Bellum Peloponnesiacum

233쪽

praediti fuissent, in quem exitum, et inquam humilem fortunam devenissent. Haee enim rerum commutatio illi Graecorum e ercitui maxima contigit. Qui enim illucis rant, ut alios in servitutem redigerent, illis accidit, ut ipsi hoc potius metuentes, ne ab illis in servitutem redigerepturi abscede rent et pro votis laetisque carminibus, cum quibus ad hanc expeditionem profecti fuissent, rursus cum ominis mali vocibus, quae his erant contrari e discederent; et ex nauticis facti pedςstres iter facerent, animumque potius ad gra'em armatur m quam ad xlassem instruendam appellerent. Haec tamen omnia propter periculi adhuc impendentis magnitudinem ipsis ferenda videbam

tur.

736. Nicias autem cemens exercitum animo consternatum, et in I g fortunae commutatione constitutum, adfinguos ordines adiens, ut pro praesenti rerum statu eos co firmabat et consolabatur, et clamore longe majore quam unquam ante utebatur, ut ad quosque accedebat, tum propter animi st dium ac ardorem, tuta etiam quod suae vociferationis fructum quam longissime por

sui a manare cuperet i

234쪽

77. VEL in praesenti rerum statu, My thenienses ac socii, spem oportet habere. Iam enim nonnulli vel ex asperioribus mi Iis, quam sunt ista, incolumes evaserunt. is que supra modum vobismetipsis succen. sere vel propter clades, vel propter a

'rumnas, quae praeter dignitatem nunc premunt. Nam et ego, quamvis neque com

poris viribus valentior sim, quam unus de vobis, vos enim ipsi jam videtis ut morbo sim affectus neque felicitate cuiquam se cundus anua fuisse videar, cum in privata

vita, tum in caeteris rebus, nunc tamen in eodem periculo pendens versor, in quo vel

abjectissimae conditionis homines versan 'tur. Quanquam multa quidem e patriis institutis ad pietatem Diis praestandam perpetuo feci multis etiam pietatis ossi-

ciis, quae debent invidia carere, mortales sum prosequutus. Quare, quamvis nostra fortuna prorsus assim videatur, rerum tamen futurarum spes est audax; sed cla- des, quas nullo nostro merito accepimus, nos jam terrent. At fortasse cessabunt.

Nam et satis feliciter cum hostibus est actum, et, si cui Deorum invisi bellum hoc suscepimus, satis poenarum jam dedimus.

237쪽

Etenim et alii nonnulli jam bellum aliis

intulerunt, qui cum humanitus peceassem, poenas tamen tolerabiles dederunt. Quam obrem verisimile videtur, nos quoque nunc

debere sperare, Deum mitius nobiscum V esse acturum. Iam enim ipserum Deorum misericordia quam odio sumus digniores

et comenit vos, cum videatis vos ipsos, quates et qui gravis armaturae milites acie

instructa pergitis, animis non nimis con- sternari. Quinetiam illud cogitate, vos ip- sos, ubicunque consederitis, ibi protinus Oobis i is esse civitatem; et fore, ut nulla alia Siciliensis civitas aut vestrum, si eam invadatis, impetum facile sustineat, aut si sedes alicubi fixeritis, expellat. Jter au tem ut tuto et servatis ordinibus fiat, ope- ram vos ipsi caute dabitis, nihil aliud unus

quisque secum ipse reputans, nisi, quocun- que in loco pugnare coactus fuerit, hunc, si victoria potiatur, et patriam et urbem sibi futurum. Iter autem et noctu et in terdiu pariter magna 'stinatione facien- dum erit. Exiguos enim commeatus ha-

bemus. Et si quod amicum oppidum Sicu lorum nacti fuerimus, isti enim propter

238쪽

Syracusanorum metum adstru erga nos ius fide constanter perstant)jam vero existi male vos in loco tuto esse. Ἀd eos vero' -ntium praemittite, qui jubeat eo mias obviam venire, et alios commeatus -- re. In summa hoc sciatis niuites, necessa- rium esse vobis, viris esse sorti rus, quod nullus sit locus propinquus, quo, si ignare vos gesseritis, salvi pervenire possitis; et, si nunc hostes devitaritis, caeteros idem de vobis ea consequuturos, quae revisere concupiscitis Athenienses vero magnari vestrae civitatis potentiam, etsi collapsam, erecturos. Viri emu sunt civitas, non am tem moenia, neque naves viri vacuae I. His Nicias exercitum cohortans εἰ mul adibat, et sicubi di unctum nec ondiae servato procedentem videbat, cogebat et is ordinem redigebat Demosthenes vero nihilo minus eadem aut his similia apud suos dicebat. Et Niciae quidem copiae agmine quadrato ibint; emosthenis vero copia

239쪽

ουMν ηασον τῶ καθ' εαυτον τοι τά τε η παραπλησια λέγων το δε εχώρει ἐν πλουσIω τεταγμένον τῆ Ninus, ἐφεπομμ