Archaeologia biblica

발행: 1814년

분량: 643페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

361쪽

5. 255. Poenae corporales. 355 Ad ictus condemnatus, pronus in terram Sternebatur, et praesente judice ad summum ho ictibus caedeba tur, De ut. 25, 2 . Judaei recentiores , justo scrupulosiore S , ne errore numerum excederent, ictus do uno demto, seu 39, et quidem in synagogis infligebant, , Matth. IO, p. 17, 26. , atque juxta Thalniudicos, Maccoth, 3. Io. , flagello utebantur, quod tribus loris constabat, ut quolibet ictu triplico in plagam infligerent; quare nonnisi is ictibus percutiebant, qui coniiciebant 39 a Cor. 11, 24. Cum hiS nequaquam confundenda est crudelis Homanorum flagellati O , nullo ictuum numero adsti icta, a qua tamen lege Porcia, cives Romani exemti erant, Cicero pro Rabirio, ad fami l. X. 32. , in Verrem V. s3.c oris. A c t. ΑΡ OS t. 16, 22. 25 3O. 37.

Excoecatio, ' Hebraeis consueta non erat, nec in aliis

gentibus ad poenam decernebatur, sud ne excoecatus moliri quidquam posset. Ex hac caussa eXcoecabantur reges rebelles, I e r. 52, r. 2 Reg. 25, 2., et in Persia sec. XUII. filii regis, nempe stilus Hrgent sus, quo oculi stibio su cari solent, candens admovebBlur oculis, ut acies destrueretur, et nonnisi debile lumen remaneret, quo Objeeta discerni non poterant.

256. Jus talionis.

Qui alterum in rixa ita percu8Sit, ut lecto assi-geretur, eum indemnem praestare tenebatur, Exod. 21, 18-19, qui Vero mox initio rixae, delibe fato vel ex insidiis. membrum aliquod ulterius laesit, ju Potalionis eodem membro laedenduS erat, ut non

362쪽

Diodo vita pro Vita, Sed sitiam Oculus paeo Oculo, dens pro dente, Pes Prq Pede, manus pro manu, adustio pro adustione, Vulnus Ρro Vulnere, livor pro livore Lodde tuν, Exod. 2l, 23 25. Le V. 24, 19-22. Testis quoque mendax eodem talionis jure, illa poena afficiendus erat, quae crimini, Pro quo mendaciter deposuerat, decreta erat. De ut. I9, 16-2I. Aetate Christi, Matth. 5, 38-4o cum disciplina morum conis

sandebatur hoc jus criminato, ex quo solum a judice,

ad actionem laesi, sententia serenda erat, et ex quo laesus Satisfactionem majorem petere non poterat, et neque hanc petere tenebatur, Sed licebat, ante vel post sententiam judicis, de alia satisfactione transigere cum reo, qui prosecto per Se ipsum et per amicos, omnem lapidum moVoxit, ut laesus data pecunia, placaretur. Jus hoc omnibus antiquis gentibus commune erat, et modium pDOsecto ost efficacissimum, a laeS,onibus absterrendi; progressu autem temporis, quum more S manSuescebant, transactiones in jus ordinarium abierunt, ut demum satisfactio arbitrio praetoris relidia suevit. Argumenta, quibus hoc jus impugnatum fuit, ad rem non faciunt; uti si dicunt, hoc jure cives mutilatos multiplicari; nam potius minuuntur, quia poena haec a laesionibus efficaciter deterret; vel si dicunt, dissicile esse, aut prorsus fieri non posse, ut alteri vulnus non majus instigatur , quam auctor injuriae, intulit: id enim ipse sibi imputet.

363쪽

2. 257. Supplicia Mosaica.

257. Supplicia Mosaica.

Poena mortis Gen. 9, 6. in homicidas Statuitur, genus autem supplicii non definitur. Decollatio in Aegypto usitata fuit, Gen. 4O, 37-I9., Hebraeis itaque nota erat, et sub ,regibus non quidem ipsa, aliquid tamen simile occurrit, a Sam. 4, 8. 2O, Id.

2 ne g. io, 6-8. POstromis temporibus reges, Praesertim Herodos et ejus posteri, decollationis sententiam non raro tulerunt; Matth. I 4, 8-I2. Aet. Apost. I 2, 2. Moses vero legibus nequaquam eam

sanxit, sed gladium, quo reus quacunque ratione interimebatur, ut vel ex phrasibus liquetra irrue in

sum, et irruit in illum, 2 ins,

Jud. 8, et T. I S am. 22, 18. 2 S am. I, II. I Reg. 2, 15. 20. 3 i. 34. Probabilius exsecutor sententiae, gladio in ventrem rei ire uebat. - Αlterum supplicium cx Iego Mosaica est lapidatio, pluribus antiquioribus gentibus usitata. Moses, ut Videtur, ex antiqua consuetudine, Statuit, ut testes conjicerent primos lapides in reum, et demum universus populus lapidaret, De ut. 23, IO, 17, 7. JOS. I, 25. J oh. 8, 7. Quod Thalniudici Sanhedrin 6, 1-4., decemunt, ut reus primum ex contabulato quopiam dejiciatur, et dein lapidetur, commentum est. Hoc supplicium intelligendum est, ubicunque genus mortis non definitur , adeoque etiam LeVit. 2O, IO. Deut. 23, 22. de adulteris, prout FZech. 16, 38. 4O. JOh. 8, 5. exponitur, cons quoque EX Od. 3l, I 4. et 35. 2. cum Num. 15, 36-36., ut adeo auctoritas Thalinu-

364쪽

358 g. 357. Supplicia Mosaica.dicorum, qui Strangulationem intelligunt , promus

nulla sit.

EX cisio ex populo; excommunicatione S. Si Deus loquens inducitur: exscindam, 'I Iri, illum de populo, de providentia divina intelli

gendum est, qua futurum sit, ut familia ejus emoriatur, cons I Reg. 14, 1ο. 21, 21. 2 Beg. 9, 8- Si autem dicitur de populo suo exscindatu E

rma, mat, supplicium lapidationis intelligendum

e St, L B V. 17, 4. 2O, Io-18. Cons. EXod. 3l, I 4 35, 2. Hebr. IO, 28. Judaei vero recentiores excisionem de excommunicatione interpretati sunt, et treSejusdem species introduxerunt. Levissima, est Separatio a synagoga et a consortio Judaeorum, ipsius quoque uxoris et domesticorum ad quatuor cubitos, per 3o dies, qui, nisi excommunicatuS resipiscat, duplicantur et triplicantur, etsi poocata, ob quae in- 1ligitur, adeo grandia non sint, Blixtors. Lex. Chald. Thaim. Rabbin col. 13O4. Seqq. - Gra- ius e St anathema, , quod cum imprecationibus, in coetu Io virorum pronunciatur, et reum ab omni Communione Iudaeorum excludit, ut nullus ei vel alimenta Vendove possit; Buxi Ors. Lex. Chald. Thaim. Rabb. col. 827 cons. JOh. I 6, I-2. ICOP. 5, 2-9. - Εxcommunicatio tertia est gravissima, solennis exclusio ab omni prorsus communione

Judaeorum, ut reus judicio Dei relinquatur, Dux tor LLex. Chald. Thaim. Babb. col. 2463-247O. An nomen

365쪽

3. 258. Excisio ex populo; excommunicationes. 359N- idem sit eum renes noe, Nomen, i. e., D e u S

Venit, et eum μαραν tecta, Nn re net, Dominus

no Ster Vonit, disputatur; multo Verisimilius est, illa aetate secundam excommunicationem a tertia non fuisse distinctam, et 1 COP. 5, 5. 1 Tim. I, 2o. CX primi Verbis: Satanae tradere ad perditionem carnis.

g. 259. De infamia Post supplicium.

Ιnsamia vivorum in Iege Mosaica non occurrit

in quospiam autem, supplicio assectos, triplex insamiae genus decernitur. I. Combustio rei lapidati, ex Consuetudine retenta, Gen. 38, 24. LBV. 2O, 14.21, 9. J O S. 7, 35. 25. 3 Praeceptores Iudaeorum somniant, in os rei vivi plumbum liquefactum infusum fuisse. ΙΙ. Suspensio cadaveris in arbore vel stipite, in Aegypto usitata, Gen. 4O, 17-I9. Num. 25, 45. De ut. II , 22-23. Suspensus Tespiciebatur tanquam a Deo maledictu S, I. e., a DPO Puni tu S, abominationi expositus; quare eadem dio deponendus ot sepelisndus erat. Quod 2 Sam. 21, 6. narratur , GibeonitaPum , non Israelitarum est. Haec suspensio a crucifixione Bomanorum quidem longissimo distabat; ast Iudaei legem Deut. 2I , 22-23. , ad hanc quoque extendebant, JOh. 19, 3I. Seqq. Gal. 3, 13. III. Lapidatio cadaveris, vel loci, in quo anfectus supplicio sepultus suit, J O S. 7. 25-26. 2Sam. 18, 17. Hinc exsurgebat acervus topidum, cui posthac quilibet transiens, ut aversationem criminis i

staretur, lapidem adjiciebat. Cf. supra g. 2o'.

366쪽

g. 26o. SupΡlicia exotica.

Alia supplicia, quas in Bibliis occurrunt, sunt exotica, quae recentiori aetate inter Hebraeos quoque invaluerunt. I. De collatio, Persis, Graecis, Bomanis et multis aliis gentibus usitata. II. Strangulatio , ad quam I Reg. 2o, 3 i. alluditur. Iudaei recentiori aevo eam Mosi obtruserunt; phrasim enim, moΓ te moriatur, interpretantur de strangulatione, tanquam

levissimo supplicio, quod Vero ab ipsis nequaquam Ievissimum describitur; nam praecipiunt Sanhedr.

O, 3. , ut VeuS Strangulandus usque ad modium corporis in fimum defodiatur, et sudario, collo injecto, a duobus lictoribus ex utraque parte attracto juguletur, et ori simul plumbum igni liquefactum infundatur. III. Combustio vivorum in clibano, qui, ut di-Nimus, puteo Similis erat, Dan. 5. Cons. Chard in Voyago T. IV. p. 276. Supplicium Chaldaeis usitatum, Jer. 29, 22. IV. Fossa Io Onum, adhucdum in Degno Fess et Maro cco usitata , Ηost Nachri clitetivon F ess und Ma PO COOS c. 2. p. 77. Dan. 6. V. Dichotomia Chaldaica et Persica, qua reo manu Ssinistra et pes dexter, Vel manus dextera et pes sinister, vel manus et pedes articulatim abscindebantur. I an. 2, 5. EZech. I 6, 4o. 22, 46 47. Luc. l2,

46. Matth. 24, 3 i. Mutilatio supplicio affectorum occurrit 2 Sam. 4, 12. VI. Tυμπαν:ςμος , .upΡli cium Graecum, servis praesinitum, quo reus in Stipite suspensus, scipionibus ligneis verberabatur, do- Nec moreretur, 2 M a e c. 6 , 1Ο. 19. 28 , 3o. Πebr. II, 35. VII. Deus nonnunquam, inprimis in Persia,

367쪽

g. 26o. Supplicia exotica. 36 Iserra per longum dissecabatur, quo supplicio Iesaiam

a rege ManasSe affectum suisse, tradunt Thalmudici, Sanhedrin P. 1 . c. 2. cf. J u s ti n u s di a l. cum Tryphone. David eo usus est in devictos incolas Rabbath Ammon, cf. 1 Paxa l. 2O, 3. VIII. Romam eo gebant reos, et captos quoque hostes, ad oblectamentum populi, in theatris cum bestiis, vel etiam more gladiatorum contra Se inVicem, usque ad mortem decertare, Timoth. 4, II. CL I C o P. II, 32. IX. Persis erat septus altis parietibus locus, cinere completus, Supposito tigno prominente, in quem magnates collocabantur, et benigne cibo et potu nutriebantur , donec somno sopiti in illam insidiosam congeriem dociderent, et lenta morte perirent. Hoc supplicium Macedones in Syrin imitati sunt, a Mac-c a b. 13, 4. X. Graeci et Romani nonnullos, praesertim sacrilegos, Suspenso lapide in collo, et sacco impositos, in mare vel fluvium praecipitabant, eo ni Matth. 18, 6. Marc. 9, 4. X Crucifixio Persis Carthaginensibus et Romanis usitata erat; Romanam reges quoque Hasmonasti receperunt; Iesus Vero, agentibus tumultuoso Judaeis, a Bomanis crucifixus fuit; quare de hoc supplicio plura dicenda veniunt.

g. 261. Cruci si Xio Romana.

Crux a Domanis decreta erat lacinorosis servis, latronibus, sicariis, et seditio Sis, quibus Judaei Iesum accensebant, quia Se regem Seu Messiam dicebat, Luc. 23, I 5. 13 - I5. - Lata sententia: ibis ad crucem, eruciarius, omnibus

368쪽

362 g. 261. Crucifixio Romana. vestibus spoliabatur, et Stipiti humili, usque ad lumbos pertingenti, alligatus, interdum Virgis, plovumque voro flagellis adeo dilaniabatur, ut ministrorum

immanitate non pauci interierint. - Jesus etiam spinis coronatus et illusus fuit; sed id petulantiao militum Homanorum debetur, ad supplicium crucis non pertinebat, Matth. 27, 29. Marc. I5, II, Joh. I9,2-5. Nam alias cruciarius flagellatus mox crucem ipse trahebat ad locum supplicii, qui erat extra urbem in aliquo colle penes viam publicam, et Ierosolymis quidem in plaga occidentali versus septemtrio-NDm. - Crux, quae infame lignum, infelix lignum. i. e. , stipes, dicebatur, Constabat stipite perpendiculari, et altero transverso, informam literae T. , eminente tamen Supra Stipite perpendiculari , cui scripta caussa supplicii afrigebatur. De suppedaneo silent veteres, qui hoc supplicium et cruces quam plurimas Viderunt, Sed testantur, in mσ-dio sere stipitis perpendicularis, eminuisse clavum instar Cornu, cui cruciarius, ne Corporis pondus f xu- Tam manuum rumperet, in equitabat; hinc illac phra-8 s: cruci in equitave, cruce in Velit, acuta

Cons. Ιrct na ou s contra Haeres. II. 42. Iustinus dial. cum Tryph. Tertullianus adv. Nati on. L. II. et ad V. Marcio D. L. III. c. a 8. - In loco Supplicii, crux primum erecta, terraeque infixa, firmabatur; altitudo vix Io pedes superabat. Cru-Ci3rius nudus, sine tegumento Verendorum, ad Cla-

Tum, in medio stipitis eminentem, elevabatur Vel su

369쪽

. 20 i. Crucifixio Bomana. 36snibus attrahebatur, et eidem in equitanti mox manus Ox utraque parte trabi transvorsae funibus alligabam.

tur, et dein clavis per palmas tuansactis assigebantur. Hinc illae phrases: tollere in crucem, serre in crucem, agere in cru Cem, as Cendere in crucem, salire in crucem, EXCUT-Tere in crucem, cf. Cicero in Verrem. V.

66. et Iosophus de Beli. VII. 6, 4. Quospiam

cruciarios non fuisse clavis amxos, sed duntaxat funibus alligatos, nullo antiquorum testimonio probari ΡOtest. Pedes vero suisse quoque clavis amxos, di- sorte legitur in Plauti Mostellaria Act. II. sc. I. 12. Cf. Tertullianus ad V. Judaeos c. I. adv. Marci OnIa. III. c. 10. Non ambos pedes unico clavo, sed singulos singulis clavis amxos fuisse, verisimilius est;

nam Cyprianus, qui cruciarios vidit, de passione dicit, singulos clavos singulis pedibus adhibitos fuisse,

Gregorius Nag. autem, qui eruciarios non Vidit, eontrarium asserit. - Ιta cruciarius amxus haerebat, donec moreretur , et cadaVer putresceret. Quamdiu vivebat, vigiliae aderant, quae eo mortuo discodebant, sed, ut cada QP humaretur, concessum non fuit, nisi ex singulari indulto, quod CSesar nonnunquam die suo natali, uni alterive largiebatur. In Iudaea autem Bomani, Ob Deut. II, 22-23., Concedebant, ut Cruciarii eadem die humarentur; quare eos fumo , ex igne sub cruce excitato, Suffocabant, vel bestias eis immittebant, Vel malle O OSSa ad crucem, tanquam ad incudem, contundebant, Vel lancea latus perforabant, ut morerentur, et humari possent.

370쪽

364 261. Crucifixio Bomana.

Iudaei his ultimis temporibus ex Prov. 31, 6. , reo ante supplici mn, vinum murrhatum practbebant, ut mente turbaretur, et dolores minus sentiret, Sanhedrin I. p. 25o. Hunc potum Iesus, ut serena mente Pateretur, recusavit, Matth. 27, 24. Marc. I 5, 23. Ab hoc potu distinguendum est acUtum, seu posca, quam miles Romanus Et in cruce porreXit, Matth. 27, 48. Μ're. 15, 36, L v c. 23 , 36. Io la. 19, 29.

S. 262. Immanita S crucifixionis.

Quemadmodum ignominiosissimum, ita quoque crudelissimum et teterrimum fuit c Pucis supplicium, quod Cicero in Verrem V, 64. c t 66. dicit, ab oculis auribusque et omni cogitatione hominum removendum esse. Atrocitas sistitur a medico Georg. Gotti. Bichtor Dis s. de Morte Servatoris in cruce p. 36. S e q q. I. Situs corporis violentus ,

brachiis sursum extensis, per tantum tempus immobilis, ubi vel minima motitutio dolores manuum et Pedum clavis persos forum et tergi flagellatione laniati, exacerbabat. II. Clavi per loca palmarum et pedum , Lervis et tendinibus plena, trajecla, dolores ineffabi- CS orcabant. III. Tot vulnera sub aeris liberrimi circumsissi attactu, inflammabantur, unde dolor omni momento magis increscebat. IV. In loca tensa et Iressa plus sanguinis per arterias influebat , quam re- chi per Venas potuit, et a orta, inter illa in extremis obstacula, fluxum sanguinis magis ad caput et Venirem determinans, ibi pressis carotidibus rubores sa-ciei doloresque capitis pariebat, ilic opportuniora Bd Stasin et corruptelam loca occupabat. Illud 'utem

SEARCH

MENU NAVIGATION