장음표시 사용
2쪽
Itteris histe Alii usi fuerunt in disputa
tionum prooemiis, utar & Ego. Non tam quia Nomen praesidis sub innuunt, quam quia formulam Pietatis moecmae in Exordiis rerum agendarum necessariae α.) continenti Pietatu r- mulam voco, non solum quia ad DIVINI FAVORIS GRATIAM provocata dquia etiam eadem Uni an & Unice t) placuit Ludoviaco Pio Ina p. 8. Duas significavi causas: Tertiam conjicere poterit facile, quisquis cogitabit, quam Similis eoama sit huic locutioni illa, quam in Rubrica allegavi, de DEI GRATIA. Rubro adjicietur nunc Nigrum .Quem admodum enim seculo XII. Otto quidam Coenobium, cui nomen ex DEI GRATIA inditum, ad Salem amnem in Saxonia condidit: γ. Ita ego Specimen in Saxonica hac academia publicum de Titulo AD NOS DEI GRATIA sistere constitui.
. Plinii panegyr. c. I. g. r. β. Vnin ille est, cui ex Principibus placuit haec locutio et ea etiam Drusus fuisse conspicitur apud Iohan. Aventinum lib. o. annac Bojor.
F. De hoc Coenobio pluribus agitur in vita de Conversione B. M. Comitis Ludovici Arensteinii Ord. PtaemonstratensiS, quam ex monasterii Arnsteinensis bibliotheca protulit Christoph. Blo-er, sedidit Moguntia ι IL pag. p. adde Movveri nota p. V.
3쪽
THemati nostro Conjunctim α spectato) praefigimus titulum TITULI, freti auctoritate cIarissimorum Scriptorum 8.
β Inprimis Generosissimi V. L. voti Se fendoris ilia Vitscf.
stimSiaat part a. cap.r. n.s p.moe . GPh. Harsaeo eri inr Stuis . Secretar. pari. a. praefat. n. I . Farrh. Chassanaei confvet. Burgundo in Proclem. ad verv.ρον la grace de dieu. Henr. X pingi L a. I. R ea' ao. g 17. p. ni. Trano autem est Insiriprio nominis r non tam a Tutando, ut ajebat varro; sed potius Q ρτο τίων. I. C. Scaliger de Causis Ling. rat. cap. Ia. p. 4L Quia Honor & Nitu in saepe idem. Unde etiam tituli Honor legitur apud Iust. Reinb. Robbigium in Lemeritico lib. I. cap. ρ. p. II
Neutiquam tamen indignabimur, si alius vocaverit Formulam α. , alius Inscriptionem C. , alius Locutionem Daut Thrasin δ', alius Praedicarum ε. Epigraphen , aut Di theton allus denique CAUulam θ., aut Germanice aerit La. Ita Iohan. Limnaeus in Addit. Prior. ad lib. . I. P. c. ff. n. V. p. In Nic. Myleti addition. ad Rumelim in A. d. pari. I. dissert.1. th. . A. p. Is. Theodor. Reinhing. de Regis. Sec. , Eecl. lib. I. elag. s. cap. 6. n. a..p. m. DI. pluresque alii Absque additamento; nam Iust. Reinh. Robbigius Lex. Crit. lib R. c. q. . Ua. per προ ἄλ- quandam Curiarum Formulam , item Pragmaticorum nostrorum Formulam dicit.' Conferatur, si collibitum sit, Iohann. Henr.- Parens meMy. m. in dup. I. Lancis Satura g. Le. Uulgatum est in Nitulis se IUriptionibus , inquit Nic. Mylerabis Stat ib. Imperii pari. I. c.so. p. ast . Car. veluin stiis
4쪽
Confer infra pari. Poster. rh. II. . Bened. Car ov. . . p. Mirit. a .s ac A. B. quast. 4. n. 2 s .p.s 2. Et iterum triadicatum communissimum. Idem ibid. n.r .
p. siet. Hinc m tali sensu vocabulum praedicare adhibuit Car. voiit inst. I. P. lib. s. e. I. p.37 . Addatur locus Chr. Meis clasia an dissert. demoralitate Comptimentor. g. ibi: in Titulo praedicare Gratiam DELChr. Lud. Dietherius in addition. ad Besoldi thes pract. liti. G o
a. Joh. Iaz. Speidelius inspecula Iurid. Polit. list. G. n. iff. p. sIst. a. Epitheton latino verbo, Adjunctum vocat I. H. ClotΣ. di eri de riuulusostrificis e. s. q. s. p. I. 'L Huld. Eyben apud Aha . Dischium para. t. exercit. I. P. p. c. y. λι. Epathe in ber secretaria Rutili vel Apar quo A L. III.
Inter voces Inguiatim α. spectatas, primo loco o currit Vocula Pluratili numeri NOS , quae deducitur. ab EGα
vi. Confer supra th. I. c Secundum Declinationem ἔ nam si Derivationem spectes, descendit NOS a Graeco M', adjectione literae S. uti a NOS κήα μευ σιι factum Germanicum Geth. Ioh. vossius de Analog. tib ..
Eω autem est ex censu pronominum I. Primitimorum.
5쪽
de TITULO NOS DEI GRATIA 3. Demonstrati orum seu Repraesentantium. s. Substantia morum α., uti ipsi S Grammatistis ., constat,
... Ioli. Henr. Alstedii En clopaeri tib Cc.st. reg. r. p.m. Iso. c. Sive Litteratoribus , quos a Grammaticis vel Litteratis differte probavit Ioli. ooer. in Polymathia c. . p. ar.
Sic etiam Rhetoribus constat , eam locutionem NOS DEI GRATIA J ad Synecdochen , qua numerus Pluralis pro Singulari ponit ut, referendam esse'.
. Signatis verbis illud Exemplum offert Conr. Dietericus in Rhetorica lib. I. c.υ s.f. p.m. δή. ubi simul ita ratiocinatur: numerus Pluis ratis significat multa, & consequenter includit Singularem, qui Unum significat. S ita Genus est Singularis: hic vero csus Species.
is Quamvis enim provocabulum EGO sit character Prima persinae &v. c. Rex Tertiam demum personam assiciat i tamen Tertia persena - ' prior habenda est ratio quam Prima ἔ sic suadente non Grammatica, ted Ethica,nam uti quandoqile Ethica Cedit regimini Medico ritia Grammatica prudenter agit, si nonnunquam cedit Ethica. Quod innuisse videtur Ferdinandus I. Imp. cujus ad Episcopum improvidum voces
exhibet Iul. milh. Zincgrafius in apophthem. Selithcher Nation p.
m. In Conseratur vox Sigismundi Imp. ad Legatum Pontificium apud eundem p. F. pr. si videatur S retariat-Εllnsi vo I parta. e.M. f. s. p. ra. & Geth. Feleman. de Titulis honorae.17. L .Pa r. m. De quo soloecismo eleganter judicat Ioli. Ovvenus lib. un. adHero nam D. Arbellam Asar . v gr. o. p. δL: Diis
6쪽
PARS PRIOR. Dicere Grammatices ratio permittit, EGO & REX; Ethica te iubet ars dicete, Rex se Ego. Haec est nimirum Vivendi ars, illa Loquendi; Principis haec Auia serviat, illa Schoia. v II.
In Recessuum Imperii subscriptionibus Prρceres Seculares plerumque vocula Sir usi fuisse deprehenduntur α. Idem a caeteris factum , paucos si cxceperis, quibus in matio β,. placuit.
β. Per voculam 2Φ. N m in subscriptione Recessus Spirensis de M. Io . legimus: Ser ig-δu aecingarten. In Re Cessit Trevirensi &Coloniensi de M. Issas. 3o. in e: Ict Eeriis
de An. Is 8.*V. Idem Fridericus Comes Furstinbergicus ' Purati numero accessit i quod etiam a laudato Abbate meingartensi factum noscitur in subscript. Recessus Augustani de An. Is48. q. so8.fin. & in subseripi. Recessus de An. IIII. f. ro9. sin. IIX.
Quamvis Princeps de Se loquatur tanquam de Pluribus α. et tamen DSUM, Principem summum, recte compellat in numero Singuiari β.
m Ratio, quia magis Honorificum est , si quis cum coelesti principe in Singulari, non Plurali, numero loquatur. Cum enim dico et quaeso Te Christe DEus i TE appello Salvator meus i in Dio Vse magis cun ista reposita esse demonstro ἔ ac si dicerem : UOBIS supplex sum Optime DEust UOS appello suavissime IESUt vid. Petr. Linden-hergius in praefat. ad tract. de Numerorum Praecipuor. MIsterio 8.1G. Conset infra hujus cap. I. th. 29. IX.
Curiarum sitim formulam, qua , permutatis quasi sedi-
7쪽
bus, NOS ponitur pro Ego , ipsit Grammatui, auctoritate
Plauti α., virgilii C, Ciceronis D. Aliorumque αdefen'
a. Locus exstat Bacchidibul act. 4.st. 8. v. s. ubi Chrysalus ita r& Ego te & illum mactamus infortunio. Quo loci exemplum adprime elegans inquit Robbigiust de sanesin. gulate atque huic rei proficuum deprehendimus. Si autem Egomaisaamin latine dictum Plauto est, hujus exemplo etiam diserte latineq; dicetur Curiarum Formula: NOS DEI GRATIADuorum enim personam repraesentare ,& Duplicem considerationem induere Unum, non est novum , arg. t. non est novum Io. V. de act. empl. se venati
junct. Paterfam. U. g. r. . d. Ad stlon. cum filio familias Is.st.d. Leg. I. l. debiton sq. in f ad SC. Trebest l.si reus ly. de duobus reucti f. communis serum j. desipui, Servor. l. Heres Er. de Fi jussor. se
Mandator, Non aliter de Principum nostrotum Formula existimarIlli enim, a sub persona Multos, i. e. Populum referunt: quatenus mis
uias Principi se in Principem omne imperium suum es potestatem concessit g. Sed o quod Principisi. IV. de I. N. G. se C. LI I de Comstit. Princip. atque adeo Unus Multorum vicem repraesentare valet.
Cum jus omnium in Unum reciderit L . in I. quod cujusque Λή-ves nom. Nam quoties Plures repraesentat Unus , idem juris de Uno, quod de Pluribus, statuendum is Proculo aocis de Legat. αι. 4. q. s. se ibi Gotho . n. 46. d. condit.s demonseri Ut sic vox illa Democriri apud Senecam Iib. r. Epist. . n. II. vere de Principe dici possit: in pro Populo es, o Populus pro Vno. hactenus I. R. Robbigius Lex. Crit si ρ. c. p. Conferri etiam posset B.Parens meus in dip. I. Lancis Satur. q. s. e. Verba & votum lib. 9. AEneid. v. 2I. VOS. 6 Calliope, precor, adspirate Canenti εν. Sic M. Tullius ad Brutumὶ de semetipso dc solo ait: Nos populo imposuimus. & Oratores visi semus. i. e. Ego Cicero imposui,& Orator visus sum. In quibus locutionibus semper per Plaralem Singula. ris numerus intelligitur. Habet nimirum hoc Latina lingua , ut Grammaticorum canones inteidum perrumpatra liberiore campo e
8쪽
PAR S PRIOR. 'tat. Quod qui indigne serunt exotici homines, male sane de bonis auctolibus merentur: veiba sunt B. Parentis mei dis=.i Lane. Satur. . Qui pluta exempla desiderat, videat I. R. Robbigium Lo.Crat.bbac. . 'I .seqq, in quibus tamen omnibus nihil insolentius locutione hac Praesente Nobis. aut mnibus, cujus auctores sunt Plautus Amphitr.aLLI. M.a v.Ist .&. ipse Terentius Eunu h. ad . Schetrinnescio quid profecto absente nobis turbatum est domi. Sic etiam Tibullus Im eleg. ult. Perfida nec merito nobis inimica merenti.
NulIumque est dubium , quin talem Iocutionem
ipse consuetudo α.- ω, quem penes arbitrium norma Loquendi C, excuset γ
ε- Sermo autem constat Ratione, Ariusiare, auctoritate & tam uetudine. Quintiliam Infri Orat. lib. . c. .p. o. C. Horatius Lib. de arte Porr. v. nor. Scio quidem, ipsum M. Fab. QuintiIianum solicitum fuisse de eo casu, quo quis num ad se vocat, & dicit Henire. Ita enim habent ejus verba, lib. I. instit. Grat e. s. 'ax: illud eruditius quaeritur, an in Sin gulis quoque verbis possit fieri Soloecismus tur, si num quis ad se vocans, dicat :Henire; aut, si Plures il se dimittens ita loquatur: Abi.aut, Discede. Enimvero ad haec fatri respondet I. Limnarus lib. . I. P. c. CRI. Postquam, inquiens, hominum Iubido vel bis & loquendi formulis, normam & arbitrium, quod voluit, dediti frustra quis ad artificium & vetustatis canones provocabit ; sed & Moribus & vel bis uti cogetur praesentibus. , XI.
Certe Pontifex Romanuae nunquam ι .den Ioquitur in singulari β.: &, si in Rescripto aut Mandato γ. contra rium reperitur,vitiari id scribit RofredusBeneventanusA
vi. Excipitur tamen Salutatio & sermo Familiaris. Ad hunc etiam se cundum I. Lipsium in Epistolica Instis. Ly.p. Ios . Epistolae spectant,dς quibus parre r. c. tith postea O th. compr1mis, si
9쪽
de TITULO NOS DEI GRATIA β. Sicut ad Alios rescribens non loquitur in Plurali. vitiatur quippe Rescriptum quod ad Aliquem cum voce VOS vel VOBIS emanat, uti post Abb. & Bald. tradit Georg. Aςac. Enenchelius in D. d. Privi
ν. Notabile igitur est cap. nihil α. extr. De praescription. ubi Gregorius Papa dicit: iaturis post ME' Pontificibus. Quam voculam ad magnam Humilitatem ibidem refert Abbas glossator. a. In Tr. de Iudicior. ordine pag.δ. subrubr de Constit.meminerins. ns.
Papam imitantur Hossutalarii, qui etiam in Plurali subinde loquuntur α. Sic etiam Tremoniae in Vesofatis β.consuetudine longa introducitum est, ut Judex de se a jat, NOS Judex, licet nullo sit stipatus visissere γ.
u. Georg. Acac. Enenchel. in v. de Privit. lib. r. c.st. n.scf. Unde reprehensiis suit quidam Hosi italarius, qui dixerat, quod tunica esset Sua, mitque injunctum, ut diceret Nostra tunica. Cum itaque aliquando infirmus seiniret dolores & dicerct: vae Nobis i dixit illi coarguens Ma .gister: vae Tibi. Regessir ille: mala est responsio Vestra, quae dolores jubet esse Proprios, & tunicam Communem.
V. Geth. Feliman. de Titulis Honor. c.s .a p.2 I. ubi insimul monet, tali Iudici ideo non poste oblici illud, quod in Ambitiosos vulgo torisquetur : -- NOS poma natamus l- objicientem enim teneri actione In uriarum arg. L.M. I. I.j. deInjuriis.. XIII.
Neutiquam tamen in hunc censum trahendus est Praetor Romanus, quasi sic. in interdicto suo uti pomeris . in Plura o numero Unum aliquem possessorem allocutus fuerit '' i
10쪽
PARS PRIOR. - ' go Donellus lib.rs. cya. S. ρ. υνδ. ibit Histiger. Quia enim interdictum UTI POῆSIDETIS est Uuplex, ita ut Duo contendant, se Possessores esse, ideo Praetoris verba non sunt uti P des, sed uti Po Melis. XIV.
Privatus aut Inferioris conditionis α. homo abstinet ab illo Mu, si nolit sibi allegari illud vulgatum
.,. Eadem mens est I. l. Speidelii inspecia. Iuris tu. . n. ras. p. υμ .a. ubi ait: Decorum est, homines de Seqsis Modesti & Humiliter loqui, de Aliis vero Honorifice potius & cum Dignitate. β. Vult enim lex Decori, ut de Nobis ipsis in singulari tantum numero, de Alias vero in Plarali loquamur. Gerh. hest. de BL Honor. c. v. t
Quin & in Dignitate positis convenit, ut apud Superiores istud NOS djlsimulent'.
Cum quibus cons tit Th. ininting de R. , lib.δ.c s.c.Cp O. . Et cette Modestiae hujus meminisse debebant quidam Calviniani No biles in Gallia, quibus . quia apologiam suam his exorsi fuerant ver bis: HUC NOS venimus,&c. lnditum fuisse perhibetur nomen Hugonottorum. referente I. Limnaeo in notitia Regni Franc. l. r. e. . liti.' pag.IG.issis. Addatur tamen Thuanus &Strada apud Georg. Hornium Orb. Imperant.period. 3. ean. I. edition. Festeriana p. aso. quiae origine hujus vocis aliam adducunt rationem. Melius scenae quod dicitur mletulit Bettholdus dc Zaeringen, qui, ne in Imperatorem , a. - - ' B quo