장음표시 사용
11쪽
vel D, inore est is prout προήιρικὼ ut intra nos existit, Qui soras profertur Verbum quamdiu est in Deo , non aliam habere hypostasim , quam ipsusine intelligentis cum
autem prosertur exterius , orasque mittitur , tunc incipere habere luam a proferente distinctam hypostasim , quam tamen amittit , ubi primum redierit ad Deum, a quo processit. Ita illud υπος ωm , cum a Deo discessisset,is λωποςα- cum in Deo resideret, fecisse putat. Affert vero ad id probandum, locum ex ipsius Helici quaestionibus , quas
Dionysio Alexandrino proposuit , atque epistola Dionysii ejusdem , ubi Paulum dixi e ait, duas vinates , duas
Feryonas esse unius ' solius Chris Bibl. P. Om. r.
Graeco-Lat pag. 273. Colle I CC. Labb. tom. I. Ol. 8 o. δυο ποτα ς γ δυο πραγ- e et dia vim χρι P. Facile tamen est Garnerio respondere totum illud opses quaestionum una cum epistola Dionysii adulterinum esse foetum , ac Dionysio , itemque Paulo suppositum, quod fuse post Du Pinium probat Ceillier rem. 3. pag. 377. Si aroni , Belladimino, iisque accedere volumus , qui totum Illud Paulo , Dionysio adscribunt , triplicem Tillemontius responsionem attulit, qua hoc explicaret. I. Dionysium cum haec scriberet nondum Pauli errorem penitius explorasse . . Paulo quodcumque esset, esse hypostasim . . duas has hypostases esse , Christum hominem is Patrem in ipso per Verbum agentem . Prima horum displicet, cum Dionysium faciat rem nondum plane cognitam is exploratam damnare , ac re prehendere voluisse quod minus sapientis hominis esse videtur. Sed nec placet altera. Nam Samosateni apud Epiphanium
n. 3. Verbum tale esse putant, quale in hominis in pectore; P ejusmodi sapientiam qualem in animo quilibet hominum insitam a Deo , infusamque qssidet quare unam esse Dei. Verbique personam ex imant non secus atque
Lomo unus es cum Verbo suo . Profecto Verbum in hominis pector sapientiam a Deo insitam , esse aliquid dicebant, nec tamen erat ipsis hypostasis . Quod ex ures. v H. ad id probandum Tillemontius attulit , nihil omnino est Quaestio enim est tantummodo de forma hominis an illa
12쪽
sine hypostasi esse possit quod negat Paulus ut, si Christus ex Apostolo formam accepit hominis, hominis dicat acco. pisse hypostasim . Itaque interrogat; nis enim fulsat quid εν Nimirum, sorma hominis non erit, adeoque subdit quam modo dici potui forma quod non per se exi sit 8 Reliqua
est tertia responsio, quam totam edisserere mihi vi letur Dionysius ipse Dicis , inquit, duas opinates esse , duas personas unius , sotius brisi , duo Chrsos , o
duos Filios , unum natura Filium Deν, qui fuit ante di .uia , unum bomonyme trisu. Filium Duυid, qui non fuit ante, ει fusi in tempore i secundum beneplacitum Dei accepit nomen Filii, scis Civitas aecipit nomen Domini, oe damus nomen eius, qui eam aedificavit. Quamobrem hae erant duae Hypostases Pauli , Dei ipsius, quae
semper extiterat, fueratque, at tantummodo una, cum
Filii QSpiritus Sancti distinctas hypoliasses. Paulus non asmitteret altera puri hominis illius, qui nihilominus Filius Dei appellaretur , quod eo nomine dignarus esset a Deo Atque hinc nimirum de Nestorio Mercator . In eo igituτPaulo Samosatem coniungitur, in quo abitatorem, Gabitaculum pro meritis separat, dividens quod unicuique e rum s proprium e diversitate naturae. Non ergo aulus. post Incarnationem Filii distinet n. a Patre Hypoliasim admisit. Neque vero eam admisit Beryllus . Atque id nimirum indicavit Eusebius cn subjunxit nee propriam sed paternam dumtaxat divivitatem in se rementem habere Axit; idest , ut explicavimus primo loco , asseruit , in Christo Deum Patrem residere, non Verbum, quae perlona esset a Patre distincta . Atque ita quidem , si exactam Haeresis Berylli descriptionem quaerimus , quam Eusebius tradidit habemus ejusdem veluti capita tria r. negabat Personam i lii a Patre distinctam ante Incarnationem a negabat in Incarnationem esse in Christo Personam a Patre distinctam 3 astirmabat Patrem in Christo inhabitare . Atque hactenus quidem de Beryllo.
VIII. Ad Eusebium redeo, quem in hac Historiae parte Arianismi reum Petavius , illemontius , Ceillerius faciebant
13쪽
manes: retarius viro etiam imperitiae inhil nunc attinet di illimam hanc quaestionem attingere de Eusebii fide atquου etiam doctrina. Illud primo dicam universim , probari mihi non posse, quod quidam faciunt adeo facile hujusmodi nota impingere hominibus doctissimis, eosque credere coecutire ad ea quae nostri etiam pueri vident Nam illos etiam eo. casse aliquando in prima litteratura putant Iustinum dico, Irenaeum , Eusebium ipsum, cum narrant Simoni Mago statuam erectam Romae fuisses quod mihi quidem admitte dum potius videtur, quam peccasse illos tanto errore assi mare: Deinde vero de Eulebi hoc assirmo , sepostis iacti ejus, imo ceteris scriptis in quibus tamen non modo ex antiquis defensorem nactus est Socratem , sed ex recentioribus viris doctis, praeter Caveum , qui acriter Clericum
futat, itemque Hankium,' Fabricium Bullum in defFid Me Valesium, e Cousinum in praefat. Halloicum Petitaidiet Ceillier mistoriam certe Ecclesiasticam ab haelabe dicendam esse immunem. Itaque optime explicari posse
censemus , aut quod ex antiquis adversu eum, sumptum ex Historia, objecit ranaram, aut ex recentioribuiritavius lib. I. de Trin eap.xi r nihl enim habet quod non eodem modo dicatur a reliquis P quos defendere omnes praeter Peta. vium Thologi solent Montiaucomultom. I- collecto novo id ex
Histori objecit, quoa visum est valesio expressissimurn esse Christi Divinitatis testimonium probante Bullo. Multo vero minu nocet Eusebio quod ei Marand deibro divin. lib. . cap. 27. assinxit, animam humanam eum Christo Servatori nostro denegasse ; quod nimirum corpus saepius nominet, taeeat de anima. Id enim secit quod Ioannes verhis illi nobum ear factum ' quod P. 8 C saepissime , ex hominis composito id expresse proferentes , quod nisi Fides doceret , magis incredibile videretur in quod intuentium oc
14쪽
IMPRIΜ URs Si videbitur Reverendissimo Patri Magistro Sacri a latii Apostolici
F. A. de Rubeis Patriarcha Constantinop Viceo.