Isaaci Casavboni Epistolæ, quotquot reperiri potuerunt, nunc primum junctim editæ

발행: 1638년

분량: 873페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

611쪽

EPISTOLA CCCCXCIII.

EI DE M.

H Sti tuas accepi v. Kal. April. datas. Iam ex aliis quas ante paucos dies accepi cognoveram , Persium S quicquid est quod tibi curandum Temporario tradideram, probe suille curatum . quod gratissimum mihi vel eo nomine suit,quia Eusebium Aquitanicum video tibi non displicere. Doleo vicem illius viri, qui magnam dubio procul percepturus fuit, si vixistet hactenus, ex aequitate judicii tui voluptatem. Equidem existimo non infelicem ab eo positam in eo op ram, ut Chronicum Eusebii legeretur quale ab Hietonymo est olim publicatum: sed quale ab ipso Eulebio debuerat concipi, hoc vero est quod a te uno exspectamus. Sed bone Deus quid est quod scriblii longe adhuc abesse te ab operis fine ut video, omnes omnium bibli thecarum opes in hunc thesaurum paras conjicere. quod etsi vel, menter & probo & laudo; exspectationem tamen adeo longam esse, sero molestissime. sed animum si postumus obfirmabimus. Quae scripsisti de Persianis nostris nugis, moverent me ut a te profecta, nisi ipse justum pretium ei scriptioni multo ante statutilem apud me. neque unquam a sententia mea dimoveri me patiar. Veterum notarum quas adieci eclogarium te suisse ,non scivi, non dissimulaturus alioquin si rem habuillem notam. De tuis Graecis vel sibus quas agam tibi gratias ἰnescio. rem certe fecisti mihi longe longeque gratim mani. cupio iterari libri eius editionem is --: ut sit locus meum de tuis versibus judicium exponendi. De tuo in Serrarium libro scripsi nuper: sed quasi recens allatum adhuc babeo in m nibus. quam magis lego, tam magis admiror. Abraham ille sudaeus, quem laudas , & unde tam multa describit Drusius, ubi sit editus velim significes; nam ego nescio neque heic habeo a quo discam. De Dione tibi reddito cognovi jam ex ternis tuarum. vellem diligentiam tuam imitatus fuit Iet Heliasius . Adhuc enim ignoro quid eo exemplari sit factum, quod Bellio tradidi ipsi mittendum. ideo autem rescire id cupio, quia non ita ante multos dies narrabat mihi aliquis, haerere adhuc illum librum Rotho magi. Veterem libet tum scito pridem esse traditum Temporario, & puto iam tibi fuisse redditum. descripsit Labbarus noster, qui in cultu Ar reverentia tui sic mecum certat, ut ἡ videatur velle

612쪽

EPISTOLAE. 19 putem fore conducibile, confide eo te non cariturum. l. V. Vulcanii Cyrillum de Procopii M 'iam με quando habituri simus, velim a te certior fieri. Vale. Lutet. Par. Iv. Eid. Maj. cmocv. De schedis Latinis Alcorani , indicio tuo tandem malore ex parte inventu, proxime tecum agam pluribus. Deus te servet.

EPISTOLA CCCCXCIV.

EIDEM.DE altero libri tui exemplari, quod missu tuo accepi , proximis

literis gratias tibi egi,& nunc quoque ago. Est sane aequissimum,

ut qui aliquid discam a te quotidie, quam saepissime fieri poterit gratum animum meum tibi tester. Scripsi de ad N. ut suum quoque librum a te sciret me accepisse. Miratus sum adeo eruditum virum &tibi familiarem tanti The velum, fungum illum non hominem, secille ut ejus potissimum autoritate AEgypti probaret appellationem: de quaerat pridem a te scriptum adeo accurate. Ego memini saepe legere in Arabe Geographo eam voce, quae nullum mihi negotium racemit un-ram: prius enim didiceram illius interpretationem e libris tuis, quam e temone illius Geographi vel cogitarem. Scripsi ad te non semel ausum esse me studio eius scientiae& amore linguae aliquot horas ponere in ejus libri interpretatione, jamque adeo pars magna peracta estisquidem hoc est interpretari ad singulas prope voces haerere,&ibi fortasse ubi plurimum lapere mihi videor plurimum ineptire. Cum

exaudiet vota mea Deus Opt. Max. de praestabit tui visendi facultatem , quaesitis meis ac dubitationibus non verebor tibi esse molestus. Interea oro te, nisi grave est, doce me, qui verti possit illa non infrequens in eo libro φ & re Exempla sunt frequentia extrema pag. 96. 97. dc Ioi. Ioz. & sibi. facile conjicio ex ipsa sententia duplicem viarum diversitatem denotari: alterius brevioris, alterius longioris. neque me latet M esse verticem montis, aut promontorium. alteram Vocem suspicor esse a mp quod , denis fallor, significat. Sed neque restam interpretationem utriusque vocis capio: ncque ratior em quam analogiam vocant. Itaque iterum a te peto, ut hoc me velis docere. beneficii praemium hoc feres, ut etiam de aliis non verear te considere. quam multa enim nescio, ac ne

per somnium quidem capio in illo libro ὶ est ubi cum verba teneam, insolentia locutionis me cruciat: alibi haereo in verbo, aut penitus ignoto, aut notione illius ignota. lam scio esse montem Arabibus:&

tamen

613쪽

Is AAcI CAsAu BONI tamen quid faciam illa voce statim initio sectionis II. clim. iri, nescio: nisi quod hoc scio etiam alibi ita possitam legi in eodem libro. Sexcenta sunt talia. Sed moror te. Vale M. Deus tibi annos Nestoreos. Iv. Eid. Iun. cI Iocv. Legebam superioribus diebus apud Baronium in anno Domini ccccxv. sabellam oppido lepidam, in qua plura sunt Vocabula Syriaca: quorum partem facile assequor, partem non satis capio. Utinam in Eusebianis tuis locus occurrat attingendae illius Wremtas historiae: sinest aliter, esto, A. aris .

λιταναώ, hoc argumentum unius epistolae ad nos tuae. viden os

aeneum frontem serream mihi esse ξ qui te tam multa non dubitem rogare. Tu vicissim jube & si quid me vis tua caussa curare, impera.

potes enim.

NVdiusquintus accepi tuas: longe illas quidem, ut semper, gra tissimas, sed in quibus tamen illud mihi molestum fuit, quod

te libellum σαλονικῶν necdum accepisse significabas. hoc me male habet: quoniam cum temporis rationem ineo, metus caussam invenio. Quare si quod opto evenit, & voti hujus factus es compos, Vclim me hac cura liberes. in re quidem non magnum periculum; si moram excipias: cujus tu in hoc negotio non es impatientior quam ipse sum. -- , λψ . . Sin aliter. acciderit dabimus operam ego& πιτνανς γ Labbarus, ut tuae quam primum satisfiat voluntati. In

bibliotheca nihil adhuc mihi inventum, cujus desiderio moveri te admodum putem debere, ad id praesertim opus, quod nunc paras. Mothematica nonnulla de anni ratione in aliquot libris offendi :& in his procul dubio quaedam non poenitenda. sed tamen ejusmodi opinor, quae magno tibi esse usui vix queant. si jusseris, agam tecum de illis

accuratius, proxime cum ad te scribam, -δ USid. Vidisse te non dubito Stygii cujusdam canis amphitheatrum honoris. eo Satanico libro nos quoque voca ir in partes. quanquam equidem , si maxime ambitionis sermento t .rgerem, non alium gloriae cumulum optaverim, quam ut dignus pollem merito Videri, qui tecum nominarer:

quem honorem scelestissimus ille Loiolita persaepe in ca scriptione

νο μίζω, -σαν - φιπιῶν-ων AbNU , Miror tamen quis sit hic furor,

614쪽

E s T O L .f. F'Isuror, quae rabies, quietos homines atque sine caussa in v dere atque ad certamen provocare. Possem haec facile contemnere,

nisi securo somnum adimat illa cogitatio: qui talia dicant scribantque, hos quid censendum est moliri aut quis potest dubitare homines Cerbereos nihil nisi flammam & ferrum meditari. Ego non dubito omnia eorum consiliaco referri: id agere, id studere unum, id assidue urgere, ut in bonos impetum faciant, piorum sanguine, quem pridem si

nique illius diei, quae sola ipsis placet, lanienam instaurent. Scio tamen ab hoc consilio quam alienissimum esse illum, cujus recenti beneficio ita feroces sunt sint: sed profecto in ea devenimus tempora, ut

sit ουδὶν α πα-- . Itaque fatebor tibi quod res cst: quotidie magis magisque commoveri me, ut non tam mihi quam meis metuam, & prospectum cupiam. Hoc cum rescivissent Consules Nemausenses, certum hominem ad me miserunt cum mandatis literisq; scriptis quam honestissime, ut me suum facerent, persuaderentque mihi ut penates meos in suam urbem vellem transferre. Offeruntur mihi in stipendium annui sexcenteni aurei, quae summa, ut quidem ipsi pertendunt,

pluris isthic ae stimari debet quam quicquid est quod a Rege hic praestatur. Addunt insuper de hospitio, cujus gratia libras pendo annuatim in hac urbe i o. Nunquam adeo aestuasse me recordor, atque in hac deliberatione multos jam menses νε νQupties studiorum meorum venit in mentem, hoc est, vGD ἀ- ω, heic vivere, heic mori mihi suave est, oc profecto tam longe a te abesse, mortis instar mihi futurum. Accedit magni Maecenatis mei reverentia: nam ingratum me illi non esse, unica re excepta, certo scio. Thumus vero . quo animo initionem meam sit, laturus , satis declaravit superioribus diebus, quum pro nostra conjunctione aestum meae mentis cum illo communicassem, de consilium ipsius expetiissem. non enim dissimulavit nullo modo sibi videri ferendum, ut de ea re vel cogitarem. Haec fere sunt ab hac parte: quae etsi pro eo ac debeo, duco esse gravia; vereor tamen ne si in alteram lancem coninarias rationes cotulero, facile sit praeponderatura. O mi in iustissimas metuendi caussas, de quibus ante dicebam. Certe cum - liberos meos, cum uxorem respicio, quid est ei loco debeam, ubi neque vivus consulere eorum possum commodis, Mmoriens in summa solitudine atque amicorum inopia amictissimam domum sim relicturus Z Magni enim illi amici, quorum gratia pollemus, altiore loco sunt collocati, quam ut φωρον meis ipsos conveniendi ulla sit futura facultas: nedum ut in ipsis fore ullum praesi- E e e e dium

615쪽

Is A Ac I CAs A u BONI sidium miseris parariim existimare debeam. Ego ipse duobus exceptis viris optimis maximis , Ceterorum ora liti επικουυαν esse, non semel sum expertus. ει - J-WA εω , α ι ν ηAν-. Regis liberalitas etsi non contemnenda, propter loci tamen, iit scis, damnosiit imi conditionem heredes non multum est adjutura. Est mihi liberorum parvus quidam populus. filios heic in Dei timore & literis curare instituendos sine maximis impensis non pol Ium , filias si sperem conditiones heic reperturas pro honestate simili e nostrae, quod praefiscine dictum

sit, pro cerrito sim circum serendus. nam quae alibi luculentae censeantur dotes, cerdonum Parisiensium, de tomaclatiatum filias vix deceant. Haec me cogitare dc non minoris momenti quam ista sint alia, quae ne longior sim missa facio, pietas iubet dc ἡ φυν ἡ . Te igitur convenio, sapientissime Scaliger, teque per hunc tantum, quo me dignatus es, amorem oro obtestorque, velis ad Neu punetiun temporis fingere te quasi hic sis, de agitata apud te deliberatione ista, consilium mihi impertiri tuum. non enim vereor ne cujus consilii te habuero auctorem, ejus me jure unquam poeniteat. Deus te se et sortii. netque etiam atque etiam, venerande senex. Lut. Par. v. Eid. Quint. C I o i o C v. Eduntur heic aureola opuscula tua, quae Labbaeis fratribus quum a te discederent tradidisti. eduntur autem studio, fide de diligentia Caroli Labbaei de Puteanorum fratrum . qui me quoque urgent, ut proverbioriim mihi Observatorum centuriam aliquam eodem conjiciam. id enim Vehementer cupere typographum cujus opora utuntur. Ego vereor ne arrogantiae crimen incurram, si meas qui quilias tuis margaritis adiungere non erubescam. Quia tamen videtur mihi ratio habenda voluntatis optimorum adolescentum, si per te liscet, frontem perfricabo. Iterum Vale.

EPISTOLA CCCCXC VI.

EIDEM.

QVod raro memini accidere, nunc evenit, ut ternas a te literas acciperem, priusquam ad respondendum me accingerem. causulae ces Iationis insolitae plures ac variae, quarum commemoratione lu- persedeo. Libellum xt accepisse te cum aliqua voluptate, incredibilem in modum gratum mihi est. Scio quantum tibi omnes boni , quantum omnes literarum studiosi debeant. postremo quantum ipse, qui si aetatem tibi inserviam , omnia tua jussa exequens, nullam tamen partem tuorum in me meritorum fuero assecutus. denique quod patet. filio , hoc tu mihi es; quod devinctissimus cliens Optime merito p

trianos

616쪽

E p i s T OL M I97 trono, hoc ego tibi sum . potest fieri, ut quod sui hactenus, inutilis tibi sim etiam porro : ingratus ut sim patum intelligens ossicii mei,

hoc vero, dicam audacter, fieri non potest. Non obtusa adeo gemmm pectora Poeni. De qtuestiunculis meis quod illas mihi expedieris, immortales agoti, bi gratias. provocat me tua benignitas, ut ne dubitem tibi interdum esse molestus. Sexcenta sunt in Arabicis, in Annalibus mythistoricis, imo ubique, quae leviter a te adsutus aut intelligere aut emendare possim, nisi fallor. Nunc quia capitale illud ingenium quo excellis, nobiscum non habitat, cum turba iactamur incertis opinionibus: sirpe etiam, de quo non dubito, decipimur specie veri. sudicio tuo deTheveti laudatoribus subscribo ludens. & profecto aliter nunquam judicavi. quam multa possem afferre argumenta i neque de literis solum loquor : in queis parum videre si crimen ducerem, miserrimum mortalium me crederem. Sunt alia quae facio longe pluris. Noli putare offendi nos convitiis Loto litarum Z ut ex iis quas hodie accepi, videor colligere a te judicari. Ego vero quid dicant hominessusque deque habeo. abstineant modo manus humani sanguinis avidas. quod quidem Deo Opt. Max. permittimus. De cognomine Burdenti etsi legeram quae scripta sunt in illa divina epistola de πιβαρο parentis tui vita, lubentissime tamen quae a te sunt scripta legi, &amicis ostendi legenda. Equidem vix putaram cadere in humanum ingenium tantum sceleris, &-posse. apparet enim studio plurium inventum, &sparium id mendacium : cujus architecti illi Itali aut Italici ου, ἔν omnes omnium seculorum sycophantas malignitate longe superat se mihi videntui. Exstat in bibliotheca Pseudocallisthenis historia rerum Alexandri. observavi hoc ιν totidem fere verbis in Ebraeum sermonem versum a Pseudoisgor. & sane cum voluptate quaedam contuli, multaque in textu etiam Italico emendavi. praesertim virorum & locorum nomina. admiror vero imposturam. Habeo librum qui inscribitur Gnon 'Ed quem a te non invenio laudatum : puto tamen tibi visum: est enim Basileae editus. uteris meo cum voles: sed vereor ut sit tanti: pleraque enim

alibi legi. Eusebiana tua prope jam comitiis a me flagitantur: atque utinam brevi tanto fruamur thesauro. Vale illustrillime Scaliger.

Lutet. Par. xv D I. Kal. Sept. cI 2Io CV.

617쪽

EPISTOLA CCCCXCVII. EIDEM.

AEri cum esset apud me Labbaeus noster, tuas accepimus cum verosione mimorum Publianorum .doluimus ambo majorem in m dum , non aliquanto prius eum sasciculum fuisse nobis redditum. nam voluntati tuae gestus mos esset a Labbaeo , qui amore tui stagramitisimus, jussa tua exequi, instar putat esse regni. Sed vetus illud non te fugit,

Quare nolim te indignari aut moleste ferre in tuo negotio idem accis ditie.nam aliquanto ante quam de tua voluntate constaret,erat tuorum

pulcherrimorum poematiorum absoluta editio: neque hoc solum: sed pars quoque Francosurdum missa. ut insecta fieri res non posset. Ego non video cur de eo multum debeas esse sollicitus, nam procul dubio brevi corrigetur, quicquid heic peccatum fuerit e, si tamen peccatum dici potest, quod Pithoemam potius quam Grucierianam secutus sis editionem. AZqui judices nunquam plus a te exigent, quam ipse ultro offeras. & erit, si quid intelligo , in iis quae edita sunt, plus satis quod mirentur & stupeant harum rerum intelligentes. Equide quae heic e si sunt summa attentione legi, ut typographica errata colligerem, in quo ea fide sum usus, ut non putem apicem unum praetermissum, qui emendationis opus haberet. Sed vereor ne diligentia mea typogra i phum offenderit. nondum enim potui impetrare ut illa ederet, quae adnotaveram. heri ad ipsum adii., ut cum eo hanc injuriam expostulorem, sed quid profecerim nondum scio. Optarem placere tibi, omnium tuorum id genus opusculorum accurata editio heic cuder rur. ego ero, & iit cum dignitate opus prodeat sedulo efficiam. Si placet consilium, leges praescribere tuum erit: quas exacte servatum iri spondeo. Ingolstadiensem quam narras editionem, nondum vidi: & miror qui neri possit, ut nihil te in literis fugiat. Gestis animus, si per te licet, posteris testatum relinquere, quanti ipse faciam tua haec : nisi quod pudet me ingenii culpa tuas laudes iri d tritum : itaque metui ne mea te offenderem. Sperabam ex pri ribus mis brevi Eusebiana tua esse proditura. nunc quum scribas multum superesse viae ad metam, vehementer doleo , adeo longe abesse me ut exoptatissimo illo thesauro fruar. Deum oro, re servet incolumem, & pares tantis laboribus vires largiatur. De Vettio Vale equem

618쪽

E P I:s T O L - 19'quem ais descripsisse manu propria , velim , nisi grave est, plura ex te cognoscere . nam hoc uno excepto , quod Astrologicum scripsiste invenio observatum , caetera de eo scriptore plane mihi sunt ignota. In bibliotheca nihil adhuc occurrit dignum quod tibi mitterem . non enim puto desiderare te, - - quaedam de ratione anni, quae nihil non plebejum continent. eruditiora si quae sint, quaeram, de faciam te certiorem. Quae scripsi de Satyrica Graecoriim de Satira Romanorum, mitto tibi. sex ejus libri exemplaria Beissio tradidi, qui confirmavit paucis diebus te illa habiturum. inscripsi amicorum nomine, quibus velim cures perferenda. Scio non solere tibi accidere ingratas nostras nugas: sed oro te de obtestor, maxime virorum, si oculos in eum libellum conjeceris, censorem age Ic me mone. adjeceris prioribus tuis in me meritis summis ingentem cumulum, secerisque mihi rem longe gratissimam. Constitueram extremo libro .uν adjicere locum e tuis in Manilium Commentariis, ubi de Satira disputas, cujus suo loco facta est a nobis mentio: sed nescio quomodo id solium prius editum est, quam ego animadverterem. Nunc ad Polybium animum serio convertimus: siquidem ita Deo pla tuerit, ut ad operis illius absolutionem Vita superet, de publica mec tranquillitas maneat. Vale, illustiissime vir. Lut. Par. Non. Sept. c acu. Oro te,

judicium tuum mihi scribe de lacunis ab Ursino expletis in prima P lybii pagina. Optarem si per gravissimas occupationes tuas liceret,

versionem tuam Arabicorum proverbiorum relegeres, de recensitam mecum communicares. nam pollet hic cum bona venia tua non inelegans ejus libelli editio curari.

EPISTOLA CCCCXCVIII.

EIDEM.

BInas paucis diebus a te accepi. liae posterioribus illarum suere adiunctae, omnes curatae sunt probe, aut curabunturtana propter vindemiales serias pleriq; urbe aberant, ut Gillotus, Petavius, Labbaeus. Puto accepisse te que misi nuper libellum de Satyrica,& Satira. qui si in tuas manus pervenit, & oculos in cum conjeceris, censuram tuam ne mihi invideas, omni cotentione a te peto. Pseudocallisthenes non est ille scriptor, quem habes codici Monachi adnexum : sed alius haut paullo , de qui decenter mimum astit. demiror impostores istos: nam ante multa secula prodiisse id figmentum satis constat. etsi autem libro quem habes idem μ. . . continetur : Pseudosorionidem tamen qui non semel Callisthenem laudat,

619쪽

6co is A A cI CAs Au BONI hunc potius qui penes me est, transcripsisse m m Negos non dubito rsive Graece eum legerit, quod non puto, sive Latine aut Gallice. Priora secula cum late grassabatur ignorantia, incredibilem in modum fabulis hujuscemodi eis: delectata, vel unica Regis bibliotheca arguit, ejus farinae librorum plenissima. atque utinam ea fine stetis Iet malum: neque pietas Christiana in fabulas plus nam aniles foret conversa. Sed quid hoc querimur gravior de intolerabilior eorum amentia, qui voritatis doctrinam palam ab illo petunt, qui est Accepisti, credo, indiculum τ' d. te in.

. T vm mου-. historiam tibi nuper scripsit amicus noster Biturix : de simul quaestionum exemplum misi. Noli de re dubitare, ipse μνώκαφεν vidi hisce oculis apud Gillotum: neque veritus est autor factum tueri apud magnum Thuanum . possem ea de re multa adjicere quae mirareris, atque adeo stuperes: nisi latius esset tantum

quemadmodum de de Panicis terroribus, qui nuper heicorthodoxis oblati, nihil adiiciam, nisi hoc: per aliquot dies vulgo tum suisse rumorem, quasi instauranda esset per absentiam Regis lani na piorum. Programma etiam palam elle affixum, quo ad caedem redeuntium Hablone studiosi convocabantur. atq; adeo die illa unum saltem e nostris fuisse occisum: caeteros & me in his ) aliquot noctes egi illa insomnes, dum percussores exspectantur. Autor programmatis fuga sibi consuluit: dimissi sunt circumcirca , qui inquirant & in urbem reducant. is si captus fuerit, spes eli utque inde a stirpe prima autorem horum motuum iri exquisitum : nam quod omnes bonos solatur habemus dc Regem de lenatum & omnes magistratus bonarum partium defensores acerrimos. itaq; exspectamus exitum rei in speciem quidem jocularis : sed quae nisi Deus omen avertat, impendcntium malorum certum sit indicium. Vides igitur, vir rum optime sapientissime, quam longe ab eo sim, ut nuperam deliberationem abiicere penitus debeam. atqui animo ad editionem Po-bbii concinnandam serio converso, nihil jam tale cogitabam. ingens enim cupido animum mihi incesserat bene 'merendi de magno illo scriptore, quem aliquando non somniculose tractavimus. Ac licet non mediocriter conturbatae sint consiliorum nostrorum rationes, saepeque veniat in mentem ab omni scriptione abstinere hoc rerum statu, peto tamen a te nihilominus, quae habes in nobilissimum Historicum observata, ea velis impertire, Je viam indicare quam debeam insitare. Tandcm imposui mihi hanc legem , ut novam conficerem vers nem i, quae si elegans sutura non est, ut certe non erit, at fidelis for tali eerit, de Graecis .m adhaerens. Perrotus enim Latine quidem loquitur;

620쪽

quitur, sed longe ab autore discedit. de Musculo nihil dico. in quo

praeter egregiam voluntatem nihil invenio quod laudem. Habeo in manibus Pompilii Amasii versionem eorum, quae ex interpretatione Musculi vulgo leguntur. Vellem vidistes, ut consilium dares , acquiescendumne in ea sit an non. elegans profecto est i& compta. Sed vir probus hac cautione ullis est, ut obscurissimas quasq; non attingeret : contentus lectorem monere , peti posse eorum versionem a Musculo. nobis vero non licet esse tam securis. Itaque h. stat enim sententia, alienum opus nolle nos interpolare. Dic

igitur, magne Cato , quid censes opust sacto quaeso da consilium; ruod sequemur religiose . utique de Eusebio tuo quid jam sperandumt, fac me ut sciam: nam spem ex prioribus literis tuis conceptam prope ademit postrema tua epistola: quod iniquissimo serimus animo. Deus te servet. Scripsi raptim, oblata ex inopinato occasione. Vale illustiissime Sealiger. Lutet. Par. v. Kal. Oct. cIDIIC

EPISTOLA CCCCXCIX. EIDEM.

Μ Agis pro more & amore has nunc tibi exaravi inter plurimas

occupationes , quam quod suppeditaret argumentum scribi dignum, praesertim ad te, illustrissime Scaliger. Sed quum domum ebibliotheca reverso significatum ellet, adfuisse paullo ante unum e mi nistris illustris Arausionensis P. incipis, qui moneret esse aliquem in

procinctu, ad vos tendentem : non potui non aliquid scribere. Simul faciendum esse duxi, ut te cura & sollicitudine liberarem: cum exploratissimum habeam , si postremae mearum recte fuerint curatae, de me& rebus meis sore te sollicitum. Erat enim novissima epistola mea -- λ , dc metus plena: utpote fieripta eo tempore cum mentes piorum nescio quis terror Panicus tenebat: non ille quidem sine aliqua cauila temere conceptus, sed quod omnino fatendum est, longiusquam oportuit progressus. Audisti credo de programmate variis locis publice affixo : id scriptum improbum adeo nostros terruit, quod praesertim eodem die aliquis Hablone revertens elIet trucidatus. ut non dubitarent pleriqae, diei Bartholo meae immanitatem per Regis absentiam repetitum iri. Fuit hactenus, de erit spero, vanus hic timor noster. re enim ipsa apparuit, publicae traiquillitatis studiosissimos esse non solum P. incipes, verum & magistratus quoque Caeter OS. Si quid igitur priorcs meae te, qui tuus est in me amor immensim, com

morunt,

SEARCH

MENU NAVIGATION