Concilium Neo-Eboracense Primum : habitum anno 1854

21쪽

NEO BORACENSE PRIMUM.

Epistola ad Societatem ad fidem propagandam. Epistola Pastoralis ad clerum populumque hujus Provinciae. Patribus placuit decreta hujus Concilii ad pedes SSin D. Ν. PAPAE deseret per manus Bussalensis. Ρ tribus placuit ut S. Sedi supplicaretur, facultates jam ad biennium datas renovare, et ad quinquennium benique concedere.

Delecti sunt Bostoniensis et Bussalensis qui actis a Secretariis recte conscribendis invigilarent.

DIE VIII. OCTOBRIS QUI ERAT DOMINICA XVIII. POST PANT.

Hora decima facta est processio Patrum omnium, theologorum et multorum Sacerdotum ab aedibus Archiepiseopalibus ad ecclesiam Metropolitanam. Μissam celebravit Uinus ac Revmus Archiepiscopus, cui adstiterunt Archidiaconus, Adm. Rev. D. GULTE US STARRS, di conus, ReV. D. BERNARDUS FARRELL, subdiaconus Rem D. DANIEL DONING, diaconi autem prope thronum amistentes Adm. Rev. D. incHAEL ΜcCARRON et Rem D. GULI MUS QUINMΜima absoluta, concionem ad populum habuit Dimusae Revinus D. Albanensis. Deinde cantati sunt psalmi et orationes juxta praescripta Pontificalis Romani pro ultima sessione. His finitis Patres omnes, decretis super altare majus positis, nomina juxta ordinem subseripsere. 2

22쪽

CONCILIUM Deinde astantibus omnibus factae sunt Mesammtiones.

Regi saeculorum immortali, Deo optimo Maximo, Ipsi honor et gloria in saecula Saeculorum. hor. Dignus est Dominus Deus noster accipere gloriam et honorem et benedictionem in Saeculum saeculi. Boatissimae Matri Dei Mariae Virgini, sine labe oribonali conceptae, laus et honor in aeternum. Chor. Beatam illam dicent omnes generationes et sit benedicta in saeculum. Beatissimo Pio Papae et Domino nostro, principis Apostolorum Successori, totius Ecclesiae capiti ac vero Christi in terris vicario, multi anni et diuturna prosper

or. Effundat super eum Deus noster abundantes divitias gratiae Suae et inimicos S. Sed is ad nihilum rinducat.

Remo Domino Archiepiscopo Neo-Eboracensi hujus concilii praesuli cum multis annis magnae gratiae. or. Accipiat benedictionem a Domino in tempore praesenti, et in laturo saeculo coronam gloriae. Revmis et Dominis Episcopis qui ad hoc concilium celebrandum accesserunt, incrementum gratiae coelestis, et felix ad Ecclesias suus reditus.

23쪽

mo . Deus mittat eis auxilium de Sancto et de Sion semper tueatur eos. Episcopis et Presbyteris provinciae hujus qui bonum certamen certantes obdormierunt in Domino, sors inter Sanctos. M' Lucem perpetuam et plenam mercedem bonorum operum tribuat eis Dominus Deus noster. Fidelibus populis provinciarum ΠOStrarum et universo Dominico gregi paX a Deo Patre nostro, et Christo Jesu Filio Rus. hor. Ipse Deus pacis sanctificet eos per omnia tribuens eis tempus bene Vivendi et spatium bene moriendi. Decreta hujus Sanctae Synodi assidua Veneratione prinsequamur et fideliter custodiamus. in . Semper Veneremur, Semper cu8fodiamus. Juxta monitum apostolicum et Propheticum, sat gamus nos, fugientes mundi corruptionem constanter adhaerere Deo, donec Occurramus omnes in mensuram aetatis plenitudinis Christi et in terram viventium. Amen. AmeΠ. His finitis cantatus est hymnus Te Deum, necnon ab Archiepiscopo orationes praescriptae, et impertita ab eodem benedictione solemni, omnes processionaliter ad aedes Archiepiscopales sese recePerunt.

24쪽

CONCILIUM

pATRES eruenit hujus Neo Eboracensis primi proe

rincialis, prae omnibus et ante omnia, reverentiam illam, obsequium atque amorem 'quibus Sanctam Sedem Apostolicam Romanam prosequuntur, in medium P seres et palam proclamare gestiunt. Atque ideo Be tissimum Pontificem Hum IX. tanquam Sancti Petri successorem, Christi Salvatoris ac Μagistri nostri Vicarbum, totius Episcopatus ac omnium Ecclesiarum caput jure divino constitutum, cui etiam omnia ab ipsis in hac synodo agenda subjecta esse fatentur, corde ac animo

agnoscunt et Venerantur.

Patribus imprimis visum est - ea omnia quae in Septem conciliis provincialibus Baltimorensibus, necnon in plenario ejusdem civitatis concilio sunt decreta et Apostolicae Sanctae Sedis Romanae auctoritate probata vel r Fotivi sancita denuo promulgare ; omnesque hujusce Provinciae Viros ecclesiasticos commonere, eadem ab ipsis tanquam agendi normam, prae oculis habenda seduloque in omnibus esse servandR.

25쪽

Cum non raro acciderit ut gravia exorta sint mala propter debita a Sacerdotibus sive in aedificandis sive in amplificandis aut ornandis ecclesiis contracta, penitus inhibemus ne Sacerdotes inconsulto ordinario aere alieno ecclesias graVare PraeSummi.

Patres concilii Sacerdotes omnes monitos volunt ut quae per plenarii concilii Baltimorensis decreta XII. et XΙΙΙ. lata sunt exequi omni studio conentur, e que Domini et Servatoris nostri nomine, eniXe hortantur fidei et moribus puerorum, eorumgus sere cat Eo i titutioni quoe moerima cura invigila , θω praωertimanstrisndo se iis quae indi rentismum induoθω -- sexus

Haud supervacaneum Patres censuerunt Sacerdotes monere, eos Praesertim qui sive in dioecesibus recenter erectis, sive in veteribus dioecesibus ex quarum territorio novae sunt desumptae Versantur, ipsis non esse lienum facultates extra limites dioeceseos propriae medicere absque alterius ordinarii consensu.

Μeminerint sacerdotes qui ecclesiis sive jam aedificatis sive aedificandis sunt praepositi, quam Primum

27쪽

ΝΕΟ-ΕBORAUESSE PRIMUM.

BEATISSIΜE PATER,

UAE a nobis in Prima NeoEboracensi Synodo Prinvinciali, cui hodie finem facimus, acta et decreta Suut, haec omnia, prout auctoritate Tua apostolicantque judicio supremo firmanda vel emendanda, Sanctitati Tum, qua minima possumus et debemus obedientia subjicimus. RR. et Ilustrisin Episcopus Bussalensis, qui hac in parte Procuratoris nostri Vices gerit, concilii acta Sanctitati Tuae porriget, et omnia, Si opus fuerit, fusius eXPonet. Felicem quidem existimamus insignem istum Antistitem cui contingit Te, omnium fidelium Patrem, adire et praesentem colloqui : futurumque Speramus ut dum ipse ad pedes Paternitatis Tuae provolutus amantissimi obsequii nostri sensus exprimet, in nos etiam et populos nobis commissos mentis oculos ad Verim apostolicamque benedictionem effundas. Interea Superni Patris misericordiam precamur ut , totius Ecclesiae summum Rectorem, elisa Mani nominis hostium superbia, consiliisque devictis, selicem diu incolumemque conServet. FEboraci, Die VII. Octobris A. D. 1854.

29쪽

ment impossibie de nous separer sans Vom temo nernotre reconnatisance A mus, Μessiendi, qui en sitestes representandi, et en distribueg les sonds aveo tant des esse. Ces missions de pauVres immigranis ; qui se rem dent annuellement dans nos di dies respectius, et quit uvent, grace 2 mire chartia, des prefres et des autela ;ces pauVres brebis egares, que nous mons la consolationde ramener tous les ans dans te bercati de Puniquo PMinur; ces no reuX orphesina tendrement eleves Par nos bomes religie es, ce Dorubre encore plus grand de jeunes ectanis preserves dans nos ecoles C tholiques du potion de Pheresie, ce corps de missiomnes S gelas, que mus mutenez par Vos Prieres et Vos Rumones, tom nos fideles, en un mes, unissent leur mi a la notre mur Uous temoigner te. Viso et bien sim

Depuis la temps, Messisum, nous destrions et tirparis nous la societe de la Propagation de Ia Fes, malales circonstances dans tesquelles nous nous f urio , ne

30쪽

tsimoin ces eglises que ron a incendiem ou demolies. A Dieu ne platse que nous sοyons de urages. viris Immaculae est notre puissante et glorieuse profectrice, et lyextension dia si grande du Catholicisme parminous, est uu gage des misericordes de Dieu fur notre liue. oui l nous eu avons la conviction, Dieu Veut communiquer la lumiere de la sol a ce peuplo qu'il a conquis par te sang de fou Fns : nous disons plus :

Operer, est un bien, qui aura des essela permanendi. Mus vivons in milieu d 'un peuse intelligent, civili se, surun territoire vaste et fertile : il nous est dono donned'ewεrer, fulvant te coura ordiniare de la Providence, que nos institutions pieuses seroni une Aource de sanctification pour la gensiration presente et pour celles k vinnir, in milieu d'un peuple qui parati destine a j ouer ungrand role dans lyhistoire des nations. L nous est impossibie, dans une terere, de mus poser lyentendue de nos besoins. Si nous nous rejoui sons Savoir pu et lix quelques sicoles et Orphelinara, noue coeur est naure de douleur en pensant que lapisy gmnia partie de nos ensanis reste e Osee auxdangere de Permur, k la contagion du minuatis exemple, sans un no re sussisant de mattres pour les instruire, de pretres pour les sanctifier par les sacrements. SOU-