Commentarii

4쪽

AUGUSTUS ΕΙΝΕΚΕ.

6쪽

icephori Bryennii Commentarios qui primus edidit

Petrus Possinus, quum Codice uteretur corruptissimo, audacioribus plerumque indulsi coniecturis, quarum quae aliqua veritatis specie blandirentur, in verborum contextu retinendas, ceteras de iniusta, quam occuparant, Possessione depellendas putavi quas ipse perielitatus sum emendationes, nisi omnes veritatis numeros haberent, in margine commemorare satius duxi. Iaio lectore, si leviora vel manifestos typothetarum e rores excipias, nihil mutavi. Possini paraphrasin latinam, omni sordium genere oppletam, etiam iis locis, ubi suas ille coniecturas sequutus est, intactam reliqui neque id periti mira

huntur.

7쪽

PRAEFATIO AUGUSΤI MEINEMLCeteram de sitis, quibus in adnotatione critica

usus sum, ne erres, litera V. terium, qualem modice suo dedi Possinus, P. autem omini coniecturas indicare volui. Scribebam Berotini a MDCCex V.

8쪽

SERENISSIMAE DOMINAECHRI SI INAE ALEXANDRAE

. PETRUS POSSINUS

E SOC. IESU FELICITATEM Non solus venio quo benignissime Inritare Ignala es, ad

istam in uis nuper Romanis exponi coeptam aedibus locupletissimam et vero regiam hibliothecam tuam, Serenissima Regina adiungit en se ultro mihi comitem transmarinus advena, homo quantivis pretii; a natura incertum, an a fortuna, an a virtute eommendabiliori quem ubi nominavero, statim, scio, admissione dignum hospitioque iudicabis. Nicephorus hie est Gennius, dignitate caesar, matrimonio Annae C innenae eonio gubernandi usu et sapientia praeclarus --llei, militari sortitudine, pietate ac religione praecipuus; denique vir tantus, ut inter eius illustres dotes et celebra- issimas laudes illa paene omnium censeatur insima, quod eruditorum et disertorum sui saeculi princeps est existim rus. Mi tali ae tanto veniendi ad maiestatem Tuam duplex Cisus est. nam et Te Haro famae praeconio procul eugniatnm Visere a venerari oram gessit, reginam regio fastigio maiorem in qua claritalem nata imn longe maximam, Ruende augustam, ingenii, sapientiae lacundiae dotes exsuperant et harum rursus ipsarum micantissimis licet Iuminibus,

9쪽

H PMM POSSIM

christianarum virtutum omnium, atque inprimis heroicae religionis, speciosius eminentes quidam ac multo splendidiores obstruunt apices isto, inquam, ut tanto tamque praeclaro

seu spectaculo est Bryennius. ac praeterea Tu eiusdem praesentis ac coram cognoscentis arbitrio dirempturum se sp

rat domesticam litein, quae ludum ipsum eum lectissima et alioqui carissima committit coniuge queritur nimirum illa et

veri is acri s expostula, i hi sus nimia ino estia eo duriss

ut imperii successio post excessum Alexi patris ad Ioannem potius fratrem, licet iuniorem ac postri non solum natam, sed etiam ad imperium designata in genitum, delaberetur; iure, quod ex praerogativa aetatis spe, quam e matris studio et cognatorum pro se coniurantium voluntate certam habebat, intempestiva mariti philosophia corruptis ac proditis adversus hanc criminationem vix est ut satis Nicephorum sua vi tus tueatur popularibus vel praeludieiis vel studiis ambitioni

mulieris potius, quam viri moderationi suffragaturis. ac parum abest quin ipsi etiam historici, quos sapientiae causam suscipere deeebat, socordiae Bryennium ac stuporis hoc nomine insimulent. Illa tamen haud concidens animo, haia quantumvis dissicilem ac desperatam evicturum e cau3am plane confidit, Te utique arbitra, cuius qui sensus sit futurus in tali controversia, post ea quae mundo dudum applaudenti mira specimina edidissi sapientiae sceptrorum contemptrieis, dubitare nemo po est atque idem hactenus tantum sui meriti conscientia nititur, ut se absolvendum, Te iudice, certum habeat minime vero ut aspiraro ausit ad aequalitatem laudis

Tuae. nempe ipse imperium silio a patro egitimo traditum

violenter intercipere gener temperavit quam ho infra decus Tuum, Serenissima Regina lo enim regnum amplum et s rens multis annis tranquillissime possessum, in summa rerum omnium felicitate et quae inde nascitur populorum beneVole tia, sapientissime gubernatum, generosae mentis heroico proposito sponte abdicasti magnificum, illustre, ingens et alto supra medioeria recto facta eminens facinu, quod tamen angustius diviniusque res, cuius gratia susceptum est, emit. Θg-n Apud Nieelam Chontatem lib. l.

10쪽

EPHTOLA.

veras catholicam veHtatem; et nebulas haereticae haudis, toto Septentrione dudisti offusas, mentis divinitus illustratae felici perspicacia diseusseras arcebant ne sequerere oblatam lucem insulae a diademata, tenacissimum vinculorum genus rutamen collecta Ha unam trium Orientalium fido a pietato regum Christum, . stellae ductu, Herode frustra ringente, quaerere ausor 1 regis trium populorum, perruptis omni-hus obstaculis, ad Christi vicarium, haeresi calcata, cucurimati verae religioni exercendae facultatem haud caro emi rata iactura regnorum. me te rara gloria inusitatissima virtutis,

qua dynastis Borealibus prima post funestam desectionem ill rum regionum signum exempli salutaris extulisti sed haec ampliora sunt quam ut angustiis epistolae arctari debeant ad Bryennium redeo qui hunc suum iu publicam lucem reditum, atque in Latium transitum, ita demum auspieatum sin intellia gens, si benignitate lavoris ut, quasi astri natalis benefico ospectu ortunetur, e ambit, Tibi supplicat, Tuum patrocinium implorat suum praeterea ut est homo gratissimus in remuneratur interpretem dum eum velut Maiestati Tuae devotissimum clientem, amplitudinisque ac gloriae studiosissimum Tuae obsequiis admovere vestris et insinuare gratiae conatur; haud sane lacato testiinonio, quippe a lactis semper solidis que ometis, ubi operae navandae occasio vocaverit, fidem ac

expertinentum habituro.