrogatus spopondi, id omne habesne acceptum Z Responde Aulus Agerius is habeo acceptiam et acceptum tuli. Et ecce per priorem quidem formulam contracta eat
abest. 44 Legendum, monente Eraegro . Vel δολιν vel smτά δοχον, quamquam et Agopuitiva ales habet. 45 oso- ῶν Ἀστιν ἔν ἔκαστον THEOPH. 46h Articulus rabest a THEOPH. 47 axo n. hic et infra semper legit 'Aγερως sicut pro 'Eγίδιος εγίδως. 48 THEOPH. rectius ιδμολογησε. 49 ενενεχθῆναι THEOPH. REITE. sed FABROT. edd. habent, ut nostrum fragmentum, ἐνεχθῆναι. Celerum verba haec: καὶ πανr ἐνεχθῆναι εἰς τήν δέρβις, ahqunt a Si noLio e ad Basil. Lib. I. it. . . . . . . o4. quo alioquin inde a clausula εἶτα πιτα τὰ γενέσθαι . . I. THEOPHIL vestigia Presse sequitur; unde etiam illius varias lectiones MiTEi T. II. P. 4 I. exemplo hi sum est hue transscribere. Ox ScnoLia sTE Bas sollicite aMPPressia
17쪽
ρωτησις. Merborum obligatio, quae Per
quamlibet causgam Praecedentem innouauit, id est, conuertit. Per Posteriorem autem nata est
acceptilatio Aquillianam stipulationem dissoluens. Haec ipsa igitur est, quae Musto Aquilliti ua vocatur at Uulatis. Iam etsi, ex quo sonte maxima saltem tractatus huius paramanauerit, neminem fugere Potest, qui, quae supra indicauimus Theophili loca, a nostro, quisquis fuerit, Vel in compendium redacta, vel ad verbum adeo descripta, cum ipso opusculo comparaverit, idemque, quanta Theophilus apud Iurisconsultos Graecos ei
18쪽
- NIL tu ipsis Basilicis eorumque Scholiis soreat auctoritate ), meminerit: tamen ad serendum rectum de uiuersa fragmenti propositi ratione
iudicium Videtur esse necessarium, ut reliquae quoquo Graecae iu-xisprudentiae copiae in consilium a diibeantur, et cum nostro Ommittantur. Ac de Scitolio quidem Βασιλικων, cuius clausida extrem ac fragmenti particulae respondet, ita dicere occupauimus, Ut pronum sit, utrumque hactenus X eodem sonte Theophilo nempe, fluxisse.
Quae vero in eo Scholio praecedunt sicuti reliqua iuris graeci loca ad acceptilationis et Aquillianae stipulationis notiones explicandas spectantia ε), nam ad alias doctrinae partes quas noster summo, ut aiunt. digito attigit, hanc ipsam ob causam graeci interpretes milii praesidii adserunt non verbis solum a fragmento uostro plurimum disserunt, sed interdum etiam sententia, indeo,
verbis leguntiir. aestimo ilium Prae-heniis contextu Basilicorum L. XXVIII. tit. i. c. 46. T. IV. P. IS. tit. 5. . .
ib. p. 81 - 286.ὶ Lib. XXXI. iit. 4. C. n. ib. P. 47 - 49. Lib. XXXIII.
it. I. c. 3 - 55. ib. P. 76 - 765. Lib. XXXVI lit. i. c. I. ib. P. 19. e scholiis vero, quae exstant sub O. ad Lib. XIV. tit. I. e. 22. T. II. P. 182. q. sub o. ad Lib. XXI. it. I. c. 14. ib.
p. 554. et subis ad Lib. XXVIII. lit. 4.c. 47. Τ. IV. P. 28o. , ut taceam Iurima loca, e nEo Pui L Paraphrasi non laudata tum iisdem Basilicis eorumve scholiis, lum Synopsi Glossis nomicis ei II armenoPulo illato, quae asteriSco praefixo congessit RE TEIV in Fragmentis Theophili T. II. Paraphraseos
f Laud Sehol. e. ad Basil. Lib. XI.
λογῶ καὶ χρεωστῶ σοι παντα. g Vetus Glossarium iuris excerptum a Barn. BRIssONIO de verborum, quae ad ius ciuile pertinent, significatione . AccePtilatio P. S. cui glossae et Lucret. STRucurΜΕYEn in Epist. criti in Iossa nomicas ad Herm. Cannegieterum P. II 15. medicas manus adhibuit, sed Andr Guil. CRA MERO, Iurisconsulto eodemque itteratore summo, Suppl. ad BRIss Nixop. Iaud P. S. iudice, satis licenter et v. Aquillia GaIlia P. S. qui lo-
19쪽
ut conimodo alterum ex altero suppleri possit atque illustrari. Quia bus omnibus diligenter expensis et inuicem collatis, dandem nobis visum est fragmentum, quamquam Theophilinae operae velut
ouum ouo simillimum, tamen tum a sent Suo, tum a Ceteris iuris- prudentiam graecae monumentis, quae aetatem tulerunt, ita discrepare, ut dignum omnino fuerit, quod publicae luci exponeretur. Cui nostro iudicio ut fidem faciamus, dubet ante omnia provocare ad ea, quae in fragmento Iane sunt singularia, me facile apud alios e graecis interpretibus obuia D compendiosam in primis breuitatem, qua usus est auctor tum in consociandis sine exemplo rebus alias per maxime dissitas docti inae partes tradi solitis hin, tum in colligendis et uno tenore definiendis quatuor contractuum generibus g. . . denique in ineundo numero obligationum, quae quasi ex contractu descendere intemguntur, Procul dubio, Vt etiam
hactenus propriorum contractuum Narietatem in equarent S. v. ;
quod quidem eam Vim habuit, , indebiti mentio supprimeretuPsimili labe qualem libellus, Brachnogi nomino notus, in obligatio-
Cus verbolenus repellius egitur inter
P. 3754. et Seholion ad Synops Basilic L. XXVI. it. 6. Post C. 22. P. 265. Cf. Basilicorum contextus Lib. XXVI. tit. 6. T. IV. P. 17b- 18 i. x scholiis ipse destitutus. hy THEornixus, qui untas e graecis doctoribus caiissas obligandi pauIlo adcuratius exposuit nam Basilica Lib. LII. lit. I. in hes Meerm. T. V. P. 96 iob nihil aliud continent, quam Capita titulit dei et A. scholiis carentia, et in reliquis sontibus ostiustinianeis altum est de hoc argumento silentium, si ab exili icΗΑΕLis Atta- Lotae decreto discesseris, quod sistit Ius Graeco Romanum a. II. l. 8 ), omnino sequutus est Iustinianeam rationem inde a Lib. III. tit. 5.
20쪽
que etiam admouit, quam Theophilus et interpretes Basilico
rum cum Glossis no Cis k uno ore adgnoverunt, e potius a Iustiniano mutuati sunt acceFictationis per εἰκονικὴν καταβολὴν, seu imaginariam, ut Institutiones ' loquuntur, olutionem definitionem, qua tamen ii re magis laudandus noster Videtur esse, quam vituperandus, quandoquidem hanc eXΡlicationem non in omnem accepti lationem, sed solummodo in eam, quae stipulationem Aquillianam vel certe aliam nouationem subsequitur, Cadere existimamus, inprimis si vera sunt, quae Iac. Cuiacius monuit, acceptilationis vectora lerumque et eam, quae praecesserit, stipulationem Aquillianam significari ). Et hactenus de iis, quae nostro fragmento quasi propria vindicamus. Quae porro de eo adnotabimus, etsilio omnibus, quibus timur, iuri Maecis monumentis conueniunt, tamen auctori nostro Cum m alteYOue communia sunt Sic saei Lib. III. C. 7.
Regulariam Proposita, a qua titulus D. de Aereptilat. L. I. orditur: inceptilatio est liberatio per mutuam in te rogationem, quia triusque eontingit ab eodem eoru bsolutio. s. nisso Nil Lib. VI de orimilis c. 94. Db n. p. bbi cui iungenda Ill CRAMERI Ob
5 i5 - 315. Neque ab ea notione abhorruerunt Basilicori m auctores, quum titulum . Libri XXVI. Tom. IV. p. 75. inscriberent περὶ αὐλειῶν hyot ά Mo ιυς διά ιωιβαως περωτήσεως, cui rubricae IpvciTus in Paralitiis Basilicorum inedilis, quae ex-sian in Bibliotheca Ualieana teste Los. Simopiis Assae MANO Lib. II. Bibliothecae iuris orientalis eanonici et ciuilis c. II. P. bao adieci haec ' καὶ τί ἐστι θωω