Discursus medico-philosophicus de casu adolescentis cujusdam Argentoratensis mirabili :

5쪽

DISCURSUS MEDICO-PHL ,

LOSOPHICUS

DE CASU ADOLESCENTIS CUIUSDAM

ARGENTORA TENSIS MIRABILI

qui Anno M. D C. XVII. Octavo Aprilis, circa' horam primam pomeridianam, mortuus in quodam paternarum aedium loco, adjacente ipsi serpente, a domesticis inventus fuit: Fubliceis gentoratensis Academia noua

XIV. e a, habitus

UNI ELCHIORE SEBI ZIO iuniore

Medico, s Frofessor. Academico

ibidem ordinario.

Horat. lib. r. Epistolar. Epist. 6. Si quid novisti rectius istis, Candidus imperti: si non, his utere mecum. G E N TO R AT IExcudebat L Momus Bertramus, impensis Pauli Lederinlibliopolae. IL DC. TVIL

7쪽

alustrisiimo Celse simos Principi

ac Domino:

HANNI CHRISTLANO, DUCI IN SILES IA LIGNI

ILLVS TRISSIME CELSISSIME E PRINCEPS: Domine clementi me: ante menses aliquot praeclarae indolis se expectationis Adolescens, GEORGIUS SCH ONE RVS, honestissimi viri, civi γ'Reipubl. nose optimi, D. IOSIAE SCHONE R I, Filius unicus , mirabili , ct inaudito ferὶ mortis genere obisset: author is suasor mihi Parens mem fuit, Ot de casu hoc diligentius cogitarem: er quid mihi de causis illius videretur , oratiuncula, vel discursu aliquo comprehenderem ,publices no a in Academia explicarem. Fore enim hoc se Medicinae studiosis stite: se Facultati medicae honori cum e se omnibus omnium diasciplinarum cultoribus, propter rei novitatem , jucundum, gratum, atque acceptum. Ego , cum ex altera parte Parentis mandatum ac volun-rat considerarem: ct obedientiam atque observantiamge-

se a nitori

8쪽

mtoribus debitam mihi re vocarem in animum fas quidem eis se ducebam, mo nitisparere,etprompta alacrique ment0 fas deliter exequi. Ex altera vero cum casus perpenderem obsecuritatem: eiusdems novitatem dissicultatem ponderarem altius: remus me famae ct existimationi meae consu ituram arbitrabar prorsus tacerem praesertim cumper icerem, magna ex parte nudis solum conje Iuris mihi nitendum esse. Re autem diu multumque deliberata, tandem Parentis

consilium vicit. Satius enim esse existimabam, aliquid dicere: se aps, quibus eis judicium maturius , eo doctrinae supellaxi buritior, occasionem in rei veritatem accuratius inquirendi praebere . quam venerandi Patris vo,ntatem nemgligere. Neque quenquam vel curiositatis me accusaturum: vel discursum meum, qualiscunque tandem futurus esset, prosesus damnaturum putabam. Ad Medicinam enim spectat, quodhumano corpori 2 morbis cis accidit causis, perpendere. Medicinae professoribus secumbit, pro viribus enodare ea,

quae in eodem monstrose, se contra consuetum naturae cursum eveniunt. diua animo conceperam, et non omnia accurata necessaria esse noram : vero tamen mitiae experientiae consentanea authoritate magnorum virorum isabilitaprinc Vs denique medicis io philosophicis majori ex parte funda-ias iebam,

DE Auditoribus optima quaeque mihipollicebar planes eiusmodi censores se antimatores me habiturum considebam, quales Arisfotelem in sine organi bi optose legimus ; qui e rata se omissa humaniter essent condonaturi: reme autem

inventagrato agnituri animo.

Itaque calamum, ut dixi, in manum sumsi: se qui quid hic publicatum est sermonis, intra exigui temporissiatium confeci: praeteritoque mense Moo publice in Audit

9쪽

o Costera, nosn novo habui Properabam enim: ut , dum casus adhuc esset recens , eo wom cognoscendi desiderium in

Auditorum animis excitaret.

Verum , quid accidit ' Discursus ito , cta frequenti

nobilissimorum dori dimoruomque hominumcoetu attente atque diligenter audito , plurimi , non modo Eudiose sed etiam Doctores ac Professores Academiae nosrae rogarunt , ut vel 9pis eum excudendum traderem : bel saltem describendi copiam ipse acerem. Inter istos vero , qui impressionem urgebant, cumprimis mihi numerandus venit Reverendus, Clarisiimus, CT Experient imus Vir, D. DocZor LOHANNES L UDOUICVS HAVVE NEEVTER US, COLCV apud nos Thomani Praepositus dignissimus: P0fices professor acutissimus e Praeceptores Fautor meus aetPrnum colendus: Mi eam aliquoties seuad bate meque, ut negotium maturaremine si hortabatur. Eius m sententia fuit etiam Orator Academiae nos eloquentissimus, D. MARCUS FLORVS: itidem Praeceptor or Compater meus plurimum honorandin nec non meoriarum Professor eximim , D. M. MATTHIAS BERNE GG E EVS: quis pii/s descriptum:magis autem typis excusem exemplar desiderabat. Horum ergo , ut aliorum laudati morum virorum, quos vitandae sentationisgratis lentio nuncpraetereo, etitioni ut gratis carer: chartulas tandem meas , quanquam Duilin, Dpographo tradidi. Invitus dico : non quod eorumjudicio se toluntati acquiescere non debuerim sed quod de clamatiuncula ha arum meta alijs profuturum praeviderim: ita quoque eam comparatam animadverterim: ut ,

me tractandi rationem : De dictionis genus : e suscepta materiae qualitatem ob oculos mihi consituam: nihil inde honoris ac laudis de repsim. Et

10쪽

Emane si augurari mihiluuisset, leves hasce pagesidae

hercule , ac ne vix quidem ad perorandum me adduci passus essem. Alios contexere orationes malo et quibin ea facultas est , ut invenire ingeniosὸ e disserere subtiliter collocaremvEn a apte atque concInne: eademque eLqui latic, copio, se,inc leganterpti t. Tuae vero Ce tudini, Princeps generosissime, Domine Hementissime , charta eum hocce munusculum , levidensequulein, o ξanto Principe minime dignum, humiliter offerre, ac, ut loquuntur , illuserit o udinis Tuae nomismub-midine inscribere sequentes ob causas volui. Primum, quia ex Parente meo cognovi, Cel tudinem Tuam bierarum Budi, simpens e delectari: magnamque voluptatem ex novarum . mirabiliumque rerum lectione se

Deinde , quoniam CH rudo Tua sngulari clementia Academiam no fram, eims Professores, ac cumprimisi Paren tem meum , non tum solum , cum Budiorum gratia Argεntiana degeret, eis prosequuta sed etiam in hunc inque diem

eandem gratiam ac benevolentiam clementissime con servat. Tum, ut publicum aliquod meae erga Ceptudine Tuam observantiae acpatitudinis extaret moMumentum ,pro beneflcenti umma, quoratrem meum P HILIP P Id M,plures jam annos complectitur: elusis ministerio in Aul ua benignis me utitur. 2 arto, ut occasonem haberem , eundem Cepi disinae ulterius debita cum animi ubjectione commendand humiliterque rogandi: ut , quemadmodum hactenus Princeps sinus atque Patronu uit muni centis in sic deinceps quoque eum authoritatessa tueri, Urgratia, Vare, a romove re clementissim e dignetar. Tandem