Diatriba de aduentu s. Iacobi in Hispaniam. Illustriss. et excellentiss. principi Mario Chisio ... Authore P. Fr. Francisco a S. Augustino Macedo ..

발행: 1662년

분량: 292페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

271쪽

S. Iacobi in Histaniam 4

di litterarum, in quibus floruit sema Qui ita ea, de qua superius multa diximus, ultima reuiari correctione, ad quam recognoscendam inter iudices electus est, tot eam historiam de aduentu in Hispaniam, cinea praedicatione Iacobi argumentis confirmauit, ut Hispanis ad se

rogatum,ut eam sustineret accedentes in admi. rationem adduxerit.

Tertius Cardinalis Caietanus Praeses Sacrae Card Caiet. Congregationis Rituum & Iudicis ab Urbano Papa VIII. quam instituit ad Correctionem Breuiatij,caput, Irinceps datus, a quo Traditio de aduentu, praedicatione Sancti Iacobi in Hispania approbata, ac demum retineri iussa. Nolo praeterire duos Hispanos,qui tunc erant Cardinales Romae,quorum suffragio causa haec quam suscipimus, mire stabilitur Alter Cardi Card. Borgia natis Dona Gaspar Borgia Hispalensis, Ioletanus Archiepilcopus imitamus in omni genere virtutum,quae Principem decent,vir. Igitur cum ei scripta quibus Iacobum in Hispania suisse probatum erat, afferrentur,lecta commendauit, in libelli supplicis formam redacta Summo Pontifici obtulit, eoque veritatem in iis contentam confii mauit Alter Dona Balthasar Moscosus,

Sandoualius, Archiepiscopus item, qui nunc Cain aduou. superstes est, Toletanus, splendo e natalium virtutum luce conspicuus, ad quem tum Romae commorantem cum Michael rZ Ximenez tractatum de aduentu Iacobi attulisset, is diu Eenter lectum vehementer probauit, authorent

fouit, Lornauit & operam suam apud Pontilicem, Lauthoritatem interposuit.

272쪽

Ericius Puteanus Primarius Iusti Lipsis, Justus discipulus qui Apologiam Magni Comestabilis

Latinam reddidit. Ioannes Baptista Valenguel Episcopus salinanticensis lib. de aduentu Sancti Iacobi. Tres

insignes Dextri Commentatores M. Fr Franc, scus de Bitian Roderimur Carus, Thomas a

mayo de Vargas Alter Tamayus in Martyrol. Hispan Antonius Gracciolus Theatinus acer huiusce aduentus vindex. Didacus de Casti, Io in Indice Authorum pro Iacobo Michael Martiae de villar in notis ad sententiam pro Ecclesia dei Pilar, Frater Bernardus de Britto Lusitanus Regius, ac elegans Historicus in Monarchia Lusitana p. a. lib.s Ioannes SolorZanUSPeretra de iusto Indiarum Imperio. Claudant Agmen duo, qui omnium instar aspa Sanc esse possunt. Primus Pater Gaspar Sanctus e Societate IE, V intanis Sacrae Scripturae, Interpres eruditionis variae, solidae, proflanda exquisitae elegantiae virtutis eximiae, quem ob eam Venerabisem appellare Hispani solent, cuius ego aliquando Madritti studiorum nouae Academiae causa eo aduocatus selix, & fortunatus, Jocius in studiis, in Gymnasio libens interdum auditor,&admirator fui. Hic solidam,&integram disputationem D Praedicatione Sancti Iacobi onoliZebedaeusti' in Hispaniam instituit, continuauit, in iustum opus redegit,quod Appendix est tomi commentar in Acta Apostolor. Quo nihil eruditius,nitidius,elegantius, accura-

*cogitari potest. Secundus Michael Erge Ximene utriusque Iuris doctor, Regius Toleti

273쪽

Capellanus, qui tomum integrum in duas sectum partes de aduentu in praedicatione pomnoli Iacobi in Hispania edidit lingua sua verna cula, quem ego cum iam opusculum hoc meum Pene consecissem, intenta cura legi, hominissum eruditionem admiratus Liber c accurate scriptus,4 dignus ingenio Hispanico: qui ab aliquo in Latinam linguam transseratur stpublici iuris ubique sit

Coronis operi, Corona esto testimonium, insignis nostro,& proximo Seculo in Sacra Theologia viri fama virtutis,&doctrinae celeberrimi,&operum multitudine, & varietate notissimi, Patris Francisci Suari e Societate IESU, Doctoris eximis, cita Romana Complutensi, Salmantiensi, Gon imbricensi Academ ijs Magistri Pr, marij, Ialmai ij, quem summus suae aetatis lit

teraria gloria vi , e inultis ac praeclaris nobili

tatis, virtutis, is fortunae ornamentis illustris, congestis honoribus clarus Dom. Auphonsus Albicastrius Con imbricensis Antistes Alterum Augustina solebat appellare, quemque ego

adolescens senem cognoui Con imbricae , ac eo me nomine beatum evistimo, a cuius vi lectione recedo, Wopera nocturna diurnaque manu verso,& palam tueor,& admiror, ac mente

retineo eiusque rei specimen haud semel praebtu. Hq.plfari volui, ut quati apud me sit,& apud omnes alios esse debeat huius viri authoritas, costet; idque vespersuadeam, moneo qucouid ab alijs, a me hactenus scriptum est ac probandum , Sancti I cob in Hispanicam aduentum,& praedicatione ii ii eadem , id omne a Suario ante oc Ii cupa

274쪽

, Diamba de Aduentu

cupatum adeo ut haec illius proxime a Mucenda sententia,totius operis mei compendium esse videatur. Ergo Suarius I. to de Resi g. li a cap. 9. Praeterea inter festa Apostolorum festum. Sancti Iacobi Maioris, Fratris Ioannis valdec Iebre est ininiuersa Ecclesia, praesertim in nostra Hispania , quae illum singulari solemnitate collit, ut Patronum , parentem tribus potissimum de causis. Prima est, quia Primus ipse Euangelium in Hispania praedicauit,prius enim quam martyrisum pateretur,decimo anno post Christi Domini mortem Hispaniam peragrauit, Fidei semina iecit, quia licet tunc parum fructus attulerit , tamen virtute illius magnum Deus postea incrementum dedit. Et quamuis hoc tempore non nulli tentaverint hunc Iacobi in Hispaniam aduentum in dubium reuocare,nullo modo possunt

antiqtiissim, sic Senerali omnium Hsspaniarum

traditioni resistere, nec aliquid proponere, quod probabilem ratione dubitandi raciat.Nam quod Iacobus ante martyrium potuerit in Hispaniam venire,&redire Hierosolymam, non repugnathis , quae de Apostolorum praedicatione in gestis in actis Apostolorum, vel in alijs historijs fide dignis narrantur. Quia licet e Actibus constet per duos, vel tres annos primos ab Ascensione Domini, Apostolos non recessisse Ierosolyma,t me de caeteris annis usque ad Iacobi martyri. um nihil de facitius a Iacobo, Malijs narratur, sed solum de Petro,in Paulo. Item licet ante Petri vincula quando iam hierat Iacobus mortuus Jnon credantur fuisse diuifi Apostoli in Orbem cetrae ad praedicandum non reuersur amplius in Ieru-

275쪽

Ierusalem: tamen nihil vetat , quo minus ante id tempus exierint per diuersas Prouincias , iis gressiones facerent, iterum Ierosolymam redirent. Sicut scimus Petrum intra id tempus Antiochiam iuisse, ibique sedem suam fundasse, licet interim Ierosolymam proficisceretur,&Iudq-am visitaret. Sic ergo potuit Iacobus intra idem tempus migrare in Hispaniam,& ibi praedicare, postea Ierusalem redire. Neque etiam obstat , quod eo tempore Apostoli Euangelium non praedicarunt Gentibus D que ad visionem Petri Ach. Io. Primum quidem quia fortasse in Hispania etiam tune aliqui Iudaei habitabant, quibus an nunciari poterat Euangelium. Nam ut colligitur Aist. r. Iudaei dispersi

erant per omnem nationem , quae sub coelo est, quandoquidem ex omnibus venerant Ierosolymam ergo etiam in Hispania esse poterant udii, quibus praedicaretur Euangelium . Tum etiam quia non est certum ante reuelationem factam Petro non fuisse Euangelium Gentibus praedicatum; nam certe Paulus statim post conuersionem

suam in Arabiam abijt,4 in alias Regiones, ubi verisimile non est solis Iudaeis praedicasses, cum ipse esset Gentium praedicator, non ab homine, nec per hominem , sed per I E S V M Christum edoctus esset, quid, quibus 4 quando praedicaturus esset. Idem ergo credi potest de Iacobo , quem Deus in praedicatorem, tundatorem fidei in Hispania elegerat. Vnde reuelatio illa Petri eo tendit, ut Ecclesia uniuersae, iraesertim ex Iudaeis coliccis publice iam propone

276쪽

ideo cmnes ad Euangelium vocandos esse. Dque ad illud ergo tempus,non sui haec veritas ita publice declarata, ut inter Iudaeos ehtibus praedicaretur Euangelium, neque ex Iudaeis,4 en iij bus una Ecclesia congregari coeperit, nihilomi

nus tamen potuit ante illam reuelationem alissi Apostolis institat tu diuturi inspirari , ut ad Genti uni Prouincias irent, eisque praedicarent. Tum denique quia illa reuelatio facta est Petro quatuor, vel ad minus tribus annis ante mortem Iacobi, & illud erat sussciens tempus, ut iret in Hispaniam, ter virum, vel per duos integros annos ibi praedicaret,is postea Ierosolymam re-i

uerteretur.

ili Quod si hoc non repugna Canonicae Historiae ncque alijs dogmatibus receptis,parum piQ' fictore fieri, quod priuatae historiae humanae illorum temporum, illius peregrinationis Iacobi inctionem non fecerint. Tum quia in ea Iacobi peregrinatione nihil accidit adeo publicum, prodigiosum, ut in uniuersiam tbem illius fama exierit, quo possent excitari historici ad id memoriae prodendum. Tum etiam, quia illis temporibus non fuerunt in Hispania diligentes scriptores rerum , quae in ea gerebantur. Externi auorem non poterant facile illarum notitiam habere, nisi fortasse earum, quae ad publica bella, Reipublicae statum is dominium pertinebat; nam aliarum rerum pertinentium ad Religionem paruam aut nullam rationem , vel curam habebant. Vnde cum illa aetate non fuerint scriptores

Ecclesiastici qui de rebus Hispaniae mentionem teccum, si tenuem, mirum non est, quod ita hi

277쪽

historijs antiquis, nihil de hac prosectione Iacobi in Hispaniam reperiatur. Nam profectos Lu- eas Acta Petri, & Pauli posteritati scripta non reliquisset,muliae illorum Apostolorum peregrinationes obliuioni traditae essent, nec aliter qua ex traditione ipsarum Ecclesiarum, quas sundas. Diat cognosci potuissent. Sicuti profectio Petri Antiochiam; quae a Luca omissa est , non aliter quam ere illius Ecclesilae traditione cognita fu-,it, nec ad nostram notitiam peruenisset, nisi eri monum elis illius Ecclesi Clemens Alexadrinus,

ab illo Eusebius, di Hieronymus illa scriptam reliquissent. Si ergo Aduentus Iacob inmispaniam , non nisi ciantiqua Hispaniae traditione inquirendus est, hanc autem non permisit Deus excideres, nec obliuioni tradi, nec in angulo concludi, sed ab uniuersis Ecclesiis Hispaniae retin

ri. Quis ergo audebit huic traditioni coatradi-icere, aut quomodo aliae Eccletia luca traditiones, inconcussae conseruati poterunt, si huic fides non adhibeatur Eo vel maxime , quod non tantum a publica fama per ima nationem a parentibus ad filios sed etiam a solemni antiqhiissimo monumesito Caesaraugustano testimonium habeat he veritas . Nam Caelaraugustae, in uniuersa Hispania est receptissima traditio cuia Beatus Iacobus illuc peruenisset, animo ac cogit Nione suspe-sus esset, quod paucos homines ad fidem trahere potuisset meatissimam vir memincorpor amor tali ei apparuisse, cumque , s e cons Litam,&ab ea certiorem factum pei Discipulos paucos,

Quo congregarat, complendum fuisse , quod

V ipse

278쪽

, Diatriba de Aduentu

ipse perficere non potuisset. Et in huius beneficiι aeternam memoriam insigne Templum, valde honorificum ibi landatum est. Quod in Collegiatam Ecclesiam erectum magnis exemptionibus, triuili gijs Apostolicis donatum est,' S. Mariae de Columna, vulgo, dei Pilar, dicitur,

quia Saxum, vel Columna in eo cernitur , quam

ipsam sacram Virginem suis pedibus calcasse eadem docet traditio. Haec est ergo prima causa ob quam merito Hispania festum Sancti Iacobi summa veneratione colit, simulque ipsius beneficium recognoscit, quod cius occasione Beatissima Virgo, antequam ex hoc mundo discederet,Hispaniam consolari, sua praestentia honorare, protectionem eius simul cum Iacobo aD sumere dignata fuerit Alia causa est, quod sacrum Iacobi Corpus post martyrium naui impositum , diuina prouidentia, ieculari eiusdem Spiritus Sancti fauore in Gallaeciam Hispania Prouinciam appulit , ibique usque ad hodiernum diem , summa gentium venerotione colitur Tertia denique causta est, quod Iacobus innumeris amoris signis , de beneficijs in Hispanos collatis , se semper ostendit singularem illorum Patronum, lenefacto rem , quae res notissima est in historijs, nec in his amplius immorari licet. Ex his vero duobus posterioribus rationibus multum apud me prinia confirmatur. Non enim sine causa Iacobus post mortem, corporis praesentia, cie gloriosi spiritus fauore tam propensum in Hispanos se se ostedit. Sed profecto ea causa fuit, quod in Christo

IES V in Evangelio ipse illos gemit illius

279쪽

S. Iacobi in Hispanum ass

protectione, ac precibus non solum magna soli ditate in fide permanent , sed etiam eorum min, sterio, cindustria Deus uti voluit ad Fidem innumeris gentibus in ut aiunt nouo mundo

praedicandantia.

His Suarius ratiocinationem , ego librum absoluo

INDEX

SEARCH

MENU NAVIGATION