장음표시 사용
91쪽
DECRETALIUM LIB. II. Tri. III. DE FERIIS.
a. Dies festi, qui ex praecepto ubique colendi sunt, enumerantur, videlicet: dominici dies totiua anni, naticitatio D. N. IeSu Christi, eircumcisionis, epiphanioe, resurrectionis cum duabud sequentibus feriis, ascensionis, pentecostra cum ducibum pariter aequentibus feriis, sanctissimae t/initatis, MIemnitatis corporis Christi et iurentionis s. erucis, necnon festivilvium puriflcationis, annunciationis, assuru1,tionis et natinitatis deiparae virginis, dedicationis s. Mi uelis archangeli, nutinitatis s. Ioannis Baptistae, M. Petri et Pauli, s. Andreae, s. Iacobi, s. Ioannis, a. Thomae, A. Philippi et Iacobi, 3. Bartholomaei, s. Mattiaret, M. SAmonis et Iudae et s. Matthiae Gristi Domini apostolorum. Item s. Stephani protomur ris, M. Innocentium, 8. Laurentii mrartyris, 3. Syli retri papae et confessoris, a. Iosephi etiam confessoris et s. Dinae, deiparae reNpectine sponsi ac genitricis, solemustulis omnium sanctorum atque tinius eae principaliortibus m-tronis in quocunque regno sive provincia et alterius pariter principatioris in quacunque ciritate, oppido PH pago, ubi hos Iurtronos haberi et renerari contigerit. - Caeteros rero dies fratos, qui tu singiuis regnis, provinciis res ilioecesibus celebrantur, non eae praecepto colendos; episcopis rero a noris festis sub praecepto indicendis alstinendum esse declaratur. Item ordinariis an Lquorum canonum Obserrantia ad memoriam reroeatur in concedendis licentiis laborandi diebus festis; qum licentiae nonnisi ad formam canonum gratis, libere et Rine ullo prorsus pretio et pacto eam edantur. Dies feriati circa iudicialia per hane constitutionem nihil omnino immutantur.
b. Prohibetur, quominus libri aliaeque seripturae in lucem edan ur, quibus de imminuendis diebus festicis de praecepto colendis, Sire pro sit e contra tractatur.
cap. IV. Calendarium vetus aboletur; restitutum pro sostivitatibus A. R. ocelesino suo tompore celebrandis divinisquo officiis rocitandis approbatur et ubi quo adhibendum praecipitur.
a. Const.. Univem per orbem. dat. 20. Sept. 1042 ; in L. L. n. 29 I. V, 378. - Ρropositio LXXIV. Synodi dio ea aliae Pistoriciasis, damnata a Pio VI. Per con stitutionem Auctorem fidei, dat. 28. Aug. 1794 ita sonat: LXXIV. Deliberatio synodido transferendis in diem domini eum sostis per annum institutis, idque pro iure, quod pere
suasum sibi esse ait episeopo competere Super disciplinam ecclesiasticam in ordino Adros more μpirituales; ideoque et Praeceptum mi Asne audiendae abrogandi diebus, in quibus ex pristina ecclesiae lege viget etiam nunc id praeceptum; tum etiam in eo, quod superaddit de transferendia in Adventum episcopali auctoritate ieiuniis per Rnnum ex ecclesiae praecepto servandis; quatenuS adstruit, episcoin, saη osse iure profrio transferre dies ab re lesia prRescriptos pro sestia ieiuniisve celebrandis, aut inductum missae audiendae praeceptum abrogare: propositio salsa. iuris conciliorum generalium et summorum Pontificum laesiva, scandalosa, schismati favons.
h. Const. , Non mulli, dat. 16. Nov. 1748 Bullar. Bened. XIV. T. IIJ. Cap. IV. Const. , Inter stra Simos, dati T. Novembr. 1582, g. 4-12; tu E. L. n. 74, II. 488. Bulla in compendium redacta es
92쪽
DECRETALIUM LIB. II. TIT. IV. V. VI. DE TESTIBUS.
UT LITE PENDENTE NIHIL INNOVETUR
Pius Papa IRCap. I. Qui lito pondento bonineia rogignant via iuri forum eodunt, nihilominus ad omnia praestanda tonsantur, ad quae ex iudicis sententia condemnati suissent, si non resignassent vel cessi8sent.
DE SEQUESTRATIONE POSSESSIONIS ET FRUCTUUM. Pius Papa LCap. I. Fruetus boneficiorum aliique proventus ac distributiones lito pendonio deponantur apud porsonam idoneam a iudice eligendam, non obstantibus statutis quibuscunque.
DE TESTIBUS. generali concilio Tridentino. Cap. I. Qualitatos tostium contra episcopum doscribuntur. Clemens Papa X.
a. Eaehibetur instruetio pro Gaminandis illis testibus, qui in eausis contrahendorum matrimoniorum introducuntur, imprimis quando de statu libero agitur. Quae instruetis in altera immediate smιenti latius declaratur.
b. Qui et quales testes vel probationes admitti possint ad probandum flatum Itiberum coniugis, quum ulterius e iugis mors eae authenticis documentis probari non possit. Instructio praedieta Clementina deo aratur. Ingentes bellorum elados aliaeque rerum humanarum conVersiones,
quibus nostra aetas obiecta fuit, frequentes adhuc suppeditant Romae muliorum et quandoquo vivorum procos, qui legali documento mortis coniugis iamdiu absentis dostituti, licontiam tamen sollicitant, qua sibi liceat ad
Titi IV. Cap. I. Const., Sanctissimus, dat. a. 1560 dies in hullario non ι appositus), g. 2; in L. L. n. II, II, 29. Textus aliquatenus immutatus e t. Tit. V. Cap. I. Consti, Cordi Nobis, dati 30. Marti Ib68, g. 2; in E. L. n. b7, II, 269. Tit. VI. Cap. I. Soss. XIII. de res. e. I. a. Decretum, Ouum alias, dat. 21. Λug. 1620; in E. L. T. VI. p. 313. b. Instructio s. Omeii dat. 12. Iunii 2822; Archiv. XXII, 180.
93쪽
DECRETALIUM LIB. II. TIT. IV. V. H. DE TESTIBUS.
alias nuptias transire. Iam vero sudes apostolica seu suproma Eminentissimorum Romanorum S. R. E. eardinalium ad hasto dopulatorum congregatio, oeclesiasticis regulis Omnino insistit, ex quarum praescripto mors eX aliquot annorum decursu non praesumitur, sed probari debet. Undo Lucii III. responso scap. Dominus, exi., do secundia nuptiis) a iuro canonico cautum est, .ut nullus amodo ad secundas nuptias migraro praesumat.
donec eonstet, quod ab hac vita) migraverit coniux eius.' Qualis autem probationum ratio exigatur ex doereto: sevum alias, Clemontis X. perpetuis temporibus valituro, lato sor. V., 2 l. Augusti I 670, in bullarium Romanum inserto, habetur, ubi s. ponti sex instruetionem ponit, tam in curia Ε. et R.
eardinalis Urbis vicarii, quam in aliis curiis caeterorum ordinariorum Servandam pro examine testium ad eontrahenda matrimonia induetorum.
Primo ergo authonticum ipsius obitus documentum exquiri debot, ubi haberi possit. Nam hace num. 10 ot 11 pracseribuntur. , Si stostis) rospondorit, contrahoro volentes habuis8o uxorem vel maritum, sed esse mortuos. interrogetur do loco et tempore, quo sunt mortui, et quomodo ipso testis sciat suisse coniuges et osso mortuos. Et si respondeat mortuos suisse in
aliquo hospitali, vel vidisso sopoliri in certa ecclesia, vel occasione militiae sepultos suisso a militibus, non detur licentia contrahendi, nisi prius recepto testimonio authentico a roetoro ecclosiae, in qua humata suerunt eadavera; vel si fieri potest, a duco illius cohortis, in qua deseriptus erat miles. Si tamen huiusmodi testimonia haberi non possunt, saera congregati O non intendit oxcludere alias probationes, quao do iuro communi possunt admitti, dummodo sunt logitimas et sumetentes. Ex postremis hisco verbis habetur regula huius s. congregationis pro ea si bus, in quibus tulia tostimonia Obitus authentiea haberi non possunt, nempe, ut suppleri valeant aliis probationibus logitimis ot sum ei sentibus. Isarum praeeipua Oxsurgito dietis tostium fido dignorum, do quibus sic in eadem instructione praecipitur: . Pro testibus in hac matoria rocipiantur magis consanguinei quam OX tranei, qui praesumuntur melius insorinati, et cives magis quam cautori; no admittantur homines vagi et milites, nisi data causa et maturo consilio. Ubi autem de persona tostimonium serente agitur, opportune praescribitur, ut , una cum persona testis alia compareat cognita notario, et quae attestatur do nomino et cognomino ipsius testis, noenon de idoneitatu eiusdem ad testimonium serendum. Verum in tantis, quibus sappo huiusmodi mortis probationes promuntur difficultatibus, η. congregatio nullam rospuit,quao aliquid ad fidem faciendam valeat, ut perspicere possit, an pluribus quandoque concurrentibus, quae seorsim cortitudinem sumetentem parere nequeunt, omnia tamen simul iuncta hunc omelant. Hinc datur locus praesumtionibus ot coniecturis, quibus testium dicta confirmentur, publicae vocis et lamao ratio habutur. Certa lacta Ruthentica probata, quae mortem supponunt, OXpsenduntur. Etiam contigit, ut testium fido dignorum probo informatorum dicta temporo non suspecto ab aliis percepta suerint; testes autem immediato vel morte vel absentia aut alia de eausa audiri nequeant, Diqitiam by Corale
94쪽
DECRETALIUM LIB. II. TIT. VII. DE IUREIURANDO.
habeantur vero dicta testium de alieno dicto dpponentium, qui tamen omnibus pensatis prudenti mortis secutao iudicio satis osso censeantur. Iam vero, quum do ro gravissima agatur matrimonium cnim de iuro divino indissolubilo esse, dogma fidei est, atque aliud matrimonium, priore coniuge Vivente, esse non potest , s. congregatio singulos casus expendit, auditis plurium theologorum ut iurispradontium sustragiis, iudicium doni- quo suum pronunciat, an de tali obitu satis constet, et nihil obstet, quominus potenti transitus ad alia vota concedi possit. Urbanus ripa VIII.
e. Assertionis scriptorum et alis uin quorumcunque, imprimis quando indulta a privilegia sedis apostolicae concessa dicuntur, non faciunt idem, nisi originatium eaehibitione probantur.
d. In causis eriminis sollicitationis ad turpis in confessione commissi, ad plenam probationem faciendam etiam eum si istularibus testibus procedi potest, dummodo praestivitiones, indicia et alia adminicula concurrant.
Cap. I. Canonicae sanctiones do ab usu ot rpprobatione iuramenti innovantur. Contra iurantes impossibilia, damnosa, oeel si ustieao libertati et conellii Tridontini decretis confraria pomae statuuntur.
Sirius Papa V.Cap. II. Episcopi alii quo Oeelesiarum antistitos in promotione anto consocrationem , slu iam consperati, anto pallii traditionem, in translaticino vero anto- quam translati Oeelosias rogi mini vel administrationi so immisepant, iuraro debent, so statutis temporibus limina apostolorum visitaturos set Romano pontifiei do pastorali ometo rationsem roddituros osso. Quod si logitimo impodimento dolonii morint quod per legitimas probationses docero dehont), iurout so pra dicta omnia adimpleturos per certum nuncium ad id speetalo mandatum habentom set do statu ecclosias pleno odoctum. Episcopi Itali ac vel adiacentium insularum ac stiam Dalmatiao et Graeciae tertio quoquo anno, Germani, Galli, Hispani, Belgae, Bolicini, Ungari, Pol0ni, Angli, Scoti,
c. Const. , In Supremo, dat. I. Iunii 1635; in Ε. L. n. 3I, IV, 4b in appendico. d. Consti, Sacramentum poenilentiae, dat. 3O. Iunii 1 41 Bullar. Bense l. XIV. Τ. I. . Tit. VII. Cap. I. Const. , Inter apostolicas, dat. 5. Sept. 158 1, g. 2 - 4; in E. L. n. 93, II, 513. Ide supra sub. cap. b, g. dct iudiciis II, 1. Cap. II. Const. , Romanus pontifeX, dat. 20. Nov. 158b, g. 3-8; in Ε. L. n. 15. II, 501 sq. Bulla partim in compendium redaeta est, quin tamen seni us mutatu8 eVaserit.
95쪽
54 DECRETALIUM LIB. u. TIT. VIII. DE SENTENTIA ET RE IUDICATA. Iberni ot caeteri omnes, qui in Europa sunt citra mare Germanicum et Balticum, quarto, qui intra Europas fines sunt his provinciis remotiores, aeotiam Asrieani litoribus Italias adversis, quinto, Asiatici vero es qui Extra Asiam, set in aliis novis torris in quibus libot mundi partibus docimo quoque
anno, hoc itor suscipiant. Poenae in contravenientes statuuntur.
a. Constitutio praedieta Stali ιa ad abbases aliosque praelatos inferior iurisdictionem quasi episcopalem et terrilorimn Separatum halentes eaetenditur, ira ut et i , antequam monasteriorum rei ecclesiarum regimen res administrationem suscipiant, iuriare teneantur, Se praesaeo tempore limina apostolorum risitaturos et relationem stiatus ecclesiarum facturos esse. Adiicitur formula iuranientiquod praelati estismodi praestare debent. Idem. h. Congregatio partieularis nonnullorum Romanae humise praelatorum, congregationi eardinalium concilii Tridentini interpretum ἀdiectae, constituitur pro et eipiendis examinandisque relationibus episcoporum alioruniqi e praelatorum Super statibus reclesiarum faetis. Munus eiusdem congregationis desernitur.
e. Exhibetur ii fructio auctoritate Benedicti XIII. a saera congregatione concilii Tridentini Marata pro episcopis aliisque praelatis stiner modo consciendi relationes Sita utim suarum res ianum, quaa occasione visitationis sa rum liminit eidem eonyregationi eaehibere i nentur.
Cap. I. Omnes Galiae in causis haerosis quandocunquo a summis pontificibus saetao rovocantur. Sontonitas a quibuscunquo iudicibus latas contra stylum ves dispositionum s. Inquisitionis in lavor in roorum do haeresi inquisitorum non transtro in rem iudieatam constituitur, atque inquisitoribus causas huius modi decisas revidendi potostas tribuitur.
a. Bina etiam sententia nullitatis matris nil ob σιiuscunque temporis lapstim nunquam transu in rem iudicatam, ac re resumi causa potest etiam post noras stpartibus initas nuptias. a. Const., Ouod sancta, dat. 23. Nov. 1740 in Bullar. Bened. XIV. T. I. . b. Const., Decri Romanum, dat. 20. Nov. 1740 in Bullar. Bened. XIV., T. I. e. Instructio exstat in inclario Benodicti XIV. T. I. In appendice; legitur etiam in concilio Romano a 172b, in appendico P. II 4 sqq. Tit. VIII. Cop. I. ConAt., Inter multiplices, dat. 21. I M. 1560,. g. 1-3; in Ε. L. n. 22, II, 214. a. Const. , Dei miseratione, dat. 3. Nov. 1741 in Bullar. Bened. XIV. T. I. .
96쪽
DECRETALAEDI LIB. II. TIT. IX. DE APPELLATIONIBUS.
eap. I. Instantiao et satalia causarum in curia Romana pendentium non currunt sedo apostolica vacante.
Cap. Π. Acta primao instantiao intra triginta dies dentur gratis roo appellantLM eodem. estp. III. Innovatur eap., Romana, do appellationibus in Sexto.
a. Ad tollendas aniliguitates et contrarersias, quae inter appellationum et prioris instantis iudices oriuntur, regulae generato de appellationiblis ria inhibilion bus admittendis vel reiiciendis comtituuntur.
Ad tollondas ambiguitates ot controversias iurisdictionales, quae inter appellationum et prioris instantiae iudicos, non sino partium dispendio cursusquo iustitiae impedimento, et saepe eum scandalo oriuntur, saera congregatio causis episeoporum praeposita, saeta prius relationo SS. D. N. Clementi Papao VIII. ac do Sanetitatis Suae mandato, vivae vocis oraculo degupor habito, in hune, qui sequitur modum ab omnibus, ad quos spectat, in posterum fieri ac sorvari debere mandavit et mandat. I. Metropolitani, archiepiscopi, primates aut patria retiae in suffraganeos eorumvo subditos non iudicent, nisi in casibus a iuro sexpressis. lΙ. Itoni nec alii superiores, etiam nuncii, vel legati de latere, specificam facultatem maiorem non habentes, causas in curiis ordinariorum vel aliorum inseriorum iudicum pendentes ad so advoconi, nisi per viam legitimae appellationis ad ipsorum tribunalia deserantur; tunoquo appollantes ab inferiorum iurisdictionibus quoad alias causas oximere non possint. III. Appellationes nunquam reeipiantur, nisi per publiea documenta quae realiter sexhiboantur, prius eonstitoris, appellationem a sontentia definitiva vel habento vim dofinitivae, aut a gravamino, quod por definitivam ssententiam roparari non possit, in Pasibus a iuro non prohibitis, per legitimam personam et intra debita
Titi IX. Cap. I. Const., Mentis et intentionisοῦ anmis editionis non legitur. In editionea. IIDXXXVI. niun. 23, in aliis .hullariis non exstat. In textu bullarii vis con stitutionis nonnisi ad tempus sedis morte praedecesRoria vacantis Tosortur. Cap. IL Soss. XIII. de re . o. 3. Cons. Pii V. const., Inter illa, dat. 20. Nov. 1570; in E. L. II, 340, qua statuitur, quando et quomodo appellationes a Rententiis extra curiam latis recipi debeant. Cap. III. Sesa. XXII. de res Q. T. n. Decreta s. congregationis episcoporum de mandato Clementis VIII. lata dio 16.
97쪽
DECRETALIUM LIB. II. TIT. IX. DE APPELLATIONIBUS.
tempora suisso interpositam ac prosuilia utam. IV. Nec, dum causa coram inferioribus iudicibus pondet, ante definitivam sententiam vel vim definitivae habontem do gravamino illato superiores cognoscere valeant, licol citria praeiudicium cursus causarum se id lacero contostentur; nec ad hune
offoetum liceat eis inhibero aut simpliciter mandare, ut ipsis copia processus transmittatur, etiam expensis appellantis. V. Inhibitiones post appellationem, sicut praemittitur, receptam, non concedantur, nisi cum inscriptione tenoris sontentiao, aut decreti dofinitivi habentis, vel damnum per definitivam irroparabito continentis; alias inhibitioncs et processus, et inde sequuta quaecunque, sint ipso iure nulla, eisque impune non parero liceaLVI. Si appellans assorat, sententiae aut appellationis exemplum, culpa iudicis a suo, vel actuarii, haberi non posse, non ideo recipienda erit appellatio, aut aliqua inhibitio concedenda; sed eis tantum, ad quos pertinet, iniungi poterit, ut, soluta condigna mercede actorum, exemplum authenticum appellanti intra brevem aliquem eompetentem terminum tradatur. Caucat tamen iudex a quo, ne, si vere appellatum fuerit in casu poliabili, interim aliquid in praeiudicium appellantis attentet; ot si peractum publicum aut por testium depositionsem constitorii, acta denegari appellanti, tune mandato tradendi acta possit iudex appellationis adiicero. ne intorim aliquid novi contra appellantem attentetur. VII. Ab exequutione decretorum fac. concilii Tridentini aut visitationis apostolicas appellationes a metropolitanis non recipiantur, nec si episcopi virtuto ciusdem saeri concilii procedunt uti sedis apostolicae delegati in causis, quae sub eorum iurisdictions ordinaria non comprehenduntur, salva tamen in hoe casu legatorum et nunciorum apostolicorum auctoritato. VIII. In causis vero visitationis ordinariorum aut correctionis morum, quoad effectum devolutivum tantum admittantur, nisi de gravamine per definitivam irreparabili agatur, vol eum visitator, citata parto et adhibita causae cognitione, iudicialiter procedit; tunc enim appellationi locus erit, etiam quoad offectum suspensivum. IX. Cum a gravamine, quod per definitivam reparari nequit, ut indobilao carcerationis vel torturae aut sex communicationis, etiam comminatae, appullatur, nonnisi visis actis, cx quibus evidentur appareat degravamine, appellatio admittatur, aut inhibitio vel provisio aliqua concedatur. X. Causa appellationi spondente appellans in eodem, quo roperitur carcere, permanebit, quoad iudex, ad quem appellatum est, visis actis et causa cognita, aliter decreverit: et tune si a iudicis ad quom decroto vim definitivao habonio suerit appellatum, nihil mandaro aut pro sui decreti exequutiono attentare poterit, donec per iudicem superiorem aliud fuerit ordinatum. XI. Acta Originalia processus primas instantiao ad iudicem appellationis notarius mittere non cogatur, nisi probabilis aliqua salsitatis causa et suspicio incidat, quae iudicialiter obiiciatur; ot tune, torminata causa, remittenda sunt ad ordinarium, ut in suo archivo conserventur. XII. Censura ccclesiasti ea in appellantem prolata, relaxari aut nulla declarari per iudicem appellationis non possit, nisi auditis partibus ut causa
98쪽
DECRETALIUM LIB. u. TIT. IX. DE APPELLATIONIBUS. 57eognita; tuncque, si constiterit eam iustam esse, ad iudicem, qui exeommunicavit, appellans remittendus est, ut ab ipso iuxta saeros canones be-noficium absolutionis, si humiliter petierit debitam quo emendationem praωstitorii, obtineat: si vero iniustam esse clare appareat, superior absolutionem impondat; si dubitetur, honestiua est ut ad excommunicatorem intrabrovem aliquem compotontem torminum Oidem praefigendum absolvondus romittatur, licet etiam superior hoc easu idipsum per so praestaro iuro possit. XIII. Absolutio ad cautelam nonnisi parto citata ot visis stetis, eum dubitatur de nullitato excommunicationis ab homine prolatao vol a iuro, si occurrat dubium facti vel probabilo dubium iuris, conecdenda orit; tuncque ad tumpus breve eum reincidentia ut praestita per excommunicatum cautiono do stando iuri et parcndo mandatis occlesiae tantum; otsi iuxta sormam a iuro praescriptam apparebit, quom ob manifestam offensam excommunicatum suisse, debitam otiam satisfactionem prasestare, et si ob contumaciam manifestam, expensia pariter Satissaesere ot cavore do iudicio sisti eoram uxeommunicatore is tenebitur, priusquam ad cautelam absolvatur. XIV. A sententia etiam definitiva contra verum contumacem prolata appellatio non recipiatur nec inhibitio aut alia quaevis provisio, quamdiu appolians in huiusmodi Vera contumacia perstiterit, concedatur. Romae in saera congregatione dio 10. Octobris I 000.
b. Resolvuntur nonnulla disia super appellaticinibus et inhibitionibus tribunalis auditoris Camerae et aliorum i tribunalium curiae Romanae in praeiudicium
nunciorum, episcoporum ae Ruperiorum re miliarium.
e. Decreta praedicta Clementis VIII. et Urbani VIII. de appellationibus et inhibitoriis declarantur.
d. Appellationes et inhibitiones quando eoncedendae rei denegandae sint. Singulae causae et negotia enumerantur, in quibus a tribunalibus SuFertombv3 appellationes cum inhibitionibus contra episcopi decreta eoncedi nefas est, id quod generatim obtinet in omnibus illis eat is, in quibus ordinariis per eoncilium Tridentinum rei apostolicas eo istutiones, sire de iure ordinario, sire tanquamdesmatis aedis apostolieae, Mecutio mandata est, appellatione renista. Causa omnes tam citates quam eriminales ad furum ecclesiasticum pertine it , eQuis prinilestiatis, eoram ordinariis in prima instantia cognosciantur, neque a nocentur, res aliis iudieibus committantur, nisi per riam legitimae appellationis. Quid iudiei superiori circa recipiendas appellationes rei si aramina incumbat.
h. Urbani deerota a I 625 odita; I. e. p. 122. . D clarationes super quibusdam ex allatis decretis a. 1725 datae, I. o. p. 123. d. Const., Ad militantis ecclesiae, dat. 30. Mart. 1242 Bullar. Bened. XIV. T. I. .
99쪽
DECRETALIUM LIB. I. TIT. IX. DE APPELLATIONIBUS. Idem. e. Defensor matrimonii, sententia in prisna instantia pro nussitate matrimonii lata, parti appellanti adhaerere, rei si nullus inpellet, ipse appellare teneatur, atque ita deinceps eo tisque, ut duae saltem sententiae penitu3 eonformes emonarerint. Idem. f. Defensor professionis religiosae, senim is tu prima instantia pro nulli ate professionis lata, appellare omnino debet, a que ita deinceps eo linque, ut duae
sultem sententiae penisus eonformes emanarerint.
Idem s. Pacta inter coniuges inita de non appellando a sententia pro matrimonii nuli, late lata damnantur et invalida declarantur. Coniuges eiusmodi parta obserrantes vel iudices eadem Meeutioni demandantes eae Ommunieantur. o. Const., Dei miseratione, clat. 3. Nov. 1741 inullar. Bened. XIV. T. L . . Consti, Si datam. dat. 8. Martii 1748 inullar. Bened. XIV. T. II. . g. Consti, Nimiam licentiam, dat. 18. Maii 1743 inullar. Bened. XIV. T. I.). FINIS LIBRI SECET D .
100쪽
DE VITA ET HONESTATE CLERICORUM Leo X. in generali conellio Lateranensi. Cap. I. Clerici incontinontor viventes, severo iuxta iuris consuram puniantur. Eae generali concilio Tridentino.
Cap. II. Episcoporum ost subditos, praosertim ad animarum curam constitutos, admonore officii sui. Em eodem. Cap. ΙΙΙ. Poena docornitur in elori eos, qui in sacris constituti aut boneficia possidentes ordini suo eongruenti vosto non utuntur.
a. Locorum ordinariis praefremitur norma procedendi eontra Herseos benesciatos in habitu luteali ineedontes; bons isti huiu modi etiam benesciis privari m sunt; fruetus non Detunt suos et ipso iure ad restitutioneam tenentur. generali concilio Tridentino. Cap. IV. Deerota de vita ot honestate clori eorum. Er 'eodem. Cap. V. Cardinatos et omnes reclosiarum praselati modos tam suppello idem otmensam habeant. Consanguineos familiares vo suos ex bonis cel lao non augeant. Constratur supra fit. ido officio ordinarii I, 14. Tit. I. Cap. I. Consti, Super dispositionis, dat. 21. IIui Ib14, g. 34; in Ε. L. n. 7. II, 97. Cap. II. Sess. XIV. de ros, prooemium omissa Parte ultima. Cap. ΙΙΙ. Soss. XIV. do res. c. 6. In const. , ouum sacroSanctum, dat. 9. Jan. 158s n. 92, II. 712). hallitus et tonsura clericorum et militum lieneficia ecclesiastica obtin ntium praescribitur, et poenae contra inobedientes constituuntur. a. Consti, Catholicae ecclesiae, dat. 2. Isai. 1725, in apri endice concilii Romani a. 1725 celebrati, p. 77 Sqq. Cap. IV. Sess. XXII. de res. c. I. Cap. V. Sess. XXV. do res. c. I. Sontis, Lib. Sept. Decr. 8