Scripta quae manscrunt omnia

발행: 1855년

분량: 686페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

291쪽

EPISTOLARUM IX. 14. 15. 275

utendum est contigit enim tibi, quod haud scio

an nemini, ut summa severitas animadversionis non

modo non invidiosa, sed etiam popularia esset et quum bonis omnibus, tum infimo cuique gratissima. Hoc si tibi fortuna quadam contigisset, gratularer selicitati tuas; sed contigit magnitudine quum animi, tum etiam ingonii atque consilii legi enim comesonem tuam nihil illa sapientius ita pedetentim et gradatim tum accessus a te ad causam facti, tum recessus, ut res ipsa maturitatem tibi animadvertendi omnium concessu daret Liberasti igitur go urbem perieulo et civitatem metu, neque solum ad tempus maximam utilitatem attulisti, sed etiam ad exemplum quo facto intelligore obes in topositam esse rem publicam tibique non modo tuendos, sed etiam omisndos esse illo viros, a quibus initium libertatis profectum est. Sed his de rebus coram plura propediem, ut spero tu quoniam rem Publicam nosque conservas, fac ut diligentissimo teipsum, mi Dolabella, custodias. XV.

r. Romae post VII Kal. Sextiles R. u. c. 708.

incERO AETO S. Duabus tuis epistolis respondebo: uni, quam I atriduo ante acceperam a Zetho alteri, quam attulerat hileros tabellarius. Ex prioribus tuis litteris intollini pergratam tibi perspectum esse gaudeo; sed, mihi crede, non perinde, ut est reapse, o litteris perspicere potuisti: nam, quum is satis multis, non enim possum aliter dicors, et colim videam et diligi, nemo est illorum omnium mihi

292쪽

276 . TULLI CICERONIS te iucundior; nam, quod me ama' quod id e tan1- pridem e constanter facis, est id quidem magnu nainus haud aes an maximum, sed tibi commmmeum multis, quod tu ipse iam amandus es amisΘdulcis tamque in omni genere iucundus, id ea pD 2 prio tuum accedunt non Attici, sed sata es, quismissi Atticorum, Romani veteres atque urbani sale ego aviam, existimos licet quidlibet misistis capior aestiis, maxime nostratibus, praesertim quum ea videam primum oblita Latio tum, quum in

urbem nostram es infusa peregrinitas, nunc Vetrastiam bracatis et ransalpinis nationibus, ut nullum veteris leporia vestigium appare Itaque, iquum video, omnes mihi Granios, Omnos Lucilios, - vero ut dieam Crassos quoque et Laelios Ddere videor moriar, a praeter te quemquam res, quum habeo, in quo possim imaginem antiquae et vera viai sestivitatis agnoscere. Ad hos lepores quum amor erga me tantua accedat, miraris stanta perturbatione valetudinis tuae tam graviter exanimatum fuisse Quod autem altera pistola purgas te non dissuasorem mihi emptionis Neapolitanae fuisse, sed auctorem moderationis, urbisne,

neque ego aliter accepi intellexi tamen idem, quod his intelligo litteris, non existimasse te mihi licere id, quod ego arbi rabar, res has non omnino quidem, sed magnam partem relinquore Catulum mita narras si illa tempora quid simile ne mihi Θ dem ipsi tune placebat diutius abesse ab rei publicae custodia sedebamus enim in puppi et linum

tenebamus nunc autem vix os in sontina locus. An minus multa senatus consulis futura putas, si Ep. 15 2. I et quidlibet M. . , quod libet edd. Vett.,

293쪽

EPISTOLAR IX. 15. 16. 27 ego sim Neapoli Romae quia sum et xi e so-

Tum, senatus consulta scribuntur apud amatorem

tuum, familiarem meum; et quidem, quum in mentem venit, ponor ad scribendum et ante audio senatus consultum in Armeniam et Syriam esse perlatum, quod in meam sententiam factum esse dicatur, quam omnino mentionem ullam de ea re a factam. Atque hoc nolim me iocari putes; nam mihi scito iam a regibus ultimis allatas esse litteras, quibus mihi gratias agant, quod se mea sententia reges appellaverim, quos ego non modo reges appellatos, sed omnino natos nesciebam. Quid 5 ergo est tamen, quamdiu hie erit noster hic praefectu moribus, parebo auctoritati tuae quum ero aberit, ad fungos me tuos conferam. Domum si habebo, in denos dies singulos sumptuariae legis dies conferam; sin autem minus invenero, quod

placeat, decrevi habitare apud te, scio enim me nihil tibi gratius facere poss0. Domum Sullanam desperabam iam, ut tibi proxime scripsi, sed tamen non abieci tu olim, ut scribis, cum fabris eam perspicias si enim nihil est in parietibus aut in tocto vitii, cetera mihi probabuntur.

XVI.

Scr. in Tusculano mense Quinctili ante VII Kal. Sext.

R. u. c. 708.

cICERO PAETO SAL. Delectarunt me tuae litteras, in quibus primum amavi amorem tuum, qui te ad scribendum incitavit verentem, ne Silius suo nuntio aliquid mihi milicitudinis attulisset; de quo et tu mihi antea scripseras, bis quidem eodem exemplo, facile ut

294쪽

278 . TULLI CICERONIS

intelligerem te esse commotum, et ego tibi accurate rescripseram, ut twquo modo in tali re atque tempore aut liberarem te ista cura aut certe leva rem sed, quoniam proximis quoque litteris ostem dis, quantae tibi curae sit ea res, sic, mi aethhaboto quidquid arte fieri potuerit - non enim iam satis est consilio pugnare artificium quoddam excogitandum est , sed tamen, quidquid elaborari aut effici potuerit ad istorum benevolentiam conciliandam et colligendam, summo studio me consecutum esse, nec frustra, ut arbitror; sic enim color,

sic observor ab omnibus iis, qui a Caesare diliguntur, ut ab iis me amari putem; tamstsi non facito diiudicatur amor verus et fictus, nisi aliquod incidat eiusmodi tempus, ut, quasi aurum igni, sic benevolentia fidelis periculo aliquo perspici possit, cetera sunt signa communia sed ego uno utor argumento, quamobrem me ex animo vereque arbidierdiligi, quia et nostra fortuna ea eat et illorum, ut simulandi causa non sit. De illo autem, quem penes est omnis potestas, nihil video, quod timeam, nisi quod omnia sunt incerta, quum a iure discessum est, nec praestari quidquam potest, quale futurum sit, quod positum est in alterius voluntate, ne dicam libidino; sed tamen eius ipsius nulla re me offensus est animus est enim adhibita in ea re ipsa summa a nobis moderatio ut enim olim arbitrabar esse meum libere loqui, cuius opera esset in civitate libertas, sic ea nunc amissa niui loqui,

quod Mndat aut illius aut eorum, qui ab illo dilbguntur, Voluntatem effugere autem si velim nomnullorum acuto aut facete dictorum famam, fama ingenii mihi est abiicienda, quod, si possem, non

295쪽

EPISTOLO GX. 16. 279 recusarem sed tamen ipse Caesar habet peracro iudicium, et, ut Servius, frater tuus, quem litteratissimum fuisse iudico, facile diceret: hic Versus Plauti non est, hic est quod trita aures haberet

notandis generibus poetarum et consuetudine legendi, sic audio Caesarem, quum volumina iam confecerit ἀποφθεγματων, si quod afferatur ad eum pro meo, quod meum non sit, reiicere solere quod eo nunc magis facit, quia vivunt mecum fere quotidi illius familiares incidunt autem in sermone Vari multa, quae fortasse illis, quum dixi, nec illitterata nec insulsa esse videantur haec ad illum eum reliquis actis perseruntur, ita enim ipse mandavit : sic fit, ut, si quid praeterea de me audiat, non audiendum putet. Quamobrem Oenomao tuo nihil utor etsi posuisti loco versus Attianos; sed quae est invidi 2 aut quid mihi nune invideri potest Verum fac ' esse omnia sic Vide philosophis placuisse iis, qui mihi soli videntur

vim virtutis tenere, nihil esse sapientis praestare nisi culpam, qua mihi videor dupliciter carere, et quod ea senserim, quae rectissima fuerunt, et quod, quum viderem praesidii non satis esse ad ea obtinenda, viribus certandum cum valentioribus non putarim ergo in officio boni civis certe non sum reprehendendus. Reliquum est, ne quid stulte, ne quid temere dicam aut faciam contra potentes id quoque puto esse sapientis cetera Vero, quid quisque me dixisse dicat aut quomodo illo accipiat aut qua fide mecum rivant ii, qui me assidue colunt et bServant, praestare non possum. Ita fit, ut his consilior 1 superiorum conscientia et praesentis temporis moderatione me consolor et illam tui

296쪽

280 . TULLI CICERONIS similitudinem non modo iam ad ovidiam sed

ad sortiinam transferam, quam existimo levem et imbecillam ab animo firmo et gravi istamquam fluctum a saxo frangi oportere. Etenim, quum plena sint monumenta Graecorum, quemadmodum sapisntissimi viri regna tulerint vel Athonis si Syracusis, quum servientibus suis civitatibus fuerint ipsi quodammodo liberi, ego me non putem tueri meum statum sic posse, ut neque offendam animum cuiusquam nec frangam dignitatem meam Nunc venio ad iocationes tuas, quoniam in secundum Oenomaum Attii, non, ut tu solebat, tellanam, sed, ut nunc fit, mimum introduxisti. Quom tu mihi pompilum, quem ' denarium narras quam tyrotarichi patinam facilitate mea ista serebantur antea nun mutata res est Hirtium ego et Dolabellam dicondi discipulos habeo, coenandi magistros; puto enim te audisse, si forte ad vos omnia perferuntur, illos vis me de mitare, me sua illos coenitare. Tu autem quod mihi bonam copiam eiures, nihil ost hum enim, quum s Rugeb , quasstioulus is faciebat attentiorem, nunc, quum tam equo animo bona perdas, non est, quod eo Eius consilio, ut, quum me hospitio recipias, aest,mationem te aliquam putes accipere et tamen haec levior est plaga ab amico quam a debitore. Nee tamen eas coenas quaero, ut magnae reliquiae fiant; quod erit, magnificum sit et lautum. omini susti hameae coe in narrare temperius fiat, cetera eodem modo. Quod si perseveras me ad matris tuae coenam revocare, feram id quoque volo enim

297쪽

EPISTOLARUM IX. 16 17. 281 videre animum, qui mihi audeat ista, quae scribis, ponere aut etiam polypum miniati Iovis similem. Mihi credo, non audebis ante meum adventum fama ad te de mea nova lautitia veniet eam e timesces. Neque est, quod in promulside spes nas aliquid, quam totam sustuli solebam enim

antea debilitari oleis si lucanicis tuis. Sed quid shaec loquimur liceat modo isto venire. Tu vero Volo enim abstergere animi tui metum, ad tyrotarichum antiquum redi. Ego tibi unum sum-Ptum afferam, quod balneum calfacias oportebit; cetera more nostro superiora illa lusimus. Do villa io Seliciana et curasti diligenter et scripsisti facetissime itaque puto me praetermissurum salis enim

satis est, Sannionum parum.

XVII.

Scr. Romae mense Sextili post VII K. Sext. R. u. o. 708.

cICERO METO. Ne tu homo ridiculus es, qui, quum Balbus noster apud te fuerit, ex mo vafras, quid de istis municipiis et agris futurum putem, quasi aut ego quidquam sciam, quod iste nesciat, aut, si quid

aliquando scio, non ex isto soleam scire. Immo Vero, Si me amas, tu fac, ut sciam, quid de nobis futurum sit habuisti enim in tua potestate, ex quo vel ex sobrio vel certe ex ebri scire posses; sed ego ista, mi aete, non quaero, primum quia dolucro prope iam quadriennium vivimus, si aut hoc lucrum est aut haec vita, superstitem rei publicas

vivere deinde quod scire em quoque mihi videor, quid futurum sit; st enim, quodcumque Olent, qui valebunt, valebunt autem semper arma. Satis

298쪽

282 . TULLI CICERONIS igitur nobis esse debet, quidquid conceditur hoc si qui pati non potuit, mori debuit Veientem ubdem agrum et Capenatem metiuntur hoc non longe abest a usculano nihil tamen timeo fruor, dum licet, opto, ut semper liceat si id minus contigerit, tamen, quoniam ego, vir tortis idemque philosophus, Vivere pulcherrimum duXi, non possum eum

non diligore, cuius beneficio id consecutus sum; qui si cupiat esse rem publicam, qualem fortassct et ille vult et omnes optare debemus, quid faciat tamen non habet ita se cum multis colligavit. Sed longius progredior scribo enim ad te. Hoc tamen scito, non modo me, qui consiliis non intersum, sed ne ipsum quidem principem scire, quid futurum sit nos enim illi servimus, ipse temporibus ita nec ille, quid tempora postulatura sint, nec nos, quid ille cogitet, scire possumus. Haec tibi antea

non rescripsi, non quo cessator esse solerem, praesertim in litteris, sed quum explorati nihil haberem, nec tibi sollicitudinem ex dubitatione mea nec spem ex affirmatione afferre volui. Illud amon ascribam, quod est verissimum, me his temporibus adhuc do isto periculo nihil audisse tu tamen pro tua sapientia debebis optare optima, cogitare difficillima, ferre quaecumque erunt.

XVIII.

Sor in Tusculano Oxeunte mense Quinctili ante VII K.

Sext. R. u. c. 708.

CICERO S. D. ΑΕΤΟ. Quum essem otiosus in usculano, propterea quod discipulos obviam miseram, ut eadem me quam maxime conciliarent familiari suo, accepi tuas litteras plenissimas suavitatis, ex quibus intellexi probari tibi meum consilium, quod, ut Dionysius tyrannus, quum Syracusis pulsus esset, Corinthi dicitur

299쪽

EPISTOLARO IX. 17. 18. 283 ludum aperuisse, sic ego sublatis iudiciis amisso regno serens ludum quasi habere coeperim. Quid aquaeris me quoque delectat consilium multa enim consequor primum, id quod maxime nunc opus est, munio me ad haec tempora. Id cuiusmodi sit, nescio tantum video, nullius adhuc consilium me huic anteponere; nisi forte mori melius fuit:

in lectulo, fateor, sed non accidit in acie non fui; ceteri quidem, ompeius, Lentulus tuus, Scipio, Afranius foede perierunt. At Cato praeclare fIam istuc quidem, quum volemus, licebit; demus modo operam, ne tam necesse nobis sit, quam illi fuit, id quod agimus. Ergo hoc primum Sequitur illud ipse melior fio primum valetudine, quam intermissis exercitationibus amiseram deinde ipsa illa, a qua fuit in ' me facultas orationis, nisi me ad

has exercitationes rettulissem, exaruissos. Extremum illud est, quod tu nescio an primum putes: Plures iam pavones confeci, quam tu pullos colose binos tu istic te Hateriano iure delectas, ego me hic Hirtiano Veni igitur, si vir es, et disce a me προλεγομένας, quas quaeris etsi sus inervam; sed, quomodo videro. Si aestimationes tuas vendere non potes neque ollam denariorum implere, Romam tibi remigrandum est satius est hic cruditate, quam istic fame. Video te bona perdidisse; aper item istic familiars tuos actum igitur de te est, nisi provides. otes mulo isto, quem tibi res, quum dicis esse, quoniam cantherium comedisti, Romam pervehi. Sella tibi erit in ludo tamquam

hypodidascalo proxima eam pulvinus sequetur.

Ep. 18, I. est subistis iudieiis amisso regno f. W. . est j. s. a. r. f. Bahe, . . in lactinop , sed non .; in acie non fui Gulielm.)7 3 in me saeuua y. . in

300쪽

284 Μ TULLI CICERONIS XIX.

Sor Romae mense Sextili a. u. c. 708.

CICERO S. D. ΑΕΤΟ. Tamen a malitia non discedis tenuiculo apparatu significas Balbum fuisse contentum. Hoc bderis dicere, quum reges tam sint continentes, multo magis consulares esse oportere. Nescis me ab illo omnia expiscatum recta enim a porta domum meam ' venisse neque hoc admiror, quod non suam potius, sed illud, quod non ad suam ego autem tribus primis verbis: quid noster astus 2 at illo adiurans, nusquam se umquam libentius. Hoc si Verbis assecutus es, aures ad te afferam non minus elegantes; sin autem opsonio, peto a te, ne pluris esse balbos quam disertos putes. e quotidie aliudex alio impedit; sed, si me expediero, ut in ista loca venire possim, non committam, ut te sero a me certiorem factum putes. XX.

Sor Romae mense Soxtili post VII K. Sext. n. v. o. 708.

CICERO PAETO 1 Dupliciter delectatus sum tuis litteris, et quod ipso risi si quod te intellexi iam posse ridere me

autem a te, ut scurram velitem, malis oneratum esse non moleste tuli illud doleo, in ista loea venire me, ut constitueram, non potuisse habuisses enim non hospitem, sed contuberealem at quem

SEARCH

MENU NAVIGATION