Quaestiones Sophocleae [microform]

11쪽

ut Sodit iis iret, dic est effieere, via adae, ehimen Der gire en ur ut ore ei et To μέλε ovini pellere te miserum, ritu no,iro libido: Nun tundem inquit, mihi Sede h. e. et suceiiiiiiii et alii Pli si illas tu muri u in Conspectu meo impletis Conferas igitur hi, h. bota et oi 2 et cuili , . ouet; i divitelli nil iustiti reddere. Ηο iii odo ninia planissima. Rex auditi, inite illatio ite ei geniitu oppidatiorum pedibus evndit in agniti nitue videt Selium Puerorumque niuilitudii te iii ad urns sed mite iii et dii, cui ita utillatu Supplieni item eter uni miror, quod interpretes Aesch. Suppi liis asserunt, usis hoe loco vim verbi Oil ei ESSE Sedere vineerent, qttnlii suum Erilinii iiii, niti EXPosuit, foetum ad hiulltu, impetiuith properare 'ovem dicere

Sed ut edeuc inito, unde esse vii. Iule, etiani laniet id nilone, initio sit OPhne et metri Collige. id enusti et quod se iit sinitia vel bolum ob cuin e set, ii lueem prodierunt. Ivimum Iler- marinum it dilia uti, Cum plisis mutaverni illud eniti debeti cor remo tribus in revi syllaba, cui in strophi biodueta re pondei ei lineientibus. Sed quia ni iii tiopha et utili stropha intei duetuduae bl inbuti correptae uni pio ductu Ie Pondient Ii teque u quutii Piodue in VII Corret in DISIniice P, est, ibi orti iii ieetio id ita vis Praesertii du St. viii Bergkiu, cybila, Conjecit quo Iecepto Cinekius euili, qui nil tecedi verSuni, itu cori igit: et exαι α exoto ex Aαβδακιδα ιδ, spoβοῖμαι S. Irum retooυμαι. Deliique quod mortuo Iuni innin titulis Cestile iit in ineptum Plane atque ahSurdi iiii Vsset, Se stertii de Suu conjecturis R*i uetis h. e postgenitorum Scripsit et rίπτει ἐπι πή-ασι in mul evndere interpretatus est. uno Seysserit et inierpretationem et emendationem lοci minime Probare o SSum iniit ei lini, quae ii donio Lubducidarunt verSantur quum non in mala ipsa sed in Periit cieti postgmittorum evadunt, id quod eritioni veletum et re enitorum uetorum Purunt Coii venit iriore loet v. nboeet ultu igi iiii statio iteratque uli ei intelligitur. Deinde ex er. I, iliani Si uiti sit in formulae usu sui se et ita freti Diματι πίπτει S. EIσθαι; quUcuni bico conserunt ex Ael. v. h. III, da responsum Pythiae:

et Manethonis V, hir

Recte Contra Sedissertus judicavit nihil sanum atque itegruin habere, Pri Sca Lubdn- cidarum mala malis mortuorum accedentia; Sed quum neque nr et Eum et neque p .utas cum Aαβδακιδά Iesi Ant. BZ ,αsrocrip θιμένω μέY' ακουσαι Conjungum, senSu St:

mortuorum mala mali mortuorum accedentia Wolfitus quidem virgula post rei arevae posita hunc in modum vertit teli Selle, dass te ait sind, ich selle, das si siuerae ueher die Leide de heretis Umgekommenen I uic tamen interpretationi duae res obstant primum aut Popula

malia exsent non totiu genii Sed Singulorum velut Antigonae quippe quae in eorum, qui jam interiissent mola in eiderent. Consentaneum igitur est vitium ineus verbis:

ἐρείπει invenisse natior alieni v imam enim esse dicit ah hae perpetuae ealamitatis a familia ad familiam propagatae deseriptione imaginem subruendi quae non ad postgenitorum Neriem sed duntaxat ad domos apta esset. Sed hane ipsam ob eausam, quod dii absοlutiοnem nο habent, familiai fri sed iis ut evertunt Atque hoe in tranReurAU. Sequitur jam tertius, de quo disputetur, locus, quem alii aliter sanare studebant. Primum in eοdice Parisiensi leeti Laurentiana noeuroeth vic quum satis obscura Sit, parum feliciter eme datis At. QuamquRm enim Poeta PoAt paucoR versus Iovem ipsum e et eis appellat, tamen in medio ponitur lectio noevrreet, te .c. quasi somnus deus Iovem nequet, ne dicam Superet. An quo Sensu somnus humanus senectute liber esse dicatur Quae tamen sit sententia, in quaestionem

12쪽

volare vix Potetis; ieque enim unqua in vini IoviN Soinnus npit clui nil erit una uno EXCEPto Iove innin lucit, neque mense indefessi. Recte igitur scholiasteu que in Neeuiu e, Et surdi iuS:

et Suppl. I

Emendati inem hujus loco interpretes vario indo tentaverunt Bambergerus conjicitnαvet ob eos emia in hisium Seyssertus ita levo substituit noevrobi ex ricis noeuet. μo et in), niickiu in eandem fere Sententiam naeuτα eeυται; . olitiuN παντα eeuc. At Onanu quum Su Peret. DO CIPtOS tenent mortules, Ptime παυδαματὰ, Cognori Erantur ii, vero, quo venando en PimuS, libertatem reddere rion Confiniur. Itaque mor quidem homines vetantur ad iiiiiiiiiiii Certe hoe venundi attributum minime aptum est. Neque quod Mei nekiu SuSpientus Stantavet rideis h. e. vim omnium minuenS, quod verbum ornitimi Solutae in agi, litium vinet ne Pioprium St, sici Per nuSim. DE-nique in quod in eiderant nonnulli Cetr vet et eis h. e. omni rumpe utilia Innjore Cum in quBm veritate ex Cogitatum esse puto soninus enim non peeuhitur, Sed stati in Si libet. ON OPPIimit. Volinus, quem Conjeeturn in nreurae erui inveni me diximus metri reistituendi onus D maldon emendationem in versu equente fouetae, pro earum recipit deo enim Jovi Opponi non POS enique Iovem ipsum tempus regere Quid vero nuin re da menses esse deorum, quod dii, Singuli Sacri fuerint Omnis, ninia, quae ex diis oriundi sunt, deorum vocari posSunt ut i enitivu beis idem fere, quod adjectivum ditio . valeat MenSes nuten ipSos deorum vi in induere nequaquam einti Sophoclen Convenit, qua nondum, ut Romanis Io est, neque inStitutum neque Virtus quaeque morialium loe deorum habetur etiam, lino omnia divina appellantur

Quare falso in nrod Oedipi regis a multis editoribus scribitur:

et salsissime a Schneideis in ληίδoc-c di are an hoc loco presbia non fama sed Apollini vaticinium,St Sive vox divina, quippe quod fani filia spei nurene voeari nequeat Quodsi vaticinium Apollini infantem celebrari exspectes, et1κuo universe ad prolein transferri animadvertas Recte igitur altera scholiastae interpretatio: noee oborum uno ἐλπίδοι καὶ χeησμού α ou rivrio xvbeisnoι α ro Nihil igitur offensionis offert Donjuncti verborum etarum a veri sed haud ci an lectio

Ianurentiunn καματo corrigenda sit. Quae quum minime eum versu nitStrophico Congrunt, Olim,ermannum oube dietas istis,iroi. deinde reuet' καμαντεc. Seidlerus o- ακαμα-ei Conjecerunti Ellendi ius quidem Sententiam vitium arguere negat satiA Certe liquet, mense divinos, quamquam pSi indefessi unt, Jοvis pοtestatem fatigare non posse. Nihilo Sestius poetam alio attributo Sum ESSE Suspistor, quo Summam FS teinporis potestatem elui tu exprimatur. Sed quia demonstBre In P SN uni, unde brariorum error ortu sit, Eetionem vulgnrem mutare vereor; quamquam in medio ponere liceat emendationem: υτ αδαμαντινοι θεω ita iv c. OriaSSe interpres vosti explieandae nuS IPPOS ait καματοι; indefesso enim voent menses, quod adamantini et aeterni sulit. or us in sqq. non minorem dis Culiarem rasterunt non Dium propter VOCem παμπολαζ,

sed etiam quod lisCurum St. Nun ratione cum insequenti Stroplin stoli aereunt Atque pleriquellaeum ita verterunt: in aeternum nee lex unlehit, multa dia ae mortali uin vitam sine mal Pr Dedere Boeekhius autem et participi senis ex scholiasta recepto et librorum lectione noe anoMG Ei Vctia in ne verborum senti nitam esse jubet: mn j et Eo heste hi dies Ges et E iselehes ni Pinnis ostri Verbi te her Loos alte te solide Unhelis mei nekius et IIermnlinus Conjeeturum erit hi vel Brunstkii raeliano, et omni ex parte nil Ni a tentem laudant, qua Ponjeetur et si uitur, ut sinis hujus stro illine eum tintis trophae inii idem signis et Suniniislii, viri, quorum ii uel civitate in rebia erilistis nulla gravior est, nil versuri non auderem utpote ii re, Nucte Inm II an et incerta, ni Si vera Ie rtio ex ischolia tne explieatione elii cete inihi videretur qui quidem v. noeeκs nihil intes tari auudita usu IZois3 Iu deinde ad ,s vota oc ae

eur de ediimuN de vi , Dpria verbi nιαρκ Tu ueri rum juvare Vi . t ult m. Lex L ), quod qui leni hium Equuntur uniere S. Per tuni firmumque Ponstare interpretari coacti sunt Meni- qu Pholii Sia sneli Cipium re enisu reeip endum esse Moepkhio frumentior Iloe miodo quum negati inihi de NSe videatur. ut sensus tolerabilis exorin iuro removendiana ironomen ob et in antistrophii leo Syni Ze, uia i , liubi pronuntiandum est ob nuleni in textum fulsa lettione renei irrepsi Hermannus enim Ipse in miserae editione genuinam seri plurnm reus , is vel ic eo intelligi confirmata quod o parti stipium interpretes ita torserit, ut nisi enei Ilii ἐπαρκε ei ultioubsu scribere ni Negati qui deni postpo ita est ut validior fieretri r . Et posset peaoveto creetavoυδ. et i . . 22 3 vτα .cείβει υδεν) in nrgine nutem quidani ad Genis ad SeripSit c enei. qua glossa negationEm ni Parii et pium lion pertinere ppareret Tum vero pronomen ob pro oc Sub-Siit ut uiri est, quod . obgi rene Dinniti nihil est linque sentenii verborum est haec: In omnia tempora te vel irnei: e Ptum nequaquam nos tuebitur seu nobis suppedita hit, quod, ut innibu in Civitatibus valeat, extra malum a. e. in malo vitae Ominum ine edit mireris forsitan, quod uoluo isi jungatur; sed haud raro apud Sophoclem

13쪽

Quod si versus ita re,titueris:

finis nostrae strophue ab antiStrophae

eo modo dissert, ut in ulter dicat, nullam existare legem, qua Nortem regiarnu, in her mortales exiguum tempus extra malum vitam degere diam Spe quoque, quam qui lue muri ullum legem Optimum Agendi Sequntur quamvis saeptu nobis pro,it, multo desideriiti, i audat. a a. o. Ethbeckius in Muse Rhenano XIlI, p. 2D sqq. in oratione illa quia edi Pu reX omnes eo, qui Caedis Lui Conscii et obnoxii Sunt, ex erratur, vel Suum ordinem libri repugnantibu ita inStituit, ut ei Sus sq:

e Ciperent versum AE Tum vero verbibus 222 et 2 g

ConSilium aptanda esse censet, atque mirum bibi videri, quod interprete temere illa et sine ullo ordine pronuntiata esse eontendunt. Sed neminem non videre Particulam Fccv vS. Sequenti . nihil respondere. Deinde si quidem quaque ex domo Sicurius Pellatur, cur illum in occulto eSSerius. E. ) Tum quosnam homine, vocent o et e re Picere vS UI), unmquam Paulo uni de uno tantum Sicari rex locutus Sit Frustra autem Schneideisinum Philol V, 3 h loci emendationem ita tentavis,e, ut sic letioli: Pro o. δ' . . M. Seriberet. QuuelentibuS vero, unde haec versuum perturbatio orta Sit, Ribbeckius Se illo, verSu a librario quodamomimos fui e respondet et in margine repetito, ita quidem ut in Suo loco ante verba bis a reponerentur Bic autem quum redeat rumis . ivs. 252 et 2 a), mendum Ier neglegentiam factum SSE. ano igitur rem dolumentum ESSe, quum Perperam SophocleCnobi, traditu sit. Contra Bernhardyius Gr. Litt. II, p. 2, p. 32 ), etsi fabula nostra Saepe recitata et deScripta Sit, exceptis Carminibu Choricis textum modice torruptum esse judicat tamen in Oedipi exsecratione, in qua di,ponenda Ribbeckiu nimis violenter egi,Se videatur, quatuor versusires-223 versibu 2 et 2 n inserendos arbitratur. Sed neque hane neque illam emendationem necesSariam eSSe existimo. Etenim in ea re loci interpretandi difficultas ConSistit, quod Oedipu edicto promulgato praecipue eos, qui Sive Conscii caedis Sint, Sive ab niter quodam de caede liquid Compererint, admonendos curat, ut interfectorem in judicium adducant. Contra de ipso facinore animadvertendo nihil fere Statuit. Nam tota oratione in quatuor arte, divisa, Primum ex verS EI, 223 prooemium habes, deinde edictum 22 - 25 Sequitur, tum rex SeSe excuSat, Si nimiam Severitatem in hominibus nefariis

adhibuisse videatur Euh-26 ), denique verSibu 26s-22 finem dicendi facit. De prima parte

nihil nionendum. Priu,quum ad ulteram tran,imus, in memorium revocetur, horum, quod oraculum fieri jubeat, nondum Cognovi,Se Fuerunt quidem, qui Chorum Statim ab initio in scenam prodiisse et ex Supplicibus illi Compositum S, crederent, qui Sacerdote duce ad exitum prologiis rege dimitterentur. Sed jam Musgraviu fat,issimum hoc SSe exposuit. Indignum profecto SSet regi Consiliarii, Si Cum magna hominum turba ud mu aede, concurri,Sent, qui PoStea ope divina freti a Minerva Apolline Diana, ut Sibi in PeStilentia auxiliarentur, recuti esSent. OedipuS autem, Praeterquam quod Primo versibus 2 CSqq.:

cum choro Apollini responSum Communicat, in Priore diei parte sicarii omnino nullam mentionem facit. Quem quum qua, terrae iaculum deu expelli jussi,Set, quid regi etiam imperio oPuri St, uue Poena de nequi,sinio hoc homine Sumatur Iam primum igitur in aedicto illes de iis agitur qui indicium asserunt, quo homine Laius interseetu, Sit.

interpretatur Si metuit, si ei contra Se PSum Promendum S indicium. Atque vim verbi rreexieris quae proprie Sit conditu promere, ut demonstret, utar ex Electra fabula versus I 2 Sqq.:

14쪽

Sad haec verba illis penitus diSSimili reeteque R CholinSin Rxsouet To Iia risu povευ- irreuetis o thou ubguete explienta es, Ellendi tu vidit itaque non est verisi inite verbo enito,aiuuno nostro loe vi in neSSe, quae ulla neque i PSi neque verbo lελεὶ inest Interpunctione igitur totius loci ita institutar

quum structura verborum ea evse videntur, ut nil v. I an poβειται ε δ α τιe, reeipiatur: τὴν σιωπmet s. re et Si qui timore, in luit, Perturba tu ebi, Crimen in se ipse removenR , in vutem qui Aralium ex lin terru Seiat, ne ut in Conditione sicarium celet. Postquam igitur Oedipurum universe de nede, Si quis uetorem noverit deserre jussit, eoruna, qui rem indieaturi sint, duo genera E, e Putni. 'riurum immunitatem poeiane ei pollicetur, qui sibi timeat, non quod sucinus Commiserit, sed quod uni diu scelus Perire cunetatus sit, ut Consuli eum tacuisse Credetis. Permilli vero, ut ille, ubi Crimen a Ne remo vorit, incolumis abscedat CD. II sqq.), quamquam nisi onmi Culpa vuCat, quod regi occi Sorem, qui Seint, confestim reum in ere debent. Deinde Eliam Pi nemium Proponit, Si quis de Peregrino quodam audiverit, cujus ope interseetor in ju, vocari P a sit. laque quum ipsi ne ulla quidem ejus foetein inter edat, innocentis,iniunt Cum Sse PPnret. Alia enim niti ne verba αλλη xbouo intelligere non Por, Numus, plod hominem Uum Cele lum Thebis esse Apollo vaticinatus erat usi s et δε 33. Quem quidem Thebi in e ii uere rex suli non iubet, Sed Cives peregii nos quoque indieare jubet, ilibu , initii in Proserre nequeat quor ml die ope Celu, aperiri fortasse possit. Fulsi igitur Cli id in in interPI Elnii O: . .:iv croc si neci Eaec, Reti po8ε ται

quidem inde ortu esse videtur, quod Nili id in te, o αύτοχε. e Cum αλλον :onjunXerni Ceterum quam si iam, qui peregrino nil Iuliu)ium iaci Unilii in excitat, non ip uni ni Percussorem prodit, tamen cui vestigium celeri O tendere ii Ceni, Clim ii in Pent QN nil horturi Pol est. Altera pars edisti in eos convertitur, qui Sive ut Sive umici,nu,n rem Silebunt nimirum ea. une Pronuntiatur Poena, non exor debitur, nisi in iis, qui osten hujus lingilii arguentur. Tyrannus enim imperat, ut a sun et igni Niciarii reullatoribus interdicatur omnesque istos domo expellant. Tum demum ubi optimum Ne Delum et dei et regi, Piri ibus glorialii 'si e lieto ipsius interfectoris exsecrati adjungitur. Celerum in ex si eratione illa 2 2 - de Poetin, ita eum nimici vult, nihil agitur Apollo enim in Sunam i 'nominia mi Cariu in iiiii averat ulluinque eaedis pineulum esse orneulum edidernt, DiSi extorrem Patria uiri ex Puli ARPnt. laque rex ea tantum conditione, ut istum hominem non ceperit, infelicis,imana sortem in ejus caput detestatur. Denique quo inagis cives terreat ne ibi quidem ParCens, Si sinen interfectorem octiali et Suo ipsius Capiti eandent quam oecuit ut oti hu Caedi Perniciem impie ratur 2 D-2AI . Si ieetio Laur. o. δ' αeriis facilliine defendi tui. Reete igitur Erlardi ius, Si frustra inquisitio esset, regem diras exsecrationes addidisse nionet. Quae quunt ita Sint verbiWietis scae . . respondent verbuhius. R. et a. 252 se particula autem I. in versibus do et et D idem valet, quod Latinorum nutem, OStrorum ferrier vel nu Ch nno verborum monstruetionem veram esse eo confirmatur, quod Verb κατευχοαα et πευχομαι primo versus CujuSque Oeo tenent. Dim euuatibus orationis illius quantum fieri potuit, remotis unum nobis reliquum est, ut de quarta puri mοneamus. OPPonuntur enim - οque rursus apparet Ribbeckii emendationemn an S, ferendam 'erb ταυτα τοι μὴ δεδ σι -- ό, Tuia moli, diλλoισιν. Nam priuSquam finem

dicendi ex facit, primum a diis petit, ne iis, qui aliud agunt, neque segetem neque libero Progigni sinant, deinde ad chorum cοnversuS, cui haec omnia, quae mandaverat, placer eonfidit, ut omnes dii in omne tempuS Propitii sint, reentur.

15쪽

da si res serichi

l. i. hi aIII.

ivax vi. Summa.

Seutfri unciihilosophie.

222223

33333

222222si 3

16쪽

orbent liter ini)nina lallebrer, Trhinariu von Tertia.

detis

te in selman n.

19쪽

T. Rathematii. 't. lebeii deii lenium voti Trima in Eommer: pharii e Trigonometrie, im Binter analytifche eometri hero bene. - Si ederit s.

a in Secunda De nussis discordiarum, ita Atheni sensibus et Thehanis infor-

cesserant ex bello Persie usque ad Elaniannondae aetate m. moverthain Syra-erisurum Ex Pia rentio anno Heentosimo duodestimo. - Narratici do hollo

Tarseni in D.

b. in rima: en i,atria pulsi an ad hostes transii rint an Contra Patriam arma

tulerant. - In tanta sulastillorum Prist nullus Hispanis dux ma unus praeter

est, Privata odia i , ubi istis utilitatibus remittere. Tristit Ania. I, IO. . t Ialienarbeit. HUs valida Divo Augusto in remi,ubli Cani fortuna ita domi inprosi,stra fuit.(Taeit Ania. III, 2 . - pirulum, animnseque mas nae Prodigum Paullum snt,oranii Poeno ratus insigni ri s rani Canai nn Fabri Cinnaque Ilorat Carna. I, 12, 3 sqq. stlas enarbeit. - Alcibiadem ineonstantiam se nnitali itisatona aurae

c. in electa Fortuna laterumque eo , quos Plurimi heni si iis ornavit, ad diarior lani exitum res strvat. - Resinthi ista otia quibus virtutibus floruerit,

quibus vitiis confiterit. - Quibus potissimum in rebus cernitur Alexandrima unitudo. - Levitatis Atheniensium crudelitatisque in amplissimos cives Oxemtua. - Horatii de medio eritate sententia illustratur. - Quae sit apud Horatiunt rustieationis laudatio. - Qualem Homerus deserit,at Iovem. - De rebus mythologicis quae in arminibus Horatii inflant. Interpretatio germanica et brevis rerum exiplicatio carminum sex libri tertii IIoratii primorum. - De

20쪽

Candidaten me ver essen in monat lite Remuneration voti l Thalarn in genominen Perde.