Io. Garzonis Bononiensis De rebus Saxoniae, Thuringiae, Libonotriae, Misnae, etLusatiae, libri duo ..

발행: 1518년

분량: 85페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

AD ILLUST GEOR SAXONIAE DUCEM 4lliena a nostratibus saepenumero cum descetatione,stini nulli admiratione leguntur,cur ea quae nostra sunt,&tam sapieter Cp prosperiter gesta despiciunda forenta praesertim cum ea ipsa a Garaone ex fide de diligentia conscripta sint, eo dicendi genere condita, quo nullidassicorum cedant. Verum cum inuidia gloriae comes esse soletiquo tam praeclara facinora maiorum tuorum

malignitatis aculeos effugere possint, Te principem iblustrissimum ipsis patronum delegi, sub cuius tutela

invulgentur,non dubito quin tuis auspici j freti,omne loquutuleioru rabiem facile superabunt.Insuper tuam celsitudinem rogo,immo obsecro,ut a rebus seriosisse. riatus, ocium tuum illius historiae lectitationi accom motare uelis, inuenies in ea*plurima quae tua inter me putantur,d quae ad usum Reipu conducibilia de prehendes.Quemadmodum enim Demetrius Phale raeus, Ptolemaeum Aegyptiu monuit, ut libros in quibus iusti regis de datissimoru principum gesta scripta Gent,studiose lectitaret,e manibusq; nun dimitte rei, m in his exempla digna imitatione continerentur. Quod Alexander cognomento Magnus adeo obser uauit ut Homeri Iliada qua interdiu in manibus uersebat noctu etiam sub puluinari retineret, saepiusculauica stans,se eius lectione usui sapientissimis consilia xij uti.Sed ne sus Mineruam doceat,receptui canam, hoc si adiecero.Natura ita crearatum esse, ut exempla

3 progenitoru

12쪽

IO GARZONIS BONONIENSIS EPIST. progenitorum in natos natorum, qui nascuntur ab illis usi in omnem posteritatem traduci ob id imitatu facilia fore. Superuacaneum duxi me Garaonis laudi bus intendere, cum ipse suo splendore sic refulgeat, ut id moliens, facibus Soli lumen addere uiderer.

IOANNES GAR

Emper meae cosuetudinis suit illustrissime Princeps,ut qui omnem operam atq; in nium ad uirtutem contulissent.hos amplissimis laudibus prosequerer . Haud enim scio quid uirtute; stantius in rebus humanis inuenis ri queat quando qui eam possident, soli sunt diuites soli fruuntur rebus sempiternis quod si qui urbibus Praesunt, ea fuerint, diti atq; ornati Hos non cum summis uitis comparo,sed simillimos de iudico.Plus

terte

inst

ra bi

13쪽

i ut

AG FEDERICUM DUCE SAXONIAE. ter centum anni aguntur Italiam cum nobilissima domus tuae fama peruasit. Nam ut a Federico illo quem dr immortales Saxonia praeesse uolucrunt, ordiar.

Haud scio cui nam principi tam ampli adhibiti sint ho

nores, cum Archimartallus imperatoris Romani de lector, adinc aureati antelator Thuringia Lanigrai uius kArchimandrita Misna: Margrauius,ac Limi/narcha decrctus sit. Is etsi in tam alto honorum grada collocatus esset: no solum Lipsi literarum gymnasium instituit sed dc alterum Ersordiae conseruauit.Ex castis sma uxore sua duos in lucem suscepit filio, dericum N Uuilhelmum,Federicus patri in ducatu successit, qui hereticorum in Bohemia malleus tacuerissimus perisecutor, liberos reliquit Ernestum N Albertum, hi ne/quaquam dc ab auo dc patre degenerarunt. Siquidemule paternis muneribus ornatus Saxoniae Dux de laxatus est, simul* Thuringiar oc Misita imperauit. Abbertus uero iussu Maximiliani, quod ex omnibus invpPratoribus ei principatum detulerat,cum exercitu adinuersus Morinos qui ec Flandri dicti yd Aduaticos qui hodie Brabantini profectus est. Qua egregias cinora secerit suo loco exponentur. Ernesto quatuor ruerunt tri qui primum in lucem aeditus est, Federico, dolata est dignitas paterna. Alius quem ErnestumV0cant Archiepiscopus Magdinurgensis munere ac Camaniae patriarchatu decoratus est. Quis silentio

praetereat

14쪽

IO GAREONIS EPIST AD PEDE: DV. Ampraetereat Albertu archiepiscopum Maguntinensem, cuius quata sit autoritas,res ipsa ostendit. Illi adissciam Ioannem principem certe omni uirtutum genere pra stantem:Quid loquar de Georgio fratre tuo,quem de Latinis literis optime meritum omnes affirmant Ex quo fit ut in praesenti parentis munus sustineat. Quid de Henrico qui nullam magis egregiam,' ut sub Maximiliani Caesaris signis militaret nauare operam po tuit inaequanc ita sint,tu tamen antecedis illustrissime princeps,qui de te prande quiddam polliceris,non

enim idi quod a statribus tuis est factitatumia studinstiterarum tuum illud singulare ac diuinum ingenium seiungendum putasti. Ille ipse Plato a quo omnis Academicorum familia emanauit, tum Respublicas bene esse arbitratur, si qui eas regant ad literaru studia ingenium coserant. Tantorum principum ac tua dignitate, uiriuial copulsus, riderici Magni historiam scripsi,mmi nomini tuo dicaui. qua cum legeris, liquis Germania principibus eius lavdae copia lacies.

15쪽

amiae

issi

IOANNIS GAR

ZONIS . BONONIENSIS, RERUM SAXONICARUM LIBER PRIMUS.

vo tempore ridericus secundusim perator Romanus aetatem agebat,

Vitigitis Saxonum regis: cui ob res gestas Magno cognomen fuit,lamblia Thuringiae, Libonotriae, Misnae, simul satiae, quae regiones sunt Germaniae imperabat Consequentibus temporibus Albertus atq; Henricus,qui parente orti fuerunt Hen/rico his terris praefuerunt. Siquidem ille Thuringiam, hie talaciam cum Misea rexit, ac Libonotriam.Henrico nullisierunt liberi uirilis sexus.Alberto striduo ri dericus, Theodoricus Forte ita casus tulit,ut Henti in animam prope extremis ut aiunt,labris teneret. Igitur ridericum atq; Theodoricum ad se acciri iubet. Apud quos in hanc sententiam locutum accepimus: Macte uirtute iuuenes multos annos Misnae, Lusatiae, Oratio

ac Libonotriae imperauit& ita imperauis ut maiorum : ζ, nostrorum nobilitati responderim Nunq; ab illis de tes. Pueraui,nunep genus nostru dedecoraui. Nam cum hostes

16쪽

IOANNIS GARZONIS

hostes bello persequerer, nullus unquam me subnt immor strenui missius 4 boni imperatoris ossicia semperiimul sum executus Siquidem si castris locus apicia

Uus crat, si exercitus instruendus, si urbes expugnan

cae si cum hostibus collatis signis dimicandum si uis

vigoris, ait hycmis excipienda, quis haec me legan tius fecitet Quoties cum Vindolis ac Sarmatis quos nostri ohemos e Polonos uocant signa contuli, toties uicti, si sunt, fugati:ut arma ccssarui ad pacem animum uexti Quanta tranquillitate, quantoq; ocio usae lunt egione nostrae,nequeo uerbis consequi: eas ne mo unquam, uel minimo latrocinio uexatas audiuit, qui se iasiiij contaminarunt, siue infimo, siue nobiliellent genere, in eos est seuere uindicatum, qui adiscuenerunt legati, d humane accepti sunt cheni ne,&lissimis muneribus affecti. In hunc modum rem dc priuatam dc publicam conseruaui,aici auxi Urbes, quas quiuis urbeculas dixisset, amplissimas reddidi, lubditorum nostrorum salutem caeteris rebus semper potiorem habui. Sub terram fodi inueniendi argenti gratia,optati fortuna respondit omnem operan; in genium,studium,uigilantiam,ad eorum, qui imperi meo seruiunt,utilitatem contuli. Nunc quoniam mihi

de uita decedendum est,illud uos admonitos uolo, ut alter a us.studiosus existat. A uobis quod uter apua

17쪽

. ERVM SAXONICARUM LIB. I. apud me liberorum suauitatem obtinet, mihi succed tutiquare fortem &constantem suscipite animum diu mihi cognita est uirtus uestra ac perspeeta, nulla spe decido quin id futuri sitis,quales opto. Prioribus annismi riderice ab Uuencessao Bolicinorum rege Impe rator aduersus Sarmatas creatus es quae in co bello egregia facinora feceris, haud mea dilabuntur memo ria. Reportasti tu amplissimam de hostibus uicto riam.Nec uideo Theodorice quin mihi de te bene sperandum sit, qui in quam frugem euasurus es, maxima ab adolescentia dedisti documeta.Nam quae ad strinnuum militem speetant:ea tu calles, qui aetatem uirtu te superasti. Adsit uobis memoria, quod non infimo, non ignobili, sed regio estis genere quare regi js sitis moribus ornati necesse est.Ego per meas si quae sunt uirtutes exempla ardidi:nec est apud me dubium,quinquae gessi ,ca sit omnium mortalium fama celebratura. Cum finem dicendi secisset, qui apud ipsum maximo erant honore, Libonothaniac Misnenses,ad se accer fri iussi athita locutus sertur. Et si uiri optimi, diu, Herifici psa cognouerim qui nunquam fide decesseritis tame d isnet quod sum a uobis postulaturus id, ut non modo non nothanos inficiamini,sed fac' uros spondeatis,uos obtestor, ob

secro.Non uos fugit hominib' diu uiuere denegari, ex quo ipsis relinquedu est si quid,quo se uixi e testente, , plura

18쪽

IOANNIS ARTONIS

plura bella gessi.Exteras gentes potetissimos populos, clarissimos reges presio subest hostem semper sepo

raui, prostrauici , nunq; ess, nuncb referre gradum sum coactus. Quae homini optanda est,eam sum con secutus gloria.Senex sum, grauis annis.Expleui naturam uiuendi secietate.Breui sum uita decessurus Chrustum optimum, maximum, Marianam caeli reginam, ut mihi in caelum ascensus detunquibus possum,precbhus, obsecro. Quare illud peto:ut hos,qui me cogna tione attingunt, iuuencs ueneremini,observetis,cola tis. Hi sunt, quibus regni mei dominatum, principa tumi trado:eorum studiis pareatis. Ipsos quippe fu turos, mihi facile persuadeo qui imperium non solum conseruaturi sint,sed etiam aucturi Vt orationi finem imposuit, nemo potuit lachrymas continere, cl princispem integrum,castum, grauem amissuri essent. Tamdem cum maerorem,luctuini deposuissent, responderunt sese eos fore, qui uoluntati suae, si casu de uita exi M. zz re minime defuturi essent. In hunc modum rideticus declaratur imperium adeptus est:atq; ab omnibus, qui Lusatio rum,Miseensium,ac Libonomanorum summum obvtinebant gradum,princeps uocatus.Theodoricus uero in imperio socius atl adiutor dietus haud multo post Henricus migrauit de uici,ac magnis lanetis impensi, ad templum,quo maiores sui latifuerant,elatus. Ne queo oratione cosequi, quantum laudis in regno bmς gerendo

nuun

19쪽

RERUM SAXONICARUM LIB. I. 13

gerendo sibi iuuenes uendicauerint quando in tanta potestate sic se adhibuerint:ut nulla alia ab his quibus p erant ciuitatibus dejderata sit potestas. Nam ut incredibilem eorum liberalitatem silentio praeteream: nullum uirtutu genus est ab his praetermissium ut quiuis de caeso delapsos arbitraretur. Ad eos ex diuersis cis uitatibus Legati gratulatum mittebantur, quoS maXi

nais atq; amplissimis muneribus afficiebant . Quae res illis non mediocre odium apud Albertum patrem, qui Thuringiae imperabat cosauit.Nam ut liberos in tam it atq; amplo dignitatis gradu collocatos animaduertit,ad cos literas in haec uerba scriptas perserri iussit. Quod Misnensium regnii,cui iure praeficiendus eram, Litera Al praeoccupaueritis fili j,magna me tenet admiratio.Henrico frater eram.Non me praeterit quibus causis adducti, Misnenses huiusmodi scelera machinentur . Haud impune illis eri quorum consilio, alieno minime abstinuistis.Diu mihi nota est Misnensium insolentia, qui libertatem reliquis rebus potiorem habent. Ad quam ut mentem erigant atq; extollant,otto;que Endauum esse aiunt,plurimu hortatur,eost ad sententiam suam

traducere adnititur.Quin illud mihi grauius serendum in quod uobis quibus per aetatem, nullus est rerum usus,principatum detulerunAccedit quod eos, qui no/

strae sunt ditionis, cpamplissimis prosequimini honoribus Has literas cum princeps qui ue apud ipsos aut

20쪽

i IOANNIS ARTONI sritate poterant: uoluntate: uiri praestantissimi ac po pulus Misnensis legissentmon mediocri, quod Alber

tus tantam temeritatis notam, nulla lacessitus iniuria subisset, qui in liberos, Miseenses nimis acerbo nite retur odio sunt admiratione perculs Igitur Misnen ses,ne tantu animo dolorem capiat respondent quando Henrici uoluntati morem gerant:qui cum animam est laturus esset, edericum dc Theodoricum haeredes instituerit: sese qui illius mandata exequerentur, sacra/menti religioni obstrici os: Nec arbitretur eos sua libertatis immemores ut non malint sub eius principis, ad cuius summam prudentiam magis magnus usus acceldat,existere:quam ab homine, nec prudentia, nec usu

exculto gubernari. Quare si liberis suis principatu de tulissent, nullo dolore afficeretur illosisse, quibus a rendum statuiment. At principes, ne parentis odium sibi concitarent: ad eum literas perferri curant, quibus illum docentmullum in ipsis han ere crimen,nec ulla te Fribergu meritate lapsos. Haec dum Hibergaei qua urbs Misina est argenti minerist opulentissima, geruntur, allata: sunt ad Albertum iterae:quas cum legisset, nulla uolu/ptate affectus est. itur legatos ad principes mittit iuxsimul, quorum apud Misinenses magna est autoritas=hos conueniant.ad Lipsim urbem,quae Libonotriari put existi bi de rebus ad regnum pertinentibus, balbendum erat siliuni cuncti proficiscantur,moneast

ipse

SEARCH

MENU NAVIGATION