장음표시 사용
2쪽
DE de finitione , ct origine jurissipare
IV. De quas ossessione juri atronarus , deque moaeis eum acquι renes , probantat , aut amittendi. U. De natura , seu qualitate juri patronatus . VI. De diuersa Decie jurabarronariaε . VII. De jurepatronarus ecclesiastico .
familiari, seu agnaetitio simul , oe fi
3쪽
XXII. De Jurepatronarus amu . XXIlI. De jurepat conatus passivo . XXIV. De insιrvrione. XXV. De juribus patronorum , oe benefactorum honoriscis . . HXXUI. De renunc tutione , odit Musone benescιejuri patronatus .
4쪽
' De definitione, et origine Iurispatrona; us.
Pus perdifficile aggredior, quod, cum vel clarissimorum doctorum ingenia
contorserit, merito ab ipsis mare ma-guum nuncupatiar. Juspatronatu S communiter definitur praesentandi es riei ad obtinendum Dacans benescium .
Quae definitio ut nimis arcta merito rejecta fuit a Francisco de Roye Antecessore Andegavensi in prolemm. ad tin de jur . a , qui alterum adin venit definitionis modum ad amplitudinem Juris'
patronatus magis accommodatum , cum plura Praeter jus praesentandi jura patronis competant , ut infra dicam adeoque esse ait jus , quod fundatori alicujus Ecclesiae in ea competit: Hujusmodi jurispatronatus nominis originem alii desumunt ab antiqua servorum manumissi0ne, quia sicut se vum manumittere quoad dominum, patromim deinde nuncupatum , quasi novi hominis creatio dicitur a jurisconsultis ς ita fundare novam Ecclesiam quoad fundatorem , patronum quoque Pgra II ' .' A . dein-0 F. s. Pag. 2. ia Priari
5쪽
o Pars II. caput L deinde nuneupatum, est novam Ecelesiam creare. Alii desumunt a patrocinio , quod patroni habent ecclesiarum ab ipsis fundatarum , quia introduc hi sunt ad defensionis subsidium, ut dicitur in eap. ia. de poenis , Vide Ioannem Petrum Giberi tom. 3 corporis juris eanonici tu. ' a. se fienesis. 4ect. 5. pag. ra. . Melius de vinit laudatus de Roye 9 a bonis ipsis, quibus fundatores beneficia dotarunt, quia siclix qui antea servi riuus erat, post manumissionem fit patronus ; ita qui antea dictorum bono . Tum dominus erat , post dotationem ecclesiae fit patronus eju dem ecclesiae, cpi ea donavit . eΙ, hodierna vero acceptiune ipsum non ante saeculum XIII, notum fuisse sat innuunt antiqui Cainnones , in quibus nulla 'troni, et Patrona s mentio, sed fundatoris, et fundationis nomini. dumtaxat vestigium exstat; et illud jurispatronatus nomen , quod in eap. I. i et G. de jurepatronatM Jegitur , eerre in antiqua decretalium collustiqne, et in integris canonibus , qui reperiuntur in Concilio C - bilonenti II. sub Carolo Magno , si Triburiensi sub Arnulpho, non extat ἰ ςt fuisse a Raymundo e rundem decutatiuis collect're .uppositum scribit eruditissimus Flor*ns 9 . Imo ipsum nomen , et . jus praesentationis non ante saeculum sextum sub Iustiniano Imperatore prodiisse docent interpretes: sed revera prodiisse saeculo quinto poxiori jure tuetur ipse de Roye io, qui inter alia hujus v
6쪽
De de itione, et origine iurispatronatus . 3tustioris Originis monumenta affert verba illacan. IO. Concilii Arausicam sub Valentiniano Iu.: resemata aediscatori Episcopo hac gratia , ut quo desaderat sericos in re sua Didere , ipsos ordinet iS , cujus territorium est; idest reservata liste gratia Epi- Se po , qui in suo territorio , Seu fundo , extra tamen SuRIn dioecesim, ecclesiam aedificavit. De Iaicis Concilium non loquitur: benigne tamenc inquit Franciscus Florens a, ) et provocandae
liberalitatis Melium , etiam laicorum, erga eccleSDS, et Pauperes occasione non multo post eadem iura producta fuerunt ad lateos. Eumdem canonem confirmavit ean. 36. Concilii Arelatensis dicto saeculo Sexto sub Iustiniano Imperatore; et fuisse penes fundatores jus denominandi clericos, ut inquit Iustiniamus, satis aperte patet ex novel. 57. ωP. u. , et ΠOUel. 123. cap. I 8. , ubi dicitura Si quis Oratorii domum fabricaverist , et voluerit in ea clericos ordinare, aut ipse, aut ejus heτedes si expensas ipsis elericis mini strant , et dignos denominant, denominati ordinentur.
Igitur jus habebant sive fundatores, Sive. eorum heredes , idoneos ecclesiis nominandi , probandos tamen judicio , et examine Episcopi . Illud indubitatum est, in ean. I ., et Q. Concilii Toletani IX. fuisse fundatoribus ecclesiarum patronorum nomen concessum ex ipsarum ecclesiarum
patrocinio: sed indubitatum quoque est , ecclesias Praeter patronos a prioribus usque saeculis peculiares defensores habuisse ', qui non ecclesiarum modo, et rerum, ac personarum monachorum jura tueri debebant; verum etiam tam ipsis , quam A et ips
7쪽
- - Pars II. Capve Iipsorum colonis , et subditis justitiam ministrare, it ex fundationum antiquarum diplomatibus coia ligit Wan-Espentus a). Et hi sunt , qui Ecclesiarum Advocati, I iceomini, Otispodos , et Guardias 'ha-hen es appellantur in cap. 23. de jurepatronatus ψ et Gua,taldi quoque dicebantur , prOur etiam patet ex L gum Longobardarum lib. u. tit. 47. de adυocatis, et vice ominis. Quorum tamen officium, licet quandoque alius cum aliis confundatur , Ut patet eX eod. cap. 23. de jurep , ex cap 7. in m. de statu monach
ruin, et ex cap. I 2. de Psen. , plane diversum erat, Ut patet ex can. 8. caus. I. auarat. 3. apud Gratianum,
ibi advocatus a vicedomino diiseri, quod alterius munus fuit defensoris , quem ipse Vocat riuoque Castaldum , et Iudicem, alterius Vero procuratoris, quem praepoSitum , et Oeconomum quoque appellat, , seu Vices Episcopi gerentis , ut explicat idem de Roye γ), quem Gregorius in ean. volumus, dist. 89. in prima parte Decreti majorem domus appellat, Seu rectorem domus Episcopi . Ab eo vero differre illum , quem nunc oeconomum Episcopi vocamus, exigendiis , et dispensandis proventibus Episcopali Ahus deputatum , sentit ipse de Roye o, licet et Domitte oeconomi . appelletur a glossa in eod. ean. NolumuS, De . et majorem, tu, F. . Ad custodes autem , seu habentes guardiam , aut . custodiam eccleSictrum , et guastaldos pertinebat ecclesiarum tuitio , er defensio , sicut
in libris laudorum dicitur seudum ruariae , quod
8쪽
De de itione, et origine jurispatronatus. . 5 custodi dabatur praediorum , unde de Roye a nomen guardiani apud regulares desumit . Ab advocato longe differt in h'dierina acceptione ad-Uocatus , seu causidicu* , cum in antiqua acceptione advoca tus fuerit defensor, seu protellar ecclesiarum , cujus munus ut plurimum grat penes Proceres , et optimates , puta ducem , comitem , Sive alium νirum potentiorem, ac viciniorem illi . ecclesiae , quam defendebat , ut jura ecclesiarum magis potentia , quam facundia, tuerentur adver-Sus potentium, et divituna oppressionem ςvd quam alludit ean. 42. in Cod. eanonum Ecclxsiae , Su intus ex quodam Concilio Carthaginensi, tibi Concilium decrevit , ut ab Imperatoribus adversus potentias di- ινitum cum Episcoporuti proυisione defensores dei
Hujusmodi autem defensores antea munus defensionis cati sanum ecclesiae sustinuisse patet Praesertim ex alio Concilio Carth*ginensi in eod. . Cod. canonum Ecclesiae ean. 6q. , quo Concilium decrevit, ut nomine proυinetarum omnium Africae legati ad comitatum ferrecturi petant ab Impera Orebus facultatem defensores eonstituendi scholastico id est causidicos ) , qui in actu sunt, vel in munere defen- Sionis caraariam ἰ ut more Sacerdotum proυinciae defensiouem ecclesiarum suseipient, et pro negotiis ecclesiasticis, quoties necessitas flagitaret, ingrediantur Judicum' seeretaria . Vocat Concilium Carthaginense
scholasticos in ariti , quos Concilium Sardicensecan. 9ὸ appellat scholasticos de foro juxta discrimen inter scholasticos, qui in Dro, et scholasticos, Seu declamatores, qui hi docendo versabantur . Pars II. Λ 3 Va-
9쪽
Uarium igitur. fuit advocatorum munus juxta variam Ecclesiae diiciplinam ; ipsum tamen advocatorum nomen antiquius est, ex quorum collegio olim apud Gentiles eligebantur Sacerdotes provinciarum , qui singularum provinciarum templis, s cris , eorumque provent ictus praeerant , appellati ab Eusebio ab , sis ut in l. 46., et II a. G2. Theodos. de decurionibus eorum sacerdotium talarosyna appellatur . Vide Franciscum Florentem tom. a. ad lib. decretaL tit. 33. de jurepatron. in Praef. Pag. 253., et *5q. . Hujusmodi autem ele
ctionis originem alii bb desumunt ex obligatione Episcoporum divinis mysteriis inserviendi, quibus
mancipati , cum bonis temporalibus vacare nequi rent, et curam gerere infirmorum, defensorem constituebant , et marmionarium, qui bonorum temp ralium , et infirmorum curam haberent. Verum, cum , quod antea pro dς sensione ecclesiaesa tum fuit, in abusum talem degen*ravexir, ut qVidesensores esse debuissent, direptores laeti vicierentur , ut eos vocat an-Est enixi c , neque canonibus, aut Principum edictis eorum eXcessus comprimerentur, oportuit, ut eccl*siae vi privilegiorum: eorumdem Principum ab hujusmodi direptoribus vocatis liberarentur , ut ex Idenrici. Iu. , aliorertimque Principum diplomatibus , et ecclesiarum dotationis instrumentis probat Miraeus in Notitia eclesiarum Belgicarum Q , et Zypaeus de Drepa-
10쪽
De definitione , et origine Juri atronatus. 7tronatus a). Unde constat aliqua monasteria ipsos Principes habuisse advocatos , seu protectores, ad quae alludere decretum Trideatini sera. 22. de res. cap. 8. sentit idem Wa Espentus b) , dum a Visit tione Episcoporum eximit pia loea, quae sub Regum immediata protectione Sunt . Quod tamen apud nos fuit limitatum pro ecclesiis regiae fundationis, v dotationis , aut immediatae regiae protectioni sit eistis in limine fundationis novissimo Concordato cap. 5. , ubi f. s. α 6. Statutum fuit , , ut omnes ecclesiae , et loca pia, etiam a laicis gubernata , visitari possent ab ordinariis quoad spiritualia tantum , eXceptis ec clesiis regiae fundationis , eU dotationis , aut immediatae regiae protectioni subieres , in ipso tamen limine fundationis , etiamsi eaedem ecclesiae die ae regiae protectioni subjecstae in limine fundationis essent ab ecclesiasticis gubernatae.
IPSOS Vero ecclesiarum patronos esse nunc e Tumdem ecclesiarum tutores , et defensores nemo
dubitat , et clare patet ex iis, quae in Parte Frι-- cap. - ulti dixi ; imo plusquam tutores , cum eas reficere, et tueri teneantur sumtibus proprii , i earum proventus non sussiciant . Propterea jus Patronatus apposite ad eius definitionem , quod sit j , quia fundatori ali jus eeelesiae in ea competι 'diVersum nomen recipis , ro diverto iure , quod competit. Nam dicitur V onerosum , qua patronus tenetur ecclesiam tueri di Whonor eum , qua ei ibentur honores: utile , qua ei, si pauper Six, d bentur alimenta: denique temporale, qua γε ide