장음표시 사용
71쪽
Iidissime repugnatiit, inquiens: nulla prorsus ratione morti tradendos esse iuuenes tam alti sanguinis, imo dimittendos potius liberos, iungendosi amicitia adfinitate 5 foedere. Et consimiliter iudicarunt multi alij nobiles viri, quorum animi apriuatis affectibus vacui erant: sed deniq; mortis sententia obtinuit. Annocrgo altero postquam capti fuerunt, die xxvi. Octobris, medium forum Neapolitanum stragulis e serico villoso coloris carmosinipr tenditur,in eo loco ubi columna posita est ante templum Carmelitarum, quam mater Conradini postea erigi curauit: & illuc Graini sem fuere producti in supradicta stragula extensa Conradinus: Dux ri Apsi μὴ Austriae: Comes Girardus de Pisa, qui Tuscanos in proelio duXC rat :& quidam auratus eques Germanus, nomine Hurnaiso, ipse quoq; eodem proelio captus: & Dominus Henricus a Castilia. Prςter hos fuerunt eodem producti etiam quatuor alij, Richardus
Rebursa, Ioannes de Grutta, Marinus Capeccius de Rogerius Bulsus,in maximo hominum coetu,non modo Francorum &Nc-
politanorum, sed omnum vicinorum oppidorum,qui ad spectari rami criast culum tam crudele accurrerant: quod ipsum&rex Carolus spc-
, , VAE' clauit, quanquam is consisteret inturri quadam longe satis inde dissita, sed tamen videns omne quod agebatur. Cum capiti ui in locum iam dictum peruenissent, Magister Robertus Bariensis, primarius Caroli scriba, suggestum quoddam ad hoc ipsum cxtructum conscendit,& sententiam contra nouem istos captiuos ex scripto recitauit, omnes morti adiudicans: excepto uno Henrico a Castilia, qui carceri perpetuo fuit addictus nimirum ut seruaretur fides data Abbati, qui eum ceperat,&Omnino sibi promitti voluerat,de duobus illis suis captiuis non sumptum iri moris itis Z M. tis supplicium. Crimina praecipua,quorum causa fuerunt con demnati, erant in sententia haec compraehensa: turbasse pacem Ecclesiae, falso usurpasse nomen regis, voluisse occupare regnum,& ipsitus Regis personae mortem intentasse. Quidam Neapolita nus,eius temporis professorum iuris unus,scribit,post lententiam pronunciatam, Conradinum ad eum,qui recitauerat dixisse lin-ctradisii adω gua latina hunc ad modum: Nebulo proditor, nebulo flagitiose, ramsi rem tu condemnasti filium Regis Θ An verὁ nescis,paris in parem nul lum esse inaperium Deinde negauit,unquam se voluisse ecclesiam offendere: sed acquirere voluisse duntaxat regnum ad se pertineri
72쪽
2 LIBER PRIMUS, Mquodq; per iniuriam alius retineret: sperare autem se, quod sui gentiles, & domus matris suae, cum Alcmannis suis, & Ducibus Baliariae suis necessarijs, non relicturi essent ipsius mortem inultam. Hi si dictis verbis,detroit chirothecam, e manu,ac versus cir sim test. populum proiecit, inquiens : se haeredem suum relinquere Do- minum Fridςricum a Castili Mamua: suae filium. Papa Piui scribit, eam chirothecam exceptam fuisse per equitem quendam auratum,& deinde allatam ad Petrum Regem Aragoniae. Hoc facto, Dux Austriae prim is fuit omnium cui caput amputaretur: idq; prorsus a corpore resectum, bis exclamauit Maria. Conradinus aute illud sustollens, peramanter est osculatus, pectori suo adprestit, deplorans calamitatem socis sui: iem ipte accusans, qui
mortis cius occasiosuisset, scilicet a matre extra patriam in tam atrocem fortunam abducto. Inde ubi ingenuale demisit, ac leuatis in coelum manibus, vomam peccatorum suorum a Dco precatus, executor es rei p positus Capite cum truncat: deinde Comitem Girardum, dc equitem Germanum Hurnauis vocatauri. Ipsi
vero ministro, qui Conradinum decoli uerat quidam alius in hoc ipsum paratus,idem fecit, quod V alijs secerat: nempe caput ei amputans, neynquam iactate posset,s Iguinem adco generosum sese effudisse. Quatuor alii Baroncsς regno, fuerunx in pati' crinisaee, rebulo suspensi. Corpora capitibus t uncata Eumi remansere ia- nctitur. centia, ncq, ausus est quisqua m e tollere, donec Carolus sepeliri
mandasset. Fuerunt itaq; sepulta, δέ super conradino tale politum Itaphium. T
Hunc calamitosum habui; miseroruiditissenum vita exitum, quem pla0ctu omnes, qui vidςrqnt, prolacuti sunt: sic simul etiafinem nabuit nobilissim suxurae Ducam buulsa. Duplicuit hoc Deoia Dacum iactum adeo ipsiusmet Cambamicis, i Robertus Flanesiae Co- ames eius Dener, Indignataqnemorias, illVm qui sentcntia legerasi , sudio confossum extinxerit,yit3 eum indignum iudicans,qui in
fimo loco natus, mortui sentcioiani, Contra principςs tam alti
sanguini spronunciare ausus sinocti & haec de Comadmo S: Fri detico dixisse tussiciat.
73쪽
L, HISTORIAE AUSTRI AC MCumituNarim Norimbergae inter principes de Imperio in pristinam digni-ι o v talem asserendo actum,&conuentus Herbipolim post tres men- 'π' se, indicitur,otocaro & Henrico,uti eo venian imperatur.Prin
cipes reliqui ad diem adfuere, de latrociniis,rapinis, &iniurijs per Germaniam tollendis, deq; Ottocari& Henrici factione opprimenda,utq; malae fidei postestares,occupatis per iniuriam bonis,
cedere cogantur,propositum. Occultis Otiocari machinationi, bus quamuis ipse aberat effectum,ne consilia expediri possent dii Trid. gosi res hoc conuentu C sar Fridericum Zollerensem ex sorore nepotent rum A Bu grauit Norimbergensis titulo iam antea utentem confirma- est,eamq; dignitate ei haereditariam secit. Hunc Nauclerus Henricum vocat, quem ego cum alijs sequi nolim, quod certiora inuenisse mihi videam nihil interim lectori praescribo. Henricum ex Vetustiore Burggrauiorum prosapia lego in manuscriptis no No-rimberget sed Ratimonet Castellarium fuisse,verum ante hqc tem-cρὰμ g pora quis certius quid inuenerit,id sequaturi Sed ad rem. Alius ς - ' i' iterum conuentus Aligustae Uindelicorum edicitur in proximani aestatem, ad quem denunciata laesae maiestatis poena Ottocarus&Henricusvocati legatos cu mandatis misere. In hoc conuetu auditi ante alios sunt Austriae Se vicinarum ei prouinciarum legati. qerat Fridericus Archiepiscopus Salisburgensis. Fridericus a Petoauione Stirus,Be mares Uvblchehaorsus,& Udaliis a Viechoue ii siseria bram Austri ci. Querebantur pulcherrimas regiones contraius occvia quereladosum patas tyrannide opprimi ab Ottocaro, qui saeua dominandi libidine sacra simul & profana turbaret, neque iniustam vim a subditorum bonis & corporibus liberis abstineret, qui uxore Margaretha adhuc superstite pellicem aluisset, filios ex ea suscepisset uxore dein veneno tolli cithast, procerum nonullos sustulistet, quo laadhuc capiti uos detineret.Inter hςc Salisburgensis de recenti eius iniuria, qua misso in ipsius ditiones Milota praesecto omnia ferro . atque igni faedauerat, verba faciens orat & obsecrat Caesarem,reliquosq; principes, uti conatibus illius in tempore obuiam eant Idem&alij pro se hui'. faciunt.Post auditas horum querelas in a - , j. xr ducutur Ottocari & Henrici legasi. Ibi Bernardus Seccouiena distari. Episcopus regis sui nomine dicere iussus, petito alte exordio, paruam sibi in dicendo Acultatem esse dixit, nec quantam magnitudo rerum,quas adserebat, postularet, se vero spem omnem ina principum,
74쪽
LIBER PRIMVS. a Principum, apud quos diceret, prudelia collocatam habere, quos re in melius, quam verbis exprimere ipse posset, intellecturos minime dubitaret,quς etsi prima fronte a communi hominum opinione abhorrere fortaste videbatur, veri tamen fidem, si patienter audita bene consideretur, facile sit inuentura. Hac insinuatione usus, dialecticis quibusdam rationibus, &sophismatis squorum eo tempore gnarus prae caeteris habebatur Rudolphi electionem suae. ebmungim,pbare coepit, uti quae nec recte, nec ordine, & scius verbis utor ab execratis de execrato facta esset Indignu eo loco Rudolphum, quem iam a multis annis Pontifex ecclesiastica censura damnasset. His peroratis,cum multa ad ecclesiastici ordinis principes latino sermone proforret, Caesar interfatus. Si cum Episcopis & sacerdotibus, inquit, tibi res est, latine dicito, in me meiq; ordinis dicturus ea lingua utitor, qua pro se quisq; respondcre postimus.
Cum vero plura adderer, neq; a conuiciis abstineret, nemo ulterius dicentcni aliis c volu It, Palatinus etiam minas protulit, parum is abfui t,uta in eo sides publica violaretur, nisi C saxanter cessisset: Moderatius se gessit Henricus Praepositus octingensis, qui Bavari nomine legatus aderat, excusationes adferens viro Princi
Episcopus, Austriam,Stirlam,& reliquas regiones Imperij ine repetunt,utque intra iuris sui fines se contaneat, neque contumaciter se contra plincipes Caesaremq; ab ipsis electum gerat, ne ue solus debita illi obsequia praestare, inq; cius verba jurare recumiet. Ille ad haec excandescens, nihil se Rudolpho debere famulo nuper suo, neque digno cui reges obsequantur; Aushriam se & Ottueariis AStiriam dotalem, Carinthiam cum caeteris suo peculi o emptam IN MUi Aprius, armis deniq; , & iure belli asserta tenere, neq; illas cuiquam cellarum pacem bello prς laturiim, si quiete suis uti frui permiti tur, sin minus, ita se gesturum esse bellium, uti Rudolphus parendi melioribus se artes potius, quam imperandi scire, neq; miseris sorte aliqua emergentibus semper felice este ferociam sit fassurus. Burggrauius contra, neq; Austria a foemina ad alienos transferri, neq; caeteras jpuincias absq; Imperij astensu vendi ius fuisse multis rationibus demonstrabat, led praeter contumacia verba, S acer ba in Rudolphum conuicia nihil referebat. Legati itaq; nondum
75쪽
Otroces Henri. Gluto conuentu ad Caesarem reuersi nihil pacati ab Ottocaro re-Muarui binci sponderi nunciant. Rogati sentcntiam Principes Ottocarum δο-p FIenricum contra rempublicam facere videri, nostis Imperij ei' se, bellum in eos decernunt: Primus sententiam dixit Ludovicus,cui cum Henrico fratre magnς tunc erant inimicitiae, Henricus enim se inconsulto assinitatem cum Rudolpho fecille fratrem aegre serebat, omne consanguinitatis ius in eo violatum dicens. Caesar itaq; ad decretum sibi bellum cum dignitate gerendum uti vires satis magnas adserre posset, praeter cos principes,quos assinitate,& filiarum connubijs adiunctos habebat,alios item cociliarem . M uis adnitebatur. Igitur Henrico Marchioni Misniae opuleto peream Misenensis. qtatem ex ubertate venarum metallicarum Principi Thuringiam, de q ua diu decertauerat,concedit,& donatione Friderici Secundi Imperatoris, qua Alberto illius filio genero suo Altenburgi Comitatum dotis nomine concesserat,ratam habet. Antequam vero Canar longius abiret,ad impcdimenta quaedam prope domestica prius submouenda animum adiecit. V vir-Herbardus ν, tembergensis eni in Comes Eberhardus Senior,cognomine rixo sus, qui Vt nciminem timere videretur, se solius Dei amicum, Atotius mundi hosteni nominabat, & Marchiones Badenses interregni tempore per Sueuiam, Allatiam, Franconiam, & vicinamRneni oram nonnulla, quorum Domini interciderant, quaedam etiam Imperij loca occupauerant. Idem in Bri ouia Fribu menses quoque & Neoburgentes Comites fecerant. Alij etiam aliquot Comites,& nobiles,cum diu i immum magistratum non habuissent, electum iam, sibim praelatu Rudolphum aegre serentes, hanc
illi dignitatem inuidebant. Quo ergo melius quae quisl sui iuris
fecerat retinere possint, foedus inter sese contraxerant. Caesar itaq; a Ludovico Palatino genero suo adiutus,arma in ipsos mouet,ne
que maSno cum negocio, Uti quς quisq; habebant redderent,pacem; supplices peterent, &obsequia prael arent, cogit. I nterim annus septuagesimus septimus prope exierat, & Ru- Ruri'. in A. dolphus expeditionem in Austriam parans Bauaricam Henrici in ducit. ditionem armis in vadit,Patauium usq; prosectitam ciuitas est episcopalis ad Danubij Oenim conquentem, Passauiu vulgus Vocat
impedire conatur Henricus,ita enim facturiim Ottocat O rcccpe
rat. Misti in auxilium Boemi primo congressu fusi, pars capti, p)rs in Bociniae
76쪽
LIBER PRIMVs. 1 in Boemit vicinos saltus fuga elapsi sunt. Henricus vero imparem se viribus cernes cum Ludovico iratre prius in gratiam redit, quo& Machiil de eius uxore deprecantibus, pacem a Caesare, ac venia 'impetrat. Data etiam in matrimonium Ottoni ipsius filio C tharina Rudolphi filia, sex & quadraginta aureum num una millia Caesar ab eo mutua accepit, regione supra Anastum pignoris Milotis nomine concessa. Erant eo tempore in Caesaris comitatu
Ludovicus Palatinus, Henricus & Otto Bauariae duces, Henricus Cattimelibocus, Fridericus Burggrauius, Albertus Hachburgiricus, Hugo V ver lembergicus, Fridericus Leiningensis, Otto & mP 'Henricus spatalici mensis Comites, Episcopi item Moguntinus, ' SUM' Salisburgensis, Herbipotensis, Ratis ponensis, A Chiemesis. Cum his Caesar in Austria profectiis est. Interim Mei nardus Tirotensis ad Stiros & Carinthios missus partim auctoritate, partim summa
qua usus est dexteritate effecerat,' uti quamuis Ottocarus paulo
ante quorsidam procerum filios obsides Pragam asteruandos mi aserat, plerit tamen ab eo deficerent, Caesari & Rom. Imperio fide opemq; promitterent, iamq; Bocmi sua ex nonnullis oppidis&arcibus praesidia deducere cogerentur. Austriaci, praeter eos qui ri , - . praesidia Ottocari nimis firma habebant, Rudolphum aduenien- μῶ brevis. tem promptis animis accepere. Anastoburgum Sumerunus non expectata obsidione tradit. Ibis Ialtem,&Tulna statim se dedunt. Neoburgum antecursores agminis necopinato aduentu portis apertis ingresti sunt. Caesar Viennam regionis caput, quae firmo Rud G Viem Boemorum praesidio tenebatur, obsidione cingit. Otto carus, qui mo iaci. alteram Danubii ripam cum exercitu insederat, pontibus solutis traiicere non poterat. Interim Caesar missis ad Hungariae regem legatis in belli societatem eum sollicitat. Is iam ante O tiocaro infensus,quod Bibersburgum,Tirnauiam,Posingam, Alienburgu, Cheriburgum, Musonburgum, &alia quaedam Hungarici regni
loca Posonio vicina teneret,auxilia pollicetur. Caesar Viennensibus, nisi deditionem faciant, agros te vastaturum, & vineas, unde maximus ciuibus prouentus, excisurum minatur. Erat inter ciues Rudigerus Battramenus urbis consul Otto caro prς cςteris studes. Eum populus circumsistens minis adigit, finem aliquando obsidioni faciat,aliter se suis rebus consulturos. Is communicato cum
Brunone Episcopo Olomuciensi pngsecto urbis consilio, aliquot Induviae. C dierum
77쪽
HisTORIAE AUSTRI AC Mdierum inducias paciscitur, intra quos nisi auxilia ab Ottocaro mittantur,deditio fieret. Exierat iam induci tum tempus, neque do se dedit auxilium aliquod mittebatur, itaque Viennenses commodorum AHU & iurium conseruationem pacti Caesaris se fidei committunt.Viennae exemplum sequuntur & alis' plerςq; Austrνοῦ ciuitates,iam sex vicinis undique regionibus auxilia in Ottocarum contrahuntur. Cumque res iam ad praedium spcctare viderctur, non deerant ex monasticae vitae cultoribus, qui belli facinora & incomoda deprecantes,utriusq; regis animos phs exhortationibus ad pacis fludia inducere conabantur, quibus facile adsensus est Rudolphas. nes, his, avi modo hosti a quas conditiones, quae ex sua & Imperij dignitate nisi L. cssen admitteret. Itaq; Olomuciensi negocium datur,uti ad Ot- locarum prosectus de pace cum eo agat. Bruno ad illum veniens: Qui, inquit, Serenis uinc rex, tuis rebus regnoq; Borinico bene consultum volunt, uti pacis consita amplexus bello supersedeas suadent. Plura in Lanc rem dicere parantem,Rex facessere Iullium, toto triduo audire noluit. Tandem dicere iussus idem, quod ante multis rationibus persuadere conatur, neq; enim, etsi Rudolphubello superari contingeret, defuturumGermanis Imperatore,qui
ablata ab Imperio pollideri non sit passurus. Assensus Rex est, te taret ipse qui suaserat. Bruno ad Caesarem reucrsus post aliquot
tractationes effecIt,uti Burggraulus, Ludovicus Palatinus,& EPipis ister nae scopi de pace inter principcs agcret. Cum diu disceptata res IIct, Caesarem U Oι- tandem Ollocarus Palatino transigendi potestate permilla in castra ad Rudole hum Caesarem venit, & eodem illo suadente sub millius S: uti clientem decet te gerit. Ibi pax in has conditiones fit: Otto carus rex Auitria, Stiria,Carinthia,alijsq; locis vicinis priuata potestate occupatis cedat, cognitione de illis Caesari&principum senatui permittat, obsides reddat, electionem Rudolphi approbet,in cius verba ruratus Boemiam & Morauiam ab eo recipi
at, Hungaris ablata reddat; capti utrinque tuis restituantur. Actu
etiam est de nuptijs Vencestes cum Guthacaesaris silia, de Rudolphi huius fratris cum Agnete Boerii filia. O ito carus vero & hoc sibi dari peti jt, uti coram principibus lub tentorio facere sibi liceret, quae in utriusquc exercitus conspectu pudor vetabat .Paratur
crgo tentorium in insula Danubij Camberga, ubi Caesar augustali subnixus solio sedebat, Ottocarus genu posito fidem conmceptis
78쪽
LIBER PRIMV s. arceptis verbis praestans Bocmiae & Morauiae vexilla suscipit. Exco- ouocari Demgitata veta res erat ad eludedam eius superbiam commodissimae, M vis
tentorium ita concinnatum erat, ut adducto quodam funiculoquatuor eius latera conciderent, quod cum eo in genua procumbente famam es let, res utriusque exercitus oculis subiecta videabatur, acclamatibus & plaudentibus Germanis,Boemis vero De mentibus,& fraudem tacite execrantibus. Achii sunt hcc duodecimo Calendas Decembres D. Elisabeth consecrato. Ottocarus indigne haec ferens dissimulata utcunque ira in Morauiam abijt.Cς sar dimisso exercitu Viennam regressus Stephanum a Meis lauAustriae, Hard nidum Ueldonium Stiriae, Carniae Cunradum Aufeiastainium Marescat cos praescit, qui rebus praestent,quo ad suo o principii decreto aliud se prouincijs illis statueretur. Otto carus interim Morauiae & Boemiae quaedam loca ex itinere interui
sens Pragam tandem venit. Adu nientem multis&acerbis con
tum et ijs excepit uxor Κunegundis mulier imperiosa, &supersee- D mio 'minam ferox, indignum dicens regno, & tot virorum imperio, qui nulla regiae dignitatis, nulla rerum antegestarum ratione habita, clienti se & seruo quondam suo subiecerit, pulcherrimas diutissimas is prouincias, quibus vel aliquot proelijs victus cedere nodebuerar, ne tentata quidem pugna e manibus amiserit, mori satius fuisse, quam hosti fiaudulento ad tam indignum modum ludificandum se praebere, quorsem igitur opus fuisse extra ordi- nemper Boemiam delectus agere Morauos, Silesios, Saxones, Mi inenses, alias'; vicinas gentcs suis excire sedibus 3 uti scilicet egregij triumphi spectatores regem,qui paulo ante amari Germanico ad Adriaticu usq; late imperasset, intra Boemiae saltus eximio Rudolphi Comitis beneficio, quod supplex obtinuerit, inclusum ad suos renunciarent se', si armorum usus mulieri, quo vir uti . - . noluisset, concederetur, per socordiam amissa facile recuperatu- citis ram. H c&alia id genus probra mulier superbissima audientibus etia aulicis viro ingerebat, q ui etsi palam aliquando diceret; nunquam sibi aliquid, cuius ipsa auctor extitisset, bene cecidisse,vidi' tamen assiduis eius incitationibus apertum iam bellum parabar, quo fraudem sibi factam viturum se dicebat,nec saniora admittere consilia volebat eorum, qui fidem iurisiurandi seruandam, neq; muliebri impotentiae obsequendum esse arbitrabatur. Erat.
79쪽
18 HISTORIAE AUSTRIA CAE, vero in aula ipsius non pauci, qui quod imperiosae mulieris nutu
maxima sere negocia tractari videret, omnia eius consilia approbabant, dc cadcin assentatione apud regem quoque usi, pronum sua sponte animum verbis instigabant, &quo acerbius quis in Caesarem locutus esset, eo maiorem apud eum gratiae locum esse videtes fraudem rei adhibitam, quam non ulcisci indignu m esse asserebant. Eorum consili j s&vxoris quotidianis iurgus, suopte etiam ingenio, fatis ad exitum trahentibus, incitatus, Rud ophoomc mos nuncium mittit,acta reuocat, Austriam,siasq; prouincias fraudor p ita enim interpretabat ud ereptas repetit, nisi reddantur, bellum indicit. Interim magna celeritate usus, praesidia ad oportuna quς' dam Austriae de Stirς loca prςmittere, nouos exercitus ex Bocmis, Morauis, alijsq; vicinis scribere, omnia ad bellum necessaria magno studio parare,&ad summam diligentiam nihil reliqui faccre.
Iamq; iterum missis ad Henricu Bauariς Ducem literis,&nuncijs, auxiliares aliquot copias impetrauerat. Itaque, primo anni septuagesimi octaui vere Austriae fines apud Laam oppidum ingre iasus agros vastat, quosdam etiam ex prouinci proceribus prae j&& pollicitationibus, uti ulteriora eius loca infestarent, adduxerat, inter quos praecipui erant Henricus de Leopoldus Κunringi j. In armis etiam erant Henricus & Ibanus Gunsenses Comites, qui agrum Nouae ciuitatis Neapolim Austriae passim vocantὶ depo- putabantur. Horum conatibus Stephanus Metilauius Mariscat cus Austriae, Otto Berchiolsdorfius Cubicularius, de Berchioldus Ebersdorfius eiusdem prouinciae Dapiser tantisper se opposuere,
donec Cet far vires contraheret. Is tum Viennae erat,dc allato huius
sera e fert rei nuncio, adeo dcfectionem Otto cari aegre ferebat, uti diceret, Otioc. desectio' mori se potius velle,quam hanc iniuriam non persequi, cumq; li teras eius lcgisset; quoniam, inquit, iurisiurandi religione spreta, dc mihi, & Imperio Rom. fidem obsequiumq; renunciat, sentiet Deum rupti foederis de sacramenti vindicem iustae causae propugnatoribus contra vim dc perfidiam suam opem laturum. Mistis itaq; nuncijs Albertum de Rudolphum filios, aliosq; cognatos Massines ex Sueuia ad se vocat,in Austria,Stitia, Carintnia, de vicinis locis delect' haberi, de auxiliares copias ad se mitti iubet. Salisburgensis Archiepiscopus ad primum nuncium cum trecentiS ectuitibus aduenit, Basileensis pretsul, Burggravius Norimbergensis, dc
80쪽
LIBER PRIMUS. 29 Henricus Hachbergicus Marchio octingentos longo itineris di- Henritas erispendio per Carnos adducebat,quibus Hennenbergici, Fumen-bersici, & reliqui cognati quidam sexcentos adiunxerant. His ac cessere Albertus Goriciensis cum centum quinquaginta equiti- genus ς
bus,Meinardus Tirotensis cum trecentis, totidem ducebant Fri- risumis. dericus & Albertus Ortemburgici. Udatricus Hainburgicus Carnus cum ducentis, Henricus Plannenbergensis Stirus cum centum aderant. Mille praetcrea Stiris communi prouinciae nomine conductis praeerant Fridericus a Paetovione, Otto Liechtcnstainius,&Colo a Seldenhouen. Hi j omnes ad initium mensis Septembris couenere. Interim Hugo Comes a uiars Tirotensis in 'ss D se Hungariam missis auxilia impetrat. Chumanorum viginti milha venere cum Ladillao regis Stephani stio.Erant Chumani gens nondu Christianis ritibus addicta, bello acerrima. Hi pridie Idus Septcmbris Marum suuium trajecere Rudolphus uti Ladis au marctiori quodam vinculo tibi cottingeret, in filium eum adoptauit. Deinde cum iis quas dixi copiis, quibus Austriacorum auxilia se coitinxerant, Caesar propius hostem mouer,castra prope Laam David.m. oppidum ponit. Erat inter utraque castra arundinetum, & locus paludosus esse putabatur,eum Hungari siccum & solidum explorarunt ad Ottocari castra, primasq; vigilum stationes progessi, unde pro more gentis capita aliquot secum attulere. Antequam praclium comitteretu Caesar uti suos in pugnam animarct,quam plurimos militari dignitate insignivit, inter quos centum Tigurini fuere, quos omnes strenue pugnantes aduersis vulneribus obiiste proditum est, eorum i insignia gentilitia Tiguri in MinΟ- ... rum templo ad rei memoriam depicta visuntur. In more Rudol .vi phum hanuisse dicunt,uti pugnam commissurus,s integrum hoc illi relinqueretur,diem Veneris expectaret. Is ubi tum aduenisset, aedem S.cruci vovit,si victoria potiri Deus cocederet, quam Tul-nae postea voti reus posuit. Totum deinde exercitum, ex consilio Hugonis a Taufers, inquatuor ordines distribuit. Primo praesectus est Matthaeus edetius, in altero Stephanus Comes Schild- bergicus curare iustus,hi cx ueuiuere costabant, tertium ex Sti- ρομῆris,Carinthiis, Carnis, & Salisburgensibus copstituit, inter quos&ipse locum sibi legit,quartus ordo Austriacos habuit. Hungari quoque in ordines distributi Ladulaum in edito quodam colle,