장음표시 사용
21쪽
lit mea de me opinio , ut non seu avideam post illos hunc laborem suscepisse. Labo rauit in eodem argumento latii ὁ Ioannes Gerundensis Episcopus, ct ita laborauit, ut minus necessaria futura fuerit haec mea in ciustria,si quam ille diligenter & eruditἡ pleraque scripsit,iam emendatὸ fuisset opus impressuia i Sed ad ea quoque,quae ille pulchro ac doctὸ collegi plurima addemus, tuae ipsum vel seculi vitio,vel librorum penuria fefellerunt,aut quae alia quavis de causa pone- da non putauit. S ed ad rem.
Captu primum. T QV E alios quidem vel deIectationis ratio, vel utilitatis illecebra,v et honoris cupiditas,vel virtutis amor impellit, ut animum ad alia atque alia studia adiungant: me vero nihil horum, uti me ad historiae cognitione darem, commouit, sed necessitas quaedam pertraxit. Nam quum in patria mea penopiae videlicet nondum exacto decimo octauo aetatis anno,ab amicis Ec propinquis do cendae iuuentuti destinatus essem, tanti labo is impatiens, frequenter mecum rationem inibam,qua ta graue iugum commode po semabij ccre. Tandem Louantu profectus,
at pa Rutgero Rescio professore Gretco,sed
22쪽
iis moribus,ea vitae integritate, ea eruditioe, ut merito studiosis ac bonis omnibus mors. tanti viri luge da sit, ab eo,inquam, benignό ac liberaliter hospitio susceptus, per speciem quidem literis Hebraicis operam dabam, nahoc praetextu missione consequutus eram, re Vera tamen iuris prudentiae totus vacaba,
neque omnino infqliciter, ut milii quidcinvidebar. S ed institutum illud interrupit Hi panica profectio, quam Nicolaci Clenardo incitatore ac socio, D. Ferdinandi Colonis auspicijs suscepi. Vbi tribus annis partim innula Isabellae Augustae , tractandas Proregis Indiarum Occidentalium negocus, partim Hispali innumerosissima Bibliotheca Colonica consumptis,tandem Salmantica profectus,ad intermissa legum studia, velut postliaminio reuersus sum, intutatus illuc honesta conditione a clarissimo viro Fracisco a Valle Praetone Antuue iensi, cuius.tum silius Salmaticensis Ecclesiae Prioratum, sic enim appellant,tenebat,adolescens longiore vita dignus. Sed rursus tam opportuni patroni mors importuna sic vitae meae rationes comturbavi Vt necessario mihi fuerit, interrupto studiorii cursu,publicae professionis munus capessendii. Nondutame leges desideratas ita abdicauera,quin ad eas aliquado mihi redeundum sperarem, usque dum Sere. Dissimus Princeps , Ec Reuerendissimus Sacrae Romana: Acclesiae Cardinalis Henria A a cura
23쪽
- CHRONICON HISPAN.cus,Portugalliae Infans, misso Salmanticam ad id Nicolao Cle nardo, me ad suscipienda
Bracarensis iuuentutis erudiendae prouinciana vocavit. Ibitum ea mihi res in religione lversa est. Itaque iam omne sequendarum le . sum consilium deposui, ratus in fatis meis esse,vel potius Deo, cuius admirabili prout dentia gubernantur omnia, ita visum, utinuo munere , cui peno puer destinatus fueram,consenescerem. Proinde ab omnibus alijs rebus cogitationes meas, ras,consilia, studia ad hoc obeundum munus contuli, id Vnum spectans , ut quam Spartam nactus quem, pro mea virili exornarem. Quod quaxo cum fructu factum iit hactenus a me,penes alios eseo iudicium. Porro quum in hoc
offici j genere tantum sit toedij ac molestiae,
quantum niti qui expertus fuerit, non facile queat a nimare : ratio aliqua quaerenda fuit, quae mihi non voluptatem ac delectationem suppeditaret, sed trudia propulsaret, ct alle- tramentum aliquod faccrescentibus laboribus praeberet. Ad eam rem historia mihi ac , commodatissima visa est, quae praeter innu- meras utilitates, quibus te orem cumulat, animum quoque mirifica dulcedine demulcet. Hoc igitur unicum lassi &cura consecti animi perfugium ac remedium cepi, ct Graecis Latinis historijs Hispanas etiam admiscui,scilicet ne penitus essem ignarus rerum illius regionis , in qua mihi vivendum erat,
24쪽
nὁue in aliena patria bis peregrinus essem. Quarum lectio magnitudine rerum gestarii ita me recreauit , ut quas obiter prius ac perfunctorie perlustraueram, serio mox dc bona fide perlegerem , neque perlegerem solit, sed etiam prς cipua queque decerporem. Di iboni,quam diuitem Hispaniam bella pacis que artibus reperit quantas rerum ac fortunae vicissitudines' quot bella prudentissime suscepta,scientissime gesta, stolicissime confecta quam indefatigabilem vindicandae religionis Christianae seruorem ' quot omniuvirtutum documenta quot omniurerri memorabilium exempla' Denique no animus modo iucundissimae lectionis voluptate mihi expletus est, sed commentarius etiam iustus excreuit earum rerum,quas inter legendu memoria dignas enotauera. Aegre ferebaeas in tanto silentio iacere, nullam tantarum rerum memoria apud eXteras nationes extare: nullum hactenus in tam praeclaro argumento ingenu vires explicuisse, saltem vires posteritatis memoria dignissina s, ab obliuione hori'num atque I silentio vindicaret. Subijt paulatim huius tentandae rei deside rium , sed quum naente repeterem, quana multa opus essent ad tantam rem cum dignitate conficiei dam, quibuὲ ego carerem, praeseminautores illi antiqui, qui de rebus Hispanorum, quamuis parciadmodum de concisE scripserunt, non sum ausus consili-
25쪽
um meum cuiquam aperire ne,si euetus noresponderet, risum pro gloria reportarem-
Atque his cogitationum aestibus iactatus, dubius inter spem ct metum fluctuavi, tantisper dum Georgius Coelius, vir omnibus bonarum artium studiis ornatissimus, mihi dixit in Aleobaciensis se monasterii Bibliotheca reperisse codicem manu scriptum,in suo essent Sanctus Isidorus Ec Sanctus Altionsus de viris illustribus,& alia quet dam S. Isidori monii meta de rebus Hisparuar Quid
ego nunc tibi resera candide lector, quantopere me bearit nuncius adeo exoptatus ' Noco quieui animo,donec ta desiderato thesauro potitus sum,interposita autoritate Reueredissimi ac Serenissimi Cardinalis Ec Principis D.Ηerici,cuius fide ac tutela monasterium illud regitur. Compos tandem factus, quum librum adeo expectatum oculis Ec nimo deuorassem,reperi omnia longὸ maiora qua pro expectatione mea, denique talia, quae animum nutantem & ambiguum incertam sententiam prosequendi instituti propellerent.MOX amicos quosdam certiores feci,in quorum fide ac diligentia spem aliqua auxilii ponebam. Quorum adiutus ope ac industria, Chronicon hoc conscripsi : cuius nunc priorem tomum in lucem aedere constitui,propediem daturus & alterum,si laborem hunc meum rion ingratum fuisse cognovero. Quem eo libentius suscepi, tum ne
26쪽
tam numerosus sanctorum martyrum catalogus, tot Praesules Lanctissimi,viri eruditissimi Ec in omni scientiarum genere percelebres , tot res domi forisque praeclaro gestae, dicitius in obscuro essent: tum Vero, Vt Vice aliquam Hispaniae pro tam benigno honpitio redderem, cui non secus ac natali solo iam pridem affectus sum , Ut in qua todidem propemodum annos atque in patria vixerim. Adeo alienae patrice longo usu ita consuescimus , Ut etiam propriae ante
QVANTA FUERIT IIVIVS TRA ctanda materia necessitas propter ese ternos , ct etiam propter ipse . Hil nos. C put II. E RVM N E quis operam in re parum necessaria posuisse me causetur, paucis declaradum duxi, quanta mihi necessitas huius tractandae materiae Visa sit,praecipuε propter e teras nationes,quibus res in Hispania gestae, scriptorum inopia hactenus sunt incognitae. Primum enim Idacius, Ioannes Abbas, S. Isidorus , Lucas Tudensis hactenus in te nebris latςnt. Rodericu3 Archippiscopus
27쪽
Toletanus, Ioannes episcopus Gerunde sis,Alfonsus Burgentis, nuper quidem Xanthi Nebris ensis olera, typis excusi prodierunt, seditamen doli, ut plurimis in locis intellio
non possint. saxi anquam non minima gratia debetur Xantho Nebrissensi, qui eos qualescit eque nobis dedi addita praesertim Antonii Nebrissensis patris fui, viri via decurim doctissumi, de rebus gestis Catholicorii Regum Ferdinandi Ec Elisabes historia per quaerudita. Qui autores,quamuis vel omnes inipressi ossent, vel qui aediti sunt, ita essent 1 mendis repurgati,ut sine offensione legi pos
sen plurima tamen silentio praeterieriit, lugmihi scitu non tantum utilia re iucunda, sed
propemodum etia necessaria videntur. Preterea Rodericus Toletanus, ct quicunque illii sequuti sunt vel set culi vitio, Vol quia se
lasse deprauatis exemplaribus usi simi, non ita ubique fidem historiae sertrauerunt, vino aliquando lima indigeant. Florianus a Canipo,Canonicus,vt audio, Zamorensis,& Petrus Antonius Beuter Theologus Valenti nus, diligentius es eruditius de rebus Hispaniae scripserunt: sed quia vulgari sermone usi sun Hispanis tantum consulere voluisse videtur. Quasi vero eae sint Hispanorum res gestir,quae patriae suae regionibus circunscribi debeant, ac non potius, quemadmodum fama sua cunctuna orbem complexae sim sic ab omnibus legi mereantur Iam Vero e
28쪽
rea Hispaniam pauci admodum scriptores res Hispanas attigerunt,idi ita dubia fide,ut
plerunque tota errent via. Quarum rerum
ignoratio,quantas tenebras quibusdam scriptoribus olfuderit,quam multos autores gra udis non paucis in locis vitiaverit, ijs demufuerit manifestum, qui diligenter in hoc nostro Chronico animaduerterit quam Varios diuersorum autorum locos misere deprauatos,ac proinde obscuros non omnino, opinor,infeliciter restituimus, ut quamuis nullii aliud operaeprectu hac nostra lucubratioe fecissemus, non omnino male collocata opera censeri debeat. Accedit his, quod de fanetis Hispaniae, de scriptoribus primarijs , de
alijs multis memoratu dignis, nemo fatis hactenus pro dignitate tractauit. Nam Florianus, Campo primam tantum Chronicorii suorum partem euulgauit, quod ego quidefcia.Petrus Antonius Beuter, duillustrandae patriae suae praecipue studet, haec at palia huiuscemodi vel tacitus pretierit,uel paucis a modii perstringit. Proinde necessariu mihi visum cst,excussis diligeter omne genus scriptoribus,Chronico aliquod edere,in quo nihil eoru,quae reperire potuissem, etermittere. Quod si tantii apud alios in uenerit gratit, quantum mihi praebuit laboris Ec molestiae, non erit, cur me vigiliarum mearum pQ
29쪽
D CARONICON HIS P AN. NIHIL MIRANDUM, QUOD Hinnio externus de rebus Hispania scripserim,
quodque nonfine exemplo faciam. Caput III. EQVE cmisquam miretur, aut
vitio dandum arbitretur, V*l t meritati adscribat, quod homo peregrinus,& velut in alio natus
Orbe , de rebus Hispaniae sim ausus aliquid
commentari. Primum enim neque noui
quicquam facio, neque sine exemplo. Nam si considerare volumus, eos, qui res Romanas scriptis suis memoriae prodiderunt,inueniemus plerosque eorum Gretcos,in quibus Polybium, Dionysium Halicarnasseum,Plutarchum , ne reliquis recensendis prolixus sim. Quin & Titus Liuius celeberrimus Romanae conditor historiae,non Romanus erat,sed Patauinus, quae ciuitas Galliae Cisalpinae siue Togatet erat,non Italiae. Sed ne antiqua repetam,Paulus Aemilius Francorum historiam non Gallus,sed Italus conscripsit,ci Lucius Marinaeus, Siculus, no Hispanus, de rebus scripsit Hispanorum,atque Utinam parem cum Paulo Aemilio tulisset eloquentiae palmam. Nec ego selicius Marinae uni Hispaniae natum quana Vasaeum credo,cre
scus mihi ex eo fiducia , quod illii videam,
30쪽
quomodocunque scripserit, non id modo sine reprehensione,sed etiam cum laude fecisisse. Quid ' quod ne peregrinus quidem
censeri deseam Nam si Allienienses prurientissima ciuitas, in ciuium numerum re- ferebant, quicunque apuc: eos essent septem annos veritati: si Romani multis , qui Romam nunquam Viderant, Ob beneficium aliquod Imperatoribus benigne praestitum, aut operam in bello strenuε nauatam, ciuitarem suam dabant: non immerito me Hispa- . ni inter suos numerabunt, apud quos Viginti iam annos Vixi, uxorem non obseuro loco natam duxi, liberos procreaui. Adde quod eorum commodis ct studiis iuuandisper multos annos ita desudata, Vt pauca admodum credam esse municipia Hispaniae, quae non aliquem habeant Vasaei discipulit. Non hic reseram, quod communem Flandri cum Hispanis dominum agnoscimus,no quod tam assiduis ultro citroque comme tionibus, tanta sit utriusque gentis coniunctio cla communicatio, ut propὸ pro ijsdem haberi possint. Illud fortasse non absurde dixero,cum Hispani Brugis in solo meo nata-li,pro ciuibus replusquam ciuibus habeantur,&ijsdem atque adeo potioribus praero- satiuis utantur, me non iniquum postulare, at apud eos eodem censeri numero Velim. xi cena Hispani me hactenus non tam quam