Classicorum auctorum e vaticanis codicibus editorum tomus 1.10. ... curante Angelo Maio Vaticanae Bibliothecae Praefecto Tomus 4

발행: 1831년

분량: 571페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

EDITORIS PRAEFATIO i. JU.didorum veterum partim graece Par

tim latine loquentium complura opera , si vita co- -'M 'mes fuerit, editurus, quae in vaticanis codicibus publico lumine non indigna detinentur , Oribasium ceteris praetuli, cuius magnam collectionem libros LXX. vel LXXII. Inam numeri traditio variat in complectentem, prae aliis medicorum V luminibus commendavit salutaris artis studiosis Photius cod. CCXVII. his verbis usust ἐν o λόγοις διεξεισιν 'Oριβα τιος α απαγγελλεται καὶ δευτερα μεν εστι τω , προτερευει δὲ τῆ

λοις δε εἰς διδασκαλIαν προτεθειτα ' καί γε μοιδοκω χρησιμεύειν την σπουδην ταυτην, Dα μὴ

γελ Θαι τοι πλείω τῶν ρη Η1ναι ὼν και ei τι ασαφες ἐν τουτοις συνεύη τινὶ ρηΘῆ- να , δια τῆς ἄλλων ἄναππυξεως σαφηνίζεται' καὶ τω γε ιατρικὴν μετιόντι, κατα ταύτην Hωγε παραπεσαιμι αν πραγματείαν την διατριζῆν ὁτι μα- λιστα ποιεῖσθαι. Hanc collectionem iubente Iu-Disitig Cooste

12쪽

satis pauca exemplaria suerunt, quaerentibus vix invenitur, redit in publicum Aristides, non sine albquot emendationibus, quas praesertim repetita gramce apud Germanos a M. D dorso editio mihi nuper suppeditavit. - Themistii orationes XXXVI. ha-huit olim Photius cod. LXXIV; nos vero XXXIII. legebamus. Ego e tribus desideratis unam edidi Mediolani, splendidam sane atque historiae Theodosii magni perutilem: cuius exemplaribus iamdiu distractis , secundas in ea curas libentissime collocavi, usus etiam cl. Friderici Iacobsit ad me

missis animadversionibus ; quam rem grato cum animo commemoro et praedico. - Porro ut iucundum mihi accidit, ita probatum iri lectoribus

spero, quod trium aetatum, quot sero apud Grae-

Cos ars oratoria numerat, tres primarios oratores

novis scriptis locupletatos profero. Ex prima enim decem illorum των πάνυ aetate Isaeum sisto D mostheuis praeceptorem. Ex secunda , quae fuit asiaticorum atticismi studiosorum, principem communi consensu Aristidem do. Tertiae denique oratorum aetatis , quae iuniorum dicitur, nemo Themistium coryphaeum eSSe negat.

VI. Tractatum ethicum Porphyrii philosophi . 'a' . .

ad Marcellam coniugem, divo Cyrillo alexandrino 'Pμ μ ' 'et Euna pio biographo lectum , sed postea depe ditum , ambrosianus codex tribus abhinc lustris inibi obtulit , ego autem modiolanensibus lypis Diuitiaco by Cooste

13쪽

mea cura exornatum tradidi; nunc iterum paulo expolitiorem recudendum censui. Duo praeterea Phil

nis iudaei incognita opuscula de cophini sesto et de honorandis parentibus, iluae florentini codicis beneficio anno M.DCCC .X III. edidi, non immerito repetenda putavi. Et quidem Philoni novum accedit

nunc incrementum ex Vaticano codice , septem

scilicet de Cherubim quaestiones, ex eius amplo in exodum opere, quod nos graece desideramus, Armenii olim in suam linguam transtulerunt, et hisce annis latine cum armeniaco textu Venetiis edidit vir de litteris praeclare meritus P. Ioh. Bapt. Aucherus mechitarista. Graeca fragmenta a me Romae nuper inventa cum armeniaco textu Conspirant,

immo eum saepenumero illuminant; sed et vici-cissim ab eo lucem interdum accipiunt. De cet ris voluminis mei brevioribus scriptis nihil dicam , quoniam ea suis singula locis declarantur. VII. Medicos aliquot , praeter Oribasium, meis curis editum iri, initio prohoemii sperare me dixi: prisca autem nomina intelligo, non recentiora quale est monachi Mercurii illius , cuius breve scriptum de Pulsibus, ut credebatur, Neapoli anno M DCCC XII. hortante cl. I. Andresio, cdbtore cl. S. Cyrillo, prodiit. Sane illa editio iustam

Cyrillo laudem conciliat, quia docte eleganterque curata fuit. Sed tamen ipsum opusculum haud Diuitiaso by Cooste

14쪽

id genus laboris in aliud tempus seposui: quamquam huic rei auxiliarem operam suam pollicebatur clarissimus et doctissimus medicus amicus meus Iosephus de Matthaei is seusinas, in romano archigymnasio magister ; cui sane debitas gratias

ago , Verumtamen ne eius munera tam gravi occupatione turbarem, graecum tantummodo textum

sine interpretatione aut commentariis divulgares decrevi. Nec vero do ipso Oribasio disserendum mihi in hac praelatione iudico , cuius ne verbum quidem in his libris proprium legitur: cuncta enim medicorum Oribasio antiquiorum scripta sunt , quae nobis ipso delecta ac decenti ordine posita repraesentavit. Utique de ipsis auctoribus libentius verba fecissem ; sed quia plerosque aegre indagandos videbam , et quia simul veterum medicorum historia paulo altius, quod vix mei otii est, repetenda erat, silendum interim de his censui; ita tamen , ut singulorum auctorum nomina quotiescumque in his libris scribuntur, indiculo p. 2OO -2OI. complexus sim. Denique et Rusi quoddam Dagmentum, ad oribasianam collectionem minime pedit inens , ex alio codice vaticano Ddidi.

II. Procopii gagae i, quem rhetorem Optimum cod. CLX. appellat Photius, luculenta autem Ora tione a Fabricio edita discipulus ipsius Choricius dilaudavit, sexaginta olim graecas epistulas Aldus in lucem extulit, neque plures in consequentibus editio-

15쪽

Mercurii monachi est , sed hominis saracenico nomine Ali, graeco Abiliani; a Μercurio autem in calce suae de eadem re taeditae lucubrationis ad litteram ad textum fuit. Rem ego olim Mediolani e gnovi in ambrosiano graeco codice R. uo; deinde in vaticanis duobus , nempe 299. Seriei graecae, et 7I52. semei latinae: eandemque rem intelligero licet ex parisiacis etiam codicibus aliquot, quos Labbaeus B. MSS. p. I 22. memorat; et ex Can-

gio, quem ipse Cyrillus laudat; denique evidenter

ex ms. lugdun. batav. catalog. p. 392. Opusculum

igitur Neapoli editum, non Mercurii est scd Abitiani: ipsius autem Mercurii aeque de Pulsibus

opusculum a me prope ingratiis lieic recitabitur, ut Abitianus videlicet suum recuperet, Mercurius

proprio contentus sit.

16쪽

XIVeως μαλθακως πως καi ἀριμι διά πιὸν του γέγματος καί mi, Ψης

17쪽

PRIVILE GlUM

PIUS P P. VIII.

Ad laturam rei memoriam. Graves in re litteraria labores dilesii filii magistri Angeli Nait primi o hibliotheeae nostrae

uatieanae eustodibus. υhi sel. reeord. Pius VII. praedecessor noster rescivit. ae certior laetus. eum in multiplieis argumenti seriptis a diuturna oblivione vindieandis plures iam annos ii sudare . vel iam repertis operibus . aut eorum fragmentia . suas adseribere animadversiones . ut explieatiora atque Ornatiora evaderent . haud potuit eius ingenii praestantiam. atque in littera- rarum eommoda intentam industriam non plurimi Leere. suaque gratia munire. Quum enim propositum esset erudito viro quaseumque in vaticana nostra hibliotheca, vel ubivis loeorum reperisset antiquitatis doctae reliquias . sua impensa in lueem edere. sibi vero verendum videretur . ne paullo post susceptam ab eo huiuseemodi lueuhrationum veterum editionem . alii rursus excudendas suseiperent. ipse Pontifex opportune providendum ae praeeavendum censuit. De laborum emolumento haudaretur . vel potius detrimentum aeeiperet. Vetuit igitur atque interdixit per suas apostolieas litteras annulo piscatoris obsigna

ta, . ae datas die XII. ivlii MDCCCXXI l. typograpitis quihu vis pontificiae nostrae ditionis . ne per decennium a prima illa

impressione veteris monumenta doctrinae . servatis eensurae iu-rthus . ab eo primum edita . sive integra. sive non . et sive graeeo . sive latino . sive etiam Etrusco sermone 'arata. eorum

operum partem aliquam prelo subiicerent . aut imprimendam eurarent . hibliopolis vero , ne alias eorumdem operum editiones vrnales haberent . aut aliis vendendas traderent . nisi idem ipso dileetus stitis magister Angelus Maius saeuitatem tribuerit. oluit praeterea . ut qui adversus privilogium hoc laeerit. librorum trporumque amissione multaretur . et Dummis seu talis aureis quingentis monetae aerario Dostro probatae; quae quidem inulta Angelo Maio omnino trihuenda ad dicendaque stiret. Denique iussit. Omnes . qui in eadem nostra ditione ius dicunt . et penes quos ea est procuratio . in violatores huius privilegii, si

18쪽

qui luerint. severitatem expromore , statutas poenas sontibus instigere . ipsi Angelo Maio ope omni praesto esse . ut iure . quo qui optimo. eiusmodi eoncessione perfrueretur. Quum autem privilegium a praedecessore nostro concessum post decennium cuius libet a prima editione operis finem haberet. ipsi Angelo Maio gratum aeceptumque sore nobis signis tum est . si ad simile temporis spatium . Post elapsum singularum editionum decennium . privilegium illud benigne protendere velimus. Nos igitur qui liberalibus favemus diseiplinis . ae henes eiis libenter assiei mus . quos in illis exeolendis eatholicae religioni non parum

prodesse conspicimus . alaeri libentique animo indulgentiae nostrae testimonium tam clam doetoque viro expromere statuimus. Quapropter suprema potestate nostra hisce litteris edielmus . aliaque mandamus. ut privilegium. de quo agitur, a Pio Vll. praedeeessore nostro. diplomate suo. magistro Angelo Maio eon-ressum omni omnino ex parte ad aliud decennium prorogetur . ita ut eommemorata eius Opera typis vel iam vulgata vel vulganda . nisi post vicesimum annum a prima editione nemini in potitiseia nostra ditione degenti . imprimere . aut vendere li-eeat . nisi auctore assentiente; Meus poenis ut supra latis luendus . plectendus. IIaee volumus atque decernimus . non obstantibus legibus. privilegiis . ac pontificiis sanetionibus quibuscumque. Datum Romae apud S. N. N. sub antivio piseatoris die l. mensis oetobris MDCCCXXX. pontifieatus nostri anno secundo.

Λeredunt privilegia augustissimi Imperatoris Austriae et omnium serenissimorum Italiae Principum ad quinquennium . Aere nissimi Regis utriusqua Stelliae ad septennium. post quorumlibet praedicti generis operum primam editionem.

20쪽

φισταμένου τῶν σ-χῶν σωματων.

SEARCH

MENU NAVIGATION