장음표시 사용
31쪽
quae nonnisi verbis agi possunt Erras,
si putas pari auctoritate in senatu fore Τhersitae verbis exprouaptaim Sententiam, et Menelai aut Ulixi orationem quorum Homerus et voltus in agendo, et habitus et status, et Voces ca)noras, ac modulationum eloquentiae genera diversa describit Di. Non denique Quisquam Vereri potest quem inridentiusquam dictorum eius causa haud contempserit ' V. . . Nemo tanta auctoritate est, qui non, ubi peritia deficitur, ab eo qui peritior est despiciatur . . . Tibi tanta eloquentia est, quae ad laudem etiam supersit . . . . Etiam Viriathus etiam Spartacus , belli scientes et manu prompti fuerunt. Sed etiam omnes
In margine Quae res auctoritatem Principum minuati
si Iliad. r. ara et seqq. a Viriathus et Spartaeus ille e pastorei itano, hie e gladiator Thraei duces exercituum saeti, armis utique sed non eloquentia valere Potuerunt.
32쪽
universos o quicumque post Romam comditam oratores extiterunt, illos etiam quos in oratorem, Cicero eloquentiae civitate gregatim donavit si numerare
velis, vix trecentorum numerum Com
plebis quom si ex una Fabiorum familia trecenti milites sortissimi pro patria b
micantes uno die occubuerint Non . . . gentium . . . . milia sub pellibus . . . . unum etiam navium, quem tu prae . . . ego hac in re . . . Cum . . . Ubi . . . eo apud . . . a Belo . . . neque ossicii obses . . . quam phil OSOpham . . . racioni potes in isto . . . altius non . . . nihil . . . co)ercet . . . quidem . . . . Sumpsit Se . . . Valeat . . . hin quae . . .
ii Pleonasmus non infrequens apud latinos. a Puto melligendum Opua de claris Oratoris
seu Brutus in quo Cicero Reeuratum catalogum latinorum Oratorum contexuit quos inter quum multos infimos enumeraret fingitur ahidem repre
hensus ab Attico Cap. LX X. his verbis Tu quidem de Dece hauris. 3 Cod. quod. 4 V. Livium II. o.
33쪽
minusve . . . ut principio incre pa)ndum . . . ut Post principi or . . . . candos ubi gradus . . . habenis eloquentia per
. . . dum quando . . . Cum . . . magno . . . inquit . . . illi qui . . . uter On-lemnant . . . medebor . . . temnar . . . gypso . . . Solitatim si . . . FRAGMENTUM VI. . . . . oια αευ et παρευβασ. . . . Carendum. Enimvero ad philosophos librum legas magistro interpretanti tacitus adtendas intellexisse adnuas; aliis legentibus ipse plerumque dormites αὶ audias
i Voeabulum solitatim repetitur in margine ut norabile. Soluas quidem pro solitudo legitur apud Nonium Marcellum ex Aceio si tamen locus est sincerus, nam ideadus idem Nonius etiam in vo c. miserari. a opus Frontonis de Orationibus seriptum est ad M. Aurelium iam Augustum , ut consis ex Fragmento v. Libri II. Iam vero exploratum est, Marcum etiam i illius dignitatis fastigio collocatum , ad magistros suos philosophos discendi causa ventitasse. Ad Apollonium Sinteum venisse narrat
34쪽
tumque numerari: εἰ ἡμερα ἐστὶν πως εστιν si senestris patentibus laborari . Securus inde abeas, cui nihil per noctem meditandum aut conscribendum, nihil magistro recitandum, nihil de memoria pronuntiandum, nullsa verborum indagatio, nullius synonymi ornatus, nihil de graeco in nostram linguam pariter vertendum p). In eos quoque meus Magister
capitolinus a Mareo p. 33. B. Ad Sextum Chaero nensem item Stoicum narrat Philostratus in Nerode IX. Ex hoe autem loeo Frontonis eruitur. Mareum illis obscura suae sectae scripta praelegenti hu dormita se. i De Stoicorum laterrogatiuneulis si Cicero in prohanti Parad. . In ea Meresi Stoieorum', qua minutis interrogatiunculis, et quasi punctis, quod proposuit, essicitis. Recole etiam ad Fragm. I.
a Innuit Fronto Stoicorum paradoxa, de quibus vide, si placet, Lipsium ita Mamιduci ad Stoιcam philosophiam Lib. IlI. Dissert. 2. 3 Iure Fronto Orator ita philosophos stoicos i vehitur. Nam etiam Cicero de Oratore III. Cap. TvlI- xviri ubi quaerit, qua sit philosophia oratori eouiuacta maxime Stoicos ait vehementer ab oratore abhorrere, cum ob alia, tum is quod orationis genus habent fortasse subtiles, et certe acutum aed.
35쪽
Dionysius enuior su et . . . compositam
is ut in oratore, exile, inusitatum, abhorreas ah au- rihus vulgi, obscurum, inane, ieiunum, et rundem . eiusmodi, quo uti ad Vulgus nullo modo possitis. si Nota Magistrum Frontonis, et sortasse etiam scriptorem fabularum Dionysii enuioris meminit Athenaeus Lib. I. p. 475. -υσιο ν δ Λ τοῖς ξ.
ovusuo Θεοδωρίδα , τυ εος - 'ρωτα με e, την λεβη φησὶ τὶθεσθαι επι ορθου σωτηρίου, Io Προυσ--δος καὶ ΘηρικλεMN, Dionysius autem cognomento δε-mιior, explicans Theodoridem, otia carmen est in Amorem, autorem scribit celeben dixisse rectum poculum, quale est Thericleum a ut Prusias. Locum Aili nasti ita sere interpretatur alecham pius , a quo dissentit Neursina in Libro de Dion siis. Quod tameα attinet ad Dionysium Tenuiorem , nulla inter eos diversitas'. Dioa'sium Tenniorem ab Athenaeo memoratum patet eumdem esse Cut censet etiam Meursius a opere citato' ac descriptum in Elymologico magno
dictus fuit et quod semper in ore haberet istum nomeri eroum, Qui autem circa Ascalaphum et Ialmenum vel Orestem; Me quod orpore procer ac tenuiore esset et allido. Talis autem est Oolueris Ascalaphvs Vide etiam quἐo dicimus de Dionysio rhetore ad Epistulam I v.
36쪽
sabulam protulit de disceptatione Vitis et arboris uicis Q. Vitis cie ante Bicem serebat, quod
suavissimum fructum hominum conviviis et Deum altaribus crearet. Idem dulce esu idem haustu iucundum. Tum se maiore cura, quam Cleopatram reginam ornari, comptius quam Laidem form sam Pampinos suos ita pulchros esse ut necterentur ex eis Libero thyasi corona Sileno, imphis Bacchisque redimicula Ilicem esse horridam, infructuosam, inamabilem creare boni aut
In moergine: De laude itis quam saὲ Ilicis et de disceptatione quam
sibi invicem retulerunt. si Hane ahulam utrum ex libris Dionysii ad
verbum exscribat Fronto, a memoriter reeitet, an etiam graee fortasse prolatam a Dionysio Ia- unam faciat noster Orator, divinare non licet. a Ita Coa non praecedente viri. Recole piat. vii Lib. I. ad Amicos P. 43. cum . . I 6
37쪽
amoeni numquam quicquam praeter glan
dem . . . et in lacerata . . . Item Vos . . . .
Nunc ego consulto in sabulis desino, ut siqua acrius dicta sunt, permixta fabulis molliantur.
-M FRONTONIS AD , ANTONINUM DE ORATIONIBUS , LIBER I. explicis. Legi emendavi qui supra.
i Hae verba De Orationibus vix Ieguntur in codice, aut ne vix quidem. Sed tamen ei desinit omnino Liber de Orationibus , quia totum Codicis folium eonstans pagina 387. et 388. Concilii Chalcedonensis hahet materiam subscriptam de Oratimnibus et patet ex reeensentis nota item subscripta legi emendapiete hele desinere Librum Iam in paginaeodicis 35 I. diserte et perspicue desinit subscriptus alias Liber de Orationibus, sequiturque subseriptus item tu eadem pagina Liber Epistularum ad Ant nisum Pium ergo Libo qui desinit in pagina codicisas I non potest esse nisi seeundus , seu certe alius. Ergo duo salie sunt Libri Frontonis de Orationibus.
38쪽
D ORATIONIBUS LIBER iI. FRAGMENT M.
Huc subnectam fortasse inepta et iniqua. Nam rusus si saxo Magistrum me experiare. Neque ignoras omnem hanc
magistrorum turbam Vanam propem
dum et stolidam esse parum eloquentiae, et sapientiae nihil Feres prosectoauona u
veni veterem potestatem, et nomen ma--gistri me usurpantem denuo. Fateor
i rata Cod riuus quod paulo recentior manus seeit rursus ReeoIo Epistulam MI. Libri II ad Ami- eos, ibique nostram no-m. a Videbatur inserendum Oeahulum turbam. Nisi malis emendara fieri nomen hoc magistrorumpanum propemodum et stolidum esse. 3 Ita cod. buο- Et quidem duoniam pro bonum Iesitur apud Festum. Si duellum Dueuo pro bellum et Bellonia. V. Varr. De L. l. 3. monia superest adhue i vulgaricliniorum lingua.
39쪽
enim, quod res est, unam solam posse causam incidere, qua causa claudat si, aliquantum amor erga te meus, si eloquentiam neglegas. Neglegas tamen vero Potius censeo, quam prave excolas Confusam eam ego eloquentiam catachannae ,
ritu, partim igneis nucibus Catonis, partim Senecae mollibus et ebriculosis prunuleis a insitam, subvertendam censeo radicitus .i, immo vero plautino irato i
a Arbor Catachianna nominatur etiam in pist. vii Libri II ad Marcum. In margine autem hoc loco repetitur catachon in ritu, tit dictio notabilis. 3 observa voeabulum prunuleis. olemus iudicium Frontonis de eloquentia Catonis et Senecae Catoni quidem valde studebat M. Aurelius Scribit enim in Epist. V. Libri nuper laudati Uni M. Porcio me dedictio atque despondicitque delegaὐi. Utrum autem Fronto reprehendae Senecam rhetorem an philosophum, iudiceu Eruditi praesertim eum utriusque Senecae saepe eadem vitia sint. Ego tamen de philosopho, utpote et hrior . hei agi puto. 5 Cod trato vel frato. Sed apparet, corrigen dum esse irato vel ex eo quod tu loco Plauti Mosteli. 5. I. 63. unde petitur vox exradicurra, sene Theuropides alloquitur iratus servum Tranionem.
40쪽
ro copiosum et redundantem hominem esse Verum sententias eius tolutares video, quamquam quadripedo concito
cursu, tenere nuSquam, Pugnare nuSquam: ma)iestatem studere, et ut Laberius ait, DICTABOLARIA ,3 immo dicteria potius eum quam dicta continere. Ita ne existimas graviores sententias et eadem de reo apud Annaeuin istum repertu m
irio, quam apud Sergium ii Sed non
modulatas seque sateor neque ita
1 In oditionihvs Plauti est eradicitus , sed iam reponendum exradicitus. a Nota vocabulum dictabolaria. 3ὶ ergium Flavium latinorum verborum durumereatorem appellat Quintilianus Inst. vi II. 3. multa ex graeco formata nova ae plurima a Sergio Fla- εν vi , quorum dura quaedam admodum videntur Qui en et essenticiis . Hunc fuisse auctorem peris rhetorie colligit cir ex eodem uiatiliano VII. . uino tantum admiror . Flavium , cuius apud mo
merito summa est auctoritas, cum artem scholaea tantum componeret, tam anguste materiam qu is litatis terminasse ν.