장음표시 사용
31쪽
erat de Romanorum Pontificum consecratione Hlotharium eidem Hludovico filio reliquisse . VI. Scribit Biographus. quod Hecto Benedi sto statim Gerus Ocuncti Proceres DECRETUM componentes propriis manibus roboraverunt, is sconsuetudo prisca ut postir I inv Etissimis Lothario ct Lud, vico destinaverunt Aurustis i) . DECRETUM dicebantur Litterae . quibus Clerus & Populus Romanus electionem Pontificis imperatori nuntiabant, quarum certas habemus formulas in libro Diurno η . Inscriptum vero hoc DECRhTUM fuerat tum Hlothario, tum Hludovico Augg. , siquidem ambo Romanum Imperium moderabantur . eodemque Patriciatus , di Advocatia erga Romanam Ecclesiam honore fruebantur . Soli tamen Hludovico tum in Lombardia agenti redditum suit, eo quod , ut jam diximus , Patre in Francia commorante ipse Italici Imperii gubernacula teneret. Scimus autem factum superioribus temporibus, ut, quum duo vel plures essent in Oriente di Occidente Impp., si quid vel Operum
publicorum, vel Legum ab uno eorum conderetur, utrius que , aut omnium nominibus inscriberetur: Quemadmodum quum Illudovicus Pius Illotharii nostri pater filium suum in consortem Imperii L nempe in omni testate di honore , in omni conscriptione , ct Nomismate so I adscivit, quotiessumque aut quocumque Imperialis Littera mit erentnr . ariis borum imperatorum nomina continebant, ut testatur Agobardus in Epistola ad eundem Hludovicum . Hac eadem
plane ratione Decretum Populi Romani, etsi ad unum Hludovicum perserendum erat, attamen utrisque Augustis inscribi debebat, qui parem in Pontificia consecratio- D ne
32쪽
ne auctoritatem seu privilegium habere dicerentur . Ex quo etiam factum est, ut Legati imp. ΗIudovici Au gusorum Inspones Romam detulisse dicantur, amborum nempe Augustorum nominibus vel inscriptas epistolas vel auctoritate munitas ; qui iidem Legati alioquin modo Casaris , modo Imperatoris, modo Augusi a Biographo dicuntur , quia ab uno Caesare aut Imperatore vel sequβο Η ludovico mittebantur.
Ceterum Legatos Pop. Rom. soli Hludovico Deer tum electionis Benedicti reddidisse disertis verbis ab eodem Biographo testatum habemus cui tanquam homini Romanodi sorte etiam aequali, fides est omnino adhibenda . Ita enim scribit sect s s 8. lin. S. Euntes itaque modovico Decrsitim benignissimo Casari dantes cte. seel. sς 9. lin. IO. qui Imperatori nosrum Decretum benignissimi de electione Benedicti porrexerant cte. De epistolis vero, quas Imperatoris Legati Romam attulerunt, haec habentur secl. ςs 8. l. aci. Eps las eidem insigni obtulerunt Electi , quibus Augusi conti nebantur responsa . seres6 I. lin. I. ut CPop. Romanus 3 ο viam illis trans Mιisivm Pontem Imperatoris jusseonibus irent. Ceterum ne temere ita loquutum suisse Biographum ullo modo arbitremur, qui paullo ante Decretum utrisque A gustis Hlothario & Ηludovico inscriptum fuisse retulerat. In homine Romano & eoaetaneo nihil tale suspicandum . Primum enim saltem certissime evincitur ex iis verbis quibus Legatos Pop. Rom. Hludovico nostrum Decretum de eis
ctione Tenedicti reddidisse scribit. VII. Illudovicum Imp. in Italia tunc & sorte in Lom-hardia commorasse diximus, ibique Decretum electionis Benedicti eidem traditum a Legatis fuisse . Sed quanam demum in urbe degeret, incertum prorsus arbitror esse.
Adsuerat quidem hoc anno 8ss pridie nonas Februarias
33쪽
Ticinens Concilio, quod refertur a Batonio ta) ; statimque poli celebratam Synodum Mantuam divertit , ubi 6 Idus ejuidem mensis Privilegium quoddam Patavino Episcopo dedit η . Inde Romam , ut narrat Benedicti III. Biographus, paulloque ante retulimus a s Gratiani tumultus sedandos se contulit H; Pei sectitque ex animi sententia rebus jam tum discesserat cum Sancti Is. Pontifex Leo LIII. die xv II. Iulii vita sunctus est. non multis diebus postquam Hludovicus abierat. Videtur autem mihi veri longe similius eum denuo in Lombardiam rediisse , quod potiorem in ea regione haberet Regni partem . & Ticini plerumque consedere solerent Italici Reges. Quare iis . quae sequebantur, Kalendis Novembribus Ticini adhuc mor
batur , quandoquidem ibidem eo ipso die Diploma quoddam pro Aqui triensi Patriarcha consignavit sH . Itaque in Lombardia degens Imp. accipit DECRETUM electionis Benedicti H I. a Legatis Populi Romani, quibus deinde suas ad Electum litteras ex more tradit 6 : atque interim suos etiam Legatos vel Missis , qui Pontificiae consecrationi nomine suo interessent. Romam mittere
Parat . Quo tempore praedicti Romanorum L gati j im Romam reversi f) , ad Gntumque Missorum nunciantes
Imperialium , episeolas eidem insigni obtutirunt Electo L h. e. Benedicto J quibus Attgusi continebamur responsa. Et ps aliquot quoque dies , ipsi quos praenuηciaverant Mi si imperiales γ Hortam , qua Ixxx. militaria a Roma distat, propra 'υ
VIII. Est autem operae pretium scire , Romanorum Legatos dum ad Imperatorem pergerent, Eugubioque per-D a transi-
34쪽
transirent,cum Arsenio illius urbis Episcopo consilium in iisse, ut quendam Anastasium Presbyterum.quem LeoIV multorum scelerum reum jam Sacerdotii honore privarat, perculeratque Anathemate, in Petri Gathedra collocarent . Eugubio denuo iter ingressi, imperatorem quidem adierunt, eique s consilium Eugubii captum callide tegentes ) Decretum electionis Benedicti obtulerunt. Verum , quo excogitatum iacinus reipsa perficerent, Imperialibus Missis persuaserunt, ut sibi & Anastasio operam darent. Hinc Romam reversi Clerum & universos Reipublicae ordines ita hortabantur dicentes : Omnes in Obvium Imperialibus simul nobiscum exire sudete Legatis, quat nus Augu= jussionibus obedientes existere valeatis sa . Res pro voto sane cecidit. Pervenerunt enim Hortam Imperiales Legati, ibique statim sese cum Anastasio conjunxerunt. Missi quoque Romanorum mentibus cognitum conceptum habentes consilium , eum aliis quibusdam Romam egressi bilium , ides Gregorio , Chris horoque Magis is militum , Obviam quasi Imperatoris Legatis profecti sunt, Hortamque properantibus Electo damnato Anastasio se conjunxerunt. do positoque Presbtero hac sub occasione multi concedentes ab Urbe militer peregerunt η . Horta deinde egressi imperiales Legati cum ceteris qui Anastasio favebant, Romam petunt. ac violenter irruunt, primo quidem in Basilicam Principis Apostolorum , deinde in Lateranense Patriarchium , unde ejectum Benedictum in vincula & in custodiam tradunt. Septima pum feria cursus peragebatur sc). Brevi tamen , Deo ita volente, omnia ad tranquillitatem redacta sunt, nempe seria quae sequebatur tertia; itaut expleto triduano quartae, sextae, & septimae Feriae jejunio, Dominico die Benedictus feliciter consecratus fuerit ίd . IX. Ηλ-
35쪽
IX. Hactenus ex historia , quae gesta sunt, narravimus : nunc tempora paullo accuratius sunt expendenda ,
ut diem consecrationis Benedicti DI., de qua prorsus sient veteres Scriptores, quae fuerit, probabili saltem comjectura assequi possimus . Etsi enim in pluribus libri Pontificalis editionibus nihil exitet de Inter-Pontificio , quod inter Leonem & Benedictum nostrum intercessit, in uno tamen Codice M si. apud Fabrottum , itemque in tribus aliis Regio, Maetarino , a Thuana o a) post vitam Leonis Iv. diserte hoc additur : Cessavit Episcopatus mens. II. dies xv. Prae ceteris vero plurimi videtur mihi fieri debere Catalogum vetustissimum Romm . Pont. η, ex Codice Farsensi h xi. quidem faecul in descriptum , sed multo ante
concinnatum , nempe anno circiter 8ςς, deinceps vero ad
A. usque 98 ab alio productum . Continet enim omnium Pontificum nomina usque ad Benedictum v I Ι. , qui praedieto A. 984 vita functus est. Sed diversa plane ratione r censentur Pontifices qui Benedictum D I. praecessere, atque ii qui postea vixerunt. Ad illos enim singulos adjungitur eqDtio Sedis, sive Inter-Pontificii tempus , quod inter binos quosque intercessit: non item ad ceteros qui B nedictum III. consequuti sunt. Quo facile suspicor primum illum Catalogum circa tempora Benedicti I II., prinductionem vero temporibus Benedicti vi I. consectam suisse. In hoc igitur antiquissimo, & , ut verius dicam , aet te Benedicti III. consecto Catalogo notatum invenitur
Leos Iu ΙJann. 8. m. 3. d. 6. Cess. m. a. d. IS. His adde Catalogum I v. Coibertinum circa A. IIa6 elaboratum, in quo
legitur Cess. Disi. m. II. d. Iς. H : ut duos etiam praeteream Anastasianos Codices Mss., nempe a o I7 Bibl. Barberinae
36쪽
rmae vitas Pontificum ad Honorium usque II. complecten tem , & Famesianum E. Φ. n. a I. usque ad Martinum V. .
in quibus post Leonis Iv. obitum diserte legitur Cessavit
Episcopatus mens. II. dies xv. sa). Quibus animadversis , in eam , quae est utriusque P, gii b), sententiam libenter adducor, ut exiitimem Benedictum nostrum mensibus II. . ac diebus xv. post mortem Leonis IV. . atque adeo die 29 Septembris quae suit dies Dominica) solemni Pontificali consecratione insignitum fuisse. X. Hoc autem constitutum temporis intervallum iis omnibus sussicere videtur . que ante ejusdem Benedicti consecrationem contigisse a Biographo memoriae proditum fuit, quaeque nimium esset operosum exiguo unius mensis & dierum is spatio concludere velle. ut placuit Cl. Papebrochio qui Benedicti nostri consecrationem kalendis Septembribus assignavit. Eilo enim electus fuerit mox ab obitu Leonis . nempe tertium, vel sextum poli diem quemadmodum supra se) ratiocinati sumus: Demus mensem unum consumpsisse Romanorum Legatos, dum Ι- Peratorem Papiae . vel Mantuae, vel alibi agentem convenirent , dumque inde Romam ad diem Augusti a 3 vel a redirent: demus aliquot pos dies nempe s vel 5 ὶ Imperatoris Legatos Hortam pervenisse , quos tamen ibi aliquandiu moratos esse oportet, dum se ad iniquum illud de Benedicto tollendo & Anastasio in trudendo consilium com- Pararent : praetereaque demus eos Horta Romam prosectos, Feria septima s3i Augusti) Lateranense Patriarchium invasisse, quumque Feria tertia sequenti ad tranquillitatem omnia revocata fuissent , die demum Dominica 7 Se-Ptembris Benedictum consecratum fuisse. Ex quo illud existit
37쪽
existit fieri non posse , quin integra rerum series ad 7 usque
Septembris diem producatur . Rem tamen consideranti patebit, unius mensis spatium angustius esse, quam ut possent Romanorum Legati ire ad Imperatorem & redire , propterea quod nec recta nec celeriter potuerunt iter conficere: qui enim celeriter potuerunt, qui in eo toti se occupaverunt. ut ex itinere tantum facinus adversus Benedictum conflarent, sautoresque Anastasio quaererent pex quo factum est, ut de via publica & militari Eugu-hium diverterint C Urbem sitam in Apenninis extra cur sum viae publicae , velut in antiquis Itinerariis Tabulis videri potest 2 , ut cum Arsenio ejus Urbis Episcopo de efferendo Anastasio consultarent.
XI. At negotium facessit doctissimo Papebrochio a quod legitur apud Benedicti Biographum in libro Pontificali , Romae ingentem Tiberis alluvionem factam fu isse In mense quinto consecrationis hujus praecuri Pontificis , 6 die Ianuarii bH ; ex quo ipse concludit praedictam consecrationem diem 6 Septembris antecessiise . Optime quidem, si certum esset menses completos hic ab auctore designatos suisse. Ut enim observat Pagius , nosque pluribus exemplis infra adducendis magis confirmabimus, non raro Scriptores in indicandis annis Imperii, Principatus , aut hujusmodi aliis, proleptice eos numerando , primum desinentem , & ultimum incipientem pro integris posuere. De quo more apud veteres Ethnicos & Iudaeos Dionysius Petavius. Antonius Pagius, Henricus Norisius , Natalis Alexander, ac omnium recentissimus Thomas Monelia 6 sunt omnino consulendi. Ad Scriptores vero inferioris
aevi quod attinet, exemplum suppeditat Pagius d) ex Annalibus Fuldensibus, in quibus Rhabanus Moguntinus Episcopus
38쪽
scopus annos vIHI. ledisse refertur; quem annorum num e rum si retineamus, numerandi erunt pro Completo anno
postremi sex , vel septem menses A. 8 7 , quo fuit Episcopus conlecratus . Eundem igitur plane morem Benedicti 1 II. Biographum servasse censeo. ut, nempe in designandis mensibus ab ejus Consecratione, menses tantum Iulianos, quos usque ad diem 6 Ianuarii attigit Benedictus , respexerit; adeoque postremos Septembris dies, ex quo Pontifex sacra Ordinatione fuit insignitus , pro integro mense proleptice numeraverit. XII. Res autem erit magis magisque explorata, si morem , quem in Regiis & Imperialibus Cancellariis scimus usurpari consuevisse , paullo diligentius consi deremus. Non raro enim .hujusmodi prolepli adhibita, minime cominpletos annos vel menses pro integris numeratos fuisse apparet. Otto Magnus Regnum obtinuit initio Iulii an 936. Die vero a a Ianuarii se) Diploma edidit, in quo annum
Regni 3I consignat, quum tamen non nisi a9 annos. 6menses cum aliquot praeterea diebus percurrisset . Quum enim pol remos illos 6 menses an . 936 pro completo an no numerasset, hinc factum est , ut Kal. Ian. an. 966 non
3 o. Regni sui annum . prout dicere debuisset , sed 3Iconsignarit. Complura hujusmodi exempla prostant in
mnia, ne lectores taedio assiciam, atad Auctorem Chionici Got Nicensis consulenda relinquo. Aliqua tamen non praetermittam , quae morem saeculi IX. quo vivebat Biogra-
39쪽
phus noster, magis magisque confirment. Hludovicus Pius regnare coepit g Kal. Febr. Α. 8I4, ea ipsa die, qua Carolus M. obiit; proindeque clarum est, eum 3 Nonas Ian. A. 8a . Decimum Regni annum adhuc egisse, Idib. Ian. A. 829 xv. , Io Kal. Febr. A. 839 XXV.& i 3 Kal. Febr. A. 8 3 3 x I x.; attamen in vetustis Monumentis XI. sa), xv I. st j. xxv I. H. & xx. H ejusdem Regni sui annos proleptice signatos legimus . Hlotharius A. 8a 3 die Paschalis L s Aprilis 3 a Paschali PP. Romae Imperator coronatus et H; ideoque 3 Nonas Ianuarias Anni sequentis 324 adhuc in primo
Imperii sui anno degebat, cujus novem tantum menses effluxerant. At in quodam Diplomate Annum Imperii non primum , sed Secundum signare maluit ID. Item A. 833 , IS Kal. Februarias Annum Imperii Undecimum
notavit, etsi Annos Ix. mens. IX. dies XI. tantum per
currisset st). Post mortem autem Patris, quae die ao Iunii A. 84o evenit, duplicem Epocham signare consuevit, Regni nempe Francici quoa post obitum Patris obtinuit , & Italici quam tamen Epocham ab A. 8ao deduxit. In Annis Francici Regni computandis prolepsi eum saepe usum novimus. Nam & Nonis Februarii A. 84a
Regni signavit; quos omnes tamen nondum attigerat, adeoque omnes proleptice numeratos constat. Haec quoad
40쪽
Epocham Franci ci Regni; quoad Italici velo, incomperistum habemus a quo mense An. 8ao eam deduxerit. Pagius mense Maio cam collocasse videtur sa) , Mansius aliquanto citius cb' ; quibus tamen minime acquiesco :nam etsi in vetullis Chartis & ς Kal. Martias A. 8ς 3 Αnnus Trigesimus quartus .e , & 8 Kal. Martias A. 8 ςa Annus Tmcesimus tertius kd , & 6 Idus Febr. A. 8ςs Annus
Tricesimus sextus e , & Nonis Febr. A. 84a Annus Vi csinus tertius ) ejus Regni numerentur C qui ante No
nas Februarias A. 8ao desumti viderentur nullo tamen
argumento adduci possumus, ut eosdem integre potius &complete, quam proleptice usurpatos fuisse existimemus. Haec si animadvertisset Asteetatus in Dissertatione de
Epocham Regni Hludovici II. removi stet, prout secit, ab A. 844 cujus die Iς Iunii a Sergio II. P.M. Regni Coronam suscepit th l. Nam Diploma quod attulit Sigonius datum 8 Idus Febr. A. 840, Annum Ηludovici VΙ. designat, qui utique non ab A. 8 3 ut Aste et ato placuit, sed ab 8
proleptice est numerandus. Idem vero Illudovicus in aliis suis Diplomatibus Imperii annos proleptice nonnumquam usurpavit J ,quos hic longius recensere non vacat. Quibus omnibus satis abunde satisfactum arbitrore I. Pape brochio, adeo ut probabiliter assirmari possit Biographum Benedicti ii I. illius Pontificatus mensem V. proleptice usurpata: ideoque ipsius consecratio nequaquam a die 29 Septembris erit dimovenda . CA-