장음표시 사용
511쪽
De hiis insuper qui de terris suis, quas tradere volunt ad terminum annorum, et ut C. viij. Domini seodorum amittant custodias suas salsa confingunt seolamenta continentia quod eis satisfactum est de summa servicii in illis contenti usque ad terminum aliquom, et quod post terminum predictum solvere teneantur hujusmodi seolati summam aliquam valorem terrarum illarum in multo excedentem, ut sic post terminum illum terracorum revertatur ad ipsos, eo quod nemo eas pro tanto tenere curaret, prorigum est et
concessum ut per hujusmodi fraudem nullus Capitalis Dominus custodiam suam amittat; verumptamen non licebit eis hujusmodi seolatis sino judicio disseisire, sed breve capiant de custodia hujusmodi sibi reddenda et per testes in cartis de hujusmodi seolamento contentos, una cum aliis liberis et legalibus de patria, et per quantitatem valoris tenementi et per quantitatem summe quam reddi debet post terminum predictum, attingatur utrum hujusmodi seossamentum bona fido factum sit vel in fraudo ad auiserendum Capitalibus Dominis custodiam suam. Si tamen Capitales Domini per judicium curio recuperent in hujusinodi casibus custodiam suam, salva sit nichilominus
hujusmodi seossatis actio sua, quo ad terminum seu ad seodum recuperandum, eum heres ad legittimam etatem pervenerit.
t Quod si aliqui Capitalos Domini seoffatos aliquos malitiose implacitaverint, fingentes D. 149 m.
sum istum, ubi seommenta legitii me et bona fide saeta fuerint, tunc adjudicentur Q. O. seossatis dampna sua et mise suo, quas secerint occasione placiti predicti, et ipsi actores per misericordiam graviter punientur. In placito vero communi de custodiis, si ad magnam districtionem non venerint C. Mdes citantes, tunc bis vel ter iteretur breve predictum, ad terminos quibus poterit fieri infra medietatem anni sequentis, ita quod singulis vicibus legatur breve in pleno comitatu, nisi prius inventus suerit desorciator, et ibi publico denuncietur ut veni ad ad diem sibi prefixum. Quod si ipse se subtraxerit, ita quod infra predictam medietatem anni responsuri non venerit, nec Vicecomes illum invenire posset ΡM quod corpus suum habere possit coram Iustitiariis ad respondendum secundum legem et consuetudinem regni, tunc tanquam rebellis et se justiciari non permittens, amittat susinam hujusmodi custodie, salva sibi alias actione sua, si sorte jus habeat ad eandem. In casibus autem ubi custodie pertinent ad custodes heredum infra etatem existen- C. V. tium et versus custodes ipsos petuntur custode, qui accidunt heredibus illis tanquam pertinontes ad eorum hereditatem, non amittant hujusmodi heredes infra etatem existentes Per negligentiam vel rebellionem sui custodis sicut in casu predicto ; sed currat lex eodem modo quo prius consuevit. Illi autem, qui pro iterata disseisina capti fuerint et detenti, non deliborentur sine C. xij. speciali precepto Domini Regis et hoc per fidem cum Domino nego motondam pro hujusmodi transgressione sua, et si compertum fuerit quod Vicecomes sos aliter deliberavit, graviter propter hoc amercietur, et nichilominus illi qui per Vicecomitem sino precepto Regis deliberentur, pro sua transgressione punientur. l De seetis siquidem faciendis ad curias magnatum et aliorum Dominorum ipsarum C. Hi curiarum de cetero sic observandum est; scilicet, quod nullus qui per cartam Rotatus D. 150 r'. est distringatur de cetero ad hujusmodi sectam ad curiam laciendam Domini sui, nisi Per formam carie sue specialiter teneatur ad sectam illam faciendam. Hiis autem
512쪽
exceptis, quorum antecessores vel ipsi met hujusmodi sectam sacere consueverunt ante primam transfretationem Domini Henrici Rogis in Britannia ; a tempore cujus transfretationis elapsi sunt xxxi X. anni et medietas unius anni tempore quo hujusmodi constitutiones fuerint statute. Et similiter nullus feossatus sino carta a temporo Conquestus vel alio antiquo seOει- mento distringatur de cetero ad hujusmodi sectam faciendam nisi ipsi vel antecessores sui eam sacere consueverunt ante translaetationem Domini Henrici Regis predictam. Qui autem Per cartam pro certo servicio, veluti pro libem servieto tot solidorum annuatim pro omni Servicio solvendorum, seossati sint, ad sectam vel ad aliud ultra formam sui seossamenti non teneantur.
Et si hereditas aliqua, do qua unica secta debebatur, ad plures heredes participes ejusdem hereditatis devolvatur, illo, qui habet Oneciam hereditatis illius, unicam tacit sectam pro se et participibus suis, et alii participes sui proportionem suam contribuant ad sociam illam faciendam. Similitor otiam si plures feossati fuerint de hereditate aliqua de qua tantum unica seeta debebatur, Dominus illus seodi unicam sectam inde habeat, nec possit de prodicta hereditate nisi unicam sectam exigere, sicut prius fieri consuevit; et si foossati illi Warantum vel medium non habeant, qui inde eos aequietare debeat, tunc omnes feoffati illi contribuant proportionem suam ad sectam illam faciendam. Si autem contingat quod Domini curiarum tenentes suos contra hane provisionem pro hujusmodi secta distringant, tunc ad querimoniam tenentium illorum attachientur quod ad curiam Regis veniant ad brevem diem inde responsuri, et unicum habeant ossonium, si fuerint in regno ; et incontinenter deliberetur conquerenti averta sua, sive districtiones alio hae occasiono faete, et deliberate remaneant donec placitum inde inter cos terminetur. Et si Domini curiarum qui districtiones hujusmodi fecerint et ad diem ad quem attachiati fuerint non venerint vel diem sibi datum per emonium Suum non observaverint, tune mandetur Vicecomiti quod eos ad alium diem venire faciat; ad quem diem, si non venerint, mandetur Vicecomiti quod eos distringat per omnia quo habent in balliva sua ; ita quod Vicecomes Domino Regi respondeat doexitibus, et quod habeat corpora eorum ad certum diem prefigendum, ita quod si illo die non venerit, eat pars conquerens inde Sine die, et averta sua sive alie districtionos deliberato remaneant, donec sectam illam ipsi Domini recuperaverint, et per considerationem Curio Regis, et cessant interim districtiones hujusmodi ; salvo Dominis Curiarum jure suo de sectis illis perquirendis in forma juris, cum indo loqui voluerint. Et cum Domini Curio venerint responsuri conquerentibus de hujusmodi distriotionibus, et Super hoc convincantur, tunc per considerationem curio Domini Rogis recuperent Versus eos conquerentes dampna sua, que Sustinuerunt occasione districtionis predicte. Simili autem modo si tenentes post hanc constitutionem subtrahant Dominis suis sectas, quas facere debeant et quM ante tempus supradicte transfretationis et hactenus facere consueverant, per eandem justitiam et celeritatem, quoad dies prefigendos et districtiones adjudicandas, consequentur Domini Curiarum de sectis illis, una eum dampnis Suis quem admodum tenentes sua dampna re i cuperent. Et hoc,
scilicet, de dampnis recuperandis intelligatur de subtractionibus sibi laetis et non de sum
513쪽
tractionibus saetis predecessoribus ipsorum. Verumptamen Domini Curiarum versus tenentes suos seisinam do sectis hujusmodi recuperare non poterunt per desaltam, sicut nec hactenus fieri consuevit. De sectis autem que ante tempus supradictum subtracte fuerint, currat lex communis nix. sicut prius currere consueVit. De turnis Vicecomitum provisum est ut necesse non habeant ibi venire Archiepis- .copi, Episcopi, Abbates, Priores, Comites, Barones, nec aliqui viri religiosi, seu mulieres, nisi specialiter eorum presentia exigatur ; sed teneatur tumus sicut temporibus pre- decessorum Domini Regis teneri consuevit. Et si qui in hundredis diversis haboant tenementa, non habeant necesse ad hujusmodi turnos ventro nisi in bailli vis, ubi morint Conversantes. Et teneantur tumi secundum sormam Magne Carte Regis, sicut temporibus Rogum Ricardi et Johannis teneri consueverunt. Pro risum est etiam quod nec in itinere Iusticiariorum nec in comitatibus, hundredis, aer ineo in curiis Baronum de cetero capiantur ab aliquibus fines pro pulcre placitando neque Pro sic ut non occasionentur. Et sciendum est quod per istam constitutioncm non tolluntur fines certi seu prestationes arentate a tempore quo Dominus Rex primo transfretavit in Britannia usque nun .
In Placito vero dotis quod dicitur Unde dotem nichil habet, detur de coloro iiij dios zaei, per annum et plures, si commode fieri possit, ita quod habeant vi dies vel v per annum
In assisa autem ultimo presentationis et in placito Quare impedit de ecclesiis vacan- xxiij.tibus detur dies de quindena in quindenam vel de tribus septimanis in tres septimanas Prout locus propinquius fuerit vel remotus. Et in placito Quare impedit si ad primum diem ad quem summonitus fuerit non venerit nee essonium miserit, tune attachietur ad diem alium ; quo die si non venerit nec essonium t mittat, distringatur per magnam D. 151 districtionem superius dictam, et si tunc non venerit per ejus desaltam scribatur Episcopo quod reclamatio impeditorum illa vice conquerenti non obsistat, salvo impediatori alias jure suo, cum inde loqui voluerit. Fridem lex do attachiamentis faciendis in omnibus brevibus, ubi attachiamenta milii jacent, de cetero quoad districtiones faciendas, firmiter observetur ; ita tamen quod secundum attachiamentum sit per meliores plegios, et postmodum ultima districtio. Et sciendum est quod postquam aliquis posuerit se in inquisitione aliqua, que emersit miri vel emergere potest in hujusmodi brevibus, non habebit nisi unicum ossonium volunt eam desaltam, ita quod si ad diem sibi datum per essonium suum non venerit aut ineundum desaltam secerit, tunc inquisitio illa per desaltam ipsius capiatur, et secundum inquisitionem ad judicium procedatur. Si vero inquisitio illa capta fuerit in comitatu, coram coronatore vel J ticiariis Dominis Regis ad certum diem romittonda, et pars rea non venerit ad diem illum, tunc propter defutam ipsius assignetur ei alius dies secundum discretionem Justiciariorum ; ad quem diem, si non venerit, procedatur ad judicium propter desaltam suam. Eodem modo fiat, si non veniat ad diem sibi datum per essonium Suum. De cartis vero exemptionis et libertatis ne ponantur impetrantes in assisis juratis vel rami recognitionibus, Provisum est quod si adeo necessarium sit eorum juramentum quod
514쪽
sino eo justitia exhiberi non possit, veluti in magna assisa et in perambulationibus et in cartis vel in scriptis conventionum suerint testes nominati, aut in attinctis vel aliis casibus consimilibus, jurare cogantur, salva ei bi alias libertate et exemptione sua supradicta. Si heros aliquis post mortem sui antecessoris infra etatem exstiterit, et Dominus suus custodiam terrarum suarum habuerit, si Dominus ille dicto heredi, cum ad logittimam etatem pervenerit, i terram Suam sine Placito reddere noluerit, heres ille terram suam nipor actionem mortis antecessoris sui recuperabit, una cum dampnis que sustinuit propter
detentionem illam a tempore quo legitii me fuerit etatis. Quod si heres aliquis in morte sui antecessoris pleno fuerit elatis et heres illo apparens et pro herede cognitus inventus sit in hereditate illa, Capitalis Dominus Hus eum non ejiciat nec aliquid ibi capiat Vel amoveat; sed tantum simplicem seisinam indo faciat pro recognitions Dominii sui. Et si Capitalis Dominus hujusmodi herodom
extra solsinam malitiose teneat, per quod per breve mortis antecessoris vel consanguinitatis oportet ipsum placitare, tunc dampna sua recuperet, sicut in actione nove disseisine.
Do horoditatibus autem que do Domino Rege tenentur in capite sic observandum est; ut Dominus Rex liberam indo habeat seisinam, sicut prius consuevit, nec heres vel alius in hereditatem illam so intrudat priusquam illam do manibus Domini Rogis recipiat, prout hujusmodi hereditates de manibus ipsius et antecessorum suorum recipi consueverunt. Et hoc intelligatur de terris et seolis, quo ratione servitii militaris vel serjancio seu juris patronatus in manu Regis esse consueverunt. Provisum est etiam quod si terra, que tenetur in soculo, sit in custodia parentum heredis, eo quod heros inha etatem exstiterit, custodes illi wastum facere non possunt vel venditionem nec aliquam destructionem de hereditato illa ; sed salvo eam custodiant ad opus dicti horodis, ita quod cum ad etatem pervenerit, sibi respondeant per legi, timam computacionem do exitibus dicto hereditatis, salvis ipsius custodibus rationabilibus misis suis. Nec etiam possunt dicti custodes dicti heredis maritagium dare vel vendore, nisi ad commodum dicti heredis; sed parentes propinquiores, i qui hujusmodi custodias habuerunt a toto temporo illo, a quo brevia implacitandi non conceduntur, hujusmodi custodias habeant ad commodum heredis, ut Predictum est, Sine masto, exitio, vel destructions faciendis. Nullus autem eschaetor aut inquisitor vel justiciarius ad assisas aliquas capiendas specialiter assignatus, Vel ad querelas aliquas audiendas et determinandas, de cetero potestatem habeant aliquem amerciandi pro desalta summonitionis communis, nisi Capitalis Iusticiarius vel Justiciarii itinerantes in itineribus suis. De ossoniis autem provisum est quod in comitatibus, hundredis, aut curiis Baronum, aut aliis nullus habeat necesse jurare pro essonio Suo warranti gando. Nullus de cetero, excepto Domino Rege, placitum teneat in Curia sua de falso judicio sacto in Curia tenentium suorum, quia hujusmodi placita specialiter spectant ad coronam Domini Regis et ad dignitatem. Provisum est etiam quod si avoria alicujus capiantur et injusto detinantur, Vicecomes, post querimoniam inde sibi lactam, ea sine impedimento vel contradictione ejus, qui
515쪽
dicta averia ceperit, ea deliberare possit, si extra libertates capta fuerint. Et si infra libortates hujusmodi avoria capiantur es baillivi libertatum ea deliberare noluerint, tunc Vicecomes pro desectu illorum bail livorum in saciat deliberari. Nullus de cetero possit distringere libere tenentes suos ad respondondum do libero xxxv. tenemento suo nec de aliquibus ad liberum tenementum suum spectantibus nec jurare faciat libere tenentes suos contra voluntatem suam, sicut nullus facere potest sine precepto Domini Regis. Provisum ost etiam quod Baillivi, qui compotum Dominis suis reddere tenentur et xxxvi. se substraxerint et terras et tenementa non habuerint per quo distringi possint, i tunc f0. 153 r'. Per eorum corpora attachientur, ita quod Vicecomes, in cujus bailliva inveniantur, eos venire faciat ad compotum suum reddendum. Item firmarii tempore firmarum suarum Wastum vel venditionem vel exilium non ob. faciant de boscis, domibus, hominibus, nec de aliquibus ad tenementa, que ad firmam suam habent, spectantibus, nisi specialem habuerint concessionem et per scripturam sive conventionis mentionem quod hoc sacere possint. Et si secerint et super hoc convincantur, dampna plena refundent et graviter per misericordiam punientur. Justiciarii itinerantes de cetero non amerciant villatas in itinere suo, εο quod singuli x viii xxi annorum non venerint coram Vicecomitibus et coronatore ad inquisitiones de rob-beriis et incendiis vel aliis ad coronam spectantibus saetondas, dum tamen de villatis illis veniant sumetenter per quas hujusmodi inquisitiones pleno fieri possint, exceptis inquisitionibus de morte hominis faciendis, ubi omnes xxi annorum venire debent, nisi rationabilem habeant causam absentie Sue. Murdrum de cetero non adjudicetur coram Iusticiariis, ubi insortunium tantummodo xxxis. adjudicatum est ; sed locum habeat murdrum in intersectis per seloniam, et non aliter. Provisum est insuper quod nullus coram Iusticiariis itinerantibus vocatus ad War- αι. rentum in placito terro vel tenementi amercietur de cetero Pro eo quod presens nonsuerit quando vocatur ad Warentum, excepto primo die adventus ipsorum Iusticiariorum. Sed si Warentus ille sit infra comitatum, tunc injungatur Vicecomiti quod ipsum insta tertium diem vel quartum laciat venire, sicut in itinere Iusticiariorum fieri consuevit. Et si extra comitatum maneat, tune rationabilem habeat summonitionem xv dierum ad minus secundum discretionem Justiciariorum et legem communem.
Si clericus aliquis pro crimine aliquo vel recto quod ad coronam i pertineat arectatus D. 153 τ'. fuerit et postmodum de precepto Regis in baillium traditus vel replegiatus exstiterit, si ita quod hii, quibus traditus fuerit, in baillium eum habeant coram Justiciariis, non amercientur de cetero illi quibus traditus fuerit in baillium vel alii plegii sui, si corpus
suum habeant coram Justiciariis, licet coram eis propter privilegium clericale respondere noluerit vel non possit. Provisum est etiam quod si depretationes vel rapine aliquo fiant Abbatibus aut aliis xlij. prolatis ecclesiasticis, et ipsi jus suum de hujusmodi deprodationibus prosoquentes morte preveniantur, antequam inde justitiam suerint assecuti, successores eorum habeant occasiones ad bona ecclesie sue de manibus hujusmodi transgressorum repetenda. Similem insuper actionem habeant successores qui domui et ecclesie sue recenter
516쪽
D. 151 r'. Statuta GJudeisque factoe fuerunt
per Dominum Regem et consilium
ante obitum predecessorum suorum et per hujusmodi violentiam suerint subtractata, licet prodicti prodecessores jus suum prosecuti non fuerint in vita sua. Si autem in terris et tenomentis hujusmodi roligiosorum, quibus eorum prelati obierint susiti, ut de jure ecclesie suo aliqui se intrudant tempore vacationis eorum, successores breve habeant ad recuperandam seisinam suam et adjudicentur eis dampna sua, sicut in nova disseisina adjudicare consuevit. Provisum est etiam quod si alienationes illo, de quibus brevo de ingressu dari con- suovit, per tot gradus fiant, quod breve illud in forma prius usitata haberi non possit, habeat conquerens breve de recuperanda seisina sine mentione graduum ad cujuscumque manus per hujusmodi alienationes res illa devenerit, per originalia per consilium Domini Regis inde providenda.
CAPITULUM XLV.l Memorandum quod cum temporibus retroactis Judeis concessum fuerit multis usibus uti illicitis, quo sunt contra honorem Dei et ad detrimonium totius regni; tamen de hoc non contenti anno Domini M'. CC'. lxx' primo petierunt a Domino Roge et consilio suo, ut ipsi possent habere custodias et maritagia heredum infra etatem cxistentium Christianorum, et etiam advocationes ecclesiarum, quorum terras ipsi Judei habuerunt in solsinam. Quod quidem por aliquos de consilio Domini Rogis muneribus corruptos fere concessum fuit; quod intelligons quidam vir religiosus do ordine fratrum minorum, contra hoc viriliter se opposuit, accedens ad Dominum Regem et consilium suum, et dixit quod illa petitio fuit omnino contra honorem Dei ot ad maximum dedecus totius Christianitatis ; cum Christiani deberent subjiei Judeis ot per eos maritari. Dixit etiam quod Judei multa illicita faciebant contra honorsim Dei, et detrimentum totius regni, quod predictus vir coram Domino Rego et consilio
multis rationibus evidenter ostendit. Unde consilio habito coram eis communiter provisum est et statutum, Sicut subnotatur. Hic subnotantur quodam de statutis Judeorum in primis composita.
W alteruH permissione divina Eborum Archiepiscopus, Anglie primas, et G odo-Didus) oadem gratia Wigorniensis ecclesie minister humilis amico sibi in Christo,
karissimo Magistro Ricardo de Stanes, Domini Regis Iusticiario, salutem cum sinooro dilootionis in Christo semper augmento. Cum perfidi Judei, cunctis temporibus Christiano fidei adversantes, ex sola principum gratia moram in regno trahentes, invitantur ad communes fidelium regni Anglie libertates et consuetudines optinendas, voluti do tonomento libero possidendo et alia ad liberum tenementum pertinentia vendicando ; que quidem, si optinere valerent, quam plurima dispendia exinde sequerentur. Contingeret utique quod fideles infidelibus, ratione talium tenementorum de fidelitate sibi facienda sacramentum corporale prestarent. Insuper fideles infidelibus, tamquam suis dominis, homagia sacerent, et similiter fidelibus infideles. Ad occlesias ratione tonomentorum Judei etiam presentarent; custodie, maritagia et eskaete ad manus infidelium pervenerent. In assisis et recognitionibus et juratis ratione tonementorum frequentius ponerentur, et ita Judei equi parentur fidelibus quoad placita. Esset quoquo ex regni Christianis eadem et Judeis, quod est contra sacrosanctas i Christiane religionis
517쪽
et nostro sanctiones. Possent etiam mediante pecunia Situs et liberum tenementum, ita etiam baronias, quo de Domino Rego immediate tenentur, suturis temporibus Oeeupare. Et quia per his et consilia paulisper invalescentia in lesionem fidei Christians Domino Regi et regno ac regni accolis posset non minimum Prejudicium gravari, nuper apud Londonias, sicut scitis, in presentia serenissimi Domini Regis Alemannie venerabilisque patris Domini R meri Coventrensis et Lichesoldensis Episcopi et nostra, necnon toto consilio Domini Regis Anglie assistento ibidem, do voluntate unanimi et assensu communi ad honorem Dei et universalis ecclesie sue sancte, necnon ad communem regni utilitatem, deliberato consilio, salubriter provisum exstitit et statutum, videlicet, quod nullus Judeus imposterum per cartam vel donum seu per alium quemcumque titulum seodum habeat vel teneat seu liberum tenemonium vel redditum seu domum Christianis vel Judeis locandam, domo excepta quam inhabitet propria in persona, nec de cetero placitet per brevia per legem regni Christianis provisa de aliquibus supradietis. Nec brevia a cancellaria concedantur eisdem aliquatenus de predictis, et si concedantur pro nullis habeantur et viribus careant et effectu. Sane, cum ex dilatione et mora puplicationis statuti et provisionis hujusmodi, Judeis forsitan et corum fautoribus ad ejus adnullationem insistentibus, possent dispendia non modica interim provenire, devotionem vestram in honoris Dei augmentum et exaltationem fidei Christiano populique Anglicani Commodum et prosectum, Presentibus duximus excitandam, ut Dominis, Cancellario Domini Regis, Iusticiariis de Banco et Maioribus Curio, qui favore tam pii negotii vobis facilius se inclinabunt, aliisque, secundum quod expediri videritis, nobis adj uventes, dictum statutum cum maturitate, qua poteritis, inrotulari integre et complete et puplicari solempniter saeias ad memoriam sempiternam. In horum executione taliter vos habentes, quod re inerationem ab Altissimo, ad cujus honoris cumulum labora i iis, ibconsequi valeatis. Et inde, quoad Proprios, vobis tamquam filio ecclesio devotissimo accrescat preconium magne laudis, pro certo scituri quod licet aliqui in animarum suarum periculum ad ipsius statuti enervacionem conentur, prelati ad ejusdem observationem laborabunt nec permittent, sicut nec debent, quod remaneat imperfectum, cum ad hoc ex injuncto sibi ossicio teneantur et communis utilitas et evidens hoc exposcat. Valete. Datum apud Hadlega in sesto Translationis Beati Thome Martiris, anno Domini M'. CC'. septuagesimo Primo.
Iste sunt Littere Regis Anglie de eodem. H enricus) Dei gratia Rex Anglie, Dominus Hrboreio, Dux Acquitannie, dilectis et fidelibus suis Maiori et Vie omitibus Londoniarum et omnibus ballivis et fidelibus
suis, ad quos Prosentes littere pervenerint, salutem. Sciatis quod ad honorem Dei et univerealis ecclesie, ac emendationem et utilitatem terre et rolevationem Christianorum de dampnis et gravaminibus, que Sustinuerunt occasione liberorum tenementorum, quo Judei regni nostri clamabant habere in terris, tenementis, seodis, redditibus, et aliis tenuris, et ne nobis seu communitati regni nostri vel ipsi regno possit de cetero Projudicium generari, providimus de consilio prelatorum, magnatum, et Procerum, qui sunt de consilio nostro, ae etiam ordinavimus et statuimus pro nobis et heredibus nostris, quod nullus Judeus liborum tonementum habeat in maneriis, terris, tenementis, Rodis, redditibus, vel tenuris quibuscumque per cartam, donum, seolamentum, con-
518쪽
firmationem, seu quamcumque obligationem, vel quocumque alio modo ; ita tamen quod domos suas, quas ipsi met inhabitant in civitatibus, burgis, seu aliis villis, inli bitoni de cetero ot cas habeant sicut habere consueverunt temporibus retroactis, et etiam alias domos suas, quas locandas habent, licite locare possint Iudeis tantum et non Christianis: ita tamen quod non liceat Judeos nostros Londoniarum plures domos quam nune habent, emere, sive quocumque alio modo Perquirere in civitate nostra Londoniarum, per quod ecclesie parochiales ejusdem civitatis vel rectores earumdem jacturam incurant. Poterunt tamen iidem Judei Londoniarum domos et edificia sua antiqua prius dirupta et destructa reparare et in Statum pristinum redigere ad voluntatem suam. Providimus etiam et statuimus de eodem consilio nostro quod de domibus
suis predictis inhabitandis vel locandis, ut prodictum est, nullus placitot vel placitare posset per brevia nostra originalia i de cancellaria, set tantummodo coram Iusticiariis nostris ad custodiam Judeorum assingnatis per brevia Iudaismi consueta et hactenus usitata. De terris autem et tenuris, de quibus Judei ante presens statutum seolati fuerunt, volumus quod hujusmodi inlaodationes et dona penitus adnuitentur, et terre et tonomenta illa Christianis, qui sibi ea dimiserint, remaneant; ita tamen quod Christiani satisfaciant ipsis Judeis de pecunia seu catallo contento in cartis et cyrographis suis sine usura, quod Judei pro hujus dono vel inseodatione dederint Christianis. Hae otiam aloeta conditione, ut si Christiani illi incontinenter inde satisfacere non possint, liceat Judois prodictis tenementa illa aliis dimittere, donec inde per rationabilem extentam
secundum Verum Valorem eorumdem catalla sua sine usura leVari possint, salvo tamen
Christianis illis herbergagio suo, ita quod Judeus pecuniam Suam seu catallum suum per manus Christianorum et non Iudeorum inde recipiat, ut predictum est. Et si contingat Judeum aliquem reosamentum amodo recipere a quovis Christiano do aliquoseodo vel tenemento contra presens statutum, Judeus ipse tenementum dictum seu feodum penitus amittat et in manum nostram capiatur et Salvo custodiatur, et Christiani illi vel eorum heredes terram vel tenementum illud de manu nostra rehabeant, ita tamen quod totam pecuniam quam ab ipsis Judeis pro hujusmodi seolamento receperint, nobis tunc solvant, vel si eorum facultates ad hoc non sussiciant, tunc verum valorem tenementorum vel feodorum ipsorum nobis et heredibus nostris annuatim reddant ad scheecarium nostrum per veram et rationabilem extentam eorundem, donec de hujusmodi pecunia seu catallo nobis suerit plene satisfactum. De nutricibus autem parvulorum, pistoribus, bracciatioribus, et cocis Judeorum, quia Iudeici Christiani in cultum fidei dispares sunt, providimus et statuimus quod nullus Christianus vol Christiana eis ministrare presumat in ministeriis predictis. Et quia Judoi quosdam redditus de terris et tenementis Christianorum, tamquam perpetuos, dudum recipere solent per manus Christianorum, qui etiam feoda dicebantur, volumus et statuimus quod statutum tunc indo per nos factum firmitatis robur optineat, nec cis per presens statutum inde aliquo derogetur. Et ideo vobis precipimus, firmiter iiij ungentes quod provisionem, ordinationem, et statutum predictum publice per totam ballivam vestram proclamari et firmiter teneri faciant. In cujus rei testimonium has litteras meas fiori se imus patentes. Testo me ipso apud Westmonasterium xx die
Julii anno i regni nostri quinquagesimo quinto.
519쪽
Littere ejusdem Regis. H enrieus) Dei gratia, Rex Anglie, Dominus Hibernie, Dux Normannio et Ac-quitannie, Comes Andegavie, dilectis et fidelibus suis, Hugoni de Palesliello, Thesau- rario suo, Philippo do Assellis et sociis suis Iusticiariis ad custodiam Judeorum
signatis, Petro Grinibaldo et Maiori Londoniarum, salutem. Sciatis quod ad meliorationem regni nostri et malitiam et salsitatem Judeorum reprimendam in crastino Sancti Eadmundi anno regni nostri xxiiij. provisum suit de consilio nostro coram
nobis, S tephano de Sagrave, fratre G alfrido Εlomosinario nostro, B ortramno) de Criollio, senescallo nostro, Magistro S i mono de EMeylaiid, G alfrido lo Dispenser, et
aliis fidelibus nostris tunc presentibus apud Wintoniam, quod custodes Archiarum Londoniarum et clerici scriptores amoveantur, et quod per visum vestrum et Constabularii Turris Londoniarum, et duorum proborum et legalium hominum de civitate Londoniarum, quos vobiscum ad hoc assumeretis. eligantur duo alii de logalibus et diseretioribus Christianis et duo alii de legalibus Judeis Londoniarum, quibus Archa committatur custodienda, quorum unusquisque suam habeat clavem. Per visum etiam vestrum eligantur duo clerici fideles, qui, jurati quod fideliter se gerent in officio illo, do cetero intendant ad omnimoda scripta inter Christianos et Judeos conficienda, qui, in presencia Christiani mutuo pecuniam recipientis et Judei mutuo pecuniam dantis, inter quos Scriptum conficitur, tradant partem illam scripti, ad quam, scilicet, cera dependat, predictis cyrographariis in archam imponendam infra decimum diem quo scriptum illud fuerit consectum ad tardius. Item prima pars illius scripti remaneat penes Christianum illum, qui debitum illud mutuo acceperit; et secunda pars, que pes vocatur cirographi, et quo solebat in archa reponi remaneat Penes Judeum, a quo debitum illud fuerit mutuatum. Ita quod liceat ei debitum suum Per pedem illum potere et implacitare omni eodem modo quo solebat per partem illam ad quam cera fuit appensa ; et pars illa, ad quam cera dependet, in archa reponatur, ut Predictum est. Et si quis Christianus de predictis cirographariis vel dopredictis clericis illam partem cirographi ad quam cera dependet, ultra decimum diem, quo consectum suerit, extra Archam detinere presumpserit, sit in gravi misericordia nostra. Si autem Judeus sic illam detinuerit et super hoc convincatur, catallum suum nobis incurratur. Item sigillum Christiani, qui debitum illud mutuo accoperit, con t tineat nomen proprium ipsius mutuantis, et eo singnetur illa pars, quo in archa D. 156 debet reponi. Item Omnis Judeus, ubicumque fuerit manens dio Saneti Michaelis ibi
maneat cum tota tamilia sua per totum annum integrum continuo sequentem, nee Se
amoveat vel inde translatet sine speciali precepto nostro. Et volumus quod usure non currant super debitores adie Sancti Johannis Baptiste, anno regni nostri X iij ' usque ad diem Natalis Domini anno rengni nostri xxiiij'. Et prohibimus no aliquis Judeus aliter Pecuniam suam mutuo det, quam per assisam communiter Judeis a nobis et antecessoribus nostris concessum est; scilicet, ne quis ultra sortem de libra per ebdomadam plusquam duos denarios capere presumat. Et ideo vobis mandamus quod proscriptam provisionem inrotulari et firmiter observari faciatis. Presentes vero littere remaneant in Archa cirographorum Londoniarum, in custodia predictorum cirogra-
520쪽
APPENDIX. phorum, exemplar suorum agendorum. Teste meipso apud Clarondonam die Decembris, anno regni nostri xxiiij'.
CAPITULUM XLVI. De quodam monstro.
Erat olim in confinio Britannie et Normannie quoddam monstrum habens duo capita seminina, et brachia et Omnia alia membra gemina usque ad umbilicum ; in serius autem solummodo, autem duo Crura, duos pedes et cetera, sicut unius mulieris. Quelibes ridebat, comedebat, loquebatur, flebat, esuriebat, tacebat. ore gemino manducaverunt et biberunt; sed uno meatu digerebatur. Postremo autem una desuncta est et supervixit altera, et portavit sere triennio viva mortuam, donec mole ponderis et
fetore cadaveris ipsa quoque defecit. See Malmesbury, lib. ii. para graph 207, Domwhom this legend is copi ed. D. 157 r'. t Fuit vir quidam manens in civitate Coloniensi, Arnaldus nomine cognominatus do
Grevingge, qui habuit uxorem ortam in eadem civitate, nomine Ode. Vita eorum, moro Christiane religionis, erat simplex et recta coram Deo et apud homines. Qui perplures annos pie et juste in conjugio manentes sine sobolis procreatione permanserunt. Qui, vero, auditis rumoribus quot et quanta miracula Deus secerit in Anglia pro beato Τhonia Archiepiscopo Cantuarie, qui tunc temporis noviter ab impiis fuerit martirigatus, vota fecerunt proficiscendi in Angliam ad sepulturam predicti martiris visitandam. Ipsi vero profecti, mare transito, venerunt Cantuariam, ubi corpus predicti martiris requiescit, et, adorato sancto, voverunt si Dominus eis sobolem donaret eam so Domini sorvitio mancipaturos, et si sexum virilem, nomine Martiris Thomam vocaturos, et eum facturum Monachum, ut in eadem ecclesia in religionis habitu Deo ot beato Martiri serviret omnibus diebus vite sue. Hiis factis noluerunt repatriare antequam venissent Londoniis ; de qua Civitate tam nobili et famosa famam audierant in terra sua. Qui venientes in Londoniis ibidem sunt hospitati. Ipsis autem per aliquod tempus illuc existentibus, concepit mulier, et tune sciens vir conjugem suam concepisse, propter periculum quod ei contingere posset, noluit repatriare donec pareret. Veniente vero tempore pariendi, peperit filium et vocatum est nomen ejus Thomas, sicut parentes rius voverunt. Et tunc propter inbecillitatem insantis sine repatriatione remanserunt in Londoniis, donec iterum concepisset et pareret filiam, que vocata est Iuliana. Interim autem defuncta est mater predicte Ode, quam et vir suus pre omnibus votis et amicis suis et parentibus tenerrime diligebant, unde nuncquam postea ad terram suam redire curaverunt; sed ementes sibi domicilium in Civitate Londoniarum moti sunt Civos Londonienses. Thomas, siquidem, filius eorum non secundum votum Parentum
laetus est monachus ; sed tempore quo Ricardus Rex Anglie et Philippus Rex Francio cum innumerabili populo crucesignato profecti sunt in Terram Sanctam, quando Sala-jo. 157 τ'. dinus eam Occupaverat, Comite vero Flandris i Baude no nomine crucesignato iter arripiente versus Constantinopolim, quam ipse armis adquisivit et ibi lactus est Imperator, idem Thomas crucesignatus cum exercitu dicti Comitis prosechus est. Qui veniens apud Constantinopolim viam ibi clausit extremam. Predicta autem Juliana soror ejus