Oratio in funere admodum reuerendi, ac eximii patris, P. F. Christiani Lupi Iprensis ... habita a F. Francisco Faruacques Insulensi, ... Louanii, die 12. Iulij 1681

발행: 1681년

분량: 11페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

1쪽

Imprimatur.

Fr. Raymundus Capi succussae.Pal Apostolici Megister Qrdinis Praedicatorum.

2쪽

ORATIO.

Aehel dum peperit patriarcham Beniamin, Lupum Illum rapacem de quo Genes 4s. Beniamin Lupus rapax maηὰ comedet praedam, oe vespere diuidet Hosea οῦ nomen eius vocavit BENONI , id est Filius doloris mei. Sacra nostra Religio Augustiniana , MAGNIFICE DOMINE, dic. Dum hodie Deo, coeloque parturit, &transmittit dilectum suum Beniamin, Lupum rapacem, sed animorum, sed cordium, sed assectuum , qui mane di exordio vitae suae sibi comedit praedam optatissimam insatiabili,& rapacissimo sancti ris doctrinae & virtutum studio: & vespere diuisit spolia longo vis doctrinae & virtutum meritis comparata. metito, licet non ex eadem prorsus causa. gemens exclamat, & vocat nomen filii sui BENONI, id est , Filius doloris mei. Verd, Vir Ex . CHRISTIANE , filius doloris es Matri tuae Religioni Augustinianae . Dolet illa tristis di gemens, quod Te a nobis abeunte oris hala sit dilecto suo Beniamin, Viro amantissimo, filio dexteret suae, orna. mento At Diademate gloriae suae pretiosissimo tu inme oculorum suorum, Augustinianae doctrinae incomparabili thesauro , vivo Religiosae obieris Dantiae & pietatis exemplo, superiorum in regimine speculo, gaudio suo

dc corona exultationis suae.

Quamquam non soli Religioni Augustinianae , sed ' huic Aeademiae Matri tuae filius doloris es VIR EXIMIE: Matrem tuam splendore sapientiae tuae illusirasti, virtutum tuarum odore suauissimo imbuisi , consilio, opera,auxilio, aut horitate adiuvisti,& sartam tectamque,quantum in Te fuit, eon seruasti.

At quid de Religione Augustiniana i quid de Academia loquor ῆ illi

ipsi , quae mater est fidelium , EceIesiae, filius es doloris. Dolet illa vehementer praemature ereptum sibi generosum pugilem , virum bel latorcma b Adoleseentia sua, LUPVM qui preti labatur bella Domini, qui apprehendebat arma & scutu antiquitatis, ut eneruaret tela & molimina n .imatis . Qui a verbis impiorum non timuit, quia fundatus erat supta fit mam Matris sus Ecclesiae Petram. Luget illa , n cerore conficitur &tantum nOa inuidet Ecclesiae triumphanti, se militantem, destitui fausto

3쪽

illo θdete . euius radiis di splendore collustrata , infernalium haereseon Mnebras frequenter dispulerat, erroresque dissipauerat. Proinde, At ditores, finite plangam hodie dolorem menm, dolorem, Religionis nosti ae, dolorem nutus Academit, dolorem communis omnium nostrum Matris Ecclesiae . Sinite , ut tanti viri memoriam saeti Geio laudis honorificem, & ex innumeris, quae hic diei possenr pauea sel, gam, unde possitis ex ungue Chrisianum LV PVM dignoscere. Interiai

sermonem meum m roris mole iacentem & prostratum, attentionis, &beneuolentiae vostr studio, recreateti subleuate.

Natus est hie LVPvS noster rapax Anno salutis I 6 I r. die Ia. Iunii in mitate Ipr: ns , ex qua oriundum fuisse magnum Ecclesiae Doctorem Husonem a S.Victo e non ita pridem in Scholis nostris Theologicis ab ipso cesone o nc sero diuicimus. In saero Baptismatis fonte adeptus cst

CHRISTtRNI nomen et nomen utique non inane. nec vacuum vel titulusne re in eo, qui totius vitae suae decursu, opere & veritate verum Christianum se probauit. Legerat illud Auguitiai. I uam multi volantur Medici, qui curare non ηονvηι nhὴm multi vocantar Uigilas, qui tota no cte dot minuti sic: mutii vocantων Christiaηi, o in rebus non iuueniuntur quia hoc qhod et Oeensis, non sunt, id est, in vita, in moribus, in fide, in spera charitate. Alium profecto sese exhibuit Christianus noster: non in

uomine tantum, sed etiam in rebus ipsis inuentus est Chi istianus, in vita, in moribus, in fide, in spe, in chaikate, quodque subsequentia planum facient, in omnibus de ubique Christianus . Infantiae annos egressus literis humanioribus in Ciuitate natali imbutus est. Rhetorices praeceptorem habuit R. P. Godefridum Hensebem κm R.P. Ioannu Baliaηdi in colligendis, ae digerendis Actis Sanctorum is cetare me qui de tali, tantoque discipulo plurimum sibi gloriatur. Mox aulcm, ut ecepit animum studiis liberalioribus excolere , appa ruit Adolescentalus, non in mentis tantum, sed & memoriae, sed & ludicii, ardor i sque studendi excessa . Apparuit Lupus rapax, LupuS vorax no. Pecorum, sed Librorum in memori et ventrem profunde recondens, quid quid vel legeret, vel a Praeceptoribus audiret. quibus. accedenti indefesso labore, condistipulos suos longo interuallo semper superauit.

Porro vis memoris in eo tam tenaeiter haesit, ut propter eam Rotirae passim vocaretur Bibliotheca ambulans. Vertim alius mentis excessus manebat AdolescentuIum nostrum. Αnnos I S. natus in mentis terrena haec omnia su peremi nentis excessu, hu-ιu3 iaculi inanem strepitum & splendorem exosus, solitudinem sibi colendam proposuit, & Augustinianam Eremum , in qua procul a curis huiuS mundi per trium votorum obseruantiam securὰ delitesceret, sibi in Sponsam delegit. Di selix animi io i felix mentis e xcellust ol vere intelligere, vere sapere, te a vanitatis commercio sit bducere, ut possis tibi iacoque tuo uiuere, portans iugum Domini ab Adolascentia tua.

4쪽

Et vero se liciter portauit Adolescentulus noster. Misius enim de more ad annus probationis trutinam, in animum suum tam alta iecit religiosae per Letionis, virtutumque omnium fundamenta , ut nunquam posteacon cura potuerint, imo vero in sublimem spiritualis templi altuusiuem, Pi out postea patuit, exurrexerint. Philosophiae di Theologiae tam praeclaram operam impendit, ut abso luto studio, praeter morem, mox Philosophiae in Conuentu nostro Colo niensi tradendae admoueretur. Adolescentulus quidem , sed Lupus, sed rapax , sed vorax laboris, & doctrinae. Illic incoepit percurrere Philosophiae dumeta & vepreta.Tantam Vero, qua praesidendo, qua oppugnando sibi famam eomparauit, ut Alexander VII. tum temporis ad tracium Rheni Apostolicus Nuntius , & a Latεre Legatus, tanti Viri eruditione ,& argumentorum subtilitate permotus, cuiu amicitia sua dignatus fuerit, quam etiam conseruauit PontifeX. Anno enim IO, , . Dci uncius noster Romam proscctu ς, ab eodem Alexandro VII. haud immemore eorum , quae Coloniae viderat, sine mora assatum Apostolicum obtinuit: semperque obtinebat, quoties aut ne cessitas , aut publica utilitas id requirebat

Illic Coloniae composuit Prodidagmata Philosophica , & Apologiam

pro anima Oui aduersus Marpurgensem in Hassia uniuersitatem , quae non erubuit, licet infelici conatu, quanta quanta erat opponere se Ado Iescentulo nostro. Caeterum, utrumque hoc opusculum iuuenile, senior iam factus, pro suo vix tium voluit agnoscere . Urdo Patrum Augustinianorum obseruans tantum Adolescentuli no stri in studiis prosectum, noluit eum inter vepreta philosophica consene scere, verum accersivit Louantum ad primariam ordinis sui Theolog cam Cathedram. Hi e vero Lupus noster rapax per vasa Sac. Scripturae νConciliorum, & Sanctorum Patrum nemota venari, praedam rapere, cu medere , non segni, nec tardo, sed rapacissimo molimine. Hic vere Lupum agere , hic , quidquid usquam in Historiis, non tantum Ecclesia ilicis, verum etiam prophanis reperiri poterat, quod ad sacratioris doctrinae intelligendum conferret, rapere & in ventrem tenacissimae memo rie conferre. Hic dies noctesque insomnes ducere, & stud ijs impende re . Hic nullii labori parcere, non otium modo, sed colloquium Omno, conuersationcm omnem auersari et instar Lupi in cellulae suae antro perpetuum delitescere, sacrae antiquitatis monumenta scrutari, chartis impallescere, solitus tum temporis , & per insequentes annos, dum per Oc

cupMiones licuit, quotidie quindecim horarum spatium sacrae huic v nationi ia exercitiis impendere. Quo factum est, ut mira Dispillationis,&re spadonum soliditate Licentiae gradum protinus consecutus fuerit. ra vero Duaci eius operam Theologica desiderabant studia, eo mimis est , ubi toti Academiae acceptissimus , non tantum Religiosis uti- leni, sed & saecularibus gratissimam nouauit operam, omnibus Augu-

5쪽

gustinianae, veraeque doctri ae studium & amorem eommendans, & institilans . Isthie composuit , & in lucem edidit libellum doctissimum de otiis fine Eremitarum S.Patris Augustini. Iactis Duaei purioris Theologiae

undamentis, quae etiamnum apud Nostros permanent, ad priorem Sparotham Lovanium reuertitur, ac paulo post Theses Doctorales tuetur , Ac

omnium applausit, Primariis Belgi, Viris ac Praelatis liberalitate sua ,

cooperantibus, Doctoralem Lauream gloriose adipiscitur. Quia vero tantae doctrinae, & virtuti Louantu nimis angustu erat theatrum, Anno 1633. selicissimo consilio Romam proficiscitur, ubi statim, totius Curiae Romanae favorem & amorem sibi concilianit, non modo

Pontifici , sed di Eminentissimis viris, primariisque Eeelesiae Ministris,

ob singularem doctrinam, animique candorem acceptissimus. Vnde factum est, ut aegre Roma dimissus Anno loci . Louantum reueristeretur, secum conserens a se obtentum diploma Pontificium. In quo praelarissimorum Ecclesis Catholicae Doctorum Ss.Augustini,& Thomae Aquinatis inconcussa,tutissimaque Dogmata plurimum commendantur. Quae tes cum huic Academiae, tum etiam Religioni nostrae, Patrumque Dominicanorum ordini fuit longe gratissima. Contulit etiam secum amplissimam nomine Reuerendissimi P.Generalis potestatem prisidendi Capitulo Bruxellis eum habito. Quo Praesidis Oincio nomine Reuerendissimi Patris bis iunctus est,his etiam Diffinitor, sudiique etiam L aniensis Regens vigilantissimus : tandem ad Prouinciae elauum& regimen omnium susseagantium votis admotus est,licet admodu invitus, & reluctans. Quo in munere Christianum se Pastore in semper exhibuit, omnibus omnia factus, prodesse non praeesse cupiens, quaerens non quae sua sunt, sed quae IESU CHRISTI . Porro Roma redux Luptis noster coepit diuidere spolia, quae infatigabili labore undique conquisierat. Nimirum publico dedit quinque illostomos Scholiorum omni eruditione resertos, in Decreta & Canones Conci; iorum . In quibus Methodo, quod sciam, hactenus intentata, carinpit primus Decreta,& Canones Ecclasiae, Scholijs, & comentariis illustra,re , sicut Origenes illustrasse sertur Scripturam. Adeo autem selieitercessie ei conatus, ut, iuxta datas e Gallia literas, dubitetur, an hoc laculo, licet doctissimo, aliquid prodierit huic operi par, aut secundnm. Tomum primum consecrauit Alexandro VII. alterum Flauio Chisio eiusdem Pontificis Emin. Cardinali Nepoti. Qui pro tali munere datis di extantibus apud nos literis singularem Defuncto egit gratias . Quod ipsum secte Eminen. Iacobus Rospigliosus Clementis IX. Cardinalis

etiam Nepos, cui tomum quartum nuncupauerat . Quid autem insuper illis Seholiis in Concilia sentiendum fit, declarant Emmen. ac Doctissimi Cardinalis Braneatii Litererae ad Deiunctum datae 4. Febr. Anno Io7q.En verba : Dnodorum Scholiu ὰ Paternitate Vestra in tribus tomis nuper ea a. . rata marma mei delectatione a Reaeroissmo Domino Atroldo sum asset u-

6쪽

Paternitatι taea trado in omnibas Obsecaturus .

Aliorum Eminentissimorum Dominorum literq nobis in promptu sunt, quae paria dabunt de rumis praefatis elogia. sicut etiam de Seholiis in Librum Tertulliani de Eraescriptionibus Eminen. Cardinali Domino Palutio de Alteriis nu acupatum. Opus vero postremum de Privilegio Sancti Petricirca Appellationes Romanas Innocentio XI. quenti

Deus benigne nobis conteruet, nuncupatum,ab Au more eum vita comis

pletum, quemadmodum ab Ecclesiae Romanae Principibus viris. summa auiditate fuit expectatum, ita non minori istitia indubitantςr fuerit suis

sceptum .

Vidimus hactenus Lupi nostri rapacitatem in conquirendisin diu id dis spoliis doctrinae. Est & alia haud ignobilior Lupi rapacitas,qus iuxta Ambrosium sub finem libri s. in Lucam non eu furtiua sublatio , sed

triumphalit direptio. De qua apud S. Mattheum cap. II. Regnum Carseram vim patitur, ct violenti rapiuxi illad. Quem locum fuse explicans idem Ambrosias Sermone sue . de Natali Domiαι, δενιριum est enim , inquit, de Patriarcha nostro Beniamin . Lustus rapax . B. ata rapacitas , quae eae istum rapiti Beata Violentia, inquit ibidem Ambrosius, qua naa indignatio ne pereatitur,sed misericordia coadovaturi Bram,iuquam,violentis,qua vim patieuti bonitatem elicit, σ tribuit utilitatem inferentit Et prosequitur:a: gredimur ergo ia itinere Dominum, siquidem ipse est Ua, et more Latrontim seu Luporum suis eum Doliare nitimur, cupimus illi auferre regηum, ebeis auros,oe vitam, sed ille tam diues,s laetuo est, ut non abnuat, non resistat, o cum omula dederιt, nihilominus omnia ipse ρvideat. Aggredιmur, inqua, illam non ferro, non fuste ou saxo, sed tamΛιtate, mansuetaone, bonis ope. bas , ea,tate. Haec Ambrosius. Age videamus in Lupo nostro sanctam hanc,& beatam rapaeitatem , qua caelorum regnum violente rapuit. Ambrosia teste rapitur hie praeda humilitate, mansuetudine. O l igitur Te regni caelorum LUPE , rapaeis. simum. Quae enim humilitas humilitati tuae, quae mansuetudo maasue istudini tuae, non dico coaequari, sed coinparari poste t fuit Tibi habitu αvilis, Cellauniea longitudinis sex Se viginti, Ac latitudinis sexdecim pedum, non alio, quam Librorum, meast, de Crucifixi, cum Benedictae ipsius Matris Imagiae. Oraameato decorata . Cibus Tibi obuius, fle comis' munis, sermo omnibus, etiam infimis quibusque blandus de familiaris , . gressiis incultus, de perfectum Religioli Viri specimen exhibens. Non magnam est, inquit Bernardus, esse bumilem, ia abiectione ς magna, o rara vi νιus est humilitas honorata . Magna igitur,& rara virtus est huis militas Lupi nostri, qui cum ab omnibus hodoraretur , etiam ab Emiis nenti

7쪽

nentissimis Cardinalibus, Imo Pontificibus, nihilominus intra inodestiae Religiosae limites semper se coni Inuit. Oblats sunt ipsi primatis totius ordinis dignitates,at recusauit. Obla. ta est Sacrarii Pontificii Praefectura cum Episcopatu annexo,renuit, contempsit, satius ducens in humili saluari, quam in sublimi dignitatum periclitari. Prodigiosum est,& omnis humilitatis eaput de summarium, quod diocturus sum . Nimirum Vir talis , ac tantus Morti proximus instantissime Petite extra Ecclesiam hanc sepeliri, R in claustro hic vicino cum Fratri. hus Laicis olIa sua collocari. Qijs huic humilitatem vidit , quis audio uit similem

Constat autem non subitaneo, nee ex temporaneo consilio id factum , nam in Abaco Dc supcti reperta est schedula eamdem petitionem continens, Defuncti nolit i manu propria diu ante conscripta,& signata. Quaquam autem, & verbo,& scripto vilem illum sepulturae loeum enixe postulasset, coactus nihilominus est, quamuis cum summo cordolii testuat ni O , acquiescere superioribus volentibus eum, qui se ita humiliauecae exaltari, & in Chori medio collocari . De caeteris vero virtutibus eius, quibus sancta rapacitate caelum rapuit, quid dicam , imo ver8 quid non dicam i Castissimam , Nabori ni spurcitie remotam vitam duxit, socio sibi familiarissimo quandoqui candide pro susius: fatuam ero semper seruari castitatem . Temperantissimus fuit in cibo & potu , vi de iplo quandoque ex vero dictum fuerit, quod apud Comicum legitur: prandet obolo. Officii diuini cultor fuit

sangularis , ve i ificans , quod de Bernardo scribitur z in Ecclesiam matutis xis ab sque Comentiba, primas i greditar , et It Mur inde ducedit. N que lumi ae occupationes eum a pietatis studio unquam au .rteri potuerunt. Fecit quod de Venerabili Beda , in prςfatione eius Operi. s prauixa Iegitur : Tria vero huie sancto Viro fuerunt per lotam vitam

famιliaria , orare, scribere, Otire. Primum orabat, deinde soli scriptio. ni & doctrine operam dabat. Fuit etiam singularis cultor Deiparae Virginis , quod quidem Lectori planum est ex eius scriptis , S praecipue: Notis in S. Leonis Noni Concilium Moguntiatam, ubi curiosistime, & exactiumre coaceruat, quidquid ex antiquitatis Ecelesiasticae monumentis pro festo Conceptionis beatae Mariae Virginis depromi potest. - eteras autem eius viri Dies, quis fando commemorare, vel pro meritis celebrare postii l sane pr.escripti mihi temporis angustiae, ut impen- .uam grat4ssimum illud dicendi officium , non sinund. Non possum tamen eam, quae omnes complectitur virtutes, charitatem praetermitteri . Fuit defunctus noster charitatis Doctor eximius: testantur ea, quae charitatis promouendς zelo de charitate scripsit opuscula. At vero non tantus fuit Charisatis, Doctor, quantus & Cultor. Postremae suae infidi

8쪽

mitatis tempore identidem inclamauit, cuis δύοlai , θ 49 minor flo. Sed di antea totius vitae suae rationem ad Charitatem velut ad Cync suram direxit. Prouincialatus tempore, tot um quantum erat regimenacharitatem spirabat, S ad charitatem ducebat. Charitas erat illi Alpha R Omega, principium, & finis. Omne eius consilium , monitio, correctio, praeceptum, visitatio, charitas erat, acharitate cristatur, di ad charitatem reuertebatur. Scopus illi meta una fuit semper charitas , Ex eodem charitatis fonte fluebat, indefessa illa solicitudo, qua puerorum, S Adolescentum sacra mentalem Consessionem audiebat, neglectis etiarn summi momenti iiegotiis. Quo in Charitatis ossicio tantum prosuit , ut oppidatim,& pagatim innuineios reperias, Praecipue Eccle fiasticos, qui eius instructionibus edocti, fructum referant centuplum in tempore suo. Qiue cum ita sint, od Lupus noster rapax non tantum doctrinae, sed &virtutum spolia sibi conquisierit , miramur , quod sibi etiam spolia conis quisierit gratiae, non tantim apud Deum, sed & homines, dilectus Deo de hominibus i Miramur , quod Plebeiorum , Ciuium, Nobilium, Ma gnatum, Ecclesiasticorum, Illustrissimorum, ac Eminentissimorum, imo Sanctissimorum Dominorum animos , corda, affectus, desideria su aut quadam rapacitate ad se rapuerit φ Imo vero magna me teneret admuratio nisi res ita contigisset. Fieti enim non potuit, ut tam illustres doctrinae, virtutuntque dotes, non amarentur. Habent illae amoris illecebras ineuitabiles.

Hinc factum est, quod ab hae saera Famitate Romam ob fines notos

Deputatus, Moderno Pontifici gratissimus aduenerit, de negotium propolitum authoritate sua plurimum promouerit. Hi ne factum est, quod idem Sanctissimus Dominus miserit intimum suum Secretarium, qui Christianum nostrum tum temporis infirmum nomine suo inviseret, & solaretur, quodque etiam tres Eminentissimi ac purpurati Ecclesiae Principes personale eum visitandi munus tum temporis Obierint. Hinc etiam factum est, quod aegr8 admodum, & quadam velut amica violentia , tandem ad suum gregem redeundi, facultatem obtinuerit. Hine factum est , vi in eodem discessu a Saero Collegio de Propaganda fide dono gratuito aeceperit Libros pretio trecentorum, aur circiter

Hine factum est, ut Clemens IX. Apostolici Sacrarii Praefecturam

cum annexo Episcopatu eidem spolite obtulerit. Hinc factum est, quod Eminentissimi Cardinales, & etiam Supremi Ecclesiae Ministri,quam plurimas ad eum dederint literas merum amoris, e beneuolentiae nectar spirantes. Centenas his inanibus tetigi, his oculis vidi, Iater quas Emia. cuiuspiam manuscripta haec verba reperiuntur: Tamnam amitas ad amicum scribo.

9쪽

N Ine factum est , ut Regina Sueciae eum accerseret, quo conserentis se institui solitae, interesset. , Hinc factum est , quod Sac. Collegium de Propaganda Fide voluerit, ut interemi congregationi quindena quavis fieri consuetae: in qua etiam

emam tribus Cardinalibus Defunctus noster orationem habuit non semel doctissimam. .

Hine factum est, quod magnus Hetruriae Dux defuncto sponte obtulerit Lectionem Theologicam, amplissimo etiam stipendio dotata micum viatico pro transmittendis Libris plusquam lassicientissimo. Hine factum est , quod Prunarii Curiae Bruxellensis Vitis Amplissimis D D. Εωθ,Stokmans,alijsq,merito nominadis,gr atissimus semper fuerita Imo ipsi suae Celsitudini, a qua Regiae Lectionis beneficio donatus est . Hine denique factum est, vi verbo finiam, quod fuerit urbis,di Orbis

delicium, omnium amor facius.

Omnium, inquam, corda, omnium assectus rapuit Christianus nostera ereditisne non rapuise regnum Ccelorum, ad quod tam ardenter anhela. hat ' Imo vero rapuit, faustam praedam comedit, selicia aeternae beatitu4dinis, destructa corruptione mortis huius diuisit spolia. Rapuit regnum caelortim, non serro, non suste, non saxo, sed humilitate, sed mam Letu. dine , sed castitate, quam ad regni Gelorum triAmphalem direptionem requisiuit Ambrosius. Et quidni rapuisset, quando perfectam illam h huit Charitatem , quam ex Augustini sententia remissioni peccatorum sata lege coniunciam esse constati Nimirum habuit charitatem illam qua fit, ut homo patienter visat, s delectameter moriatur. Patienter viis rutila testes sunt, quotquot aegrotanti adfuerunt. Viderunt hominem, squi , ut de S.Basilio legitur, tantum spiritu visens praeter ossa, ct pellemaeulla praterea corporis parte consare videbatur, nibilominus inexplicaabiles ab Ictero, Hydrope, calanto, aliisque morbis dolores inuictistim a

patientia tolerantcma animo prorsus immoto. Nullum hic verbum querulum, nulla aduersus Deum naumuratio audita. Sed S delectabiliarer moriebatur. Perpetuo enim audiebantur hae voces οῦ Laus Deo: vii

num sponsus hae nocte veηiat, cupio dissolai, . esse cum Chri . Vndo etiam sponte sua, & citra Medici monitum multis diebus ante mortεm . tibi administari voluit Sactum Viaticum, di Extremae Vnctionis Sacramentum. Cum R. adm. P.Marcus ab iniano Capucinus ad eum acces sustet; manus impositione eum dignaturus, mox protesatus est, haud diis Inhm se esse, euius causa patrarentur miracula, se miser m ρε ctatore V mhil aliud in votis habere , quam eius benedictione spiritum suum transmitti iumentis nomini IESU . Ipso mortis eheu funesto die monitus a Medico his verbis: Iastas tempus ad quod ita anhelasti, Dominas prope est. Alacritet respondit; Latis Deo in aeternum. Postmodum cum interrogasset quantum temporis vitae sibi superesset: Medicus respondit, ultra dια, dcmiscis meritanam non esse seperuictartim. Iterum subiunxit, Loks

10쪽

Deo, petiitque aduocari Radm. P.Priorem, Ze legi solitas preces Mese. . Qujbus de more perlectis petiit se sibi soli relinqui, ut vacaret me

ditandis Sacris Scripturis. Quod & iIli concessum est. Hora undecima interrogauit quota esset hora, Se accepto responso, iterum dixit, Laus Deo. Ad medium duodecimae , Iam , inquit , Mors instat, sentio enim in capite,ct manibus fallarem frigidum. hora duodecima cum daretur soliatum signum pro recitanda Salutatione Angelica, quae tum lecta fuit , ad singula respondit Amen. Post spatium autem subsequens unius, atrerius. ue Miserere, extinctus est morte iustorum, qui vixerat vita iustorum, &vt omnino confidimu τ, reeepit mercedem iustorum. Porro circa eius mortem, obseruo , quod sicut Moysi morienti non sunt moti dentes , sic nec Deiuncto nostro, quod iuxta Gessierium significat immotam doctrinae constantiam . Scilicet Defunctus noster immode constitit in iis, quas tradidit dogmaticis sententiis. Ne morienti quidem moti sunt doctrinae deutes. Rem ita se habere, sacrum, quod hic iacet cadauer , si loqui pol set, etiamnum amrmaret. veritus tamen ne sibi de charitate scribenti, aliquod verbum, vel epithetum a charitate alienum calamo, vel ore quandoque excidisset, priusquain moreretur,petist illud, qualecumque delictum coadoam, de ab sis, quos forte laeserat, veniam pollulari. Adeo Chriiliane Christianus noster obiit . Hic sermonem absoluerem, nisi erga desunctam Preceptore in quon dam meum pietas, me pro eo vicaria legatione apud Deum fungi prae ciperet. Ad te itaque coauertor Clementissime Deus, & quod pro Matre Minica fudit Augustinus, ' fundo Tibi Deus noster lacrima ram genus , quod manat de concusso spirita considerarioae periculorum omnis animae, quae in Adam moritur. Quamquam famulus tuus CHRISTIANUi in Cbristo vivifieatus, etiam nondum carne resolutus, sic

vixerit, ut laudetur nomen tuum isside, moribuD. eius , non t4me audeo direre, ex quo eum per Baptismua regenerat, nult feta υerbum exisse is Oreeias estntra pneeeptum tuum . Et dictum est Ueritae Rtio tuo si quis dixerit fratri suo falce , Reus eritgebenne ignis. Et υ e etiam laudabili vita hominum, si remota misericoria discutias eam. α/ia veνὸ non exquiris delicta vehementer , si tuta.ri ter speramus aliquem apud te Deum ι nueaι re Ia-dulgentia . Ego itaque laus mea,ct vita mea Deus cordis mei, sepositis pau lisper bonis eias actibus, pro quibus tibι gaudens gratias ago, nunc pro pec eatis famuli tui deprecor re, exaudi me per medicinam vulnerum nostrorum, qua pependit in ligno, s sedens ad dexteram tuam interpellat pro nobis. Seio misericorditer operatum , ct ex corde dimisisse Debita Debitoribus fuis, dimitte illi, ct tu debita sua, si qua etiam contraxit per tot an uo ; pos aquari salutis. Dimitte Domine, dimitte obseero, ne intres eum eo in iudicium. Superexaltet misericordia iudicium, quoniam eloquia tua υera sueti, ct promio sui misericordiam misericordibus . . /uod ut essent, tu ded sti eis, qui mis e. reberis cui miserιus fueris, ct miserιcordiam tuam praestibis, cui misericors Deriss

SEARCH

MENU NAVIGATION